Bu çirkinlikle ve acılarla devam ediyordum herşeye ragmen içim kapkara olmuştu sinirden üzütüden kendimi yemege vurmus ve bidon gibi bir hal almıştım günler geçmiyordu resmen. Bir zamanlar hayali ile mutlu oldugum oyunculuk sektöründende sogumuştum iyice yapasım gelmiyordu.. ayaklarım gitmiyordu o sahneye içimden bir yan bırakmak istiyordu ama cok zor elde etmiştim ve bunun için bırakamazdim.. devam ediyordum mecbur.. Boş bir haftamız vardı oyun olmayan bende bu haftayı güzel bir supriz yapip aramızdaki buzları eritmek için kullanmaya karar verdim. Savaşmak zorundaydım.. Deniz kenarında bir ev tuttum mumlar şaraplar... Bende muziklede ilgiliyim gitar ve saksafon çaliyorum o gece ona özel bir serenat yapayim mutlu romantik bir gece geçirelim istedim şiirler yazdım içersinde acılarımı anlatmak istesede anlatayamayan cumleler geçen. Herşeyi hazırladım ve bunu aradım:
-Yarın sana bir suprizim var kimseye söz verme
-Artık çok geç daha önce söyleseydin keske konyaya gidiyorum yarın ben
- yuh ne konyası ne alaka?
-Rol buldm kendime 2 bölüm çekilecek 3 gün ordayım
-Niye haberim yok benim bundan??

Devamida üstüme gelme , iş bu , kıskanclık yapma... vb şeklinde giden uzunca bir konusma ve kavga. Tek bişey istedim o zamanlar yüzük takiyorduk bunu hiç çıkarmamak koşulu ile gidebilecegini söyledim kabul etti. Bende tabi cebimdeki 3 kuruş para ile hazırladıgım suprizi tek basıma oturup içerek degerlendirdim. Haberi yoktu tabi bundan.. söylemedimde... merak ta etmedi zaten..

ilk derste daha hocaların ortak bir uyarısı oldu. Sevgili olmayın. Burda sevgili oldugunuzu ögrenirsek şansınızı kaybedersiniz. Bunu duyunca bizde bi ceki duzen verdik kendimize dezavantaj istemiyorduk cunki ikimizde burada calişmak için oldukca istekliydik ve riske edilecek bişey değildi. O duvarlar arasında rol yapabilirdik bize zararı dokunmazdi. Grubun erkekler arasından en ileri çıkanı bendim. Övgüler takdirler duyuyordum devamli hocalar gayet iyi yorumlar yapiyor ve en cok beni seviyordu. Dogaçlama yetenegime hayran kalmışlardı. Hatta başları olan hoca elinde bir not defteri devamlı not tutuyordu benimle alakalı içimden kesin alacaklar beni diyordum azcık zütümde kalkmadı degil hani sonucta o kadar sınavla giren insan arasından bide en önde olmak yeterince zor ve zor oldugu kadarda güzel birşeydi. Diger arkadaslarım bile kendi çalışmalarına yorum yapmamı , göz gezdirmemi ve fikirlerimi sunmamı istiyorlardı fakat bundan rahatsız olan birisi vardı. Ben ne kadar sivrildiysem ne kadar begenilip başarılı olduysam o okadar fazla somurtmaya başlamıştı. Kıskanclıktı bariz olarak fakat ilişki bazlı degil iş bazlı... 6. Ay sonlarına dogru herşey aynı seyirinde devam ediyordu arkadaslarımızın bircogunada gelmeden önce sevgili oldugumuzu söylemiştik hocalarda biliyor ama ses cıkarmıyorlardı cunku orda olmadık. Öyle geldik. Öyle kazandık. Ve egitim bitti... 2 kişi alınmıştı sadece...

