Hikayeyi fırsat buldukça yazıyorum sonuna kadar da yazıcam merak etmeyin. (bkz: hayatımı özetlemek istiyorum)

işsiz kaldım ama evde dövme yapmaya devam ettim. iyi kötü yolumu buluyodum parasız kalmıyodum. Sonra gün geldi çattı ablamı istemeye geleceklerini konuşuyorlar evde baktım. Hiç umursamadım bile, bitmişti benim için çünkü ablam falan yoktu. Aynı evde yaşamak zorunda olduğum biriydi sadece. Aylarca o kadar sıkıntı çekmemin altına tereddüt etmeden imzasını atmıştı çünkü. Ben babama evde olmayacağını söyledim. Asla onun yanında yöresinde gösteriş yapmam kimseye dedim. Babam şöyle derin bi of çekti. Genç adamsın, bu saatten sonra ağzına iki tane çakıp dediğimi yaptıramam. Kararlarına da saygı duyarım ama senin de bana saygı duymanı beklerim. Sen burda benim yanımda olmazsan, en çok ben rezil olurum bu evin direği benim, çocuklarını bir arada tutamıyor derler, bizi insanlara böyle göstermek istiyosan sen bilirsin dedi. Haklıydı ama benim hiç içinden gelmiyordu. istemeye istemeye kabul ettim. Haftasonu geldiler bunlar, oturdular vırvırvır boş boş saatlerce konuştular. Konu sürekli bana geliyodu bi şekilde illa biri bi soru soruyordu. Ben de babamın göğsünü kabartacak şekilde konuşuyordum sürekli. Olgun tavırlar şekilli falan işte anladınız. Allah'ın emri peygamberin kavli cart curt istediler bunlar. Babam da klagib konuşma yaptı gençler şöyle böyle beğenmişler falan diye. Bir anda herkes bana dönüp baktı. Kardeşimiz ne der bu işe diye sordu adam. Ölüm sessizliği oluştu ortamda herkes gözümün içine bakıyo. Şöyle bi kastım kendimi dedim ki; bizde babamın sözünün üstüne söz söylenmez, Allah mesut bahtiyar etsin. Babamın gözleri doldu, elini dizime vurdu helal olsun lan der gibi. Ayaklandılar kalkıp gibtir olup gittiler. Damat bıraktı ailesini gidip. Geri gelecekmiş, ablamın arkadaşı onun manitası falan bunlar gezeceklermiş kutlama gibi birşeyler işte. Ablam kalktı bana sarıldı, çok ağladı ama öyle böyle değil. Hadi merveyi al siz de Gelin dedi. O şekilde gitsek arabada sıkışacaktık, bide o arkadaşıyla sevgilisini hiç sevmiyordum. O aralar da bi abimiz var arkadaşla beraber bi kaç işini koşturuyoruz, adamın arabası bizde kalıyo çoğu zaman. Araba da peugetot RCZ amk felaket birşey. Aradım arkadaşı arabayla işin var mı diye yokmuş gel al dedi. Ablamlar da eniştenin arabada oturdular bizim kapıda bizi bekliyorlar. Ben gittim arabayı aldım, oradan da merveyi almaya gittim. Sonra kapıya geldik damadın yanın bi yanaştım, hepsinin aklı gitti. Araba yapılı egsoz falan araba yılan yılannn. Çıktık galata falan yaparız diye enişte önden gidiyo ablam arabayı çok beğenmiş şey demiş şimdi o arabada olmak vardı :D enişte de baya bozulmuş tavır falan yapmış ablama git ona bin o zaman demiş :D Işıklarda yan yana geldik bu bana kapışalım mı dedi :D vatan caddesindeyiz. Olur gel kapışalım dedim altımdaki araba 156 beygir benzinli amk :D eniştenin araba da Dacia amk. Bunu önce saldım bu baya bastı gitti Merve niye basmıyosun falan diyor. Ama bi yandan da korkuyo. Bu arayı açtı baya, bi yapıştırdım vatan caddesini birbirine kattım en son bunlara bi makas attım kaza yapacaklardı az kalsın. Hayatta acımam keşke yapsalardı hatta amk :D

