99 da doğudaki askerlik anılarımı anlatıyorum

@41 de ufak bir açıklamayla başladım dostlar.

arkadaşlar bu anıları zamanla başka bir başlıkta daha detaylı anlatacağım üzerinden nerdeyse 13 sene geçmiş dile kolay bazen zaman mekan karmaşası yaşıyorum o kadar çok göreve o kadar çok yere gittim ki ister istemez karışıyor bazen atlama yapıyorum anlattıkça aklıma geliyor o yüzden akıcı gitmeyebilir mazur görün

gündüzleri işim icabı pek giremiyorum. fırsat bulursam karalıyorum 3 5 bir şey.

geceleri genelde yazıyorum saat 2 gibi cumartesi pazarları ise girmiyorum sözlüğe.

bilginiz olsun.

bu arada hikayenin sonunda herkesi ilgilendiren bir kaç açıklama yapacağım. bu yüzden kafanızı zurnaya falan takmayın.

onca uğraştığım capslar kurbağa olmuş yetkili bi abi bi yol yordam
göstersin onca resmi tekrar yüklemek dışında varsa bir olay uyandırın

eyvallah.

@6 herkesi kendin gibi sanma liseli yeğenim.

@10 panpa bende anlamadım. daha hiç bir şey anlatmadan silindi gitti başlık. hatta başlık duruyor benim 3 5 satır yazdığım bişiler vardı. onları silmişler. o değil nerdeyse yolun yarısına gelmiş adamız. bu modlar hiç mi bakmıyor bu adam ne yazdı diye.

@16 herkes zor yapacak diye bişi yok panpa. rahat yapan da askerlik yaptım diyor teskere alıyor zor yapanda. senin nasip kısmetin öyleymiş. anlat dinleriz.

@18 panpa zaten bilirsin beni çok başlık açmam ben. sırf bazı arkadaşları yanlış bildikleri şeylerin aslında doğru , doğru bildikleri şeylerin yanlış olduklarını anlatmak için açtım bu başlığı. o da silenen başlıktan sonra pm 'ler geldi abi anlat falan diye. bakalım mod kurbanı olmazsak 2 3 sayfa aklımda kalanları anlatacam elimden geldiğince.

ilk başta s.a arkadaşlar ;

şu an hala iş yerindeyim.eve 1.30 gibi geçerim sanırım. 2 gibi başlarım anlatmaya.

ufak bilgiler vererek başlayayım ki hem askerliğini yapmamış arkadaşlar da
hikayeyi takip edebilsin

'a.t' arazi taraması
'pdrm' pgibolojik destek ve rehabilitasyon merkezi kısaca ruhi dengesi bozuk.
'termal kamera' ısıya duyarlı kamera
'gece görüş ' adı üzerinde.
'hk 33' 'doçka' 'roketatar' 'kanas' 'bombaatar' 'g3' 'havanbiximg3' çeşitli silahlar

anlatımlarımda tarih zaman atlamaları muhakkak olacaktır. bunun sebebini de hikayeyi okurken anlayacağınızdan eminim. anlatacaklarım öyle aman aman şeyler olmamakla beraber çoğu kişinin bilmediği şahit olmadığı sadece eş dost akrabalarından duyup ' bunlar da oluyormuş demek ' diye şaşırdığı olaylardan ibarettir.

acemi birliğinden itibaren anlatacağım ki konuda kopukluk olmasın.

@43 bak yeğenim ilk başta benle bot bağlamadın. uslubuna dikkat et.

sana burda zorla yazdıklarımızı okutmuyoruz. inanmıyorsun okumazsın olur biter.

sen ve senin gibi cahil adam çok olduğu için 'gtt' 'draganov' ve 'm16 'dan bahsetmedim bile. çünkü senin zihniyetindeki kişiler bunu kavrayamaz. sadece medyanın verdiklerini görür duyar bilir inanır. aşağıda yazdığım birliklerin hepsiyle göreve çıktım. kaçından haberin var. neyse. diğer okuyan dostlara saygımdan dolayı sen ve senin gibi trollere cevap vermeden hikayemi anlatacağım.

jitem
jöh
özel kuvvetler
bordo bereliler

istanbulda doğdum büyüdüm. ilk orta lise derken gerek kendi seçimlerimden gerek bazı nedenlerden üniversiteye kazandığım halde gitmedim. zaman su misali akıp geçti . o dönemler ortalık karışık. televizyonu ne zaman açsak pusu haberleri. alçaklarda yürek yok ki çıksın er meydanına savaşsınlar. askerlerimiz kalleşçe şehit edilmekte. derken gün geldi çattı yoklama kağıdımız geldi heyecanla askerlik şubesine gittik. ha şimdi gidecez ha aldılar alacaklar derken 4 tertibe kaldık. arada bir gidiyoruz şubeye işlemler şunlar bunlar derken en son gittiğimde şubedeki albay '15 gün sonra gel yerin belli olacak 'dedi.bir sevinç var ki anlatamam. zaten o zamanlar hızlı takıldığımız dönemler. para her yerden akıyor. her yol var. gözümüz kara. hayattan pek bi beklentimde yok açıkçası dedim geçse de şu 15 gün de gideceğimiz yer belli olsa.

