Yine bahsettiğim yıkıntılardan birinde takılıyorduk. Ben sigara bira içiyorum bizimkiler de baygın baygın yatıyor. Bi telefon geldi bana “oğlum samatya hastanesine gel” diye. Durumu daha kötüleşmiş babamın. Acil ameliyata girmesi gerekiyormuş ama devlette yapılamazmış. Özele naklettiler, fatura o andan itibaren işlemeye başladı. Anne desen zaten cinayete kurban gitmiş, abim deseeen 12 yaşından beri tahtaköyde hamallık yapıyor. Gelir seviyesi belli ailenin...

Uzunca düşündüm, hatta torbacı olmak için fazla bile düşündüm. Belki takıldığım ortamdan ötürü aklıma ilk gelmesi gereken şey, çaresizce son ihtimal gibi gözüktü... Koltuktan kalkıp mahalleye yaylandım. Bizimkiler para denkleştirmeye çalışıyordu. Torbacıdan mal alacaklarmış.

Torbacı dediğim de sizi yanıltmasın, yine bizle takılan eroin bağımlılarından biriydi. ismi Oktay. Hani mahallede top oynarken hazetmediğiniz çocuk karşı takıma geçsin de faul yapsam diye düşünürdünüz ya işte benim için Oktay “o”, onun için ben “o” yum.