Panpam o depresyon değil, her insan belli dönemlerde umutsuzluğa kapılır, endişelenir, üzülür. neşe gibi, heyecan gibi bunlar da ihtiyaçtır. Çok uzun süre mutlu olursan salak salak şeyler gözüne batmaya başlar ve gene mutsuz olacak birşey bulmaya başlarsın. O kadar saçmadır ki bu nedenler anlatamam. Mesela bak geçen bir çalışan var işyerinde, işe ilk girdiğinde adam havalarda, kanatsız uçacak, 8 aydır işsizmiş her şey ne kadar güzel. Daha 1 yıl geçti, şu adam az çalışıyor ben niye ondan az alıyorum diye suratını asıyor 2 aydır. Şimdi bunu işten atsak 6 ay sonra kapıları yalayarak girecek gene geri çünkü ne bu maaşla ne de bu kadar rahat iş bulamaz. Piyasadan zaten haberin var. E bu adam piyasayı, rahatlığı, maaşının iyiliğini görmüyor, daha 1 yıl önceki halini unutmuş, ortamda birine takılmış vay efendim neden o daha çok maaş alıyormuş. Çok da fark yok ha 400 tl mi ne. Buna takılıyor sonra insanlar haksızlık yapıyor, adaletsiz dünya ot tak zart zurt diye diye kafada büyütüyor surat 5 karış, herkesle tartış iş yerinde acaip gerginsin... Al sana depresyon. Bunun adı depresyon değil, bunun adı mallık.