yazları sevmiyorum

sevilayla kocası olucak dallamanın apartmandan itiş tepiş çıktılar, adam bariz alkollü. küfür ede ede vuruyor yakalamaya calısıyor, sevilay da kacıyor, neyseki kahvenin önünde adamlar tutmuslar pekekenti.bu dediklerimi idrak etmem 2-3 saniyemi aldı da, ben anca asagı kosup yetiştim, tabi kocasının yanına gidip vurmak için değil, sevilayın yanına gitmek için, zira yanlızdı. kahvenin yanındaki yine o tretuarda oturuyorduk, ama eskiden mermerdi, şimdiyse belediyenin yaptırdıgı kilit taşlardan. hiç birşey demeden sarıldı, ağlamaya devam etti otururken. sadece ağlama lütfen diyebildim, teselli etmeye calıstım, tıpkı onun bana yaptıgı gibi. kocasının zor bela arabasına bindirilip, zütürüldüğünü gördüm kahvedeki volkan amca tarafından. Onun ağlayışını sokak kapısına kadar inen kadınlar, kahvedekiler izliyordu, ben buna razı olamayınca , koluna girip yukarı cıkarmaya calıstım ve yanlıs anlasılmaması için, yine sahanlıkta bizi izleyen bir bayan komsumuzu cagırdım, girdi sagolsun koluna da kadını evine cıkardık. şaşkın bakışlar içinde girdiğimiz eve komsular hemen üşüşmeye calıssalar da ben müsade etmedim, yanlız kalsın falan diyerek kendim de cıkarak, komsuları uzaklastırdım. tabi sevilayın kulağına 'lütfen' diyip...