Hayat artık benim için amacını yitirmişti. Tek tesellim Merve'nin hayatımda olmasıydı, bana güç veren tek bir şey vardı o da Merve'nin sımsıkı sarılıp yanımda olduğunu desteğini göstermesiydi. işe de mecbur kalmıştım artık, çalışmak istemediğim geçici bir işti ama artık kalacak tek yerim o dükkanın alt katındaki kokuşmuş kanepeydi. Merve bazı akşamlar yanıma gelirdi benimle kalırdı hatta o pis yerde. Evden yemek yapıp getirirdi, çamaşırlarımı alıp zütürüp evde yıkardı. Öylesine destek oluyordu ki bana, beni yıkabilecek hiçbir kuvvet yok gibiydi. Alkole çok fazla kendimi kaptırmıştım günlük kazandığım para dışardan söylediğim yemeğe, sigaraya, alkole gidiyordu. Ben yaklaşık 6 ay böyle yaşadım. Damacanayı kesip kova yaptım, bi tane de kap ayarladım dükkandan ketılda su ısıtıp 1 metrekare tuvalette banyo yapıyordum. Çamaşırlarımı Merveye vermeye çekiniyodum artık. Sonuçta evde 4 kadın yaşıyolar donumuzu yıkayıp balkona astırıyoruz yakışık almıyodu. Kıyafetlerim, üstüm başım kokmaya başlamıştı. Bütün gün su taşıyordum ister istemez terliyordum. Banyo yapsam bile kirli kıyafetleri giyiniyordum. Resmen bitik bi haldeydim, yerlerdeydim. Pgibolojim tamamen bozulmuş, iyice saldırgan biri olmuştum. Trafikte sürekli arabadan inip kavga ediyordum. Müşterilerle polemiğe giriyordum. Alkol içmesem yine bu kadar olmazdı halim ama para oraya gidiyordu kendimi unutmuştum resmen. Ayrıl barış oldu bi defa daha merveyle ama uzun sürmedi fazla. Derken benim patron dövmeciliğe heves sardı o sıralar, gitti kendine amatör bi makine aldı. Öğrenmeye çalışıyor falan biz de yaptırdık kötü de olsa :D bi gün elemanlardan biri makineyi yere düşürdü makinenin arka tarafı yerinden çıktı. Çocuk biraz laf yaptı sonra yeni makine almak istediğini falan söyledi. Benim de çok dövmeci arkadaşım vardı ulan dedim ben bunu birine satarım. Çocuğa dedim sat bunu bana ben bunu okuturum birine. 400 liraya aldım makineyi çocuktan koydum kenara. Benim o karakola gelen arkadaşla oturuyoruz bi akşam kafe de çay falan içiyoruz. Çocuğa söyledim makine aldım satıcam kulağın delik olsun falan diye. Çocuk da hadi bana dövme yap dedi. Ufak tefek bir şeyler biliyorum ama dövme yapamazdım olmaz olum salak mısın bin olacak kolun bacağın dedim. Tutturdu yap diye, gibin sağolsun aga en fazla nolabilir hadi yapalım dedi. Geçtik dükkana bu ayak bileklerine yazı yazdırmak istedi, ben de bildiğim kadarıyla yapmaya çalışıyorum transferi falan bir şekilde yapıştırdım yazıları ayağına çıkardım transferi. iğneleri uçlarını makine ayarını deriye ne kadar işleneceğini falan hiç bilmiyordum. Başladım yapmaya. Baya uzun sürdü ama oldu AMK :D bildiğiniz yaptım dövmeyi beyler oldu yani. Sonra makineyi satmaktan vazgeçtim ben de heves sardım dövmeciliğe. Gece gündüz video izliyordum, dövmeci arkadaşlarıma soru soruyodum. Kolundan tuttuğumu dükkana getirip dövme yapıyodum. tak gibi oluyodu ama öğreniyodum yavaş yavaş. Sonra işi paraya dökmeye başladım :D Instagram'dan kovalamaya falan başladım. Deli gibi dövme yapıyodum ama sucu dükkanında :D sonra kendime yapmaya başladım. Sol koluma bir sürü dövme yaptım. Baya baya öğreniyordum. Hemen Instagram'da kullanıcı adımın başına tattooer'i yapıştırdım. Hesap dövmeci hesabıydı artık. Müşteri de oluyodu sürekli baya da para kazandım dövmeden o aralar. Çevrem değişti merveyle yine ayrıldık, arkadaşlarım tanıdıklarını alıp getiriyodu, o dükkanda ne karılara dövme yaptım. Kaç tane karı gibtim dövme sayesinde. Dövmenin her açıdan çok ekmeğini yedim kısacası.
Evden ne arayan ne soran olmamıştı 6 ay geçmesine rağmen. O kadar zoruma gidiyordu ki, siparişe gittiğim yerlerde o sıcak yuvaları gördüğümde, gittiğim herhangi bir yerde oturan gezen aileleri gördüğümde içime batıyordu. insan evladını, kardeşini hiç mi merak etmez? Başıma birşey gelmiş mi iyi miyim kötü müyüm hiç mi merak etmez. Sadece kardeşimle konuşuyodum, ara sıra o da. Yaşı küçüktü hiçbir şeyin farkında değildi o yüzden bu söylediklerimden onu muhaf tutuyorum tabii ki her zaman.

Bi akşam öğrendim ki teyzem vefat etmiş. Annemi aradım gayri ihtiyari bi baş sağlığı diledim. Hüngür hüngür ağlamaya başladı gel artık yeter bu küslük falan demeye başladı. Hiç samimi gelmese de artık bu durum beni çok sıkmıştı eve gitmek istiyordum. En azından evde 3 4 ay kendimi toplayıp başka eve çıkarım diye düşünüyordum. Bastım eve gittim eşyalarımı alıp. Eve girdim herkes evde bana bakıyolar tuhaf tuhaf. Samimiyetsiz berbat bi hava var evde. Hırkayı bi çıkardım sol kolda bir sürü dövme kaşımda piercing. Babam laf yapacak oldu hiç konuşmasına izin vermedim. Sokağa attığın birinin değişmesine bu kadar şaşıramazsın rol yapma amk dedim. Babamla bu şekilde konuşuyordum normalde de beyler farklı bir muhabbetimiz var babamla çünkü. Konuşma, laf sokma, ağlama, özleme Faslı bittikten sonra koşarak banyoya gittim. Tam 2 saat banyo yaptım gibim bile buruştu banyoda o kadar çok durdum. Çıktım banyodan sarıldım havluma kurulandım baksırı giydim direkt yatağıma gittim. Beyler yatağa bi yattım size yemin ederim başım döndü yatar yatmaz. O kadar özlemişim ki o yatağı evi eşyalarımı buzdolabını açıp birşeyler tıkınmayı, televizyon sesini, ne kadar yanlış yapmış olsalar bile ailemi. Herkesle aramı düzelttim ama ablamla asla muhatap olmuyordum. Merveyle de barıştım, hayatım düzene oturmaya başladı. Sucuyu da bıraktım. Modüler su deposu montajı yapan bi firmaya işe girdim. Şantiyelerde depo kurulumu yapıyoduk. Sanayicilik kanımızda olduğu için yabancılık çekmiyordum. Adamlar da çalışmamı çok beğendiler başladığımda orda kalfa diye beni tanıştırdıkları çocuğu 2 ay sonra altıma verdiler getir zütürümü yapıyodu. Altıma araba verdiler ekip verdiler, ekibin başında şantiye şantiye gezip kurulum yapıyoduk. Ekibin başı ben olduğum için paso araziydim amk çok güzel günlerdi. 1 sene falan çalıştım baya ilerledim yurt dışına göndermeyi planladıklarını falan söylüyolardı beni. Sonra maaşta bi sıkıntı çıktı, anlaşamadık kafam attı bıraktım gittim işi.

