Zaferden çıktık, Tophaneye gittik oturduk orada bir kafeye. Saat 5e geliyordu kalktığımızda, bindik otobüse Hürriyete döndük. Durakta ayrıldıktan sonra Mustafa abinin kafesine gittim, camın birinde \"Devren satılık\" kağıdını gördüm, girdim içeri baktım Mustafa abi yok, çıktım geri. O adam orada yoksa orada bulunmamın bir anlamı yoktu sonuçta. Duraktan Heykel otobüsüne bindim tekrar, eve geldim, yeni evde ilk kez tek başıma kalacaktım. Bilgisayarın başına oturmak istedim bir an, sonra hala interneti halletmediğimi hatırlayıp vazgeçtim, onu da artık halletmem gerekiyordu. O odadan çıkınca şöyle bir baktım evin içine hiç ses yok \"Ne kadar zormuş yalnız yaşamak ya, ilk günden kafayı yedim galiba\" diye söylendim evin içinde, sonra televizyon izlemeye başladım. Bir tane film denk geldi, içinde geçen sahne bana Senanın söylediği şeyi hatırlattı, telefonu alıp Aleynayı aradım.

K: Nabıyosun
A: Oturuyorum hayatım annemlerle, sen nabıyosun
K: Eve geldim şimdi, bi arayayım dedim
A: iyi ettin, nasıl geçti günün
K: iyiydi ya fena değil
A: Ne oldu, sesin bi tuhaf geliyor bişey mi oldu aşkım
K: Yok olmadı, bir şey sorabilir miyim sana
A: Sorabilirsin tabi
K: Sena ile konuşuyor musun sen hala
A: Hayır, o nerden çıktı şimdi
K: Hiç merak ettim öyle
A: Öylesine merak ettin, ne olduğunu söyleyecek misin, bir şey var çünkü
K: Senanın kolunun kırılmasıyla bir alakan var mı
A: Hayatım delirdin mi sen, niye alakam olsun
K: Hani sen tehdit ediyordun ya onu ondan dedim, hani senin parmağın varsa eline sağlık
A: Saçmalama bitanem ya, eğer parmağım varsa ailemin ölüsünü göreyim
K: Tamam hayatım, öylesine sormuştum. Özledim seni
A: Ben de, Perşembe günü geliyorum ama
K: Yarın gelsen olmuyor mu
A: 2 gün demiştik
K: Kal kal istediğin kadar, ben de belki anneme giderim tek başına çekilmiyormuş ev ya
A:(Güldü) Alemsin, git git iyi gelir. Babamın selamı var sana
K: Sen de selam söyle, neyse ben filme döneyim şimdi ararım seni yine gece
A: Ara, görüşürüz öptüm

Annemi aradım, eğer evdeyse kalmaya geleceğimi söyledim, Aleynanın bir kaç günlüğüne Kocaeliye gittiğini falan söyledim, gel dedi. Film bittikten sonra hazırlanıp çıktım evden, saat 8 gibi annemin evinin oraya geldim, zile basacakken Hasan abi seslendi, onun yanına gittim konuştuk biraz, sonra annemin evine girdim, gözüme bir garip geldi ev ilk başta, 21-22 sene burada yaşadım, neden garip geldi bilmiyordum.

A: Nasıl gidiyor evlilik
K: Güzel ya bir sorun yok, hatta baya güzel
A: Aman güzel gitsin de, ne oldu tek kalmak istemiyor musun evde
K: Yok be anne, eve girdim hiç ses yok, benden başka kimse yok, canım sıkılır benim
A: Aleyna neden gitti Kocaeliye
K: Ailesinin yanına
A: Sen de gideydin ya karınla beraber
K: Söyledi gel diye ama ben istemedim
A: Sen bilirsin, bak böyle tek kalırsın evinde
K: Tek değilim ki sen varsın şu an burada. Yalnız kalmak istemiyorum bir de, gitse miydim acaba ya
A: Bir kaç yıl önce kalıyordun ya aylarca ben Bulgaristana gittiğimde, ne oldu da fikrin değişti
K: Ya o yıllar başkaydı, canım sıkıldığında arkadaşlarımı çağırabiliyordum, artık yapamıyorum onu
A: Hayat işte, bak nereden nereye geldik
K: Öyle evet

