17 ağustos 1999 tarihinde nerede ne yapıyordunuz

23 yaşındaydım o zaman ( evet doğru okudun liseli 23 yaşındaydım )

gündüz tütünçiftlikten denize girdik. karadeniz çocuğuyuz iyi yüzeriz diye hava attık. atladım iskeleden denize. ulan bir kötü oldum. baş dönmesi mide bulantısı. kustum kusacam. dalga geçtiler benle. meğersem denizin dibi karıncalanıyormuş o gün.

bira falan içtik arkadaşlarla. hatta sahilde yakamoz vardı o gece. daha önce hiç yakamoz görmediydim. ne ilginç bişey la o. denize bi taş atıyon halka halka floresan gibi parlıyo.

manitayla yeni ayrılmışız. orhan gencebay , ferdi tayfur falan... biri bi kolumda diğeri diğer kolumda... bunalımlardayım... böyleemrah gibi kaşlarım falan var o günlerde...

eve geldiğimde gece saat 12 falan... pederle küs gibiyiz... laf çarptırıyo böyle liseli kızlar gibi... ergenler gibi odama kapanıyorum...

neyse çavuşu tokatladım, biraz eski lemanyaklara falan baktım... vurdum kafayı yattım...

gece saat 3 de film başladı dıbınakoyim.
anlamadım önce... bi gümbürtü... annemin çığlıkları babamın ilkeeğğğğrrrr diye bağırışları falan...

ateistim ben bildim bileli... hala da öyleyim aslında... aa inanın bana bir anda korkunca bismillaaaağğhhhh diye fırladım yataktan... züt korkusu detected yani...

küçük bir odaydı benimkisi... duvarda bauhaustan alınma raflar falan var... elini dokununca dağılıyo zati... yatağın iki duvar arasında gidip geldiğini gördüm abiler ablalar... kitaplar uçuşuyor... karanlıııkkk... gürültüüü... ananı gibiiim... yok böyle bişey...

kapıya atladım hemen... kapı açılmıyo... çavuşu tokatlarken kitlediydim... açıl dıbınakodumun kapısı açıl... o kapının anahtarını iki tur çevirene kadar bağırsağı kalbime dolandı dıbınakoyim...

açtım kapıyı... pederi gördüm karanlıkta ... bıyığından tanıdım... tuttu kolumdan çekti beni yanına... yanında annem... yanında birader... kucağında da bizim köpek... kanişimiz vardı o zamanlar... çok tatlı bir köpekti... babamın olduğu odada yatardı... başka kimseyle kalmazdı geceleri... nasıl havlıyor garibim... korktu belli ki... sarıldık birbirimize... bekliyoruz bitmesini...

devamı için

(bkz: 17 ağustos 1999 depremi anılarım capssiz)