99 da doğudaki askerlik anılarımı anlatıyorum

lan neyi boşalt neden boşalt ne doldu da boşaltacaz derken bakıyorum milleti paldır küldür masadan kaldırıyor usta askerler. orta sıralarda olduğum için hemen elimle yarıyorum ekmeği tabldotta ne varsa atıyorum içine usulca cebime sokuyorum son bi yudum alıyorum çaydan hızlıca çıkıyorum yemekhaneden. tekrar içtima alanına zütürüyorlar. komutanlar herkesi sıraya sokuyor.tek kol aralığı hizaya gel 'i o anda öğreniyoruz.

herkes elini başının üstüne koysun beklesin diyor komutan.

ben tabii askerde ne önde duracaksın ne arkada lafını çok duyduğum için orta sıralardayım.5 10 kadar usta asker komutanlarla beraber milleti aramaya başlıyor. kafa birden şarj ediyor.

nasıl saklayacağız şimdi bunca nevaleyi zurnayı ?

gece zaten uyumamışım.son 3 gün nasıl geçmiş parça parça hatırlıyorum. neyi nereye koymuşumu geçtim ben ne ara buraya geldim triplerindeyim. dedim her şey olacağına varır. sakince bekledim. şansıma usta asker denk geldi. öyle bir yokladı ince aramaya girmeden. geçti arkamda ki elemana. baktım sağ çaprazımda 2 3 sıra ilerimde bir eleman. küt dedi attı kanuni mührünü yere el çabukluğuyla. üstüne bastı botla.2 saniyede hayalet etti gömüyü.

aramalar bittikten sonra üsteğmenimiz eğitim yapılacak ama ilk önce okuduğum isimler kenara ayrılsın dedi. başladı elindeki listeden isimleri okumaya

hakan şen

emret komutanım

ayrıl

ali dal ( az önceki eleman )

emret komutanım.

derken tim arkadaşlarımla tanışmamı sağlayacak o kelimeyi duydum.

kenan tok.

ayrıldık. isimler okundu yaklaşık 15 20 kişi varız.

komutan döndü usta askere.

ben eğitime başlıyorum al şunları pdrm'ye zütür.

tipleri kesiyorum inceden benle beraber pdrm'ye giden. hepsi eşgalinden sicilini veren adamlar. herkes birbirine bakıyor bunca adam arasından neden biz seçildik bu pdrm de neyin nesi der gibi. ama herkes kurnaz. kimse kimseyle konuşmuyor ama bakışlarıyla herkes muhabbet halinde birbirini tartıyor. biraz yürüdük yemekhanenin 2 3 kat üstüydü sanırım gittiğimiz yer. koridora getirdiler bi baktık bizim gibi ayrılmış bi o kadar daha adam var. bekliyor onlarda. kimsede çıt yok.bu sessiz bekleyiş açılan kapıdan gelen doktor'un sesiyle bozuldu.

ali dal.

emret komutanım.

içeri.

millet içeri ismi okunup girip çıkarken bi 5 10 kişi daha getirdiler ama elemanlar harbi balatayı yakmış. acaip acaip hareketler erken erken bakışlar falan.o ara sıra bana geldi girdim içeri. doktor hemen sorulara başladı .

sivilde herhangi bir suça karıştın mı ?

pgibolojik bir rahatsızlık geçirdin mi ?

saldırgan biri misin ?

vs vs baya bir soru sordu elinde kağıt kalem not ediyor bir yandan cevaplarımı.

sorular bittikten sonra tamam çıkabilirsin dedi dışarı çıktım. diğer elemanlarında işi bittikten sonra bizi topladılar doğru eğitim alanına biraz önce ayrıldığımız elemanların yanına.

eğitim şu bu derken akşam oldu. bizi serbest bıraktılar. koca alayda tek başıma geziyorum. millet hemen toprakçılık olayına girmiş. bakıyorum ilerden 10 15 kişi bağırıyor yana yana. izmirli varmı ? ilerde başka bi grup samsunlu var mı? diyerek geziyor .ailemizden ayrı bu ilk günümüzde en azından memleketinden bir kaç kişi bulma umuduyla bağırıp topraklarını arıyorlardı. ortak bir kaç şey konuşabilecekleri .derken bir ses duyuldu.