Saatlerce muhabbet ettik mutfakta, annem bana daha önceden anlatmadığı şeyleri anlattı, geneli babamla sevgiliyken yaşadığı şeylerdi. O anlattıkça içim garip oluyordu, aslında çok mutlu dönemleri olmuş ama anlaşamadıkları için 19 sene önce boşanmaya karar vermişler, ben daha 3 yaşındayken. Keşke boşanmasaydınız dedim, bir şey demedi. Saat 10 buçuğa doğru annem kalktı, bana hazırladı bir yer, sonra uyumaya gitti. Ben de uyumadan önce eski odama baktım, orayı hep doldurmuş başka şeylerle "Kadınlar işte" dedim, geçtim annemin hazırladığı yere. Yataktayken Aleynayı aradım, 15-20 dakika falan konuştuktan sonra kapadım telefonu.

iyi akşamlar arkadaşlar yks hazırlanan benim gibi 1 2 arkadaş vardı diye hatırlıyorum. Ziya Selçuğun okulu Maya okulları var google playde Maya chechk up diye soru çozüm uygulaması var içinde 1tyt 1ayt denemesini beğendim isterseniz sizde bakarsınız.Ben ona benzer geleceğini düşünüyorum sizinlede paylaşayım dedim

Her ne kadar fazla konuşamıyor olsak da hikayedeki Cansu, Burak, Ahmetcan ve Aylinle 6 senedir açık olan bi Whatsapp grubumuz var. Aslında isimlerini hikayedeki halleriyle değiştirip çekecektim ama üşendim. Ve evet, Ahmetcan 2 gün sonra cevap verdi geçen söylediğim şeye amk. Gruptaki herkes okuyor burayı, görüyorlar her şeyi. :')

https://ibb.co/fthjsTZ

Bu akşamı biraz kısa keseyim böyle kısa sürecek bir kaç gün daha var sonrasında gılgamış destanı günler geliyor bir kaç tane, iyi geceler herkese.

R E Z ALMAYA MI HASRETiZ PANPA

1 saate devamke

1 Temmuz

---

Cansuyu yolcu ettik az önce, ben, Aleyna, Ahmetcan, Gözde ve bir kaç arkadaş daha havaalanındaydık Cansunun ailesiyle birlikte. Burakta olan şey Cansuda da oldu, gitmeden önce son kez sarıldığımda ağladım, hiç kolay bir şey değil bu veda, kesinlikle değil. Havaalanından çıktıktan sonra hepimiz ayrıldık, Cansunun ailesi Bursaya dönecek, Ahmetcanla Gözde biraz takılacaklar istanbulda, akşam dönecekler, diğer arkadaşlar da kafalarına göre hareket edecek. Ben ve Aleyna ise Alp'i görmeye gidecektik, onun yanında biraz takıldıktan sonra Bursaya dönecektik. Taksiye binmeden önce Alp'i aramamı söyledi Aleyna, belki yerinde değildir dedi, haklıydı da. Aradım, yerinde olduğunu söyledi, tamam geliyoruz biz dedim kapadım, bindik taksiye söyledim adresi, fazla yazar dedi, olsun git sen dedim adama, iyi peki siz bilirsiniz dedi.

A: Ben hala anlamadım neden gidiyoruz
K: Buraya kadar gelmişiz, yanına uğramazsam ayıp olur
A: Gerçi haklısın o kadar şeyi bana yollasa ben de giderim yanına
K: Ee yani
A: Hala moralin bozuk senin
K: Bir kaç güne geçer, düşünme onu sen
A: Bir kaç güne
K: Ne bekliyorsun ki, aynısı Burakta da oldu
A: Umarım sürmez o kadar
K: Bilmiyorum artık

Sarıldı bana koltukta, o şekilde verdiğim adrese kadar gittik, taksiyi ödedim indik, kapının önünde aradım Alp'i tekrar, ofisteyim dedi, geliyoruz diyip kapadım.

Devdıbına rez

Ofise geldik, içeride birisi varmış, onun çıkmasını bekledik bir süre, sonra Alp içeri aldı bizi, oturduk karşısına.

