ben bir kere aşık oldum

** yanıma geldi. hala gülümsüyor ve içtenlikle bakıyor. seviyor gibi bakıyor. ilk defa bi kızın öyle baktığını gördüm beyler. ve ilk defa bir kızın bana böyle güldüğünü ve ilk defa bana böyle baktığını gördüm. mutlu olduğu her halinden belliydi. sanki benim yanımda olduğunda mutlu gibiydi.

ben: günaydın
yeşim: günaydın
ben: naber ? ( hafiften yola doğru koyulmuştuk. midemdeki kelebek sayılarını sayamaz olmuş, kalbimin attığı hız seni seviyorum diye haykırmaya sebep olucak kadar durmaz hale gelmişti)
yeşim: iyi sen ?
ben: iyiii

beyler şimdi yolu biraz tarif etmem gerek. bi anayol düşünün bayır aşağı. fazla bayır değil. böyle hafif sola doğru yol döndüğünde sağ tarafında 2 yol var. ikiside bayır aşağı gidiyo ama ilk yol aşağıdan gelen arabalar için. bi sağa daha saptığında aşağıya gitmek için. biz o bayırdan gidiyoruz işte. 20 metre kadar sonra mecbur sola sapmak zorundasın arabayla gidersen. eğer biz o aradan gitseydi sibellerin evinin önünden geçmiş olucaktı. sibel her sabah orda ecemi bekliyo. ecem babasının arabasıyla gelip sibeli alıyolar. 50 metre kadar daha ilerledikten sonra solda merdivenler var ve o merdivenlerden indiğinden evlerini geçmiş ilersinden yola koyulmuş oluyosun. zaten ordan sonra 500-600 metre kadar dümdüz gidip okula varıyosun. şimdi düşünüyorum ilk sapaktan sapsak da sibel bizi görse mi ? ama yeşim sibeli biliyo. unuttuğumu düşündüğü için artık başliyacaktık. yok lan olmaz dedim içimden ve ileriden gitmeye karar verdim. öyle gidiyoruz.

derin bir sessizlik var. kokusunu duymaya başladım. duydukça içime çekesim geliyordu. çektikçe çekiyor nefes yerine kokusuyla yaşıyordum sanki o anlar. çok güzel kokuyordu beyler. çok güzel. ilk defa bi kokuyu bu kadar güzel bulmuştum ve sarhoş olabilecek kadar çok çekmiştim içime. ilk defa böyle oluyordum. benim hayatımdaki çoğu şeyin ilkidir yeşim. belki de bu yüzdendir bu sevgi ve akabinde çekilen acı, duyulan özlem..

ben: uykunu alabildin mi ?
yeşim: evet evet aldım, uyudum.

o merdivenlere geldik o önden geçsin diye yol verdim ve o an bana arkasını döndüğünde tarifsiz bir mutluluk gülüşü belirdi yüzümde. mutluluğun gülüşüydü o, evet mutluluğun gülüşü.