1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

http://www.youtube.com/watch?v=ZlDJH1mZU4w

sırtımda ki çantayı çıkartmadan attım kendimi yere. atmak ne kelime yığıldım sanki kafama bir kanas mermisi isabet etmiş gibi beyler,

kafamı yaslayamadım hiç bir yere. zaten öyle bir niyetim de yoktu. olsa da onu yapacak gücüm.

kafam arkaya düştüğü için görüş açımda sadece gökyüzü vardı. ve gökyüzünde ki milyonlarca yıldız.

sizlere oluyor mu bilmiyorum ama, ben yıldızları gördüğümde içimi hep bir hüzün kaplar.

güzeldir yıldızlar,

karanlığı aydınlatır.

sizi uzaaak yerlere alıp zütürürler. olmak istediğiniz yerlere alır zütürür namussuzlar.

sizden çok uzakta ki biriyle ortak noktanızdır o yıldızlar bunu bilir bunu söyler jackal abiniz.

aynı anda bakıyorsanız eğer o yıldızlara, işte o yıldızlar size mesajlar yollarlar.

dedim içimden yağmurda bakıyormudur acaba yıldızlara?, o şehrin ışıklarına rağmen bir kaç yıldız gözüküyormudur istanbul da.

hissetmeye başladım titredim.

ölü gibiyim, parmağımı dahi oynatamıyorum.

çıkıp gelseler kafama sıkmak için en ufak tepki veremeyeceğim.

gözlerimle yıldızları izliyorum sadece. ve yıldızlara bakarken hepinizin yaptığı şeyi yapıp, sevdiğimi düşünüyorum.

gözlerimi kapatıyorum,

karşımda o..
kırmızı bir elbise dize kadar uçları rüzgarda sağa sola uçuyor (fantezi kurmayın giberim=) ),

ama pembeye kaçıyor biraz rengi elbisenin.

parmaklarında kırmızı ojeler,

kıpkırmızı ama en sevdiğim renkler,

sapsarı uçları kıvrılmış saçlar,

masmavi gözler,

karşımda..

yüzünde küçük bir gülümseme,

kolunda ona sahilden aldığım bileklik,

gümüş küpeleride unutmamak lazım tabi onlarsız olmaz asla...

saçları rüzgardan yüzüne gelmemeli olmaz görmeyilim gözlerini,

toplamalı biraz,

gözlerinde sürmüş simsiyah kalemden.

o gözler iyice ortaya çıkmış,

ellerini arkaya atıp birleştiriyor bir anda.

yüzünde küçük bir gülümseme.

başını biraz yatırıyor kenara,

başlıyor sağa sola doğru sallanmaya,

küçük bir kız edası var, biraz şımarmış mı yoksa? evet evet şımarmış,

küçük bir kız edasıyla.

baka kalıyorum sadece,

kıpırdamak ne mümkün birader,

biraz önce istesemde durmayan ve ileri giden bacaklarım şimdi çimento dolu tenekelere saplanmış gibi.

küçük bir kız gibi masmavi gözleri,

karşımda..

ama bir sıkıntı var..

gidemiyorum ona.

kırmızı ojeleri, küpeleri, bakmaya kıyamıyorsunuz.

gideyim elini tutayım yanağında gezdireyim ellerimi diyorum,

ama bir sıkıntı var

gidemiyorum ulaşmak mümkün değil ona.

yakınımda dibimde ama gidemiyorum,

tek bir adım dahi atmıyor dıbına kodumun bacakları. sanki biraz öncesine kadar beni ölümüne taşıyan onlar değillermiş gibi.

sağa sola sallanıyor

küçük bir gülümseme yüzünde,

şımarık küçük bir kız edasıyla,

gideyim saçlarına dokunayım diyorum, dibimde lan şuracıkta baksanıza görmüyomusun beyler orada işte,
ama gidemiyorum ona doğru,

yakınımda karşımda, iki adım ötede lan ,

ama ulaşamıyorum gidemiyorum ona.

o hala şımarık biraz, şımarmış küçük hanım nazlı.

gel diyorum yanıma, gel biraz dokunayım sana kan gitsin soğuk pis vücuduma, hissedeyim seni gel biraz yanıma.

yok..

gelmiyor, sallanıyor sağa sola doğru,

gülüyor küçük tebessüm şeklimde.

hafif rüzgar vuruyor yüzüme, ürperti kaplıyor içimi,

dokunmak istiyorum

ama yok.

gelmiyor.

aramızda iki adım, iki adım mesafe kalmış,

ama yok.

gelmiyor.

naz mı yapıyor acaba?

yapmaz mı?

yapar tabi kız milleti işte.

gel diyorum gel, gel uleyn diye çekiyorum façayı bir anda cüneyt arkının fatma girik e bir filminde yaptığı gibi.

ama yok, keçidir biraz küçükhanım.