istanbullu var mı ?

sesin geldiği tarafa döndüm. baktım 30 40 kişilik bi grup. hemen daldım aralarına. s.a ; a.s hesabı girdim muhabbete. işte neresindensin. ben güngören sen neresindensin ben üsküdardan derken ayak üstü bi 10 dakika muhabbet ettik ama bi kaç elemanı gözüm ısırıyor. düşünüyorum bu adamlar yabancı değil.ama nerden tanıyorum? ortak bi iş mi çevirmiştik , aynı nezarette mi kalmıştık , bi mevzuda mı karşılamıştık yoksa misafirliğe gittiğimiz bi yerde mi denk gelmiştik çözemediğimden temkinli yaklaşıyordum. dedim en güzeli saftan girelim muhabbete kelimeye göre tartarız adamı muhabbeti o yöne çeviririz.

arkadaşım dedim yabancı gelmiyorsun bi yerde denk geldik mi acaba dedim ?

geldik dedi.

iyi dedim. burda da denk geldik kısmetimize.ama benim hafızam zayıftır. nerde denk geldik.

pdrm'de.

muhabbet koyulaşacakken usta askerler herkesi bölük bölük ayırmaya başladı.

yine ne oluyor derken mıntıka yaptırmaya başladılar. mıntıka bittikten sonra

ilk yat içtimamızı o gün yaptık.

koğuşlara dağıldık. botu kamuflajı çıkardım içliklerle yattım yatağa.

tam battaniyeyi üstüme çekecekken alt ranzadan bi ses geldi.

allah rahatlık versin kenan.

gençler iş var yarın.bu gecelik bu kadar. yarın devam ederim.

saygılarımla.

sana da ali dedim.

askerlikte ilk acemi birliğine gittiğin günü ve ilk usta birliğine gittiğin günü unutamazsın. geri kalan zaman su gibi akıp geçer. sadece aklında önemli hatıralar yer eder.

askerlikte ilk günümüzü tamamlamıştık.bir yandan eğitimlere devam ediyor bir yandan da pdrm'nin yollarını aşındırıyordum. o ilk zaman ki suskun insanı tartan adamlar gitmiş kendi kafa dengini bulmuş dostlar misali aramızdan su sızmaz olmuştu elemanlarla.

eğitimler son gaz devam ediyor , o günlerde küfrederek içene atladığım dikenleri usta birliğinde ne kadar çok arayacağımı ; dağın yamacına tam techizat koşmanın mermilerden kaçmaktan daha kolay olduğunuda usta birliğinde anlayacaktım.

aslında yaptığımız her eğitimin usta birliğinde ne kadar faydalı olacağını düştüğümüz pusularda anlayacaktık.

3 ay boyunca çarşıya çıkmadım. ne evi aradım ne bir arkadaşımı. değişik bir pgibolojiye giriyor insan. makineleşiyorsun. öyle olmak zorundasın. derken gün geldi herkesin düştüğü yerler açıklanmaya başladı.

hakan bıçakçı

balıkesir

ali dal

tunceli

hikmek uzun

van

kenan tok

tunceli.

artık mehtap doğan güneş olmuş eve gitmenin vakti gelmişti. otobüse atladığım gibi çıktım yola. otogara geldim. otobüsten indim. her şey her yer yabancılaşmış sanki. kafa zaten askerlik pgibolojisinden kırık. güngören servislerine binmem lazım otobüsten iner inmez ama ben bir köşede oturmuş bekliyorum. ne bekliyorsam? bi müddet sonra aklıma taksi geldi. çevirdim taksiciyi , babayiğit güngörene gidelim sana zahmet.

yolda taksici bişeyler sormuş ama ben duymuyorum ki. en son sarstı beni.

iyi misin?

stada geldik .

senin ev ne tarafta?

tarif ettim gittik eve.

haber vermemiştim kimseye. kapıyı anahtarımla açtım. girdim içeri.

annemin gözleri dolmuştu. boynuma atladı.bi yandan ağlıyor bi yandan neden haber vermedin diyordu. kısa cümlelerle ona neden böyle olduğunu tarif ediyordum. biraz konuştuk. dedim anne suyu aç banyo yapayım.

