agnostik ve ateist piçler toplansın

dostum sebebin ağırı olmaz. ilk önce bu iş kalp işi derler, kalp gözün kapalı derler, hidayetini yitirmiş derler. herneyse. mümkün oldugu kadar özetliyorum.

ilk önce sufizmdeki allah sevgisi kavrdıbını inceledim. sonra onlara hak verdim. o zamanlar sadece imanlı değil, resmen mumindim. neden "allahtan korkun" diyorlardı ki, allah sevgisi daha mantıklıydı. sonra kuranı kerimde geçen 220 küsür "azap" 200 e yakın cehennem kelimeleri üzerinde takıldım. ve namazı niyazı terkederek sorgulamaya başladım. korkutarak dikte edilmek istenmişti. (incil hakkında zaten yazmaya gerek yok)

ölüm korkusu üzerinden gidilerek yazılmıştı. ve bu insan yazması olabilirmiydi? tanrı varsa bile egoist bir pgibopattı. ozaman öyle düşünüyordum. yaratıyorsun, sana ibadet etsin diye. kurandaki saçma ayetleride yazdırma bana onlarca forumda yazıldı çizildi.

iman eden ama tecavüz eden, çalan, ne bileyim insanlıktan nasip almamış birisi mal gibi tanrıya inanacak ve bir süre cehennemde kaldıktan sonra tanrı affedecek ve onu cennete alacak. yok anasını giberim böyle işin dedim o vakit. iman etmeyen ise sözüm ona sonsuza, bak dikkat çekiyorum sonsuza kadar (zaman kavrdıbını zihninde canlandır) cezalandıracak. e amuna koyim nasıl bir egoistsin sen. nasıl bir piskopatsın sen?