Yine ayrıl barış ayrıl barış derken en son barıştık uzun bi süre ayrılmadık. Kavga falan da etmedik. 2018in ramazan ayı, babam şehir dışına çalışmaya gitti. Evde her akşam kavga çıkıyor, ablamla annem babamın yokluğunu fırsat bilip üstüme üstüme geliyorlar. Ben de işsizlikten mahallede arkadaşın sucuya işe girdim arabayla su dağıtıyorum. Bi akşam eve baya geç geldim sahur vakti falandı. Bi baktım evde kimse yok. Şimdi bu durum bizim evde biraz ters bi durum. Gecenin körü evde yoklar. Annem aradım nerdesiniz diye sordum. Arkadaşına sahur yapmaya gitmişler. Babamın haberi var mı diye soruyorum yok diyolar. Eve çağırıyorum, sen kimsin lan karışıyosun falan diyolar. Ben de kapattım telefonu babamı aradım. Durumu anlattım babam da sinirlendi. Baktım 10dk sonra eve geldiler :D tabi o gece baya bi kavga ettik evde kıyameti kopardı bunlar. Neyse bu olay bunları baya çıldırtmış ki bunlar benden intikam almaya çalıştılar. Düşünün ki bir ailenin içinde ne kadar huzursuzluk olabilir? Tahmin bile edemezsiniz. Baktım hazırlanıyorlar, Merve'nin annesine gideceklermiş gecenin o saati. Diyeceklermiş ki kızın biz yokken evimize girip çıkıyo, kızınıza sahip çıkın ateşle barut yan yana durmaz. Lan ben bunları duyunca cinnete geldim iyice. Sizin olayınız benimle suçsuz günahsız elin kızını ne diye karıştırıyorsunuz olaya? Baktım duracak gibi değiller, gittim yatak odasına. Babamın 10+1 delme çelik av tüfeği var, boşalttım şarjörünü, ağzını da kontrol ettim mermi var mı diye bi çek bırak yaptım. Taktım boş şarjörü bu kapıdan çıkanı vururum dedim. Normalde gibtir lan demeleri lazım, ama geçmişte yaşanan bazı olaylardan dolayı, benim nasıl cinnet geçirdiğimi çok iyi bildikleri için korktular. Geçtiler içeri oturdular. Vazgeçirdim ama ben evde yokken de giderler bunlar diye içim içimi yiyo. Neyse o geceyi öyle atlattık. iki üç gün sonra iftar saati, odamdayım telefonda merveyle kavga ediyorum. Ama zütümü yırtıyorum o derece bağırıyorum. Komşular cama çıkıp bağırıyo yeter artık diye. Bütün mahalle beni dinliyo kısacası. Baktım ablam odaya daldı bağırmasana lan yeter senle mi uğraşıcaz falan diye üstüme gelmeye başladı. Ben de sakin sakin uyardım dedim bak çok sinirliyim, lütfen çık odadan. Bu başladı beni ittirmeye, beni mi dövücen lan, vursana lan, vursana oğlum diye ittiriyo. Ama her kelime de senkronize bi şekilde ittiriyo. Gözüm döndü yine elime ne geliyorsa yere, duvara vurdum. Odada sadece gardolapla kitaplık sağlam kaldı. Cam, ayna, müzik seti, biblo, saat, her şeyi kırdım. Ellerim kan içinde kaldı aynaya yumruk attım parçaladım. Baktım ablam polisi arıyo. Ben de evden çıktım polis gelmeden uzatım diye. Polisten korktuğum için değil, mahalleye zaten rezil olduk, bari polis gelmesin kapıya iyice rezil olmayalım diye. Aşağı indim baktım Merve kapıda, ağlıyor. Ona doğru giderken biri kolumdan tutup kendine çevirdi beni sen misin lan o bağıran diye. Zaten sinir tavan yapmış, bu avel de tam üstüne geldi, başladım adama vurmaya. Adam da bana vuruyo ama sağlam vuruyo öyle boş değil. Sonra baktım cüzdanını gösteriyo. Adam yan binada oturuyomuş, polismiş amk. Bi polise vurmadığımız kalmıştı onu da yaptık. Yine de polis diye geri vites yapmadım bağır çağır konuşuyorum napim lan polissen falan diyorum. O kimliği başta gösterecektin diyorum. Adam o kadar vurmama rağmen yarım saat beni sakinleştirmek için uğraştı, yapma bu şekilde kendi kendine zarar veriyosun falan diye baya konuştu benimle. Baktım 2 tane ekip otosu geldi kapıya. indiler arabadan soru soruyolar, olayı anlamaya çalışıyolar. Ablam da o sıra aşağı indi, merveyle göz göze geldiler. Ablam Merve'ye dedi ki hep senin yüzünden böyle oluyo huur. Merve de huur diyince dayanamadı saçlarını doladı eline ablamın. ikisine de birer tokat attım ayırdım. Polisle sakin sakin konuşuyorum derdimi anlatıyorum. Baktım babam beni arıyo.

-noluyo lan o evde yine?
+Kavga ettik nolcak baba her zamanki gibi
-lan ben sana kaç kere dedim o evi terk et diye?

Beyler ben bunu duyunca şalterlerim attı. Babama bi başladım küfür etmeye, sinir krizi geçiriyorum resmen. Polisler en son kafamı ekip otosunun kaputuna bastırarak ters kelepçeyle aldılar beni. Bindik arabaya ablam öne oturdu, biz arkaya oturduk iki yanımda iki polis :D annem de diğer ekip otosuna bindi, kardeşim evde kaldı. Çıktık yola karakola gidiyoruz. Babam ablamı aradı. Polisi istemiş telefona, ablam da verdi telefonu yanımdaki polise. Konuşmaları duyuyorum babamın sesi geliyor bana. Polise diyo ki benim evde ruhsatlı av tüfeğim var, onu çekmiş annesine kardeşine. Ne gerekiyorsa yapın bizi bundan kurtarın bıktık bu çocuktan biz artık falan diye nasıl şov yapıyor. Polis silahı duyunca şoföre geri dön olayda silah da varmış el koyucaz dedi. Kendi ağzıyla silahı teslim etti polislere :D geçtik karakola önce annemle ablamı ifadeye aldılar, çok uzun sürdü ifadeleri. Ben bi arkadaşımı çağırdım geldi benimle durdu çıkana kadar sağolsun. Sonra beni ifadeye aldılar, ifadeyi yazan polis bana aynen şunu söyledi; Kardeşim sen %100 haklısın ben eminim, ama kanunlara göre suçlusun. Ben ifade konusunda sana olabildiğim kadar yardımcı olacağım, yazarız sen de bi okursun yanlış birşey varsa düzeltirsin dedi. Başladı yazmaya ifademi, adam gerçekten baya iyi yazdı ifademi. imzaladım ifadeyi çıktım karakoldan. Mahkemeye kadar evden uzaklaştırma verdiler, evin 100 metre yakınına gitmem yasaklandı. Beyler arkadaşla karakolun o kapısından bi çıktım bir de ne göreyim? Merveyle ablaları, çardakta oturmuşlar beni bekliyorlar. Tutamadım kendimi, hüngür hüngür ağlamaya başladım. Merve kalktı, koşarak sarıldı bana. O da ağlıyor. Ablaları falan da duygulandı onlar da ağlıyo. Ben de bi yandan anlamaya çalışıyorum ablaları ne alaka burda ne işleri var diye. Meğerse bu benim annemle ablam karakoldan çıktıkları gibi Merve'nin evine gidip dediklerini yapıyorlar. Kızına sahip çık cart curt. Kadına beni kötülüyolar, Burak şöyle sinirli, böyle pgibopat işte kızınıza zarar verir. Merve'nin annesi cidden beni çok sever, annemleri orda yerin dibine sokmuş, kibarca da evden kovmuş. Hiçbir dediklerini de dikkate almamış. Çünkü söylediklerinin yalan olduğunu biliyor kadın. insanın ailesi sırtından vuruyosa, o insanın beli asla doğrulmaz beyler. Çıktık karakoldan, bizim burda bi kafe var 7/24 açık. Geçtik oraya oturduk, ben patronumu aradım arkadaşım aynı zamanda çocuk. Olayı anlattım, dükkanda kalim mi dedim olur dedi. Gittim evden eşyalarımı aldım, tekrar yanlarına geldim mervelerin. Sabaha kadar oturduk onlar anlattı ben anlattım, herkes ağlıyo, herkes aileden yaralı. Onların da annesi babası ayrı, babalarından çok çekmişler. Dağıldık sonra onlar eve gitti, ben de dükkana gittim. Dükkanın alt katı var, kanepe var bi tane gibindirik, öyle ona yattım uyudum. Üstümü bile değiştirmedim, olduğum gibi uyudum. Ellerim paramparça kan olmuş hep, başım çatlıyo, sesim kısılmış. Sabah kalktım normal işime döndüm çalışıyorum, ama kafam yerinde değil, resmen ailem tarafından sırtımdan vuruldum.

