yürek sızlatan fakirlik anıları

liseye başlamıştım sevgilim vardı işte bende günde 5 lira para alıyordum günde 3 tl yol parası gidiyor zaten geriye 2 tl kalıyodu onuda annem yemek yiyim diye veriyodu bana.ama ben harcamazdım o parayı bizimkiler sorardı kanka neden yemek yemyosun diye canım istemiyo derdim 2 haftada birde sevgilimle buluşurduk 2 haftada yemediğim 20 tl param olurdu onlada cafeye giderdik kızla erkeksin sonuçta gururuna yedirip kıza ödetemezsin ya okulda aç kalırdım ama o 2 haftada bir gelen mutluluk huzur tüm açlığımı alıp zütürüyodu...
bi kerede sınıfta haftalık konusu açılmıştı herkes söylüyo işte ben 40 ben 50 ben 70 tl alıyorum diyodu herkes 40ın aşağısında para söylememişken ben söylemeye çekindim 35 tl dedim utandım söyleyemedim babam gurbette çalışırdı o zamanlar para yollayamazdı yollasada az yollardı hep fakirlikle büyüdüm ben bizim bi arkadaş vardı evi burnunun dibindeydi yemek yemek için eve gitmez okuldan yerdi haftalıkta 50 tl alırdı ben yoldan gelirdim 1 saat sürerdi bide yolum haftalık 20tl alırdım... adalet nerde!!!
ama bunada şükür allahıma binlerce şükür olsunki aileme hiçkimseyi güldürecek bişe yapmadım hep çalıştım hep hep hep... bende böyle olmayim diye babam okuttu beni hakları ödenmez..
edit: bide bütün yaşıtlarım yazları havuzlara denizlere partilere club lere giderken ben eşşek gbi güneşin altında çalışıyodum hayatı öğreniyodum