Kerem motorla önden gitmeye başladı.Şuan görünürde yol boştu ve 2.30 saatimiz vardı yetişmek için. Gökyüzüne pencereden baktım ve helikopterler gelip gidiyordu. Büyük ihtimalle gelenleri taşıyorlardı üsse. Askeri üssün ne kadar güvenli olacağını bilmiyordum fakat sığınacak bir yere ihtiyacımız olduğu kesindi. Arkada hazır boşken kızla tanışmalıyım artık dedim.
-Başın iyi mi?
-Sağol, daha iyi. Teşekkür ederim beni kurtardığınız için.
-Kusura bakma tanışamadık telaştan, benim adım Emin.
-Memnun oldum benim de Gamze.

Biraz sohbet ettik ve bütün ekiple tanıştı teker teker. Kızı kurtarmıştım o an.Fakat şuan ne halt yiyeceğimizi bilmiyordum daha ne kadar beraber kalırdık? Askeri üsse gidince acaba bizi ayırırlar mıydı?Ben kıza karşı hiç bir şey hissetmemekteydim. Sadece hayatını kurtardığım için ,aramızda bir bağ oluşmuştu.Biz havadan sudan konuşurken. Mehmet söze girdi bi anda.

(M)-Beyler Kerem yavaşlıyor galiba bir şey var.
(A)-Ne oldu ki acaba?
(B)-Beyler bekleyin ben bir yanına gidip sorayım.
Arabadan çıktım ve yürümeye başladım. Yanına gittiğim de;

(B)-Kerem neden durdun?
(K)-Dostum uzağa bak.
(B)-Bakıyorum ama birşey göremiyorum.

Kerem o an dürbün verdi bana ve baktığımda manzara korkunçtu.

Belediye önüne doğru koca bir sürü gidiyordu. Büyük ihtimalle oradaki insan kokusunu almış ve ya helikopter vs birşeyin sesi ile oraya yönelmişlerdi. Sürü çok büyüktü ve üstlerinden geçemezdik.Son bir helikopter kalmıştı ve 2 grup asker son gelecek bir kişi olursa diye bekliyorlardı.Bir saat içinde oraya varmassak büyük ihtimalle daha fazla beklemeyeceklerdi. Hemen plan yapmalıydık. Arabanın yanına gittim ve olanları anlattım.

(M)-Arabayla daha fazla hareket edemeyiz o zaman.
(B)-Evet ama dar sokaklardan motorla hızlıca gidebiliriz.
(A)-Mantıklı ama bu bir saat içinde 5 kişi nasıl bir motorla gideceğiz.
(G)-Bence(ilk kez fikir veriyordu, hepimiz ona doğru bi anda döndük ve şaşırarak yüzüne baktık.)
Bence her sefer de 2 kişi zütürmek yerine, Biraz zorla 3 kişi binebiliriz.Bu sayede iki sefer gidip gelmede hepimiz orda oluruz.

Gamze haklıydı 3 kişi bir motora biraz sıkışıkda olsa sığabilirdik. Zaten ekipde çok şişman olan yoktu.Önce Gazme, Kerem,Anıl gitti.Biz yaya olarak bir kaç çanta ile Mehmet ile onları takip etmeye başladık. Daha doğrusu bir noktada beklemek yerine yayan nereye kadar yetişirsek kardı.

Mehmet her sokağın, barikatın teker teker düşüşünü izliyor ve yardımcı olacak birşey düşünmeye çalışıyordu.Son birimin düşmesine az kalmıştı.Çaresiz 3 asker ve polis bir evin çatısına tırmanmaya çalışıyordu. Fakat mutasyonlular onlara yetişmek üzereydi ve zaman kazandırmamız lazımdı. Mehmet bir anda buldum diye bağırdı. Evde alkol olup olmadığını sordu. Alkol kullanmazdım fakat ev arkadaşım kullanırdı. Hemen Mehmet e verdim şişeyi. Mehmet molotof kokteyli yapacağını söyledi. Diğer malzemeleri de halletti. Elimizde 4 şişe vardı. Mehmet 2 tane benle Anıl birer tane şişe aldık. Fakat görüş açımız yetmiyordu. Merdivenlerden koşarak terasa çıkmaya başladık. Eğer kurtarırsak onları grubumuza katılırlardı ve dahada güçlenirdik.Son katıda çıkıyorduk.En önde Mehmet arkasında ben arkamda Anıl. Koşuyorduk.Bi anda bir hırlama sesi geldi ve terastan mutasyonlu çıktı. Bizim kapıcı ydı bu.Merdivenden tam çıkamadan Mehmet’in üstünde atladı. Hepimiz domino taşı gibi yuvarlanıyorduk. Elimizdeki şişelerden biri kırılmıştı ve yavaş ca alkol sızıyordu.

