Karşımdaki koltuğa oturdu o da.

S: Bak King, yazdığımdan sanırım anlamamışsın. Benim Bursada okumam, orada kalmam için tek sebep sendin. Ben her gün seninle tekrar bir araya gelmenin hayalini kurarak yaşadım orada. Sonra sen ne yaptın, hayatına engel olduğumu, senin yaşındakiler nelerle uğraşırken sen benimle uğraştığını söyledin, belki de doğruyu söyledin. Ben de dedim ki eğer ben onun hayatına engelsem, yapacağı şeyleri benim yüzümden yapamıyorsa başlarım okuluna da geleceğine de, orada durmamam gerekiyor, nasıl ki ben onun rahat yaşamasını istiyorsam onu rahat bırakmalıyım.
K: Okuluna devam ederken bana yazmayarak, beni aramayarak da rahat bırakabilirsin beni, illa ailenin yanına dönmen gerekmiyordu onu demeye çalışıyorum
S: Sence ben okulumu o kadar umursuyor muydum King, ben sırf görüntü olsun diye gidiyorum o üniversiteye, esas amacım sendin
K: Ben alışmıştım biliyor musun, yani beni sürekli aramana, bana mesaj atmana alışmıştım.
S: Bazen bazı alışkanlıklarını bırakman gerekir King
K: Yani sen şimdi okulun konusunda kesin kararlısın yani, benim gibi bi aptal için eğitim hayatını bitireceksin öyle mi
Se: Neden kendine aptal diyorsun ki abi
K: Selin sen hiç bir şey bilmiyorsun, ablan hak verecek şimdi bana, izle bak
S: Evet doğru, aptalın tekisin ama sadece benim için öylesin
K: Demiştim bak(Seline bakıp güldüm)
S: Bu saatten sonra özellikle o dediklerinden sonra bizim bir araya gelmemiz imkansızmış King, içimdeki ufak ümidi de sildi attı o söylediklerin. O yüzden bırak kendi hayatımı ben yönlendireyim sen değil, sevgili değiliz, arkadaş da değiliz sanıyorum o yüzden karışma bana