Annesi bana mesaj attı o gece. Baya uzun bir mesaj ama. Özetle kızımı üzersen şöyle olur böyle olur falan yazmış işte. Ben de baya uzun bir mesajla karşılık verdim efendi ama hiçbir lafın altında kalmayacak şekilde. Tabi bi süre sonra ablası biraz üzülmüş bana öyle davrandığı için. Ablası beni çağırmış bilmem nereye oturalım gelsin falan demiş, asla gelmeyeceğimi söyledim merveye. Bi kaç ısrardan sonra onlar da vazgeçti zaten inadım inattır Merve beni tanıyor. Ablasının da sevgilisi var ama adam cidden baya iyi biri, benden 3 4 yaş büyük gerçekten çok sakin, mülayim, aynı zamanda uyanık birisiydi. Bu mevzu bi kaç defa daha konuşuldu en son ablası, ablasının sevgilisi, Merve kafeye gittiler bi akşam. Tutturdu yine gel gel diye ben de bu sefer kalkıp gittim. Ama kafamda elli tane tilki dolaşıyo, nasıl laf sokacağımı, nasıl bozacağımı hesaplıyorum kafamda sürekli. Mekana girdim masaya geçtim hepsi ayağa kalktı selamlaştık aynı zamanda tanışmış da olduk ilk defa yüz yüze geliyorduk. Ablası beni ayrı bir masaya çağırdı şöyle geçelim konuşalım biraz dedi. Geçtik oturduk, bir başladı anlatmaya. Ailevi sorunlarını, babalarından çektiklerini, ıvır zıvır ne varsa döküldü. Ağlamaya başladı ama öyle böyle değil çok içli ağlıyodu. Peçete uzattım sildi göz yaşlarını falan, ama o an gerçekten çok utandım hani ben ağlatmışım gibi hissettim kötü oldum.

Merveyi ne kadar sevdiğimi, niyetimin ciddi olduğunu, ona zarar vermeyeceğimi anlatmaya başladım bende. Ağzım da iyi laf yapar, döktürdüm şov yaptım resmen amk. Konuşma bitti halen ağlıyodu, bir iki makara yaptım gülsün morali düzelsin diye. Baktım hem ağlıyo hem gülüyo dedim hadi masaya geçelim artık abla. Kalktık masaya geçtik artık aramızda bi sorun yoktu. Ablasının sevgilisiyle tanıştım, baya kafa adam. Tavla oynadık ağzıma sıçtı amk insan ayıp olmasın diye yenilir sonuçta büyüksün aq :D kalktık evlere dağıldık ordan. Tabi dedikodumuzu yapmazsak olmaz, Merve eve gittikten sonra bi yarım saat yazmadı. Ablasıyla konuşmuşlar. Ablası çok sevmiş beni, bir sürü övmüş evde annesine falan da :D Belki de Merve yalan söylüyo bilemem orasını tabi. ilişkimiz 1 ay iyi 1 ay kötü 1 ay ayrı bu şekilde devam ediyordu hep. Yani 3 ayda bir kesin ayrılıyoduk. Artık yalama olmuştu. Saçma sapan hatalar yapıyordu Merve, yalanını yakaladım bi kaç tane. Aldatma vs değil tabi ama küçük de olsa yalan sonuçta. Ben biraz sıkıyordum her yere izin vermiyordum çok gezemediği için, yalan söyleyip gidiyodu ben de yakalıyodum. Açıklama olarak da izin vermiyosun napim diyodu. Gerizekalı bu açıklamayı yaparak haklı çıkacağını sanıyordu ben de salağım ya uzatmıyodum çok. Bi gün kapılarındayız yine, eve bıraktım kapıda laflıyoruz öyle, pat diye annesi geldi. Şöyle bi baktı bana baştan aşağı süzdü merhabalaştık. Döndü Merve'ye sen çok gezmeye başladın he dedi. Ben de aynen abla çok geziyo bu napıcaz biz bununla dedim. Kadın bi gülümsedi sorma bacaklarını kırıcam az kaldı falan dedi. Bildiğin makara yapıyoruz kadınla. Ben hayatta kimseden utanıp çekinmem yüzsüz binin tekiyim. Annesinin çok hoşuna gitmiş öyle utanmadan sıkılmadan konuşmam. Diğer damat adayları ilk tanışmalarında direkt eline falan yapışmış kadının kadın da şovu sevmiyor demek ki :D ben hiç öyle elini öpeyim falan gibi bir şeye kalkışmadım bile. Yani öyledir ki annesinin yeri ben de şu an, şimdi arasın beni öl desin canımı veririm o derece seviyorum, kendi annemden de asla ayırmadım bu güne kadar. Daha sonrasında çok misafir ettiler evlerinde beni, her akşam gider çay içerdim nerdeyse. Böyle böyle birbirimizin hayatına işleniyorduk işte, her an dolu dolu geçiyor gibiydi. Ama ben artık bu oyundan sıkılmaya başlamıştım. Sonuçta merveyi tanıyana kadar, ortamlarım vardı, her akşam ortam yapıyodum, yiyip içip karı gibiyodum. Mekana çıkıyodum, 3 4 tane flörtüm vardı, nereye gidersem gideyim kimseye hesap vermiyodum kafama göre istediğim yere gidiyordum. Aradan o kadar zaman geçtkten sonra o hayatı özlemeye başladım. Artık kıl tüy her şeye ayrılıp gidip ortam yapıyodum. Hevesimi alınca da geri barışıyodum. Ama o hep kahroluyodu, bir sürü fakr hesaplar kurup benimle konuşmaya çalışıyordu. Her yerden engelliyodum. Aslında içim sızlıyodu, ama binlik işte ağır basıyodu.

Günler o kadar hızlı geçiyormuş ki, yani şu an anlıyor insan göz açıp kapatıncaya kadar kaç yıl geçmiş. Bir akşam buluştuk yine Taksim'e gittik. Bu tutturdu canlı müziğe gidelim diye bastık gittik canlı müziğe. Nevizade de The Bite var bilenler bilir. Oturduk birer tane bira söyledik. Tabi Merve normalde alkol, sigara kullanmayordu. Ama sevgiliyiz ya işte, ben içiyorum diye özeniyordu. Biralar geldi içiyoruz müziğe eşlik ediyoruz öpüşüyoruz küçük küçük, bu baktım masayı çekip Instagram'da hikaye attı. Dedim bak atma ablaların görecek şimdi bi dünya tantana yapacaklar. Birşey olmaz diyip duruyo baktım, sen bilirsin demekle yetinebildim. 10dk bile geçmedi aradan baktım ablası arıyo bunu. Telaşlı telaşlı çıktı kapıya konuşuyo ağlıyo. Gittim yanına telefonu kapattılar.
E ben sana dedim ama bebeğim belliydi böyle olacağı falan diyorum. Baktım ablası bana Instagram'da yazdı mesaj aynen şu " Merve yarım saat içersinde evde olmazsa oraya gelir o mekanı başınıza yıkarım sizin". Ulan alt tarafı oturduk iki bira içtik. Neyse ben de cevap verdim

+Merve benim yanımda neden bu kadar telaş yaptınız ki?
-sen kimsin lan senin yanında olsa nolcakmış?

Ben burdan sonra ablasına cevap vermedim. Merveyi de tembihledim, ablana söyle ilerde bu iş ciddiye biner, tanışmak zorunda kalırız, asla tanışmak istemiyorum ablanla dedim. Çıktık mekandan içtiğimiz iki bira da kursağımızda kaldı. Eve bıraktım ben de geçtim eve ama canım acayip sıkılmıştı. Sonra tabi evde bunlar baya kavga ediyolar, ablası baya üstüne gidiyo. Çok zor sakinleştirmiştim merveyi.

Beyler çalışıyorum çok yoğunum. 1 2 saate geliyorum yardırıcam paso bekleyin

Beyler bu arada vaktim yok fazla girdikçe yazıyorum. Bugünlük bu kadar yeter sabah iş var amk :D okuyan şukulayan herkese teşekkür ederim. Hikaye de açık arayanların da anasını gibeyim ben. Fakirlik mevzusuna gelince aç da gezmiyoduk dıbına kodumun çocukları hemen sezercik yaptılar bizi. Sizden ricam açık arayacaksınız okumayın. Azıcık insan olmayı deneyin. Devamı parça parça gelecek anlık yazıyorum daha önce yazdığım metni buraya kopyalayıp paylaşıyorum. Kendinize iyi bakın devamı gelecek yarın.

Derken doğum günü geldi sevdiğimin. Arkadaşla araba kiraladık, istanbul Kazan biz kepçe nerde nasıl kutlarız diye bakınıyoruz. Yarın kızın doğum günü benim aklıma hiçbir şey gelmiyor. Arabayı da bi arkadaşımdan kiraladık daha doğrusu çocuk kendi tanıdığına yönlendirdi bizi. Ben de araba kiralıksa anasını gibmeden vermem o arabayı öyle bi huyum var. Çok sert kullanır canını alırım arabanın. Sabaha kadar gezdik vazgeçtim zaten öyle değişik fantastik şekilde kutlamaktan. Cepteki para hiçbir şeye yetmiyor ki amk. Sabah saat 10 civarı halen geziyoruz ama ben arabanın anasını gibiyorum el freni çekiyorum yanlıyorum 3 pedal yapıyorum video çekiyoruz makara yapıyoruz baya da eğleniyoruz amk. En son bi tümsekten atladım ama tümsek değil resmen Allahu Ekber dağı yapmışlar amk uçtuk resmen. Sonra araba gitmemeye başladı bi gürültü kıyamet kopuyo arabanın önünde. Stop ettim kaputu bi açtım, motor yan duruyo. Arabanın motor kulağını koparmışım amk :D çocuğu aradım durumu anlattım. Çocuk da tam bir sanayici, biz ufakken bigibletle gezerdik, o babasının şahiniyle okulun önünde sıfır çizerdi rahatsız amk. Çocuk bi dünya laf söyledi motor kulağını koparmayı nasıl becerdin işte cart curt bi dünya ağız yaptı. Arabayı nasıl verdiysem öyle getir ben anlamam falan dedi. Ben de dedim ki araba burda ne gerekiyorsa yap ay başında ben sana ödicem bugün kızın doğum günü onu kutlıcam arabayı da ondan kiraladım idare et işte bolum falan dedim ikna ettim sonunda. Ordan eve geçtim bi duş aldım hiç uyumamışım, hazırlandım giyindim bi güzel. Beraber araba kiraladığımız bi arkadaşın da tanıdığı kafe varmış orayı ayarladık işte pasta müzik iyi ki doğdun falan filan. Çocuk pastayı aldı üstüne ne not yazayım diye mesaj attı bana. Ben de dedim ki "iyi ki doğdun seni seviyorum çaklıtım yaz" neyse maytaplar konfetiler ayarlandı ben de mervemi alıp taksiyle mekana geçtim. Şansıma o gün fenerin maçı var kafe tıklım tıklım. Olay şu içeri giricez müzik başıcak iyi ki doğdun Merve diye. Pasta gelcek bize doğru konfeti patlıcak maytaplar yancak sarılcaz öpüşcez pastayı kesicez. Plan pasta gelene kadar mükemmel ilerledi. Pasta yaklaşıyor bize doğru. Ananı gibeyim bir de ne göreyim? Kartın üstünde aynen şu yazıyor beyler yalanım varsa huur çocuğuyum " iyi ki doğdun seni çok seviyorum çaklıtım yaz" lan dıbına kodumun salağı sana yaz ne? Ben onu sana dedim nota niye yazdırdın diye içimden küfür ederken bu benim salak arkadaşım o konfetiyi suratıma patlattı. 15 saniye hiçbir şey görmedim. Resmen rezil oldum amk. Belli etmemeye çalışıyorum ama yok körüm resmen amk. Bütün kafe ayaklandı tribün edasıyla bağırıyorlar "iyi ki doğdun" diye. Alkışlıyolar falan o baya şekilli olmuştu. Bi baktım bebeğim ağlıyo. Duygulanmış sarıldık sımsıkı fotoğraflar çekildik pastamızı yedik. Hediye almıştım ona taa sevgili olmadan önce Atatürk silüetli bi kolye beğenmişti. Ona da baya şaşırdı nasıl unutmadın o kadar zaman geçti aradan diye. Nasıl mutlu nasıl gözleri patrlıyor bana bakarken varya anlatamam size. Ağzı kulaklarına varıyo minnoşumun. ikide bir sarılıyoruz o öpüyo ben öpüyorum. Rezillikler oldu ama yine de sevdiğim kadın mutlu olmuştu. Çünkü onun için birşeyler yapma çabamı görmüştü. Olayın içeriğinden çok direkt kendisi önemliydi onun için. Maddiyata, aksiliklere, basit bir pasta kesme olayına değil, içimdeki iyi niyetime bakıyordu.

Böyle sımsıkı sarıldım ona o an onu yemek istedim böyle ısıra ısıra. Sonra kardeşim diğer eve geçti baş başa kaldık merveyle. Ben evi boyuyorum o beni izliyo meraklı meraklı. Tatlı tatlı bakışıyoruz arada kalkıyo öpüyo koklaya koklaya. En son artık farklı bi yakınlaşmamız oldu. Daha tutkulu öpüşmeye başladık, nefes alıp verişimiz hızlandı resmen. Kıyafetleri yere derdik yattık o alttaydı. Baktık ileri gidiyo bu iş ben durdum. O da kalktı böyle bi an salak olduk bi sessizlik oldu. Napıyoruz biz der gibi bi halimiz vardı ikimizin de. Sonra çok durmadı zaten çıktı gitti. Eve vardığında haber verdi arkasından uzunca bi mesaj yazmış. Bir an öyle olunca kendini tuhaf hissetmiş, bu kadar yakınlaşmamız doğru değilmiş, utanmış, ayrılalım diyor. Arkadaşlar bence de çok saçma bir tavır, ademle havvadan beri insanlar sex yapıyor bunu hepimiz biliyoruz. Ama Merve ilk defa benimle bu kadar yakın olmuş, ki çok da saftı ben tanıdığımda. Öpüşmeyi bile adam akıllı beceremiyordu. Her hareketinden anlaşılıyordu yani. Ben de anlayışla karşıladığımı, ama bana güvenmesini istediğimi söyledim. Çünkü onunla ilgili hiçbir kötü niyet yoktu içimde, ki olsaydı durmazdım gittiği yere kadar devam ederdim. 2 3 saat bunun muhabbetini yaptık, ben hep bana güvenmesini, istemediği hiçbir şeyi ona yapmaya çalışmayacağımı, kontrolün onda olduğunu anlatmaya çalıştım. Uzun uğraşlar sonucu rahatlattım normale döndük. Sonrasında tabi bu tekrarlamaya başladı, bina merdivenlerinde, apartmanda, parkta kısacası tenhalarda :D artık eve getirmeye başladım. iki üç defa geldik ama sex yapmıyorduk sadece öpüşüp koklaşıyoduk. Uzanıp film izliyoduk, yemek yapıyoduk. Annemler gelmeye yakın çıkıyoduk evden. Sonra bi gün binadan çıkarken annem yakaladı. Orda birşey demedi ama eve gittiğimde ağzıma sıçtı. Ben de düşündüğü gibi olmadığını sadece oturduğumuza falan inandırmaya çalıştım. Yine de yedik paparayı amk.

intikam almak istedim işte. Nasıl ne şekilde olacağı hakkında bir fikrim yoktu ama sonuçta kız elimdeydi artık. Bir pazartesi buluşacaktık bununla, önceki günü yani pazar günü Merve aradı.

-nefret konuşmamız lazım müsait misin?
+Çalışıyorum şu an ama söyle noldu?
- Ben seni çok özledim böyle ayrı olmuyo barışalım.
+Ya iyi de.. ben onunla sevgiliyim şu an ama seni seviyorum eğer kabul ediyorsan hemen ayrılırım Merve?
Tabi buradan sonraki küfürleri tahmin edersiniz az çok. Bu arada o kızı da biliyordu Merve daha önce anlatmıştım. Tanıdığı için Merve'ye söyledim bide diğerine güvenemedim gider söyler diye korktum benden duysun istedim Merve. Diğerine gittim gılgamış destanı gibi mesaj yazdım. Ayrıldım o da baya yıkıldı falan ama yapacak birşey yok. Merveyi çoktan sevmeye başlamıştım bile. Merveyle buluştuk yüz yüze baya konuştuk ve finalde yine barıştık. Tabi bu mevzu çok uzun zaman yüzüme vuruldu. Kendimi kanıtlayana kadar canım çıktı amk. Sürekli unutamamışsın sen onu seviyosun diye beynimin etini yedi. Bizim ilişkimiz hep böyle gitti kavga dövüş ayrılık barışma şeklinde devam etti. Çok tokgib bir ilişkimiz vardı, sürekli kulağımda telefon bağır çağır kavga ediyordum her yerde. ilişkimizde ben asla Merve'ye o yapmadan birşey yapmadım. ilk o öptü, o sarıldı, ilk o yapıştı dudaklarıma. Zaman geldi çattı bizim evi taşıdık yine aynı mahallede farklı bi sokağa. Ben evi boyuyorum kardeşim yanımda yardım ediyordu. Cüzdanımı evde unutmuşum kardeşimle karnımız acıktı kaldık öyle yannan gibi orda. Ben de Merve'ye söyledim öyle laf arası muhabbet olsun diye. Baktım yarım saat 45 dk sonra elinde iki tane orta boy pizza kola. Yemin ederim orda çok tuhaf oldum gözlerim doldu varya beyler anlatamam. Bir kadın tarafından sevilip şefkat görmek tarif edilemez.

O sıralar günden güne iyiye gidiyorduk. Sonra bunun Facebook şifresini biliyordum ben kendisi vermişti. Sonra aynı şifreyi bütün uygulamalarda denedim ve hepsine de girdim. Benden önceki konuştuklarını falan görünce ister istemez sinirlendim sonuçta benimle beraber ve o mesajları silmesi lazımdı. Ben bunları yaparken o yatağında mışıl mışıl uyuyor tabi hiçbir şeyden haberi yok. Hepsini ss alıp WhatsApptan yardırdım ben buna gecenin saati. Sonra bu uyandı artık ne kadar yazdıysam uykudan uyanmış. Sen benim özelime nasıl girersin bitti bi daha yazma falan demeye başladı. Doğum günüme de 3 gün kalmış. Ayrıldı gitti lan bu sefer pgibolojim bozuldu acaba dedim benim yaptığım mı yanlış? Doğum günümden bir gün önce asker arkadaşım davet etti evleri boşmuş bi rakı sofrası yaptık. Baya da içmişiz ben sızmışım kalmışım. Baktım telefonum çalıyo sabahın 4ünde. Açtım baktım askerden önceki platoniği olduğum kız. Doğum günümü kutlamak için aramış ben de sinirlendim bu saatte aranır mı diye suratına kapattım telefonu da kökten kapatıp yattım uyudum. Sabah bi kalktım lan dedim bu beni ne diye arıyo ne alaka amk? O kadar reddetti beni şimdi kendi arıyo. Ben buna yazdım baktım baya haşır neşiriz muhabbet akıcı. Bozmadım bende hiç 3 4 gün konuştuk kızla ama sabah akşam. Baya koyu muhabbetimiz yani öyle böyle değil işi gücü bıraktım kızla konuşuyorum. Her gece sabahlıyoruz telefonda dakika kalmadı artık aq. Bu en son dayanamadı başladı dökülmeye. Yok ben seni o kızla görünce ister istemez bir kıskandımlar, askerden sonra baya yakışıklı olmuşsunlar, benim gibi değer veren olmamışlar havada uçuşuyor. Ben de zaten öbürüyle ayrıyım, hazır fırsat elime geçmiş bu da bizi az peşinden koşturmadı diyerek gittim onunla sevgili oldum.

Bir kaç saat oturduk. Sevgili olacağız o kesin de hani nasıl denir? Ne denir? O an biraz kafam karıştı heyecandan. Baktım eli masada tuttum elini ben de hiçbir şey demeden. O da bozuntuya vermedi ben de biraz saçmalayarak çıkma teklifi ettim. Buna başka isim bulamadığım için çıkma teklifi diyorum beyler :D benimle çıkar mısın falan demedim amk. Kabul etti yanına oturdum biraz sarmaş dolaş olduk tabi. Kalbim çok garip atıyordu baya garipti. Anladım aşık olacağımı ama yine de tedbiri elden bırakmamak iyidir diye düşündüm. Çok da belli etmeden devam ederim diye düşündüm yani. Artık sevgiliydik yavaş yavaş daha samimi olduk. Bi akşam ben buna ulaşamadım, aradım açmadı yazdım cevap vermedi. Çok sinirlendim, ayrılmayı düşünüyordum. 1 2 saat sonra yazdı uyuyakalmışım diye de yer miyim amk? Biraz üstüne gittikten sonra açıldı, teyzeleriyle parka gitmişler oturmuşlar falan da ona da inanmadım. Ayrıldım bitirdim. Bir hafta kadar ayrı kaldık içimde hep bir boşlukta vardı. ilk defa birisiyle olacağına inanmıştım çünkü. 1 hafta sonra baktım yazmaya başladı, özlemiş hanımefendi. Binbir özür minnet rica ikna etmeye çalışıyordu valla açıkçası ben de özlemiştim. Barıştık hemen o gün buluştuk hatta. Baya bi gezdik Elele yürüdük yemek yedik kahve içtik. O ara da işsizim cepte kalanı da böyle geze toza kızla yemiş oldum. Ama o kadar mutlu hissediyordum ki onun yanında, hiçbir şey gözüme gelmiyordu.

Yaklaşınca aradım. Konuşa konuşa yürüdüm baktım arkası dönük duruyo iyice yaklaştım arkana bak dedim. Bi döndü beyler, benim de dünyam döndü. Süslenmiş püslenmiş o kadar güzel ki birden bire çarpıldım resmen. Tokalaştık merhabalaştık sonra geçtik bi kafeye oturduk. Çok utangaç davranıyordu, çay söyledik ben bakarken içmiyo falan böyle. Ben de üstüne gidip daha fazla utandırmak istemedim. Kegib kegib sohbet ediyorduk. Zaten 1 ay mesajlaştığımız için çoğu şeyi biliyorduk birbirimiz hakkında. Çok da konuşacak birşey yoktu ama heyecan tavan yapmıştı. Karnımda kelebeklerin uçuştuğunu hissettim resmen. Merve benden biraz kısa zayıf ama düzgün fizikli, burnu fındık ağzı kahve gözleri eşek gözü gibi kirpikleri uzun şekilli şüküllü yani kısacası güzel bir kızdı. Esmer güzeli hemde hatta ilk zamanlar çaklıt diyordum ona *

Meğerse kız beni çalıştığım yerde görmüş aramış taramış bulup eklemiş. Benim kesiştiğim kız bu değilmiş yani. Ben de bozuntuya vermedim tabi burda böyle devam dedim. O gün sabaha kadar konuştuk. En son kavga ettik engelledim direkt. Fake hesabından yazdı bi şekilde yine ikna etti kaldırdım engelini sonra numaramı verdim whatsapa geçtik. 2 3 gün konuştuktan sonra buluşmak istedim gelmedi. Ben iyice inada bindirdim işi bununla buluşmadan yol vermicem diye. Sonra bi akşam ablasıyla bizim burda bi avm var oraya gideceklerini söyledi. Ben de orda yakalarım diye yanıma bi arkadaşı da aldım avmye gittim söylediği yerde bekledim bekledim gelmedi. Arkadaş da mızmızlanmaya başladı kalk gidelim falan diye. Kalktık gidiyoruz yolda karşılaştık. Orda gördüm ablası yanındaydı konuşamadık durmadık bile geçtiler gittiler. Ama orda bu iş tamam dedim. Beğendim yani kızı hoşlandım. Arkadaşım da bana ezgiyle konuşuyorum deme bana sakın dedi. Ben de ezgi kim dıbına koyim diyorum. Çocuk da diyo ki ezgiyle konuşuyosan saldırcam sana. Lan dedim ezgi kim yarram? Meğerse bunun ablasıyla bizim arkadaş 5 6 sene çıkmışlar şu an ayrılarmış. Çocuk da onunla konuşuyorum sanmış. Tesadüfe bak amk. Neyse bu artık beni illalah ettirdi buluşmuyor bi türlü benimle. Bi akşam köşedeyiz çocuklarla üstüm başım paçoz gündelik giyinip çıkmışım evden. Bu birden aradı hadi buluşalım ben avmye geldim sende gel dedi. Ulan eve gidip üstümü değiştirsem geç kalırım böyle gitsem olmaz. El mahkum o üstümle çıkıp gittim amk.

Neyse mahallede bir işe girdim motokurye olarak. 12 saat çalışıyordum iyi de para veriyordu o zaman adamlar. Sonra bi cahillik yapıp bi arkadaşımın arabasını taksitle aldım. Aylık bin bin ödeyecektim öyle anlaşmıştık. Arabayı aldıktan sonra işi aksatmaya başladım derken arkadaşlarla tatil planı yapıyoruz o aralar. Arabayı aldığım çocuğa arabayı satacağımı söyledim ama taksitle ödemeye devam edeceğimi söyledim o da kabul etti. Ramazan bitimine doğru arabayı satıp arabadan gelen parayla tatile çıktım. 5 tane sap gittik tatil yapmaya. Tatilde paranın çoğunluğunu ezdim istanbul'a geldiğimde cebimde sadece mütevazi bi motogiblet alacak para kalmıştı. Motogiblet bakarken o parayı de yedim. işten de çıkmıştım kaldık züt gibi ortada. Sağdan soldan borç alarak arabanın taksidini veriyorum evdekilerin hiçbir şeyden haberi yok. Geceleri gözüme uyku girmiyo deli gibi iş arıyorum. O aralar kuryelik yaptığım yere yakın oturan bi kız Instagram'da beni takip etti. Ben de başka bir kızla yolda kesişmiştim yakın bi zamanda o kızı arıyodum instagramda. Beni ekleyen kız da ona benziyordu ama yine de emin olamadığım için soramadım. O değilse ekleyen kızı da kaybederdim çünkü. Sonra dayanamadım sordum ben seni biyerden tanıyorum sanki?

Durmak yok saplamaya devam derken eskiden tanışıklığımız olan Ayşe diye bir kızla karşılaştık. Bi kaç defa buluştuk çay kahve falan. Kız ehliyet almaya çalıştığını anlattı ancak direksiyon için yetersiz kaldığını falan anlattı. Bizde de 96 model bi tane kartal var o zamanlar. Çekine çekine söyledim kıza dedim bende araba var ama Tofaş istersen çalıştırırım seni baya. Kız da ben eski arabaları daha çok seviyorum olur dedi. Başladık bunla her akşam direksiyon dersine. Tabi yalandan elini tutuyorum direksiyonu tutar gibi falan. Neyse bu 3. Akşam falandı bi garip davranmaya başladı böyle daha bi yakın yani. Ben anladım ama yine de pusuda bekledim. Her zamankinden geç geldi o gün. Hava kararmış gittiğimiz yerde kimse kalmamıştı. Bi tur attık arabayla sonra bu durdu bi göz göze geldik yapıştı dudağıma. Annnnnanı gibim ben resmen şok oldum. Kız da baya güzel bu arada beyler sarışın at gibi kız amk. Derken devamı geldi tabi arabada 1 posta atıp eve bıraktım. Bir iki kere daha görüşüp bağlantıyı kopardık. Ben karı gibtikçe öz güvenim yükseliyordu o aralar. Tam bir sex makinesi gibi hissediyorum böyle herkesi giberim havalarındayım.

Hikaye için hesap açtım. Çok yenisin diyor panpa yanıt veremiyorum kb

Askerden önce platoniği olduğum bir kız vardı. Askerde kendi kendime triplere girerdim halbuki kızın gibinde bile değilim. Tabi askerlik insanı baya değiştiriyor. Orda vazgeçtim bitirdim içimde. Zaten sonradan çok da çocukça ve cahilce olduğunu anladım. Komutanım beni her yerde el üstünde tuttu başıma bir sürü bela açtım ve hepsinden beni kurtardı sağolsun. Askerliğimi bitirdim geldim. Resmen büyümüştüm olgunlaşmıştım. Tabi durur mu askerden gelmiş adam saplamaya karı arıyorum o sıra. Ama çok kötüyüm öyle böyle değil. Askerde de çok karı gibtim çarşıda olsun swarmdan düşürüp takıldığım olsun. Ama o pgiboloji öyle işte karının üstünden de kalksan askerden gelince farklı oluyor. Kendi çapımda 2 3 manita düşürmüş hepsiyle konuşuyordum bi tanesini eve getirip iyice bi gibtim. Asıl teskere o katıydı işte benim için. Askerliğimin bittiğini o karının göğüslerine boşalırken net bir şekilde anladım.

Gel zaman git zaman sağda solda boş işlerde çalışarak günü kurtarıyordum. Eve de beş kuruş faydam yoktu yiyip içip geziyodum. 18i geçtikten sonra zaten kimse tutamadı beni. Artık ne babam döverdi, ne anam söverdi. Eve hiç gelmediğim günler olurdu, bazen sabaha karşı gelirdim. Aklınıza ne geliyorsa kullandım, saçma sapan bir sürü ortamda takıldım. Binlerce insanla tanıştım samimi oldum. Mahalledeki arkadaşlarım hep belli kişilerle takılırdı. 4 5 kişi toplanır her Allah'ın günü aynı parkta kahvede takılır evlerine giderlerdi. Ben her gün başka insanlarla başka ortamlarda takılırdım. Benden büyük bir sürü tanıdığım samimi olduğum insanlar vardı. Zengininden fakirine. Canım nasıl isterse gece kulübüne, bara, türkü bara hepsine kafama göre gider bi şekilde kendimi misafir ettirirdim. Sonra tabi zaman geldi asker olduk. Acemiliği Safranbolu da ustayı da Ankara Beştepe de yaptım. Jandarma genel komutanlığının ulaştırma bölüğünde sivil makam şoförü oldum. Hani öyle bi taşşağım vardı ki askerlik yapanlar bilir ne demek istediğimi.

5 Eylül 1996 doğumlu bir panpanızım. Yoksul bir ailenin ortanca çocuğuydum. Bizim hayatımızda çok küçük şeyler bile ailecek mutlu bir gün geçirmemiz için yeterli olurdu. Genelde kira borçları yüzünden sürekli başka eve taşınan, şehri karış karış gezip göçebe gibi yaşayan bir aile işte. Okulu lise 1 de parasızlıktan bırakıp iş hayatına atıldım. Babamın soktuğu demir doğrama atölyesinde çıraklıktan kalfalığa kalfalıktan ustalığa kadar ilerledim. Sonra baktım pis iş üstüm başım demir yağı oluyor insanlar bir garip bakıyolar mesleğimi de bıraktım.

Edit: başlığın fotoğrafını hangi huur çocuğu değiştirdi ve nasıl değiştirdi? Ananızı gibim ya sizin ben.