/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 176.
    +1
    -FiNAL-

    Bahçeli bir ev gördüm 2 katlı. Eskiydi ama şuan oraya sığınabilirdik. Gruba oraya doğru koşmalarını söyledim. Anıl Kerem’i sırtına almış koşmaya çalışıyordu. Bende Mehmet\'i omzuna sıkıca girdim ve Mehmet e dişini sıkıp tek ayakla koşmaya çalışmasını söyledim. Daha da hızlanmıştık.Önden giden siviller bahçe kapısını açtı ve biz girince hemen kapadılar. Mehmetl ile Anıl’ı bir köşeye oturttuk ve bahçedeki kanepeleri, mobilyaları kapının önüne yığıp çengeli çektik. Evin kapısını kırdık ve içeri girdik. içeride odaları tek tek gezerken misafir odasında 2 ceset ve bir aylak vardı.Çok yorulmuştum bir elimde balta bir omuzum da Mehmet koşmuştuk ağır kazaya rağmen.Ama silahımı kullanıp mermi harcamak istemiyordum. Baltayı 2 elimle tuttum ve ıslık çaldım.

    Beni fark eden aylak kalktı ve üstüme koşmaya başladı. Baltayı gerdim ve tam menzilime girdiği anda boynuna sapladım. Tedbir amaçlı cesetlerin kafalarını da kopardım ve odanın kapısını kitledim. Keremi ve Mehmet’i hemen bir kanepeye uzattık ve ağrı kesici verdik çantadan çıkarıp. Keremin kafası kanıyordu bandaj ile sardık. Mehmetınde bacağını sarmıştık.Şöförün ısırıldığını nasıl fark etmemiştik?Bu hata biz ve 2 sivil haricinde bütün ekibin ölmesine mal olmuştu.Ne kadar minibüsten herkesi çıkarmaya çalışsam da peşimizde sürü varken ve araba yanarken anca bizim ekibi ve 2 sivili kurtarmıştım. Geri kalanlar ya yem olmuş yada yanmıştı arabada. Profösör cam parçaları içinde ölmüştü ve bana ölmeden önce tedavi için gereken ilaçlar in olduğu çantayı ve gerekli talimatlar ve kılavuz için dosyaların hangi çantada olduğunu söylemişti.Şimdi o çantalara bakıyordum ve dosyalar yerindeydi. Fakat ilaçlardan çoğu kırılmış bir iki tane kapsül kalmıştı.

    Anıl üsse ulaşıp durum. bildirmişti.Üs çıkan yangından, patlamadan ve dumandan konumumuzu neredeyse bulmuştu. Etrafta konum bildirecek bir tek ilkokul vardı. Namık Kemal ilkokulu nu kullanarak koordinat verdik.20 dakika içinde bizi almaya bir helikopter gelecekti. Fakat helikopter okulun bahçesine inecekti. Evin önünde olan koca sürü bahçe kapısını kırmış evin kapısına vuruyordu.

    Emin ile Anıl hemen o evdeki mobilyaları kapının önüne çektiler ve bizi arka bahçeye çıkardılar. Kapının önüne molotof attıEmin ve mobilyalar tahta kapı ile yanmaya başladı. Arka bahçe küçük fakat uzun ve kalın duvarlı bir mimariye sahipti. Emin hemen Anıl'ı destekledi ve duvara çıkardı. Sonra Emin bana seslendi ve beni destekledi ve zıpladım. Anıl elimi tuttu ve çekti okula doğru giden ara sokağa çıkmıştım. Benden sonra siviller çıktı ve beraber bekliyorduk ifadesiz bir korkuyla. Kerem\'ide çıkardılar ve üçümüz birbirime kenetlenerek sokak sonuna doğru koşmaya başladık.Ben sokak sonuna kadar Kerem e yardım ettim ve sokak sonuna varınca koşarak arka bahçenin duvarına koştum. Emin Mehmet i çıkaracağını ve hızlı olmasını söylüyordu. Anıl ise hadi çabuk sürü kapıyı kırdı yarı yananlarla beraber üzerinize geliyor dedi ve bağırdı.
    (M)-Emin ben bu ayakla daha fazla dayanamam.ve bu duvardan çıkmam imkansız. Seni bütün kuvvetim ile duvara çıkaracağım.
    (E)-Hayır bu olmaz buraya kadar beraber geldik beraber gideceğiz. Seni bırakamam!
    (M)-Ben bir askerim ve en büyük görevim başkaları yaşasın diye kendimi feda etmek. Butun hayatım boyunca bunu yaptım ve şimdi dünyanın kurtuluşu için kendimi tekrar feda etmekten onur duyacağım.Git hadi çabuk!
    Emin ağlıyordu fakat duvarın üstüne çıktığını gördüğümde Mehmet’in artık bizimle olamayacağını anlamıştım.