Aldım bunu setten yüzüm gülüyor ama içim kan aglıyor. ilk setiydi ilk denemiydi heyecanlandı unuttu herseyi diye düşündüm o benim bitanemdi nede olsa korkardı öyle şeylerden.. ertesi gün yine hersey normale döndü gülüyoruz egleniyorz herşey yine o set hiç yaşanmamış gibi devam ediyordu en ufak bir sogukluk dahi yoktu. O zaman emin oldum heyecandandı diye kabullendim.. Bu sırada benimde işlerim çıkıyor bazen istanbula geçiyorum çalışmaya davet ediyorum bunuda gel senide tanıştırırm birileriyle belki dogru zamanda dogru yerde olursun felan diye geliyor buda elbette tanıştırıyorum elimden geldigince bol insanla. Hatta para kazansın diye samanyoluna bile zütürdüm kaydettirdim ( Dalga geçmeyin bu sektörde en cabuk paranı veren firmadır samayolu). Sonra bu bir baglantısı aracılıgı ile bir sinema filmine rol bulmuş kendine ve oyuncu aramaya devam ediyormuş bu yapım şirketi. Dedim nedir ne degildir anlat bakalım? - Küçük bir rol ayarladım ya xxx mekanda çekilecek şu gün. Eh peki hayırlı olsun dedim o gün gelene kadar bekledik. o gun geldi bir elbise almiş kendine ki mini etek gögüs dekoltesi felan dumur oldum. Benim masum sevgilim dedigim gözüme huur gibi geldi o anda.

- Bu ne yahu xxx? böylemi olmak zorundaymış kıyafet?
- Dügün elbisesi dediler bende bunu begendim
-biraz abartı degilmi?
-yoo bence gayet iyi. Güzel görünmem lzm benim şansım yükselir belki
- Bence degiştirelim bunu hiç hoşnut degilim bu kıyafetten heryerini sergilemeye gitmiyorsun bu kadar kısa olmak zorunda degil
-Hayır bunu giyicem ben bunu begendim.

Peki dedim döndüm arkamı gittim. Ertesi gün çekimi vardı ve bayaaa bayaaa hatrı sayılır sinema oyuncularınında olacagı bir set bu. Sabah yoldayım haberin olsun diye bir mesaj gördüm. Heryere çagıran.. onu ortama o sektöre sokan ben... ve öylesine guzel bir fırsatta davet edilmeyen yine ben.

-E beni niye çagırmadın?
- Kıyafete taktın ya şimdi kavga ederiz role odaklanamam
-saçmalama ya bu yaptıgın ayıp ama..
-iyi gel o zaman

Gurur yapmadım kalktım gittim. baglantısı olan insana beni Buda tiyatrodan yilaaaaan diye tanıştırdı o an kıpkırmızı oldum..

Gel zaman git zaman bir baktım ki oyunlarımıza çıkan bizimle aynı kefeye girmiş biri vardı karşımda. Benim yakın arkadaslarımdan biriside yavşıyordu buna farkediyordum ama başım baglı banane kimle ne yaparsa yapsın diyordum. Ve öylede oldu bikaç hafta sonra ömrü 5 gün kadar süren bir birliktelikleri oldu ve ayrıldılar. Tepkisizdim olaya fakat bu tepkisizligim o arkadasımın bana ögrendiklerini anlatana kadar sürdü sadece. Arkadasımın anlattıkları arasında elini bile tutamadım izin vermedi dedi. Baştan kezbanın teki diye düşündüm fakat o masumiyet ve saflıgı gördükçe bu bambaşka bişeydi. Ortalıkta gezen sözde namuslulardan degil gerçekten saf kalabilmiş biriydi o..

Kimse kalmamiş son bir part girip devdıbını yarına saklicam sanırım...

Bu olaylardan sonra o dışarıdaki sevgi pıtırcıklıgı dönemide zarar görmüş gibiydi.. bi soguktu bana karşı.. zaten moralim cok bozuktu bide ustune onun bana soguk davranması cok koyuyordu... figüran rolunu vermişlerdi bana sonunda.. başaramamıştım buyuk rolu kapmayı.. bizimkiside bana karsı sogukluguna katlanan adımlarla ilerliyordu.. oyunlar başladı..2-3 repligi olan salak bir rolde oynuyordum ama yinede mutluydum o sahnede o insanlarla beraber oldugum için burukta olsa... ve olayların en igrençleştigi... hayatımın en karanlık günlerine adım adım yaklaşıyordum..

Geçti biraz zaman... aynı mutlulukta devam ediyoruz iş harici olan yaşantımıza.. Sinemanın galası varmiş davet etmişler. Gidelimmi dedi. Hayır dedim. istemiyordum cunki hatırlamak. Benim için çok güven sarsıcı ve üzücü bir olaydı cunki ve içerlemiştim. Tamam dedi gitmedik. sonra ögrendikki bunun bütün o kıyafetle oldugu sahneleri kesmişler çok açık geldi diye. filmde tutmadı zaten o kadar cok ünlü oyuncu olmasına ragmen. içimden dedim ilahi adalet diye (Not: Deistim).

