Oktay benim durumumu anlattı, böyle durumlarda pasif kalan bi insanım. Kazım abi bana “Matbaacı kardeş. Sana iki çift laf edicem, birbirimizi tanıyoruz, bu mahallenin çocuklarısınız ama herkes yolunda. Ben zeytinburnu dışında iş vermiyorum, veremiyorum. Küçük esnafım ben daha... Zeytinburnu’da da güvenilir çalışanlarım var yani sana iş veremem.” tamam dedik tokalaştık. Üzülmüşüm ama en iyisi bu sanırım diyorum. Tam ayağa kalktık çıkıcaz mekandan, yanındaki Bahri abi “Bu çocuğu kurye yapalım lan o zaman, baksana eli yüzü düzgün, postacı gibi gider gelir emanetleri dağıtır.”