- Ya tamam ya devam
- Bu senin elinde
- ilk 3 maç mal gibi oynadın, hareketlerini izlediğinde nasıl da çözüyorsun karşındakini.

T: Hadi gel son maçımızda biraz risk yaratalım, full randoma ne dersin?
Hiç denememiştim ve çok garip gelmişti, ya hiç beceremediğim karakterler gelirse diye korkuyordum, nasıl cesaret ettiysem onayladım bu dediğini.

Tuncay'a Clark, Ryo ve Robert geldi, bana Athena, Kyo ve Mai geldi.
K: AHAHAHA BU NE BU NEEEEEE
T: Bir sana bak şampiyonlar ligi birde bana bak çarşamba pazarı gibi
T: Ben zaten bu durumda ne zaman şanslı oldum ki, adama gelenlere bak tanıdığımdan beri oynadığı karakterler geliyor randomda bile. Bir de bana gelenlere bak, hadi Robert neyse de diğer ikisi ne dıbına kodum kekoları yaa

Son maçımıza başladık, bu maçı kazanan finale çıkıyordu. Neredeyse hiç bilmediği için ilk karakterim olan Mai ile Clark ve Ryo'yu indirmiştim ve dokunamamıştı bile, Robert ile korkutucu derecede iyi oynuyordu ve bunu bir kez daha gösterdi orada. Mai ve Kyo'yu indirdikten sonra son karakterim geldi, Athena. Ekrandaki Final Round yazısını gördüğümde "Harbiden final, kazanan kalır kaybeden gider" dedim kendi kendime. Özel hareketler bloklanabilir, sadece normal vuruştan biraz daha fazla hasar yersin özel hareketten bloklu halinle. Bir de özel hareketi blokladıktan sonra hareketi yapan karakter 1 saniyeliğine hiç bir şey yapamaz, o an yakalanabilirdi. Benim canım ondan daha fazlaydı ve saniyeye oynuyordum, saniye sıfırlandığında canımı onunkinden azaltamamış olursa, yakalanmamış olursam veya ben onun canını daha aza indirirsem ben kazanacaktım. 11 saniye kala ikimiz de birbirimize saldırmak için boşluk arıyor gibiydik, havaya yumruk, tekme falan sallıyorduk. Üstüme koşmaya başladı, bloğa geçtim geçtikten 1 saniye sonra "Yap şunu" dedi ve özel hareket yaptı, bloklamıştım ve hareket bloğa çarptıktan sonra boşluk oluşmuştu yakalamam için. Bloğa çarpar çarpmaz bir kez daha "YAP ŞUNU" diye bağırdı, neden dediğini anlamamıştım ama hazır boşluğu yakaladım diyerek komboya başladım ve 2 saniye kala KO yazısını gördüm ekranda ve 3-4 oldu durum, "Aferim sana" dedi ve kalktı yerinden, arkada resmen alkış cümbüşü vardı.

T: Tebrik ederim king, finaldesin.
K: A-a-a-a-abi, neden bıraktın orada bile bile yaptığının farkındayım, neden?
T: Bile bile bırakmadım, orada yap şunu lafını karaktere dedim, seni yakalayacağını zannettim ama olmadı. Boşlukları çok iyi değerlendiriyorsun, tekrar tebrik ederim seni.

Yalan söylüyordu, blokta olduğumu göre göre özel hareket yapması bunun kanıtıydı, bile bile kaybetmişti bana karşı ve finale benim çıkmamı istemişti.

Hk: Tuncay? 3-0dan 4-3 yenildin ne diyeceksin bu durumda?
T: iyi oynadı, hak etti ve kazandı ne dememi bekliyorsun?
K: Hayır hak etmedim, 4. maçtan itibaren sen saldın abi maçı, bile bile kaybettin. Anlamadığım şey neden yaptın bunu?
T: Tamam kabul ediyorum, bile bile kaybettim sana. ilk 3 maç benim referansım olsun istedim, oyunu ciddiye aldığım zaman nasıl oynadığımı gör istedim. Ben çok kez turnuvalara katıldım bu şekilde, bayağılarında da şampiyonluğu yaşadım. Bu senin ilk turnuvan, ileride devamı gelecek mi bilmem ama ilk turnuvanda buraya kadar gelmişken final heyecanını yaşamanı istedim. Benim yerimde Ssong veya Wero olsa 4-0 şutlamışlardı seni. Ki büyük ihtimal finalde de öyle olacak durum.
K: Farkındayım, insan gibi oynamıyor çünkü.
B: King

Sarıldım babama, gözlerim dolmuştu o an, babamın da öyle. Ama henüz bitmemişti turnuva, son maça 10 dakika vardı.