diyemezdim ya anneme 3 ayda bir kere banyoya zütürdüler, banyodan içeri girdim, buhar suratıma çarpar çarpmaz boşalltttt diyerek bizi banyodan çıkardılar diye.

ilk gün hiç dışarı çıkmadım. aileler akrabalar dolmuştu eve.ama nedense sevinemiyordum. duygularım köreliyordu ufak ufak sanki.

ikinci gün semte geldiğimiz duyulmuş kankalar aramaya başlamışlardı.

bu sefer elemanlar işi abartmış zurnaların yerini klarnetler almıştı.

yarı kendimde yarı baygın 10 günlük mehtap bitmiş yola çıkma vakti gelmişti.

bu sefer kimsenin gelmesini istemedim. bunun sebeplerini aileme anlattım.

atladım otobüse doğru tunceli / ovacık'a

gitmeden amcam elazığ'da asker arkadaşının telefonunu vermişti. oraya gittiğinde görüşürsün diye. elazığ'a gelince aklıma geldi. aradım.

s.a metin abi dedim.ben kenan.

a.s yeğenim dedi bende seni bekliyorum otogarda nerdesin ?

metin abi tam çıkıştayım dedim üzerimde kot pantalon mont var dedim.

gördüm dedi hemen yanımda bitiverdi.

metin abi elazığ'ın sayılı adamlarındandı. çarşıdaki restaurantlar'ın çoğu onundu. yeşil sarı boyalıydı. ilk yemek yedik. biraz muhabbet ettik. amcam'ın ne kadar iyibiri olduğunu onun hatrına sabahın körü otogara geldiğini benim de efendi birine benzediğimi istersem et balık kurumunda beni akşama kadar misafir edebileceğini söyledi.
zaten ktm'ye teslim olmak için daha vakit vardı. kabul ettim. yürümeye başladık.
bi sigara yaktım metin abiye de uzattım.

yeğenim boş sigaralarla kandırma beni az sabret güzelini içeriz dedi.

içeri girdik metin abiyle insanlarda hemen bir saygı bir hürmet.

metin bey hoş geldiniz ; metin bey misafirinize ne ikram edelim ; metin bey şöyle ; metin bey böyle.

vay dedim amca, kendi kendime sende az kurnaz değilsin. bize saf numaraları yapıyorsun ama takıldığın adamlardan belli bu yolların yolcusu olduğun.

ofise geçtik. arap'ı çıkardı metin abi. saniyesinde bi zurna yaptı. ateşledik içtik. hazırlarından bende çıkardım bi tane. onu da içtik. muhabbete daldık. aradan belli bi vakit geçince gel seni gezdireyim dedi bu sefer gezerken takıldık öyle.

saat 5 e geliyordu benim ktm'de olmam lazımdı.

dedim metin abi sağol ama gitmem lazım.

dur yeğen dedi. al şunu hakiki elazığ. sıkıntın olur her zaman ara. atlar gelirim birliğine.

eyvallah abi baş tacısın dedim ktm ye gittim. zaten pek bi mesafede yok elazığ ktm ile olduğumuz yerin.

ktm den içeri girdik .yavaş yavaş yaklaşıyorduk ovacık'a

doğu bölgelerinde belli bi yerden sonra kafana göre gidemezsin. ktm denilen yerler vardır. kabul toplama merkezi yani. buraya girer kaydını yapar gideceğin yere ne zaman konvoy varsa o tarihi beklersin. buranın kendi askeri personeli olur.bi ton doğunun çeşitli yerlerine gidecek olan askerlerde cabası. içerde tam bir hengame var. ufaktan da acıkmışım. acıktırıyor meret. gittim kantine.

s.a 4 tane poğaça.

800 bin lira

tam elimi cebime attım parayı ödeyeceğim.

arkadan tanıdık bir ses.

senin paran burda geçmez kenan.

baktım pdrm'den bizim barış. izmirli.yanında da pdrm'den tanıdık elemanlar.

selam sabah hoş beş derken dedim barış yolculuk nereye ?

ovacık .

lan bende oraya gidiyorum.

istermisin aynı time düşelim ?

zaten aynı timdeyiz demez mi omzuma vurarak biri.

bi baktım ali.

vay devre naber şu bu derken diğer elemanlarla da tanıştık kaynaştık.

bi yandan seviniyorum bi yandan da kıllanıyorum ufaktan.