Bu olaydan sonra pek konusmamaya başladık... gidecek olanın önünde dag gibi dursanda gider o bi şekilde siz siz olun tutmaya çalişmayin ,degişmeyin , gerçekte olmadıgınız kişiler olmayın. ...
Bir süre sessiz kaldık ve bu böyle devam etmeye başladı.. hergün aynı yere geliyor aynı sahneye çıkıyorduk ve hergun bana karsı sevgisiz ilgisiz olusunu seyrediyordum. O kadar zorduki panpalar anlatamam sizlere ortamda kimsenin beni sevmediginden dolayı yalnız başıma oturuyordum hep o ise grup edinmişti kendine kahkahaları sigara içmekte oldugum dış balkondan duyuluyordu.. en sonunda dayanamadım bu sessizlige ve çektim kenara...
-Onunla konusmayı kesiceksin artık ben kaldıramam bunu
-ne var konustuysam kötü bişey yapmadım konusuyorum arkadas gibi sadece o kadar
- arkadas gibi konusma ile böyle bir konusma arasındaki farkı ayırt edebilecek zekadayım konusmicaksin dedim
-beni bunaltıyosun bak gelme üstüme iyi hissetmiyroum
-ne demek şimdi bu?
-Bi rahat bırak beni çok üstüme geliyorsun demek.

iyice içime yer etmeye başladı bu olay. Dışarıda yine o kadarda kötü degildik yine gülüp eglendigimiz çok zaman oluyordu taaki birgün tiyatronun kapısından girerken elimi bırakana kadar..

istanbuldan bir iş teklifi aldım ve gitmem gerekti. 3 aylıgına orda olmam gerekiyordu bir dizi işiyidi bu ve 12-14 bölüm rol çıkmıştı bana. Oldukcada iyi ücret vardı ucunda hayır diyemedim. Gittim ev tuttum yerleştim. Oda geldi ara sıra yanıma bu süre zarfında. Baglantılarım ile tanıştırdım övdüm referans oldum ..vs. işlerim bitince döndüm geriye ve bunun elinden tutup tanıdıgım , baglantım olan herkes ile teker teker tanıştırdım kefil oldum bana hayalinin hep oyuncu olmak istedigini söylerdi zaten bende hayalini gerçekleştirmesini istiyordum ve bu konuda destek olmaya niyetliydim. Beraber hayaller kurardık o zamanlar cocugumuzda oyuncu olsun annesi babası ile gurur duysun sanatçı bir aile olalım biz ..vs..vs bu şekilde ergen ergen hayaller. O zamanlar cok tatli geliyordu tabi bunlar. Gözlerimin içine bakıp beni ne kadar çok sevdigini söylerdi o zamanlar , asla bensiz yapamayacagını. Onun bir parçası oldugumu ve koparsam kanayacagını...

Neyse konuya dönüyorum... Orada kalıcakmış... hemen aradım

- Nasıl orda kalıcaksın saçmalama gelip alırm ben
-Ya asıl sen saçmalama sabah 9 bidaha çekim var nasıl gidip geleyim şimdi ben
(şehirden 30dk mesafe)
-Ya ben alırm ben bırakırm saçmasapan konusma tanımadıgın etmedigin yerde kalma içim rahat etmez geleyim alayım
-Yok gelme bırak sabah erken kalkamam yoksa uzun sürer
-iyi tamam sen bilirsin...

Moralini bozmak istemiyorum ama bir yandan bir yandanda içim içimi yiyor... uyku tutmadı beni bütün gece nöbet tutar gibi bekledim sabah oldu uyandı 8 civarı günaydın yazmış sadece.. bende gunaydın yazdm ve birçok soru içeren bir mesaj attım lakin cevabı 6 saat sonra şehir merkezine geldigi zaman attı.. bu sefer delirdim bagırdım cagırdım ve ondan itibaren 2 gun konusmadık. 3. gün özür diledi hatasının farkında oldugunu ve bidaha yapmıyacagına dair söz verdi. Affettim...