Mehmet üstünde mutasyonlu ile sonunda durabilmişti. Hızlı bir tekme ile onu üstünden attı ve kaldırıp apartman boşluğundan attı. Sonunda terasa varmıştık fakat mutasyon sürüsü varmak üzereydi. Hemen barikatın önüne ilk şişeyi yakıp molotofu attık. Barikatı yıkıp geçen sürü alev alıyor ve birbirleri üzerine düşmeleri işimize yarıyordu. Hemen sürünün tam ortasına ve en arkasına attık. Dikdörtgen bir alev kapanına almıştık sürüyü. Askerler şaşırmıştı fakat buna bile vakitleri yoktu. Hemen bir evin balkonuna tırmandılar ve ordanda o binanın terasına çıktılar. Hemen onlara doğru bağırdık ve bizi farkettiler. Telsizden ulaştık. Bize teşekkür ettiler. Onlara bizim olduğumuz binaya gelmelerini söyledik. Fakat tek geliş yolları diğer binalardan atlamaktı. Binalar arasında çok mesafe yoktu. Fakat arada 3 bina vardı.ilk önce çantalarını fırlattılar. Sonra kendileri sırayla atladı. Kimse düşmemişti fakat diğer binanın terasında 2 mutasyonlu vardı. Mermileri yoktu. Yine önce çantalarını attılar. Yardımcı olmamız lazımdı. Hemen Mehmet’in çantasından aldığım tabanca geldi aklıma. Belimi yokladım ve evet oradaydı. Varlığını unutmuştum.Çıkardım ve hemen nişan alıp ateşlemeye başladım. Mehmet kendi tabancasını elimde görünce sinirlendi fakat zamanı şimdi değildi.iyi bir nişancı değildim bu yüzden Mehmet hemen elimden aldı silahı ve mutasyonluların ikisinide vurdu. Artık aramızda bina yoktu.Önce çantalarını bize yolladılar. Sonra teker teker atladılar.ilk iki kişiyi tuttuk ve çektik. Sonuncu asker kalmıştı.Oda atlıyacakken mutasyonlulardan biri ayağını tuttu ve tam atlatacağı sırada kendine çekt. Asker baş aşağı sarkıyordu.Onu tutan tek şey mutasyonluydu bu yüzden vurursak terastan aşşağı düşecekti. Vurmassak ise yem olacaktı. Mutasyonlu bir yandan kendine doğru çekmeye başladı. Ayak bileğinden dizlerine kadar çekti ve baldırlarını ısırmaya başladı.Onu kurtaramazdık. Daha fazla acı çekmesi için silahı aldım ve kafasından vurdum.Hem bu sayede acı çekmeyecekti hemde mutasyona uğramadan ölecekti.

iFTAR PARTI-Finale yaklaşıyoruz.

Üsse varmak üzereydik ve mutluyduk,iki gün içinde bu kadar aksiyon ve gerilim fazlaydı fakat başarmıştık. Askeri üsde güvende hissetmiyordum nedense. Galiba gelen sürüyü gördüğüm içindi. Helikopter indi 2 asker bize eşlik etti ve bize 1 daire verdiler.5 kişi bir dairede nasıl kalacaktık?Oda sayısı az olduğu için herkesin grupça dağıtıyorlardı.Biz kendi grubumuzla kalmaya karar verdik. Birbirimize güveniyorduk en azından. Askerler Anıl, Kerem ve Mehmet'in asker olduğunu anlayınca onları beraberinde zütürdü ve galiba görev vereceklerdi. Gökyüzünde bir sürü helikopter vardı ve ateşe başlamışlardı. Tanklar, tüfekler, helikopterin atış sesi sağır eder derecedeydi. Buranın başındaki her kimse, sürüden kurtulduğunu sanarken,bu kıyamet sesleriyle çevreden, ilçelerden,her yerden aylak toplanıyordu buraya gelmek üzere.Ama sanırım mutasyonluların sese duyarlı olduğunu bilmiyorlardı. Aylaklarda merak ettiğim şeylerden biri, insan yiyorlardı ve kanlarını doyasıya içiyorlardı.Üstelik kana duyarları vardı bir köpekbalığı gibi. Galiba bir şeyleri çözmüştüm.

Erkeklerin hepsi ben dışında askerdi ve şuan neredeler bilmiyordum. Gamzeyle tek kalmıştık. Beraber daireye yerleştik. Oturma odasında 2 kanepe vardı. Mehmet ile Anıl burda yatsın diye düşündüm ve çantalarını oraya koydum.Çocuk odasında bir yatak vardı. Burada da Kerem kalır,ben nerde kalacağım diye düşünürken, meğerse en iyisini kendime ayırmışım. Yatak odasında büyük rahat bir yatak vardı. Yatağa koştum ve atladım. Nedense hep yapardım büyük yatak görürsem. Biraz zıpladım ve yorulup uzandım. Mutlu olmuştum sonunda yorgunluğumu atabilecektim. Amaa , ben burda yatarsam Gamze nerede yatacak. Yatmaya müsait başka oda yoktu. Aklımdan geçirdim;bu sorunu Gamze'ye belli edecek sonrada ben yerde yatarım diyecektim.Oda büyük ihtimalle beraber yatalım yatak büyük birşey olmaz diyecekti. Bende sorun olmaz dimi diye safa yatacaktım.O da bir kere daha ısrar ederse hemen yatağa gidicektim.
Gamze geldi. Farketmemiş gibi yere bir yastık koyup uzanmaya başladım.
(G)-Niye yerde yatıyorsun yatakta uzansana.
(B)-Başka yatacak yer yok.Tek yatak bu onuda senin için ayırdım.
(G)-Ya önemli değil beraber yatarız yatak büyük
Plan işe yarıyordu.
(B)-Yok ya seni rahatsız etmeyeyim.
(G)-iyi sen bilirsin.Üstüne örtü de al.
Haydaa, böyle olmaması gerekiyordu. Benim planıma göre.Ya Eminnn lafımı olur gel kıvrılır yatarız yha sjsjsj”demesi lazımdı. Ulan yerde buz gibiydi ya.Döndüm ve yer çok soğukmuş, ısrar etmiyecek misin? dedim.