derken 15 günde bitti. kağıtlar şubenin kapısına asılmış. şubenin önü bir kalabalık sanki aletta ocean'ın imza günü var. bir kargaşa bir karmaşa. düştüğü yeri öğrenenin suratı ya az önce zürafa sokaktan çıkmış gibi rahat ya da sirke satmakta. neyse az sıra bekleye az onu bunu ite kaka derken geldim kağıtların yanına. heyecanla çeviriyorum kağıtları. nerden baksan 30 sayfa. çevir çevir kenan yok. her çevirişimde bulamayınca adımı bi acaip oluyorum. kendi kendime ' lan acaba 1 tertip derken 4 tertip olduk şimdi de istermisin listede adımız olmasın ' diye söyleniyorum.

neyse son 2 sayfa kala buldum adımı. kenan tok izmir yenifoça yazıyor. ulan diyorum bunca sayfa çevirdik bi tane yenifoça yok. bari son 2 sayfaya daha bakayımda yolda yoldaşlık yapacak biri denk gelir semtten diyorum kendi kendime.ara ki bulasın. sanki numune seçmişler koskoca güngörenden beni. neyse devletin verdiği yol paramızı da alıyoruz 1.5 tl di sanırım (tren parasından hesaplanıyor ) semte doğru gidiyorum ufaktan.

yolda elemanlar denk geliyor. hayırdır reis nereye düştün diyor biri. diyorum kanka izmir yenifoça diye bir yere. hemen suratını ekşitiyor. kanka diyor bırak bu numaraları harbiden nereye düştün oğlum diye üsteliyor.ben anlamıyorum ilk başta. olm yalan borcum mu var dedik ya yenifoça diyorum. allah sabır versin diyor. hepimize versin de neden diyorum? kanka orası berbat bir yer abim orda yapmıştı diyor. yapacak bişi yok diyorum biraz muhabbet edip eve geliyorum.

evde de aynı muhabbetler geçiyor şu bu derken gitme vakit geliyor . elemanlar gideceğim gün toplanmış hepsi nevaleleri hazırlamış kimi aç ağzını kanka diyor ağzımı açmamla şekerleri 3 er 5 er ağzıma atıyor elemanlar. kimisi yapmış zurnayı al kanka kendi mahsulum al bi duman diyor biri şaşal su şişesine vokta koymuş al reis iç susamışındır diyor şişeyi uzatıyor tüm bunlar yarım saat içinde olup biterken o hengame içersinde bir bakmışımki otobüs durağına gelmişim aile akrabalar hepsi beni bekliyor orda. elemanlar kurnaz. hepsi gelmeden ne var ne yoksa gömmüş zaten.ben dönüp bunlara bakınca çözüyorum olayları ufaktan.

her ne kadar zehir hariç bizi bişi yıkmaz desekte az önceki hengameden makaradan bir anda eser kalmıyor. kankalar sus pus. herkesin gözü saatlerde. aile , akrabalarda bir ölüm sessizliği. kafam birden açılıyor. ulan diyorum kendi kendime gidiyorsun lan. 18 ay yoksun.
o fırsatı değerlendirip ilk aile akrabalarla helalleşiyorum. sarılmalar öpüşmeler falan. sonra kankalara sıra geliyor. hepsiyle tek tek helalleşiyorum derken o ses duyuluyor.

otobüsümüz 5 dakika sonra hareket edecektir.

otobüse biniyorum. kafam zaten alyon olmuş. elemanlardan önce zaten evde ağlamayım etmeyim diye bi dünya zurna yapmışım. molalarda içerim diye yanıma da almışım bi ton nevale. kafam acaip karışık. otobüs hareket ediyor son bir hamle otobüsün camından kaldırıp kafamı aşağıdaki kalabalığa bakıyorum herkesin gözünde bir endişe. ulan diyorum kenan kafan güzeldir sana öyle geliyor. neden üzülsünler ki. oğulları dostları arkadaşları vatani görevini yapmaya gidiyor.bu düşünceler beynimde dolanırken bir bakıyorum hareme gelmişiz. ordan da yolcu falan alıyorlar. iniyorum aşağı ateşliyorum bi tane geziyorum ufaktan.

fazla durmuyor otobüs tekrar hareket ediyor.bi kaç yerde daha mola veriyor. yine aynı şekilde takılıyorum derken izmire geliyoruz. o zamanlar hakkı diye bir eleman var semtten. izmirde kuyumculuk mu taş işçiliğimi neyse ona benzer bir bölümde okuyor 9 eylül de. haberi var geleceğimden. o yüzden 2 gün önceden gidiyorum zaten izmire.bu karşılıyor beni. reis hoş geldin gel eve geçelim ev arkadaşlarını postaladım gitmeden takılalım diyor.eve geçiyoruz. sabaha kadar falan filan paf küf derken bi ayılıyorum başımda hakkı. olm uyan diyor asker adamsın gitmeden güzelliğimi yapayımda öyle git diyor. olm ne güzelliği. bi tepeciğe gidelimde anlarsın diyor. yola çıkıyoruz.