Hırs yaptım iyice ayrıydık görüşmüyorduk.. face ve instagramdan engellenmiştim üstüne üstlük fake bir hesap açıp baktımki barlarda arkadaslarıyla keyif çatıyor gununu gun ediyor.. spor ve diyete başladım. Dans klubune yazıldım aktif ve faal olmaya çalişiyordum evde oturursam kafayı yiyebilirdim cunki. Etrafımda yalnız oldugumu ögrenen , bunu bekleyen yada yeni tanıyanlar arasında beni begenen oldukca fazla kız vardı fakat içim böyle bişeye hazır degildi henüz.. olmadıda zaten... aklımda o vardı cunku.. 1 ay sonunda bir oyun sonrasında kenara çektim.. böyle mutlu olup olmadııgnı sordum.. degilim dedi.. özledigini söyledi bende dayanamadım... tekrar barıştık... orda olmaya devam edicektik yine.. istedigim olmadı.. tüküürdügümü yaladım aşk ugruna.. fakat ertesi hafta istifamı verdim... dayanmazdım öyle görmeye.. en azından görmiyecektim artık hergun o sacmasapan şeyleri.. sevilmedigim yerdede bulunmicaktim.. Vazgeçtim hayallerimden umutlarımdan hedeflerimden.. elde ettigim en buyuk başarıyıda buruşturup attım tek kalemde.. ona söyledim telefonda inanmadı. Ertesi gün oyunda göremeyince beni anladı.. belki düşünür dedim benim sayemde girdigi yerden onun yüzünden çıkmış olmam agır gelir belki diye ama... nerde... konustuk...
-neden yaptin bunu?
+ gayet iyi biliyorsun nedenini..
-Çok fazla saçmaliyorsun yapilirmi böyle şey o kadar çabaladık elde ettik nasıl bırakabiliyosun..
+ Getirisiden çok zütürüsü var o yuzden.. bilseydim çabalamazdim... bilseydim hocayla hiç konusmazdım senin içinde biliyormusn..
-Beni zaten alacaklardı ben başardım bunu sakın sayemde felan diye düşünme...
+ Anlamadım?!

Evet böylece buraya kadarki yolu kendi başına başardıgını idda eden biri vardı karşımda. Güldüm.. ama sinirim bozuldugu için güldüm hatta kahkaha attım.. Nankörlük bu olsa gerek.. gayet kendinden emin bir şekilde ‘’kendi başarımı senin şımarıklıgın için feda edemem ben bırakmıyorum sen bıraktın o senin seçimindi’’ dedi. Konusamadım... cunki burda öylesine derin bir mevzu vardi ki onun anlamayacagını / anlayamayacağını biliyordum.. gerek duymadım konusmaya... sana başarılar o halde dedim ve kalktım...

Haline şükret amk konuştuğum tek kız yok benim

O günlerde ketum , ürkek , çekingen ve utangaçtı. Bakışları resmen bir ceylanı andırırcasına masum ve saftı. çalışmalara gelmeye başladı ve oldukça pasif kaldı bizlerin yanında doğal olarak. Gel zaman gitzaman alıştı bizlere , bizde ona elbette. Gün geçtikçe dahada fazla kahkalarının sesi , korkak tavırları , saf halleri ve oyunculuktaki kendine has tarzı ile aklıllarımıza girmeye başladı ve birgün hocam tarafından bir sonraki oyunda senide kullanıcaz sözünü duydu. Çok sevindi , bana sarıldı ve teşekkür etti. O ana kadar hiçbir şey hissetmemiştim ona fakat kollarımın arasında o kadar küçücük bir kuş gibiydi ki savunmasız , kimsesiz ve saf.. biran içimden geçirdim bişeyler ama sonra toparladım kendimi hemen cunki o sıralarda hayatımda biri vardı. Sevmiyordum daha 2 haftalık bişeydi belki ama aldatmak bana yakışan bişey degildi böyle şeyler düşünemezdim.

