Panpa burak ismine ısınamıyoruz ama iyi duruyor kübra burak olur gibime geliyor

"Sevgililer birbirini böyle öper başbaşayken" dedi.

Gözüm birden yolun karşısında az sol tarafta kaldırımda oturmuş bizi izleyen Buraklara ilişti, elimle ne var lan der gibi işaret ettim, Sena gördü bunu arkasını döndü ve o da gördü orada olduklarını "uffffff" diyerek döndü bana.

S: Ya bunlar ne yapıyor burada offf
K: Hiç bilmiyorum canım, istersen başka yere gidelim?
S: Yok yok, burada kalalım gelsinler ama ne olur elimi bırakma ve bana hep sarıl.
K: Kabul, işime gelir.
K: Lan Burak, gelin gelin. diye bağırdım.

Sırıta sırıta geldiler yanımıza, karşıya oturdular.

Bu: Vay be kumrulara bak sen neler yapıyorlar, çocuk ne zaman?
K: Sus ulan sus gerizekalı sus, ne çocuğu?
Bu: Şaka da yapılmıyor ha Selin ve Kübra gezdirdi beni biraz, tam geliyorduk ki baktık öpüşüyorsunuz hiç rahatsız etmeyelim diye oraya oturduk.
S: Bizden buna inanmamızı beklemiyorsunuz değil mi Burak? Selin, Kübra?
Kü: Yok Sena yeminle 1-2 tur attık arka tarafta. Saate baksana kaç olmuş diye, geç bile geldik.

Saate baktım, saat 12'yi geçmiş? NE ALAKA LAN DAHA YENi GELDiK?

K: OHA BE DAHA YENi GELDiK NE ARA SAAT 12Yi GEÇTi???
S: Sakin ol canım
K: Tamam sakinim.
Sel: Gölete falan zütürdük Burak abiyi, çok sevdi buraları.
Bu: Evet evet çok güzel yerlermiş buralar manzaraları falan muhteşem, ilk kez geliyorum ben ama kingin daha önceden görmüşlüğü var buraları, çakal seni.
K: Görmüşsem ne olmuş yani, hem ayrıca buranın doğa manzarası falan hikaye olum muhteşem falan da değil, benim için en muhteşem manzaranın elini tutuyorum ve yanımda oturuyor şu an.

Sena'nın bunu duyduktan sonra bana dönüp gülümsemesini ölene kadar unutmayacağım sanırım.

Şu entrylerde anlattığın seyleri aynen birebir yaşadım ya yemin ediyorum çok garip oldum, duygulanıyor insan. Hikaye şahane, şu detaylar ap ayrı şahane panpam devam.

Burdayız panpa devam

Kübra'dan o an çıkan "Oooooo" sesi çok garip oldu birden, kendimizi tutamayıp gülmeye başladık. Ama öyleydi, benim manzaram yanımdaydı.

Burak fotoğrafımızı çekmek istedi, verdim telefonumu(O zamanlar telefonum Blackberry Storm) çekti fotoğrafımızı. En azından Sena'nın yanında değilken fotoğrafa bakabilecektim. Sena için de aynısını yaptık ve böylelikle ikimizde de beraber fotoğrafımız olmuştu. Buraya gelirken geçmeyen, duran zaman birden jet hızıyla geçmeye başlamış ve sohbet ederken saatin 5'e geldiğini öğrenmiştik, otobüse 1 saat falan kalmıştı. Herkes vedalaştı birbiriyle, Senayla birbirimize sarıldık "Üzgünüm, sen başbaşayken demiştin ama şu an başbaşa kalamayız" dedim ve dudağından öptüm, bu seferki kısacık değildi. Zor ayrıldık birbirimizden, minibüse binene kadar yanımızda durdular. Minibüse bindik, hareket etmeye başlamıştı ki telefonuma mesaj geldi, atan Sena'ydı "Geldiğin için teşekkür ederim, seni seneler sonra yanımda görmek, sana sarılmak, seni öpmek, elini sımsıkı tutmak çok güzel. Seni çok ama çok seviyorum, iyi ki varsın ♥"

6ya kadar otogarda boş boş dolandıktan sonra otobüse bindik, bu sefer sohbet tek taraflıydı koltuklarda, Burak konuşuyor ben dinliyordum. Benim aklım sürekli beni öptüğü, bana sarıldığı ve elimi tuttuğu andaydı, onu düşünüyordum sadece. Aklımda tek o vardı.

9 part olmuş, bu akşamlık yetsin bu kadar. Yarın akşam 11 gibi başlarım yine.
Gözlerim doldu amk, yazarken tekrar gözümün önünde yaşadım hepsini.

iyi geceler hepinize, seviliyorsunuz.