A: Hoşgeldin şampiyon, sen de hoşgeldin yenge
Aly: Teşekkürler, hoşbulduk
K: Naber abi
A: iyidir King, hayırdır hangi rüzgar attı sizi buraya
K: Sabiha Gökçene geldik sabah bir arkadaşı Kanadaya yolcu ettik de, dedim gelmişken bir uğrayalım
A: iyi yapmışsınız, ne içersiniz
K: Bir şey almayalım biz, fazla durmayacaz zaten
A: iyi peki, King şimdi sana Japonca biliyor musun diye sorsam afallar mısın

Şöyle bi tek gözümü kısıp baktım yüzüne

A: Anlaşıldı, ne alaka diyorsun dimi
Aly: Ben de aynı şeyi soruyorum, ne alaka
K: Harbiden, durduk yere
A: Aslında durduk yere değil, ana merkezle bayadır görüştüğümüz bir konuydu bu
K: Ne konusu

Alp yanına çağırdı beni "Az bekle" dedi, bir şeyler açmaya başladı bilgisayardan, mail gibiydi.

Bu gece ben yokum size iyi okumalar ve iyi geceler panpalar

R E Z

Ee gösterdiği şeyler Japonca amk, okuyamıyorum ki, mal mal bakıyorum monitöre sadece, bir ara yüzüne dönüp "Bu ne abi" dedim, güldü tek tek çevirmeye başladı mailde yazanı, bir yerde "Bünyemizde bizimle birlikte iş birliği yapan başarılı oyuncuları misafir etmek istiyoruz" dedi, sözünü kestim nasıl yani diye sordum, bitireyim öyle soru sor dedi. "Şu anda tüm ülkelerdeki başarı sağlayan oyuncularımızdan aldığımız verileri topladığımızda ortaya çıkan tablo gurur verici" mailin en sonuna geldi "Bu maili bütün ülkelerdeki merkezlerimize atıyoruz, her ülkeden 1 kişi olmak üzere 7şer gün arayla tek seferde 15 kişi alarak ağırlayabiliriz. Geri dönüşlerinizi mümkün olan en kısa sürede yaparsanız, nereden kimin geleceğini bize bildirirseniz elimizden ne geliyorsa yaparız, saygılarımla xxx"

A: Bu kadar, bundan sonrası seninle ilgili yaptığım konuşma
K: Peki neden ben
A: Sanırım atlamışım(Bir yeri seçti fareyle). Burada dövüş oyunlarında yazıyor, Türkiyede bizim sponsorluğumuzda en başarılı KOF oyuncusu sensin, başka şirketlerde de mutlaka vardır ama onlar bizi ilgilendirmiyor
K: Yani onlar kısaca SF, KOF veya MKda başarılı olan kişileri çağırıyorlar öyle mi
A: Aynen öyle, bizim ülkeden 1 kişi gidecek sadece, aslında Street Fighterda var bir çocuk ama yeteri kadar başarılı değil, benim seçimim sensin, bu yüzden sordum sana Japonca biliyor musun diye

Önce Alpe sonra Aleynaya sonra da monitöre bakmaya başladım

zütüm kalkmadı değil o an, geçtim yerime oturdum.

K: Şaka yapıyorsan hiç komik değil yalnız haberin olsun abi
A: Ya böyle bir konuda şaka yapar mıyım hiç, delirdin mi
Aly: Pek şaka yapıyor gibi durmuyor
A: Yapmıyorum ki zaten, gel bak istersen diğer konuşmaları da göstereyim King
K: Yok yok gerek yok, tarih belli değil galiba
A: 30 Temmuzdan sonra göndermeye başlayacak merkezler, ama bir kişi diyor işte
Aly: istiyorsan gidebilirsin
K: Eğer sen gelemiyorsan ben de gitmem, bu kadar basit
Aly: Ama hayatım Japonya
K: Sokayım Japonyaya, sen yanımda olmayacaksan gerek yok gitmeye
A: iyi oldu da geldin ha, bak 2-3 gün sonra ben sana söyleyecektim bunu
K: Harbiden ha
A: Sen şimdi eşin olmadan gitmez misin oraya
K: Net şekilde hayır abi
A: Ben bunu sorarım o zaman ama kesin kabul ederler veya etmezler diyemem haberin olsun
K: Olsun, 1 kişi diye diretirlerse benim yerime başkası gitsin
A: Tamam sorarım ben bunu, umarım kabul ederler
Aly: Niye böyle yapıyorsun, hani hayalindi
K: Evli olmasak giderdim, bu saatten sonra hayalimin yanına gideceksem yanımda sen de olacaksın, sen yoksan o da olmaz

Rez alınmıştır

"Bu kesinlikle Tuncay abinin hakkıydı, benim değil" diye söylendim kendi kendime.