T: Yeteneklisin, yeteneğini açığa çıkartmalısın. Bu dediklerimi sakın unutma king, ben sana kaybetmedim, orada sen de kazandın ben de kazandım.
K: Korkmaya başladım.
T: Ne için?
K: Bilmiyorum.

O an sahnedeki televizyonun arkasında bulunan sinema ekranı gibi olan ekranda koskocaman "Grand Final P1 JairoM59 vs Wero Asamiya P2" yazdı.

T: Finale çıkmak senin hakkındı king, çok büyük ihtimalle kazanamayacaksın ama buraya kadar gelmiş olman bile başarı.
K: ...
T: Toparla kendini, 5 dakikan falan var. Su falan iç bir şey yap.
K: Bir şeyler yapıcam evet.

Tek ve uzuuuuuun bir part ile Fransa'yı bitiriyorum, bir sonraki parttan itibaren Türkiye'de havaalanına indiğim gün ve sonraki bir kaç gün, daha sonrasında ise doğum günümden itibaren 1-2şer gün atlayarak devam edicem.

---

Saat 6 olmak üzereydi, spiker bir şeyler söylüyordu sürekli.

B: Kazansan da kaybetsen de bizim için şampiyon sensin.
T: Doğrusunu söylemek gerekirse king, buraya kadar çok güzel geldin. Tamam benimle oynadığın yarı finalde ben bile bile verdim sana son maçları ama hak ediyordun finali görmeyi.
T: Baban haklı, finalde yensen de yenilsen de şampiyon sen olacaksın. Burada turnuvayı izlemek için gelen kişiler ilk kez senin yaşlarında birini gördükleri için çok şaşırdılar, üstüne iyi oynadığını görünce şaşkınlıkları iyice arttı.
T: Buradan döndüğümüzde seninle anlaştığımız gibi ps3ünü ben alıcam sana. Senin alacağın para cebine kalsın.
K: Tamamdır abi, sen de iyi oynadın şimdi.
T: Rakibini ciddiye alıp ona göre izlersen her zaman kazanırsın.

Spiker isimlerimizi söylediğinde bana "Hadi bakalım, göster onlara bu oyunun sadece büyükler için olmadığını" dedi Tuncay. Babamın elinden aldım kolu, sahneye doğru giderken Wero ile göz göze geldik, gülümsüyordu adam. Diğerleri hayattan soğumuş gibi bakarken bu adam onların aksine neşe doluydu. Henüz oturmamıştık, elini uzattı ben de uzattım. Okuldaki öğrendiğim ingilizce sayesinde bir kaç kelime de olsa seçebiliyordum söylediklerinden ve bana "Bol şans" dediğini anladım ve kafamı salladım sadece. Oturduk sandalyelere, oyun açılırken kafamı arkama çevirdiğimde herkes pür dikkat ekranı izliyordu, bir kişi hariç, Tuncay. Ssong ile yan tarafta üçüncülük maçını oynamaya hazırlanıyordu. Wero arkaya baktığımı fark ettikten sonra o da kafasını çevirdi sanki "Nereye bakıyor bu" der gibi. Oyun açıldı, sol tarafta ben olduğum için benim seçmem gerekiyordu oyun modunu. Seçtikten sonra ellerim titremeye başladı, kalbimin atışı hızlandı. Wero benimle konuşuyordu bir yandan ama o kadar şey söylemesine rağmen anladığım şeyler "Kaç yaşındasın, nerelisin, yanındaki baban mı" gibi basit sorulardı. Dilim döndüğü kadar hepsini cevapladım. Tekrar "Bol şans" dedikten sonra taktı kulaklığını, gülümsedim ben de taktım.

- Adam finale çıkmış tamam ama bu kadar gülen yüzlü birisi ne kadar ciddi oynayabilir ki oyunu?
- Saçmalama lan ciddi oynamamış olsa nasıl finale kadar gelsin, sen de gördün nasıl oynadığını.