her neyse yolda yine aynı terane. zurna üstüne zurna. giriyoruz takılıyoruz hatunla . hakkıya da 5 tl veriyorum. al diyorum kanka sende kafana göre takıl kafana yatan biri varsa. abi diyor asker adamsın ne parası.dur ben ısmarlıyım.koy diyorum hakkı paranı cebine öğrenci adamsın gerek yok. var şeklimiz. bizi tanımayan adam mısın diyorum kafayı öne eğiyor. işimizi halledip eve gidiyoruz. yine aynı terane evde. sabah oluyor. saçlar omuzlarda giriyorum berbere selamın aleyküm aleyküm selam. abi 3 numara sana zahmet. berber ' yeğenim hayırdır 'diyor. askeriz abi diyorum sana zahmet acil kes yetişmem lazım 5 e kadar teslim olmam lazım diyorum. dümenden makas şıklatmadan makinayla hemen kesiyor. hakkıyla vedalaşıyorum atlıyorum otobüse doğru yenifoçaya

nizamiyeden giriyorum ama gözler kıpkırmızı. diyorum kenan daha kafadan ofsayta düşme zaten kollar faça ellerin üstü kül tablası olmuş üstüne üstlük istanbullusun yok yere sarma belayı başına diyorum kendi kendime bi yandan. içeri giriyorum bakıyorum herkes çökmüş oturuyor bavulunun üstünde.bi ben gelmişim bavulsuz çantasız. çöktük bekliyoruz dışarda. belki 2 belki 3 saat tuvalette sıçar pozisyonda bekledik öyle. sonra içeri aldılar bizi bi ton kağıt şu bu imzalıyor millet sıranın arkasından gördüğüm kadarıyla. balık istifi sıramızı bekliyoruz. bi yandan da iğneler yapılıyor bi sağ kola bir sol kola neyse öyle böyle derken sıra bize geldi.aç kolları dediler. dedim şimdi başlıyoruz kendi kendime.

kağıtları imzaladık işte gördüğüm kadarıyla 15 ay askerlik 3 ay da gönüllü askerlik yapacağım tarzı bişi yazıyordu son maddelerde. yani çoğunuzun bildiği gibi 18 ay değildi askerlik. 3 ayını gönüllü yapıyordun. nasıl gönüllülükse. istersen imzalama kağıdı.

sıra aşıya geldi açtık kolları. çavuşun surat değişti. iğneler yapıldı. tam yerime dönecekken çavuş yanındakine dönerek şunu pdrm'ye yaz yarın kıyafetlerini alınca gelsin dedi. anlamadım tabii ilk başta. sonra kavrayacaktım neyin ne olduğunu.

işlemler bitti botumuzu kamuflajımızı aldık tak bi kapı açıldı elinde makina bi asker.

traş olmayanlar gelsin diye bağırıyor.

daha sabah olduğumdan giblemeden kalabalığı takip ederken yapışmasın mı yakama

gel buraya diye.

ulan diyorum sakin.

giriyorum içeri amın oğlu sanki koyun kırpıyor. elinde bir dalgametre elektriklede çalışmıyor. bildiğin koyun yünü kırpmak için kullanılan bişi. çatara patara milletin saçları kesiyor. eliyle açıp kapadıkça lüle lüle dökülüyor milletin saçlar. sıra bana geliyor. kestirdim diyorum. uzun diyor başlıyor mohikan gibi kafa derimi yüze yüze traş etmeye. ya sabirin çekiyorum .saçlar zaten kısa 2 dk da bitiyor işimiz. çıkıyoruz kapıda usta askerler var çıkanı tekrar sıraya sokuyor falan. usta bir asker bağırıyor

herkes koğuşlara.

lan diyorum yatacaz en sonunda bi uyku çekelim kendimize geliriz .bu arada elemanın tekinin koluna ilişiyor gözüm bi bakıyorum saat 4 olmuş. ne zaman geçti o kadar zaman anlamadan koğuşun yolunu tutuyoruz. yerlerimiz gösteriliyor. yatıyoruz.

tam uykuya daldım dalacam derken içeri bir asker giriyor. başlıyor dolapları yumruklamaya.bir yandan da nefesinin alabildiğine bağırıyor.

koğuşşşş kalkkkkkkkkkkk

ulan diyorum yatmadık ki kalkalım neyse kalkıyoruz saat sabahın 6 sında. daha hava aydınlanmamış. indiriyorlar hepimizi içtima alanına. komutanlar kısa bir konuşma yapıyor ilk mıntıkamızı yaptıktan sonra yemekhaneye zütürüyorlar bizi. sıraya geçiyoruz. yuvarlak ekmekler veriyorlar. demir tabldotta zeytin peynir bişiler. masaya oturuyoruz her şey demir.
tabldot bardak vs. çocukken okuduğum iron man çizgi romanları geliyor aklıma. çayı doldurup 2 lokma bişi atmadan ağzımıza yemekhaneci osman'ın sesi duyuluyor..

boşalttttttttttt boşalttttttttttt