Panpam bugünlerde buralarda olamayacağım 2-3 güne gelirim bende

aga sinirden hikayeyi falan unutmuşum alderwield ayağını gibeyim senin ya

Saat 11 gibi yazmaya başlayacam beyler, ama arada bir şeyler yazın amk kendimi şizofren gibi hissediyorum.

iyi geceler panpalar.
Bu geceki rezimizi de alalım.
Şuraya da bir şarkı bırakmak isterim. Umarım hoşunuza gider.
Kazılı Kuyum - Yüzyüzeyken Konuşuruz
https://www.youtube.com/watch?v=lkcftEx5WJ4
"Kalan olmadın
Giden olmadın
Bana bir kere
Gülen olmadın
Kalan öyle ben
Giden öyle sen
Bu gidişle ben
Biterim anladım"

Yeni yeni bilgisayarın başına geçebiliyorum, sigaramı içip kahvemi hazırladıktan sonra yazmaya başlıyorum.

salisilik asit nickli panpamızdan

https://www.youtube.com/watch?v=lkcftEx5WJ4
Kalan olmadın
Giden olmadın
Bana bir kere
Gülen olmadın
Kalan öyle ben
Giden öyle sen
Bu gidişle ben
Biterim anladım"

---

Bursa'ya dönüş yolculuğunda içim bir burulmuştu döndüğüm için, ama dönmeyip ne yapabilirdim ki? 15 yaşındaydım ben, dönmeyip ne yapabilirdim o yaşta orada?

Sorunsuz şekilde otogara geldiğimizde Burak haber verdiği için Battal abi çoktan gelmiş bizi bekliyordu.

Bat: Vay keratalar neler yaptınız anlatın bakalım.
Bu: Ben Sena'nın kardeşi ve arkadaşı ile dolaştım, king ile Sena baş başa takıldılar. Son bir kaç saat yanlarındaydık, abi Kocaeli çok güzel bir yermiş.
Bat: Ee herhalde baş başa kalacaklar, sevgili onlar(Bana göz kırptı)
Bu: King, yarın KOF atalım, bayadır oynamıyoruz.
K: Tamam bana uyar.

Arabaya bindik, Battal abi beni evime kadar bıraktı. Arabadan indiğimde annem camdan bana bakıyordu ama değişik bakıyordu, sinirli gibiydi.

Giriş kapısını kapatıp daire kapısından girer girmez sorduğu ilk soru "Neredeydin sen?" oldu.

K: Neden sordun anne? Nerede olduğumu biliyorsun.
A: Otogardan bu sabah nereye gittiniz Burak ile?
(Aha sıçtık)
K: Nereden biliyorsun bunu anne sen?
A: Kuşlar söyledi.
K: Tamam anne yalan söylemek istemiyorum, Kocaeli'ye gittik. Sen izin vermeyince ben de gizli gizli gitmek zorunda kaldım ama yalnız gitmedim, yanımda Burak vardı.
A: King ne işin var senin orada? Daha 15 yaşındasın ve buna nasıl cesaret edebiliyorsun?(Sesini yükseltmeye başladı)
K: Bana bağırma anne, Sena ile buluşmaya gittim. Al bak bunlar da fotoğraflarımız.

Çektiğimiz tüm fotoğrafları gösterdim.

A:(Yumuşadı biraz) Sena ne kadar büyümüş ve güzelleşmiş, siz şimdi sevgilisiniz değil mi?
K: Evet anne.
A: Bir daha gizli saklı gitmek yok tamam? Bir şey olacak diye endişelendim.
K: Tamam anne özür dilerim, bir daha olmaz.

Odama geçtim, biraz Sena ile konuştuktan sonra uyumuşum.

(Üzerinden kaç sene geçti, hala onu nasıl öğrendiğini bilmiyorum)

Pazar sabah saat 10 gibi Sena'nın araması ile uyandım.

S: Günaydın uykucu
K: Günaydın
S: Ben mi uyandırdım seni?
K: Evet ama önemli değil kalkmam gerekiyordu zaten.
S: Peki madem, ne yapacaksın bugün? Bir planın var mı?
K: Yapmam gereken ödevim var, onu yaptıktan sonra Burakla birlikte atari salonuna gidip oyun oynayacaz biraz. Geçenlerde oynadığımız oyunun yeni sürümü gelmiş, ona bakıcaz falan. Senin?
S: Ders çalışmayı düşünüyorum bütün gün, biliyorsun önemli sene, sınav falan var ya. Ne oynuyorsunuz bakayım?
K: King of Fighters, büyük ihtimal bilmezsin ama
S: O ne be?
K: Dedim ama bilmezsin diye, karşındakini dövdüğün bir oyun işte.
S: Hee peki o zaman, akşam görmek istiyorum seni, şimdiden özledim.
K: Olur olur, hatta çok iyi olur ben de çok özledim.
K: Ben kapatayım şimdi akşam görüşürüz yine, seni seviyorum.
S: Tamam görüşürüz, ben de seni seviyorum.