Aly: Tuncay kim
K: Boşver, anlatırım bir ara
A: Heidern
K: Evet Heide.. Nasıl ya
A: Biliyorum ben Tuncayı
Aly: Bir tek ben mi tanımıyorum şu Tuncayı
K: Bir dakika, nerden biliyorsun
A: Burada işe ilk başladığım zamanlarda onun peşinden gidiyorlardı, kendisi çok sağlam oyuncuydu, kendisiyle yüz yüze görüşmüş birisi var, hala burada çalışıyor. Onun anlattığına göre hiç bir şekilde kabul etmemiş teklifleri, sadece bizden değil hiç kimseden
K: Abi ne diyosun sen
A: Onu bırak da, sen nereden tanıyorsun Tuncayı
K: Yıllar önce atari salonundaki ufak bi turnuvada tanışmıştık, içimizden geçmişti

Alp güldü "Tuncayı tanıyorsun yani ciddi ciddi" dedi, telefonla birini aradı, ofisine çağırdı ama gayet kibar bir dille yaptı bunu. Telefonu kapattıktan sonra yüzüme bakmaya başladı "Tuncay ha" dedi.

3-4 dakika sonra içeri bir adam geldi, gayet düzgün giyimli birisi "Geldim Alp, ne oldu pek çağırmazdın sen beni" dedi, bize dönüp hoşgeldiniz dedi. Alp "Gel abi bak burada sizin anlattığınız Tuncayı tanıyan biri var" dedi, adam önce bi afalladı, sonra benim yanıma oturdu. Alp bize "Bu Tekin abi, 37 yaşında kendisi" dedi.

T: Sakın bana şu her teklifimizi reddeden adamı tanıdıklarını söyleme
A: Bir tanesi tanıyor abi, yanına oturduğun King
T: King, memnun oldum. Aynı Tuncaydan bahsettiğimize eminiz dimi, Bursada oturuyordu
K: Sanırım evet, ben de memnun oldum
T: Nerden tanıyorsun sen onu
K: Uzun hikaye
A: Yıllar önce bi atari salonunda tanışmışlar, galiba Bursada
K: Evet özeti bu
T: Kendisi nerde şu an, biliyorsundur sen
K: Mezarda

Aleyna dahil hepsi bir anda bana döndü mezarda dediğimde

T: Mezarda derken
K: Basbaya, yaşamıyor artık
T: Hadi ya, bunu duyduğuma üzüldüm, Allah rahmet eylesin
A: Vay be, bir efsane göçmüş gitmiş
T: Bu arada Alp, bu arkadaşlar
A: Ha pardon ben tanıştırmayı unuttum, King bizim sponsorluğumuzda gayet üst düzey bir KOF oyuncusu, karşındaki hanımefendi de eşi
T: Öyle mi, memnun oldum tekrardan
K: Ben de
T: Ne zamandır
A: 1 sene olacak az kaldı

Tekin abi beni süzmeye başladı orada, nerede yaşadığımızı falan sordu, tüm sorularını cevapladım tek tek ekgibsiz şekilde. Oyunla alakalı sorular sordu, onları da cevapladım sektirmeden

K: Tuncay abiyle yüz yüze görüştüğünü söyledi Alp abi az önce
T: Evet, pek çok kez evine kadar gittim, adam benim size ihtiyacım yok diyip duruyordu
K: Evine kadar gittin, neden peki, bir sebebi olmalı
T: Az önce Alpin dediği gibi, Türkiyede bir efsaneydi o adam, en azından KOFda öyleydi, isimleri lazım değil pek çok firma onun peşinden sponsor olmak için koştu, biz de dahil
K: Efsane olduğunu biliyorum, ben de şu an bu kadar başarılıysam onun sayesinde, ağzıma sıçtı bir ara ama şu aralar düşününce iyi ki öyle yapmış diyorum
T: Adamın öğrencisi çıktı baksana
A: Yalnız abi şaka maka baya sağlam ha, bizimle beraber yürümeye başladığı günden bu yana katıldığı tüm online KOF XIII turnuvalarında hemen hemen şampiyon oldu, en kötüsü çeyrekte yenildi, ben izledim hepsini oyunda canlı canlı
T: Ben de oynuyordum bir ara ama bıraktım oynamayı. Offline turnuva geçmişin var mı King
K: 3 tane var, biri şampiyonlukla bitti, biri finalde yenildim, birinde de ilk turdan yenildim

Alp konuyu Japonyadaki davete getirdi, Tekin abi gülerek "Bendekini salla, senin elemanı gönderelim, hak ediyor" dedi.