Önceki maçlarında dikkatimi çeken bir şey olmuştu, adam kombolarını çok kısa tutuyordu, bizim yaptığımızın aksine 5-6 vuruş yapıp özel hareket yapıyordu. Çok fazla uzatmıyordu kombolarını. Karakterlerimizi aldık, ben Kyo, Athena ve değişiklik olması için Mai yerine Iori aldım. Wero ise hiç sektirmedi, Athena, Kula ve Yuri.

- Dünya'nın en iyi Athena kullanıcısı var karşında, neden şaşırdın ki Athena almasına? Kimi alacaktı?
- Böyle anıldığına göre muhtemelen Athena'nın içini dışını senden kat kat daha iyi biliyor.

Athena'yı en sona almıştı, ilk başta garipsemiştim ama sonradan anlamıştım neden öyle yaptığını. Kula, Yuri ve Athena idi sırası.
Bende ise Iori, Athena ve Kyo idi sıra.

- Tabi ya, ilk adamda maks 3 bar oluyor, ikinci adamda 4, son adamda ise 5 yani tam kapasite.
- Athena full bar başlarsa bırakırsın kolu artık seni yakaladığında
- ilk 3 eli o alsa bile hala şansın var unutma yine 7 maç üzerinden oynanacak ve 4 olan kazanacak.

Adamın oynayış stiline baktığımda önceki 3-4 maçımın tamamen bilerek bana verildiğini düşünmeye başladım, adam sanki ailesini korur gibi koruyordu karakterini her noktadan gelen ataklara karşı. Bense mal gibi direkt adamın üzerine yürümüştüm, sanki böyle olacağını biliyormuş gibi bir hali vardı.

- Sadece Athena ile değil bence Kula ve Yuri ile de çok sağlam oynuyor, yakalamaya bak ya kafayı yiyecem şimdi.
- O oradan nasıl vurdu? Mesafenin tam ucu muydu acaba?

0-1.

Hiç karakter sırası değiştirmedi, ben ise 1 Kyo, 2 Iori 3 Athena olarak değiştirdim ve ikinci maça başladık, ilk maç iki adamla içimden geçmeyi başarmıştı devamında da öyle olacak gibi duruyordu. Garip bir şekilde hiç nasıl yaptığımı anlamadan çok güzel boşluklar yakalayıp ilk iki addıbını Kyo ile indirmeyi başardım.

- Gel bakalım Athena ve Dünya'nın en iyi Athena oyuncusu.

Başlangıç noktasından az geride çökmüş ölmeyi beklerken garip şekilde sürekli psycho ball atmaya başladı üzerime. Her attığında bir adım yaklaşıyordum ona o boşlukta, çok ciddi şekilde açık veriyordu ve yakalayabilirdim. 3 kez yaklaştığım anda son bir psycho ball atıp ex teleport ile arkama geçti, bloğu o tarafa çevirdiğimde arkadan psycho ballu yedim ve blok bozuldu, yakaladığı gibi yalnızca 8 kere vurup özel hareket ile Kyo'yu indirdi. Adamın bir el yaptığı diğer eli tutmuyordu, birbirinden farklı şekilde oynuyordu sanki aynı adam değildi karşımdaki. Iori'yi de indirdi.

- Aynısını sen yaparsan ben de yaparım, yapmayı biliyorum.

Athena vs Athena kaldığımızda bu sefer ben aynısını yapmaya başladım ama bir gariplik vardı, sanki ne olacağını biliyormuş gibi hiç yaklaşmaya çalışmıyordu üstüne geri geri gidiyordu bloklayarak. Ben atarken yaklaşıyordum o geri gidiyordu "Tam zamanı" diyip son psycho ballu atıp ex teleport ile arkasına geçecektim ki attığım psycho ballu reflector hareketi ile bana geri döndürdü ve hareketimi bozarak çok feci şekilde yakaladı beni.

0-2.

- O nasıl refleks lan öyle
- Adam oynuyor be cidden, keşke ben de onun gibi oynayabilsem şuraya bak

0-3.

- Evet king, bir maceranın sonuna geldiğin maçtır bu. Nasıl olsa yenileceksin bari dümdüz saldır üzerine belki alırsın.

1-3
2-3.

- Hadi olum yaparsın sen, hadi kendine güven biraz.

