1. 551.
    +1 -2
    Karanlığın bastırmış olduğunu yeni fark ediyordum. telefondan kısık seste müzik açıp aldığımız poşetleri açmaya başladık. Zira biraz acıkmıştık ve o güzelim yüzü görebilmem için bize biraz ışık gerekiyordu. O, çikolataları, cipsleri açarken ben mumları dizip yakmaya başladım. Çaktığım her ateşte, yanan her mumda dönüp fulden’e bakıyordum. Dizlerini kırıp oturması, poşetleri açması, kolaları doldurması…her hareketini seyrediyordum. Yıpıl yıpıl yüzüne vuran sarı ışık soğuk fakirhanemize sıcaklık saçıyordu onun yüzünden.
    ···
   tümünü göster