K: Bendeki derken
T: O maili ben de aldım, bizden baya alan oldu da senin oyuna sadece Alp bakıyor ama bahsettikleri aynı sınıftaki tüm oyunları kapsıyor yani benimki giderse sen gidemezsin, o yüzden gibtir et benimkini, sen git. Tuncayın hatrına
A: Abi Kingin kafasında bir soru var onunla ilgili
T: Ne sorusu
A: Şimdi bir kişi diyorlar ya, kendisi eşiyle beraber gitmek istiyor
T: Hıı şu mesele, sordun mu sen onu
A: Yok abi daha sormadım
T: Tamam sen bana bırak onu, ben hallederim
A: iyi peki abi, bana da haber verirsin
T: E herhalde, Kingden önce senin haberin olacak cevaptan sonra sen kendisine iletirsin
K: Kusura bakmayın sessiz kalıyorum da, ben hala olayın şokunu atlatamadım
T: Bak buradan çık, ben sana bir kaç isim vereyim o merkezlere git adını soyadını söyle Tuncayın hemen çekerler seni yanlarına
K: Vay be
T: Neyse, ben ofise döneyim, Alp dediğim gibi onu ben konuşurum sen diğer işlerini hallet
A: Tamam abi o zaman, paslaşırız zamanı geldiğinde

Tekin abi göz kırptı çıktı, Aleynaya bakmaya başladım, sonra Alpe dönüp "Biz de kalkalım, yoksa ben bayılıp kalacam burada şimdi" dedim, güldü tamam nasıl isterseniz dedi. Bizimle beraber aşağıya kadar geldi, kapıda konuştuk biraz sonra bizi taksiye bindirdi.

7 saat sonrası, Bursaya döndük. Saat 8 civarı ve evdeyiz.

---

istanbuldan otobüse bindiğimizden beri Tuncay abiyi anlatıyordum Aleynaya, taa ilk tanıştığımız günden girmiştim konuya. Hiç bir şeyi anlatmadan anlattım, en sonunda da kız kardeşinin ben Almanyadayken beni aramasını anlattım

K: Öyle işte, bu kadar
A: Üzüldüm ya, halbuki ne güzel zamanlar geçirmişsin onunla
K: Bir kaç ay önce izlediğim bir animede şöyle bir söz geçiyordu "Bize en güzel zamanlar yaşatan insanların birer anıya dönüşmesi kadar kötü bir şey yok", aslında bu söz sevgilisinden ayrılan, sevgilisini kaybedenler için söyleniyordu ama ben Tuncay abi için de söyleyebilirim bunu
A: Ne güzel söz
K: Öyle evet
A: Sen istersen erken yat bu gece, gözlerin dolu ve sesin gidik
K: Sen ne yapacaksın
A: Ben de yatarım ya, ne yapacam tek başıma evin içinde
K: Hadi ben uyurum da sen uyuyabilecek misin
A: Uyurum neden uyumayayım ki
K: Sen bilirsin

Saat 10 buçuğa kadar televizyon izledik, Aleyna bir tane komedi filmi açmıştı, aslında ufak olsa da iyi gelmişti filmi izlerken kahkaha atmak. Koltuktan kalktığımda Ahmetcanı aradım, bana bu gece istanbulda kalacaklarını söyledi, ucuz bir pansiyon bulmuşlar yarın akşam döneceklermiş "Dikkat et ucuz pansiyon ayağına gibmesinler gece seni" dedim, gibtir puşt dedi hem gülerek hem söverek kapadı telefonu. Yatak odasına gitmeden önce oyun odasının kapısını açıp ışığı yaktım, bir kaç gün önce elime gelen ve geldiği gibi PS4'ün üstündeki duvarda bulunan çıkıntıya yapıştırdığım KOF XIII logosuna baktım bir süre, ben ona bakıp bir şeyler düşünürken Aleyna geldi arkadan sarıldı bana "Yatalım hadi, benim de uykum geldi" dedi, döndüm öptüm onu, ışığı ve kapıyı kapatıp yatak odasına geçtik, bugün evliliğimin 29. günü bitiyor, yarın tam 1 ay olacak. Alışıyorum bu duruma ve mutluyum.

Bu geceyi bitireyim, gereksiz bazı kısımları atladım o gün içinde. Gerçi en fazla 2 part daha çıkardı o güne dair. Yarın akşam yokum, akşam 8den sonra 19 rezervasyon var çünkü. Çarşamba günü bir sorun çıkmazsa buradayım.

iyi geceler herkese.

burdan devam.