Ne kadar enteresan bir şey şu evlilik, gece yatarken yanında, sabah uyanıyorsun yanında, her anında yanında. Bunu yapabilmek için evlilik adını verdikleri şeye zorlanmak, çok saçma ya bence, neymiş yanlışmış, peh. Odaya daha ne yaparım acaba diye düşünürken zil çaldı, alışık değilim megafonlu zile, camdan bakmaya çalıştım taa beşinci kattan, Aleynanın söylemesiyle hatırladım, baktım Cansu gelmiş, çıktı yukarı, salona geçtik.

C: Ben sürekli burayı çıkacak mıyım
K: Hiç şikayet etme her gün gelmeyeceksin nasıl olsa, biz ne yapalım
C: Doğru haklısın, neler yapıyosunuz
A: Son bir oda kalmıştı onu düzenledik işte sabahtan King gitti aldı bazı şeyleri
C: Vaay ne güzel. Gidiyorum ben 1 Temmuzda
K: Nereye
C: Kanadaya
A: Sahi mi
C: Evet
K: Ne kadar kalacaksın
C: Vizenin süresi 6 ay ama çoklu giriş yani gir çık yapabilirim oraya 6 ay dolana kadar, aralıksız kalırsam 180 gün sonra çıkmam lazım
K: iyi kal 180 gün, dön sonra gel gitme bir daha
C: Bakalım ne olacak, eğer evlenme durumu olursa orada, dönmem muhtemelen
K: Vay anasını