Bu durumdan iyice kıllanmaya başlamıştım üzerimde bi aşşağlık kompleksi oluşmaya başladı. Ortamda gram sevilmiyordum ve sevdigim kadın , o masum , saf, tertemiz diyerek kendimi kaptırdıgım ve elimden, cebimden ne yapabildiysem yaptıgım kadın şimdi benden uzaklaşmişti iyice nedenini içteniçe bilsemde halen kendimi teselli etmeye çalişyordum. iş meselesi yine burda degişiyor yapacak bişey yok katlanıcam, hayalimizdeki işi elde ettik boşver gerisini herşey yoluna girer , elbet aklı başına gelir hevesi geçsinde hele... vb dünyalar kadar telkin veriyorum kendi kendime. işin taktan yanı o zamanlarda hayatımın baştacı yapmıştım onu kimseyle görüşmüyordum neredeyse istemiyordum cunki o varken baska hiçbirşey çekici gelmiyordu sadece o olsun yetiyordu bana arkadas cevremde azaldı bu yuzden insanlar başta bana sitem etti , kızdı , küstü sonrada yavaş yavaş uzaklaştılar benden ve sonuc olarak yalnız başıma kalmıştım resmen. Günler günleri kovaladı herşey aynı çirkinliginde devam ediyor ve benim için sabır sınaması olmayı sürdürüyordu. Oyuna gitmeye bikaç saat kala yemek yiyorduk o gun telefonuna gereksiz yere fazlaca bakiyordu içime kurt düştü bi kere kaptım telefonu elinden mesajlarına baktım. O rolü benden almış olan kişi ile bütün gece sohbet edilmiş. imali duygusal mesajlar içeren sohbetler bunlar. Tam olarak hatırlayamasamda aklımda kaldıgı kadarı ile (+ o bin) (- bizimki)
+Duygusal birisin sen çok belli fakat neden böyle mesafeli olmaya çalişiyorsun herkese..
-Benim kapılarım vardır herkese açmam öyle kolay kolay
+Herzamanmi böyleydin hiç açmadınmı?
-bilmem...
+ hmm demek kimse seni yeterince anlayıp kapılarını açmanı saglayamamış...
-evet belkide...

Bu tarzda devam eden ve bütün gece sürmüş bir konusma... başımdan aşağı kaynar sular döküldü görünce kıpkırmızı oldum gözümden bir damla yaş süzüldü o an engel olamamdim bogazım dügüm dügüm hiçbişi diyemeden kalktim telefonu bırakıp...

Gitti... ugurlamaya gitmedim cunki davet etmedi sabah sadece bindim otobuse gidiyorum yazmış o kadar... içimden kara kara dusunceler geciyor engel olamiyorum hemen gidip o bin burdamı hala diye kontrol ettim berabermi gittiler acaba diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi cunki. Ama o bin hala burdaydı bu içime bir nevi su serpti ve azda olsa rahatladım. Çekimlerini anlatıyordu arada sırada eskiye nazaran daha cok mesaj atiyordu en azından yuzugu sordum parmagımda dedi. Sadece cekim esnasında cıkarıyorum dedi. Şans bu ya facebooktan bi arkadasımda konyada cekimler çekilmiyor diye bir espri yazmış sayfasında bu arkadas kameramandı eskiden tanıdıgım.. Aradım. Benimkinin orda oldugunu göz kulak olmasını ve cekimler harici parmagında yuzuk varmı yokmu bir bakıp söylemesini istedim. Aldıgım cevapta hiç yüzük görmedim oldu.. içim yine içimi yemeye başladı her konuda .. bunların başladıgı yıl tamamen bu şekilde geçmişti ve ben bu durumu yaklasık 1 yıldır çekiyordum artık dayanacak gucum kalmamaya başladı.. gelsin ciddi bir konusma yapicaktim zamanı gelmişti...

Bu gecelik son part pek dinleyen kalmadı nede olsa yarın devam edicem..

ilk ay o sogukluk ve prova döneminin üzerimde bıraktıgı etkiden dolayı cok mutsuz ve bunalıma çeyrek kala bir halde yaşantımı sürdürdüm.. yemege vurdum kendimi biraz.. kilo aldm... eskiden fit degildim zaten ama aldı başını yürüdü... 1.87 boy 87 kilodan 101 kiloya çıktm tipsizleştim iyice kendime olan saygımı felan yitirdim.. beni geçip o rolu alan arkadasla aram iyidi bitek geri kalan herkes benden nefret eder gibiydi..o arkasında neden benimle iyi oldugununun foyası sonradan sonradan cıktı.. kulisler karşılıklı olarak duruyor sahne arkasında birinden digerini görebiliyorsun.. o karsı kulisteydi oyuna baslarken ilk iki gün yanyana durduk sadece. sonra yanıma bile gelmemeye başladı.. karşı kuliste digerleri ile muhabbet etmeye karaka kikiri yapmaya başlamişti iyice.. ve dikkatimi çeken en önemli ayrıntı ise o rolü benden almiş olan arkadasla basbasa kalıyor olması oyunun belli bir bölümünde ve gayet derin muhabbetler dönüyor olmasıydı... facebooktanda mesajlar atmaya başlamıştı ona...