Bu sefer o karakter sırası değiştirmeyi seçti, ben hiç bozmadım bu sefer o ilk sıraya Athena'yı aldı. Artık psycho ball taktiğini yemiyordum ama unuttuğum bir şey vardı, guard barım azalıyordu ve o bar dolduruyordu böyle yaparak. "giberim zaten kaybedicem niye zorluyorum ki" dedim ve hiç bloğa geçmeden direkt üzerine yürümeye başladım, bu çok ağır bir hataydı ve ilk adamımı kaybetmiştim. Ellerim tekrar titremeye başladı, ikinci adamımla hiç oynayamadım, bir bilemedin iki kez bloktayken vurabilmişimdir sadece. O ise hiç hd bar açmadan iki adamımı indirmeyi başarmıştı.

- Ne değişti ki? Bak onun ilk adamı 3 tam bar, senin son adamın sadece 1 barın dolu vaziyette.

ikinci maçta ne yaptıysa aynısını yapmaya başladı, bu sefer başıma geleceği biliyordum ve ona göre hareket ediyordum. Teleport atmamakta ısrar ediyordu, atsa direkt reflector ile geri sektirip yakalayacaktım.

- Sağlam vurması için 1 bar harcaması gerekiyor ex başına, ondan mı yapmıyor acaba, belki guard barım sıfırlanınca vuracak?

Küçük tekmeye basılarak yapılan teleportu kullandı, 3-4 adım öne geldi sadece ve ben ex kullandığını düşünüp reflector ile attığı psycho ballu geri sektirdiğimde ex reflector yaparak bana çok hızlı şekilde geri sektirdi ve hiç bir şekilde tepki veremedim, havaya zıpladı, hd barı açtı, bir bar daha kullanıp ex psycho arrow yaptıktan sonra sektirmeye başladı beni "Bitti" dedim, "Bitti". Gerçekten bitirmişti, kafamı direkt masanın üstüne koydum, gözlerim doldu tutamadım kendimi. Kulaklık takılı olduğu için sesi duyuyordum "Winner is Player 2"

- Bitti, 4-2 kaybettin. Toparla ama kendini bu halde görmesinler seni.
- Kendini geliştirdiğinde bugünün acısını ilerleyen zamanlarda çıkarırsın.

Tek elimle gözlerimi silip kalktım yerimden, Wero madalyasını ve plaketini almıştı herkes alkışlıyordu. Kolun kablosunu cihazdan koparırcasına söküp indim sahneden, direkt salondan dışarı çıktım. Hemen arkamdan Tuncay ve babam geldi.

T: King ne oldu?
K: Yok bir şey, kaybettim.
B: Ucunda ölüm mü var oğlum ne bu hal?
K: Hayır yok ama ne bileyim, çok kötü oldu bu ya.
T: Ee king, kazanmak da var kaybetmek de var burada.
T: Yine de çok iyi oynadın, tebrik ederim.

Hakan bizi içeri çağırdı "Gelsenize sizi bekliyorlar" diye, gittik içeri sahneye çıkmamı istediler çıktım. Tuncay ve Wero'nun ortasındaydım ufacık boyumla, herkes ödüllerini aldı, bana sorulan soruları Tuncay çevirdi ben ona söyledim o soruyu soranlara çevirdi tekrar. 10 dakikalık bir kutlama töreninden sonra indik sahneden, salondan çıktık.

B: Buradan otele mi gidelim direkt yoksa bir şeyler mi yapalım?
T: Bence gezelim abi biraz hem king nefes alsın toparlasın kendini baksana ne hale gelmiş.
K: Ben uyumak istiyorum, ben otele gideyim siz gezin olur mu?
B: Otele gidelim o zaman ne yapalım.
T: Tamam abi siz gidin ben Hakan'la bir arkadaşın yanına uğrayayım gelirim otele.

Babamla otele geldik, odaya girer girmez yatağa attım kendimi, hava sıcak olmasına rağmen battaniye gibi bir şeyi çektim kafamın üstüne, ağlayasım vardı ama bir yandan istemiyordum da ağlamayı.

---

En üstte yazdığım gibi, bir sonraki part Türkiye'ye inişim, sonraki bir kaç gün ve devamında doğum günümden itibaren 2-3 gün atlamalı şekilde devam edecek.