2 gün ktm de kaldık. sonra konvoyla usta birliği ovacık'a yolculuğumuz başladı.

yollar zaten yolluktan çıkmış. kimi zaman asfalat kimi zaman toprak yer yer mıcır. yolların sağ yanı nehir sol yanında dik tepeler var. değil ateş etmek taş yuvarlasalar
arabaya çarpsa boğularak ölürsün. kuş uçmaz kervan geçmez yerler. gittikçe yol da arazide hepten çıplaklaşmaya başlıyor. birbirimize bakıyoruz devrelerle.

barış lafa atlıyor.

lan dün nerdeydik bu gün nerdeyiz diye.

vatan topraklarındayız diye kestirip atıyorum muhabbeti.

akşam 8 gibi varıyoruz ovacık'a

7.alaydan gelmiş bizler için gayet ufak bir yer bu ovacık.ilk içtima alanına topluyorlar bizi Usta askerler , 1. bölük ve 2 bölük olarak ayırıyorlar .
sonra tim tim ayırmaya başlıyorlar ve bir bir tanıdık simalar ortaya çıkıyor.
1. tim 2. tim derken bizim tim okunmaya başlıyor.

ali dal

barış metinsoy

kenan tok

hakan tosyalı

rıdvan topçu

15 kişi okunuyor. hepimiz şok içersinde. son okunan adam hariç hepimiz birbirimizi tanıyoruz. herkesin birbiriyle ya muhabbeten ya simaen tanışıklığı var. resmen pdrm'den tim yapıp yollamışlar bizi.bi son eleman kaynamış araya . zaten elemanın bizle alakası yok. hepimiz 1.85 -1.95 boylarda yapılı çevik çam yarması gibi adamlarız. bu eleman en baba 1.70 boyunca cılız bişey. lan diyorum kendi kendime. ajan olmasın bu güdük ?

o arada usta bir asker geliyor gelin torunlar sizi doktora zütüreyim muayne olun diyor.

askeriyede hiç beklenmeyen bir nezaket. torun derken göz bebeği gülüyor. uyanamıyorum mevzuya ama çokta karıştırmadan takılıyorum peşine tim arkadaşlarımla.

bi tane 3 oda bi salon ev tarzı bi revir var. doktorunda odası. sırayla timi çağırıyorlar. ismi okunan içeri giriyor. en fazla 1 dk sonra çıkıyor. daha sana ne sordular ne oldu demeye fırsat kalmadan diğer eleman içeri giriyor içerden çıkanları koğuşa zütürüyorlar.

sıra gelene kadar aklımdan binbir soru geçiyor.

pdrm desen timde herkes pdrm.

giren hemen çıkıyor.

eee demek ki bu başka bişi ama ne ?

sıra bana geliyor. içeri giriyorum.

kenan istersen sana silah vermeyelim diyor doktor.

daha cevap vermeme fırsat vermeden hem nöbette tutmazsın araziye de çıkmazsın kalan 15 ayın su gibi geçer diyor bana bakarak gayet kibar bir ifadeyle.

az önceki askerin kibarlığı doktorun yanında solda sıfır kalıyor. bakalım ne iş çıkacak altından diye merak ettiğimden 1 dakika kadar cevap vermiyorum.

doktor beni süzüyor o ara. farkındayım.

neden diyorum ?

klasörlerin arasından ismim yazan kalın bir dosya çıkartıyor. yeterli mi diyor?

çözüyorum olayları hemen.

yaklaşık 1 saat kadar etraflıca konuşuyoruz olayları. doktor anlatıyor tek tek bana.
ben her ne kadar yokta desem dosya önünde. son bir hamle şansım olduğunu biliyorum.

silah alma şansım var mı diyorum ?

evet ama alırsan bırakamazsın diyor.

zimmet edilsin diyorum çıkıyorum doktorun odadan.

koğuşa geliyorum. bakıyorum elemanlar hepsi bana bakıyor .

nerde kaldın kenan diyor ali.

doktorla konuştuk biraz derken az önce bizi doktora zütüren dede geliyor.

lan torunlar nasıl adamlarsınız hiç mi keyifçi yok la aranızda diyor adana şivesiyle.