    Mehmet son kurşunları ile gelen aylaklara ateş püskürüyor du.Mehmet bağırdı hakkınızı helal edin diye. Hepimiz.helal olsun dedik ve Mehmet sonunda yamyamlara yem oluyordu. Mehmet’in acı dolu inlemeleri yankılanıyor du.Galiba canlı canlı yenilmeye dayanamadı ve son bir kurşun kafasına sıktı ve inleme sesleri kesildi. Emin\'le ben ağlıyorduk ve birbirimize sarıldık. Hemen ara sokağın sonuna doğru koşmaya başladık ve caddeye çıktık. Caddeden karşı ya geçerken evin önündeki sürü bizi gördü ve bize doğru yön değiştirdi. Hemen okulun bahçesine girdik. Helikopter varmıştı neredeyse alçalıyordu fakat gözü dönmüş sürü üstümüze koşuyordu. Emin koşarak okulun bahçesine kapısını kapadı ve sırtını kapıya yaslayarak kapının açılmasını önlemeye çalışıyordu fakat bu uzun sürmeyecekti. Helikopter alçalmaya başladı. Emin’e doğru bağırmaya başladım koş diye.Ama o biz helikoptere güvenli ve zamanında binelim diye kapıyı tutuyor bütün gücü ile ve Anıl'a sesleniyordu. Anıl'a ilaçların ve talimatların olduğu çantaları söyledi ve açıklama yaptı. Helikopter inmişti ve biz sırayla içeri atlıyorduk. Emin Gamze diye bağırdı bana bakarak. Hemen ona döndüm ve seni seviyorum dedi bana bağırarak. Lütfen kendine dikkat et seninle elbet buluşacağız diye bağırdı. Helikopterden bağırdım ona doğru:
    Bende seni seviyorum sevgilim. Elbet bir gün buluşacağız!

    Evin arka bahçesine çıktığımız yere kadar olan kısım Emin in günlüğünde yazıyordu. Geceleri arada onu izlerdim hep masa lambasını açıp bir deftere bir şeyler yazardı.Ve günlük bitene kadar olan kısmını sizinle paylaştım günlükten bakıp yazarak. Fakat günlük arka bahçeye biz çıkmadan önce bitmişti ve bende oradaki şahitliğim ve varlığım ile devam ettim sizinle paylaşmaya.Ben Gamze.Bu kitabı gelecek nesillerin dünyanın nasıl kurtarıldığını öğrenmesi için yazıyordum. Mehmet’in ve Emin\'in ve geri kalan diğer kahramanların kendini boşuna feda etmediğini yeni nesile aktarabilmek için.O günden bugüne 2 yıl geçti ve biz helikoptere bindikten sonra üsse gittik. Oradaki diğer bilim adamlarına ilacı notları ve talimatları teslim ettik. Hükumetler ne kadar kara gücünü yitirsede , hava ve deniz güçleri ilk zamanki gibiydi.Bu sayede tedavi hızlıca Emin’in fikri ile gerçekleştirildi. ilaç 1 yıl boyunca üretildi ve çoğaltıldi.1 yıl içinde ise bütün hükümetler birleşip beraber operasyon yürüttüler ve dünyayı bu mutasyonlulardan temizlediler. Bütün bunlar koca bir 2 yıl sürmüştü.2 yıl geçmişti en baştan beri. Dünya şuan hala berbat bir durumda fakat virüs ve etkenleri temizlendi. Simdi ise tekrardan hayat kurulmaya başlandı. Dünya eski halini alıyor. Anıl ve Kerem ise üstün başarılarından dolayı çok yüksek makamlara terfi ettiler ve ödüller aldılar.Ben ise dünyanın en büyük kadın kahramanı seçildim. Oysaki hiçbir şey yapmamıştım. Hiçbir şey yapmadığımı kanıtlamak için de bu kitabı delil gösteririm.Ben Emin, Mehmet ve diğer kahramanlar yanında hiç bir şey yapmadım. Dünya onlara hep minnettar kalacak onlar bir kahraman.

    -SON-
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster