1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

per tepeye çıkış ayrı bir eziyetken iniş daha ayrı bir eziyet. neredeyse zifiri bir karanlıkta sıfır ışık ki silahlarımız bile bezle sarılı yansıma olmasın diye, sıfır ışıkla iniş gerçekten tehlikeli olduğu kadar tedirgin edici, sivri kayalıklar arasından atlaya zıplaya inmeye başladık, mayın korkusu bir yana kayalıklardan yuvarlanma korkusu da cabası,

per tepenin eteklerine inmeden bağlantısı olan başka bir tepeye geçerek (bu geçiş 1 buçuk saat sürdü) yürümeye devam ettik. en önde bahadırın timi arkasında ibrahim asteğmenin timi ki uzmanı oldu o timin komutanı en arkada ben ve timim.

ulaşacağımız noktaya varmamıza yaklaşık iki saat kala, diğer tepeden gelen üsteğmen oğuzun komutanlığında ki timlerden birinde bulunan askerin mayına bastığını duyduk.

bu tabi özellikle beni çok gerdi. evet mayın tehlikesinin farkındaydık ancak, bu zamana kadar duymamıştım tabii vardı ama bu zamana kadar görev yaptığım bölgede hiç mayın hadisesi meydana gelmemişti,

bu olay ve ağır yaralanan bir askerimizden dolayı diğer timlerin ilerlemisini durdurmuş durumda.

bizde olduğumuz yerde durarak bölgeyide emniyete alarak (o karanlıkta ne kadar alabilirsen işte) komutanımıza gerekli bilgileri vererek ne yapmamızı istediğini sorduk.

açıkası ben olduğumuz yerde kalacağımızı ve diğer timin hareketi ile bizde ilerleyeceğimizi düşündüm, fakat haklı olarak bunun sızma girişiminde bulunan usnurun pusu atacağımız bölgeden geçip gideceğini bizim yola devam etmemiz gerektiğini söyledi.

tabi bu durum açıkcası bizi gerdi grubumuzda ki en üst rütbeli subay bizler asteğmenlerdik ben ve bahadır. gerçi uzmanlarımızın olması içimizi rahatlatıyordu elbette ama, oluşacak çatışmada timlerimizden oluşan bölüğümüzün emir komutası bize geçmesi açıkcası tedirgin etti bizi.

ilk defa bizden üst rütbesi olmayan bir komutanımız olmadan operasyona gidecektik.

tabi üsteğmen oğuzda gelecekti ama epey geride kalacağı belliydi. çünkü o sırada 2 timin birbirinden ayrılması çok tehlikeli.

arkadaşlar yazdıklarım geliyor dimi başlık altına. bir sıkıntı yok. internette gidip gelmeler oluyorda?

geliyor reyiz dinlemedeyiz

sıkıntı yok devam

geliyor geliyor

reis saygılar yettim. saçma sorularınızı ben alırım.

şimdi yalan yok bazı şeyleri bende tam olarak algılayamadım biraz garibime gitti neyse sorun değil. muhtemelen ustun koru okuduğumdandır

devam aq

biz yola çıktık tekrar, tobleron çikolatasını biliyosunuz. onu düşünün beyler onun en tepesinde sivri yerde züt kadar patikada ki sadece iki ayağınızın sığabileceği bir yer, yani katiyetle iki kişi yan yana duramaz.

işte öyle bir arazide ip gibi devam ediyoruz. sabah yaşadığımız havanlı sıkıntı yüzünden bizzat içinde olduğumdan etkilenmiş olabileceğimizi düşünmüş olmalı ki bölüğün komutası bahadıra verildi.

bahadır da bu denli dar arazide doğal olarak ip şeklinde ve arada ki mesafenin 2 m olması kaydıyla devam etmemizi istedi.

biz 2 saat daha yol aldıktan sonra üsteğmen oğuzun timleri yola çıkabilmişti ki hava aydınlandığından dolayı, yolda uzun olduğundan dolayı üsteğmen oğuz ve timleri geri çekildi.

biz hava tam açmadan noktaya gidecektik ama oğuz üsteğmen ancak saat 10 11 gibi gelecekti ki o arazide açık hedef olurlardı.

bunun anonsu bize geldiğinde sadece 3 tim yani 55 60 kişilik bir grupla örgütün sızma yapmaya çalışan keşif kolunu karşılamaya gidiyorduk.

genede sayı üstünlüğümüz olduğundan 30 kişi gibi bir grup bekliyoruz karşımıza içimiz rahat tek tedirgin edici ilk defa bu denli bir sorumluluk almışız. yüzbaşımıda bunun farkında olacak ki telsizden devamlı irtibat halindeyiz. tabi şifreli olarak.

helal olsun

devam reyiz

Rezerve

devam reyiz de sanki anlatım tarzın değişti biraz, belkide bana öyle geldi bilmiyorum...

Reyiz anlatimini duygudan soyutladin ya

sabaha doğru biz bölgeye vardık. yorgunluk denilen bir şey yok tabii, yani artık aklımıza gelmiyor, pgibopatça yürümemiz doğal günlük hayatımızın bir parçası artık.

yanlız şöle bir sıkıntı var. dağılış ve alacağımız yerleri üsteğmen oğuz yapacak diye aklımıza yazdığımız için nasıl ve nerede mevzi alacağımızı hiç tartışmadık mal gibi unuttuk resmen.

hemen bahadır ve uzmanlarımızla arazi ve gelebilecek yollara göre 10 ve 12 şer gruplar oluşturarak dağıldık araziye.

belli hakim tepelere yerleştik, ve beklemeye koyulduk. sessiz bir şekilde anonsumuzu geçtik ve ilk atışın uzmanlardan gelmesini söyledi yüzbaşı yani bize pek güvenmediği ortadaydı. açıkcası biraz kanıma dokundu.

cezerye

lan olm duygusal bi durum var mı burda aq
adamlar ilerliyolar lan nasıl anlatsın duygusal anlamda aklınız mantığınız alıyor mu
adam roman yazarı değil ki aq gelmiş burda hikaye yazıyo hayatında ilk defa zütterellalar

reserve okuyacam panpa

Aynen ya özune don *

neyse beyler. etrafta tek bir bitki dahi yok. bekliyoruz yatmışız kayalıklar arasına, elimiz tetikte nefes dahi almıyoruz amk.

tamam çatışmalara girmişiz ama bu farklı emir komuta bizde bir nebzede olsa.

bekliyoruz kucağımıza gelsinler diye.

ilk operasyonda tam kucağa oturmuşlardı onun gibi bişey bekliyoruz.

operasyonun 4. gününün sabahı,

kalbimiz küt küt atıyo anasını satayım

hadi diyorum ya hadi nerdesiniz dıbına koduklarım çıkın da gibelim belanızı.

göstericem yüzbaşıya bize güvenmemesinin ne demek olduğunu,

güvenini sağlıcam yani gazdayım. yarı yatar vaziyette kayalık arasında kesiyorum araziyi.

şarkı paylaşayım beyler;

http://www.youtube.com/watch?v=rBIJCbb4nbY

abi hızlı yaz gözün seviyim dayanmıyorum *