Devamı yarın binler alın reserveleri... dram yeni başliyor...

Start verildi ve koşu başladı dış kulvardan 6 numaralı cankız atak... öhöm... neyse savaş başladı.. Aynı repligi sırayla okuyoruz felan yönetmen kimi begenirse onu alacak. beni (ve onu) oraya alan hoca benim o rolu almam gerektiginde ısrarcı fakat oyunun yönetmeni sacmalama yeni gelen adama bu rol olurmu olmaz öle şey modundaydı. Ayrıca orasının kadrosundaki herkeste bana karsı garip bir cephe almıştı sonucta senelerdir tanıdıkları arkadaslarının rolunu , bir nevi ekmegine göz dikmiş gibiydim. ve herkes torpillimidir bu nedir kafasında bakıyordu bana cunki anlamsız bir sevgisi vardı hocamın bana karsı... Provalarda ben istenilen performansı sergileyemiyordum. tecrubesi beni ezip geçiyordu resmen onun kadar iyi tonlayamiyordum hiçbişeyi espri katmakta veya dogaclamada öne geçiyordum fakat tonlamaları , duruşu ve sahne teknigi bilgisi ile öne geçiyordu bariz olarak. bide arkadaslarını tanıyordu. butun grubu biliyor , oyunu biliyor , kim ne yapar ne yapmaz farkındaydı. Bense yeni gelmiş oyun veya ekip hakkında hiçbişi bilmeyen bir amatördüm.. Beni alan hocam bana bagırmaya başlamişti yapamiyorum diye. olmuyor diye aşagılamaya azarlamaya başlamıştı. bende iyice soguyup olaydan bunalıma dogru adım adım ilerliyordum cunkü cok zor bir durumdu bu benim için. Attan düşmüştüm resmen o kadar başarı hikayesinin sonunda böyle bir bozgun hiçte hoş degildi... Bu sırada benimkine basit bir rol vermişlerdi ve gayette iyi altından kalkıyordu bu basit rolün. ve o prova esnasında bir baktım ki bana acıyan gözlerle bakiyordu... içinde bir fesatlık sezdim o gün...

Varmi kimseler ne şuku veriyonuz ne yorum yapionuz ne züt adamlarsınız nasıl dinliyonuz lan insanin yazası gelmiyor amk

Yaklaşık 3 ay bakışmalar ve karşılıklı olta atışları ile geçtikten sonra birgün karar verdim ve hoş bir mekana davet ettim. O zamanlar yapmayı bilmedigi makyaj ile , üzerinde yürüyemedigi topuklu ayakkabılarıyla , yani kendine göre süslenmiş ve özen göstermiş şekilde geldi. içimden bir yandan gülüyorum bir yandanda çaktırmamaya çalışyıorum utanmasını kendini kötü hissetmesini istemezdim. Malum konuşmayı yapip olumlu cevabımı aldım ve yüzümde aptal bir gülümseme ile o gece çoooook uzun bir muhabbetin ardından sona erdi. (Çok detay atlaya atlaya yazıyorum yoksa 6 seneyi 500 sayfada anlatamam). Birkaç hafta liseli sevgililer gibi yaşadık. Sonra o zamanlar yakaladıgımı pompiklemek üzere kullandıgım ingilteredeki teyzemin evi vardı. Oraya davet ettim fakat bu sefer pompik gibi bir amacım yoktu sadece basbasa olmak istemiştim. Kabul etti ve filmler çerezler ..vs alarak geçtik eve. O gün deliler gibi yagmur yagıyordu ve bende motorgiblet kullanan biriyim sırılsıklam olmuştuk yagmur altında oraya gidene kadar ama hiç şikayet etmemişti. Eve vardık kurulansın diye havlu uzattım biraz kendimize geldikten sonra oturduk sohbete. Başlarda öyle bir amacım olmasa dahi sonradan niyeti bozdum dayanamadım ve üzerine gitmeye başladım.. korktu aglamaklı oldu.. pişman oldum ve geri çekildim.. güzel olsun diye umut ettigim bir gece gözyaşları ile sonlandı.. ssadece sarılıp uyuduk... birkaç ay daha oldukça özel bir ilişkimiz oldu masum olarak kaldı.. annemle tanıştırdım. Ailem onu. O da ailemi çok sevdi.. gel kal burda yurtta sürünme dedi annem oda buna sıcak baktı hafta sonları birgünlügüne bizde kalıyordu.. iyice aile içinden biri gibi olmuştu..