allah aşkına gel ihtiyacım var lan sana gel işte,

ama yok...

gelmiyor.

pisim ellerim pis, toz toprak içindeyim o yüzden mi diyorum,

cevap yok..

az sesini duyayım bari diyorum..

lütfen elimi tutayım diyorum azıcık, ihtiyacım var buna.

ses seda yok.

niye böylesiniz lan? diyorum.

niye böylesiniz? halüsinasyonlarımızda bile ızdırap çektiriyorsunuz bize, hayallarimizde bile ızdırap çektiriyorsunuz gel işte ihtiyacım var sana..

diyorum,

yok gelmiyor... gülüyor sadece karşımda.

küçük şımarık bir kız edasıyla..

nefes alıp verişim düzene giriyor,

hayaller alemine dalıyorum.

bacaklarım çimento dolu teneklerde kıpırdayacak mecalim yok.

gözlerim kapanacak artık.

ölümde böyle bişey heralde. ölüme tanışılma anı.

yavaş, sakin, efendi gibi, sayıgı, patırtı koparmadan.

diye düşünüyorum ki

karşımda gene,

gelmiyor sallanıyor gülüyor.

o kadar

ona dokunamıyorum.

yıldızlar beliriyor bir anda tepemde, biri kayıyor..

her yerim toz toprak içerisinde, kendimi kaybediyorum...

gözlerim kapanıyor..

http://www.youtube.com/watch?v=70il7WePyFY

izninizle biraz molaya geçiyorum beyler. sigaradayım.

uykuya daldım mı? dalmadım mı? onu dahi hatırlamıyorum.

o kadar yorulmuşum ki, kafam arkaya düştüğü için ağzım açık kalmış,

yanağım akan salyadan ıslanmış amk.

doktorun koluma serum takmaya çalışmasından dolayı kendime geldim.

4 saattir uyuyor gibiyim. panik yaptım,

ne oldu uyudum mu? gittiler mi?

uzmanım da yanımda,

yok asteğmenim, ne gitmesi?

ne kadardır uyuyorum ben??

bilmem ki 10 dakika olmuştur heralde

on dakika mı? 12 uyuyanlardan biri gibi hissediyorum kendimi yüzyıldır uyumuşum gibi, ne 10 dakikası ya.

doktor,

dur iki dakika, serumu takmaya çalışıyorum yardıracaksın şimdi bana kolunu

gerek yok takmana iyiyim ben

sayıklayıp duruyosun ne iyi olması, kim o kız?

ne kızı? yok öle bişey

neyse biraz dursun şu kolunda sonra çıkartıp bana getir

dedi ve uzaklaştı.

bayılan mg3 çü askerime baktım, kendine gelmişti, bişeyler yiyordu sanırım.

doğruldum zorlukla sırtımda ki çantanın etkisinden dolayı sağa sola yalpalanarak kalkmaya çalıştım.

uzmanımın desteğiyle doğruldum. çıkarttım sırt çanta mı, içinden çıkarttım bi iki parça bişey attım ağzıma.

içim ürperdi bir anda. gördüğüm halüsinasyon geldi aklıma.

http://video.uludagsozluk.com/v/jehan-barbur-20923/

buradaydı biraz önce.

dibimde.

çok özlemiştim onu.

yağmurun yanına gitmek için herşeyimi verirdim o esnada. ağlamak geldi içimden. hayatımda bu kadar sık ağlama hissine kapıldığım başka bir dönem olmamıştır heralde.

ama askerim yanımda ağlamak mı?

vur kendini daha iyi.

işte o anda bişey oldu, bir mucize,

o bana geldi beyler.

hemde o anda geldi.

ağlayamadığımı bildiği için geldi biliyorum.

yardımıma geldi.

inanılmaz bişey oldu.

gök delindi beyler,
bir yağmur bulutu geldi üstümüze,

yağmur yağmaya başladı ama inanılmaz bir şekilde,

gök delindi resmen.

yıldızlar diyorum ya size,

sevdiğinizi yanınıza getirir,

dibinize oturtur onu.

düşüncelerinize sokar bi anda.

yağmuru getirmişti bana,

yardımıma getirmişti yağmuru.

sırf rahat ağlamak için.

rahatlıkla ağlamaya başladım bende.

kimse bişey farkedemezdi çünkü

sırılsıklam olmuştum çok kısa sürede.

sırılsıklam aşıktım zaten.

yağmur dokunuyordu her yerime.

sırılsıklam bir aşık askerdim ore köyünün yakınlarında bir yerlerinde.

yağmur üstüme yağıyordu..

yüzümü gökyüzüne çevirdim ki daha çok hissedeyim diye.

yağmuru getirmişti yıldızlar..

ağladım sessizce yüzümü gizleyerek, bir yandan elimde ki şeylere yemeğe çalışarak. sessizce derinden çığlık ata ata.