yürek sızlatan fakirlik anıları

mahalledeki arkadaşlarım toplaşıp dondurma aldığında, o zamanlar 60 kuruş olan max dondurma parasını zar zor bulduğum, ilkokulda günlük bi lira harçlık alıp 50 kuruşa simit alıp 50 kuruşunu biriktirmeye çalıştığım, babama ayakkabı parası çıkmasın diye beden derslerinde hastayım deyip oturduğum, lise sonda babam bi daha dershane parası veremez diye istemediğim bölüme gittiğim zamanlar oldu. şu anda durumumuz iyi mi? hayır daha kötü. ünversitedeyim, iki hafta harcayıp, iki hafta aç kalıyorum. kredi kartı aldım ona borç yapıyorum. yazları ne deniz, ne tatil evden bile hiç dışarı çıkmadan gelen krediyle borcumu ödüyorum. inşallah bi kaç sene sonra geçicek ama sabrediyorum