Ben ayrıldım o anki hayatımda olan kişiden yürümedi... Birgün toplanıp zengin bir arkadasımın villasında sinema partisi verelim dedik. Herkes gelicek gelmeyene rol yok gibi şakalar yapiyoruz o zamanlar. Madem böyle bir kız o gelmez herhalde diye düşündüm fakat o gece geldiginde oda ordaydı. Geldigi gibi yanıma koştu ben geriliyorum böyle ortamlarda gibisinden bir konusma yaptiktan sonra rahatlamasını ve yanımdan ayrılmamasını söyledim. Film başladı üzerimizde battaniyeler yayıldık yerlere koltuklara felan felan espiler yapiliyor gülüyoruz egleniyoruz. Filmin yarısı geçti battaniyenin altından eli elime degdi gözgöze geldik ikimizde aniden çektik ellerimizi ben bile ürktüm o anda içime ateş düştü garip oldum yani. Sonra bir cesaret ile tuttum bunun elini ve okşamaya başladım usulca, çekmedi.. kıpkırmızı oldu ama çekmedi. Hiçbirşey söylemedik. Bu konuda tek bir kelime etmeden ayrıldık o akşamı sonlandırdıktan sonra.

Dayanamiyordum o saf tertemiz kızı bu hale benmi getirdim acaba diye kendime sormadan edemedim.Bir kadının kendi özgürlügünü kendi gücünü elinde tutmasını istemiştim sadece bana veya herhangi birine muhtaç olmadan utanmadan kimsenden bişey istemeden hayat sürsün istemiştim ama sanırm bu benim en buyuk hatam oldu... Geldiginde güleryüzle karsıladım.. geçtik oturduk bi yere ve başladım konusmaya...
+Bu durum artık beni delirtmeye itiriyor ve ben kaldıramiyorum. Bu tiyatro bize iyi gelmedi... bırakalım beraber yeni bir sayfa açalım yapamiyorum cunki ben...
-Bırakamam ben sorumluluk bu herşeyin başında ... olmaz öyle şey sezon bitsin o zaman ancak..
+Benden degerlimi yani bu yer?
-Tabikide degil fakat ben öle hooop hadi biraktim diyebilen insanlardan degilim yapamam yani.
+Ben sana ne kadar acı cektigimi anlatıyorum baksana su halime harap oldum artık lütfen bırakalım surayı..
-Hayır bırakamam dedim anlamiyormusun? Sezon bitsin seneye girmeyiz olur biter..
+Ben yapamam.. yapamiyorum.. ben bırakıcam o halde...
-Sacmalama istersen.. böyle bir fırsatı bırakıcakmısn?
+Para pul umrumda degil ben mutsuz olduktan sonra hiçbişeye yaramaz... dayanamiyorum senin bu hallerine ben..
-Off of! Bırakamam ben baştan sölim çıkar bunu aklından sende gel paşa paşa yap işine bak sadece..
+Ya ben Ya tiyatro desem peki?
-saçmaliyorsun derim. Tabiki sen daha degerlisin ama bırakamam.
+Bırakamam diyorsan ben daha degerli olmuyorum yanlız..
-anlamiyormusun beni?
+Peki o zaman ayrılalım biz...

Ve ayrildik.. 1 ay kadar süren ve 3 senenin sonunda ilk defa yaşanan bir ayrilikti bu iş olarak görüyordum sadece tiyatroyu ve bırakmak/bırakmamak arasında cok ince bir cizgide gidip geliyordum hergun.. Yüzüme bile bakmiyordu zaten tiyatro çatısı altında.. merhaba millet diye girerdim hep mekana ve ondan geriye bir hoşgeldin bile gelmiyordu artık. işine gelmişti sanki...