O gün teknik ekibi gönderdikten sonra karakola geri döndük. Yücel yapıştı devamlı bana soru soruyordu “badi şaka mı yaptın”- “Badi harbiden kimse yokmuydu”-“Badi seni okumuşsun diye çavuş bizi mi seçti gönderdi” – “Badi yemin et görmediğine “ – “Badi ben korkarım böyle şeylerden” diye kafa gibti devamlı. Bende çavuşun işiydi diye başımdan savdım. Akşam yemek haneye geçerken çavuş yanıma geldi “ bugünkü olanları askerlere anlatma giberim beynini, millet kafayı yer burda nöbet tutacak asker bulamayız” diye beni azarladı. Bende mecbur tamam dedim. Yemek den sonra badim Zafer’le sigara içip terhis olduktan sonra yapacaklarımızı konuşuyorduk. Sonra mevzuyu bugün kü olaya getirdi bende en iyi arkadaşım diye ondan saklamamak için mevzuyu anlatırım ama “En sevdiklerinin üzerine” yemin ettirdim. Mevzuyu doğru anlatınca zafer sigarayı atıp felak-nas okumaya başladı. Çavuş sana anlattığımı duyarsa “Belamı giber” diye hemde Panige girmesin diye zor bela yatıştırdım, kantine sokup o zaman çarkıfelek vardı Televizyonda onu izlettirdim.