gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

Eve çıkabilecek elemanlar vardı, ben onlarla evimi paylaşmak istemiyordum. Diğer türlü de kimse yoktu. iyi bir tanesi de daha 3-4 gün önce kendine ev bulmuştu. Bir süre ev arkadaşı aradım, ev sahibemden de mühlet istedim ama bulamayınca mecburen eldekilerin bazısını çıkarıp yurda çıkmak zorunda kaldım. Bu sırada başımdaki kalabalık yüzünden ne fulden’le ne büşra’yla ne de diğerleriyle görüşüyordum. Açıkçası biraz da yüzüm yoktu. Gayet rahatken kendi evimde yurda çıkmak durumunda kalınca gururuma yediremedim. Yurtta karanlık, boş bir çalışma odasında kulaklığımı takmış müziğim dinlerken mesaj geldi. Fulden’dendi. Ne yapıyorsun dedi. Müzik dinliyorum yurt köşesinde dedim. Üzülme, halledersin falan derken öyle bir muhabbet ettik. Yarın görüşelim mi, dedi. Yarına anlaştık.