gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

page seven

Reserved

hocam çok az yazıyosun ya biraz daha uzun yazsan süper olur.

Hadi gel artık.

hani lan nickaltları?

Eve girer girmez etrafa bir baktı. Tabii ki hiçbir şey yoktu henüz. Boş koridorda tık tık yankılanan topuk sesiyle odalara baktı kapılarından, sonra yine aynı ses eşliğinde yanıma kadar geldi. Çantasını, gözlerini gözlerimden ayırmadan yere bıraktı. Kollarını utangaç bir edayla boynuma dolayarak “ artık bizim evimiz mi burası?” dedi… nefesim kesildi o an.

“Bizim evimiz”

Bir an öyle rahatsız oldum ki, anlatamam. “sen kimsin lan yarağım” dememek için zor tuttum kendimi. O kimdi ki evime, “evim” diyebiliyordu. O kimdi ki “biz” diyebiliyordu? O kimdi ki?

Bir anda “bizim evimiz…” diye cevap verdim. Kendime inanamıyordum, dilimin yediği bu taka inanamıyordum. Kendimle çatıştığım, kuvvetli çatışma yaşadığım anlardan biriydi bu. Daha önce hiçbir kıza bağlanmamıştım. Hiçbir kıza kendimi teslim etmemiştim. Hiçbir kızın bir nevi özlük haklarıma müdahil olmalarına izin vermemiştim. Veremezdim de ama ya beynim ya kalbim farklı düşünüyordu ve bunu ona da yansıttılar. Bizim evimiz, dedim. Gözlerindeki ışığı gördüm. Henüz elektriklerli açılmamış “evimizde”, zifiri karanlıkta bir çift ışık huzmesi görüyordum. Elinden tutup en küçük odaya geçtim. Odaya girer girmez “hiii” diye bir tepki verip kikir kikir gülmeye başladı.

fulden sokağın başında beklerken hızla yatağımızı sermiştim. Yatağımız: yere serilmiş üst üste dört kat battaniyeydi. Yastıklarımızı ve yorganımızı da olabilecek en estetik şekilde kurmuştum. Aldığım tepki yüzümü güldürmeye yetmişti. “inanmıyorum, kuş tüyü” diye kendini yatağa atmadı çünkü dört kat battaniye kendini üstüne atabilecek kadar yumuşak değildi ama bu sözü söyleyip dikkatlice yatağa oturdu. O an utanarak, “şey ya, bunlar temiz midir?” dedi. “ya aslında biraz kokuyorlar, pis olabilirler. istersen yatma.” Deyince kolumdan tutup yanına çekti beni. O zaman biraz pislenelim, dedi o güzelim sesiyle gülerken.

Bir müddet öpüştük kuş tüyü yatağımızda. Çok çok hızlı gitmek istemiyor, gizemini kaybetmesine müsaade etmiyordum. Zira ne, kim olursa olsun aşinalık soğuma getirirdi. Ve şu an hiç soğuyasım yoktu. Hele de Konya gecesinin ayazı bastırmaya başlamışken.

Karanlığın bastırmış olduğunu yeni fark ediyordum. telefondan kısık seste müzik açıp aldığımız poşetleri açmaya başladık. Zira biraz acıkmıştık ve o güzelim yüzü görebilmem için bize biraz ışık gerekiyordu. O, çikolataları, cipsleri açarken ben mumları dizip yakmaya başladım. Çaktığım her ateşte, yanan her mumda dönüp fulden’e bakıyordum. Dizlerini kırıp oturması, poşetleri açması, kolaları doldurması…her hareketini seyrediyordum. Yıpıl yıpıl yüzüne vuran sarı ışık soğuk fakirhanemize sıcaklık saçıyordu onun yüzünden.

Abur cuburumuzu yedikten sonra ıslak mendillerle ellerimizi sildik. Sonra ben yüksek müsaadesiyle lavaboya gittim 1.5’luk şişelerden birini alıp. Küçük su döktükten sonra ellerime su döküp yıkamaya çalışıyordum lavaboda. Açık kapıdan beni görmüş, geldi. Şişeyi elimden alıp elime su döktü. Ellerimi yıkarken boynundan bir öpücük aldım. Gülümsedi. Islak elimi tutup odaya zütürdü ve Tekrar yatağa çekti beni. Yediklerimiz vücudumuzu ısıtmıştı biraz ama şimdi kalplerin ısınması zamanıydı. Yastığı düzeltip sırtımı dayadı ve bacaklarımın arasına girdi. Heyecan yok, heyecan yok diye iç geçirirken kalbimin küt küt vurduğunu hissediyordum…

hadis 'ten sonrasını okumadım

yaz yaz yaz panpa

reserverd

reserved

inci sözlük hatası: entry metni girilmelidir.

iş arkadaşımın karısını nasıl gibtimi bitirdim geldim panpa devam

reservetçetin

hadi amk 31 im yarım kaldı

devam ?