Telefonu kapattıktan sonra kahvaltımı yaptım, ödevimi bitirdim saat 1 gibi Burakla konuştum, bigibletle geleceğimi, onların oradan salona geçebileceğimizi söyledim, tamam dedi. Bigibletime atladım, önce Buraklara uğrayıp bigibleti oraya bıraktıktan sonra Burağı aldıktan sonra hiç bir yere uğramadan direkt atari salonuna gittik. Kendimi oynadığım oyunda geliştirdiğim için mutluydum, orada oynayan ne kadar kişi varsa bir kez bile yenilmiyordum, bir kişi hariç, Alperen.

Alperen bizden 5 yaş büyük, 20 yaşındaydı ama abi dememizi istemiyordu, sevmiyordu o kelimeyi. O yüzden ondan küçük kim varsa Alperen diyordu ona, Alperen abi değil. iyi oynamama rağmen, o salondaki tüm King of Fighters oynayanları yenebiliyorken onu bugüne kadar bir kez bile olsa yenememek sinir ediyordu beni. Hakkını vermeliyim, muhteşem oynuyordu ama sinir ediyordu beni. Burakla salona girdiğimizde Burağın bana söylediği ve yeni gelmiş olan King of Fighters 2002 oynuyordu, Burak sürekli oynadığımız 97'nin başına geçti, ben Alperen'in arkasına geçip izlemeye başladım. Çok garip geldi gözüme, bizim bugüne kadar oynadıklarımızdan çok daha farklı bir görüntüsü ve oynanışı vardı. Kombo dediğimiz hareket sistemi tamamen farklı, değişik bir şeydi. Oranın sahibi Bayram abi bana "50. jetonunu aldı, hala bitiremedi sabahtan beri burada" dedi oturduğu yerden, güldüm. Alperen nasıl bitiremiyor oyunu? Bana bile yenilmeyen birisi bota mı yeniliyor? inanılır gibi değil.

K: Alperen, beraber oynayalım mı?

Bana doğru döndü, gözleri kıpkırmızı olmuştu, gerçekten sabahtan bu yana buradaydı. Bana kafasıyla "Gel" şeklinde bir işaret attı, diğer tarafına gidip jetonu attım ve düğmeye bastım. Tamamen başka bir oyundu sanki bu, benim sürekli oynadığım, kendime iyi dediğim King of Fighters değildi sanki, bambaşka bir şeydi.

K: Vaaay demek yenisi bu ha, güzelmiş karakter seçme ekranı falan
Alp: Boş yapma hadi oyunu bitirmek üzereyim çabuk al ne alıyorsan

Sinirleri bozulmuş, çok belliydi halinden. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum, ne kadar zor olabilirdi onun gibi birisi için?
Olabiliyormuş.

Ben her zaman aldığım 3 karakteri aldım, o da aldı karakterlerini. Oyun başlamadan önce ufak ufak bilgilendirmeler oluyordu işte şöyle şöyle şunlara basınca bu oluyor diye. "Şu ne? Şu iki tuşa basınca olan şey yani?" diye sordum "Bilmiyorum, alt taraftaki barın üstünde bir bar açılıyor ve sürekli azalıyor, normal hareketleri o bar açıkken yaptığın zaman hareketler birbirine bağlanıyor, adam yere inmiyor", iyiymiş. Arkada ufak bir gürültü duydum, göz ucuyla baktığımda herkesin arkamızda olduğunu gördüm. Burak bile oyunun ortasındayken bunu görüp gelmişti izlemek için. Bizde bir deyim vardı, tek adamda oyunun içinden geçmek diye, Alperen'i tam da bu deyime uygun şekilde tek adamla komple indirmeyi başarmıştım. Oyunda bir kişi oynarken ikinci kişi geldiğinde bir taraf yenilip tekrar jeton atmazsa kalan kişi bir önceki kaldığı yerden devam ediyordu oyuna, sürekli final bossta yenilmiş durmuş saatlerce, çok fazla zorlanmadan onu da yenmeyi başardım ve oyunu bitirdim. Alperen'in saatlerdir uğraştığı yeri ikinci seferde geçip oyunu bitirmeyi 10 dakika gibi bir sürede başarmıştım.

Alp: (Güldü) Tebrikler king, o kadar zamandır beraber oynuyoruz bir kez bile beni yenememiştin bugüne kadar. Bugün bir ilk oldu ve beni yendin.
K: Oyunu salmadın dimi?
Alp: Kesinlikle hayır, her zamanki gibi oynadım işte.
K: iyi peki madem, güzel oyundu eline sağlık.
Alp: Senin de.

Arkamı döndüğümde Burak gözleriyle kapıyı işaret ediyordu.

Meraklandım aq birden ne olcak acaba

Kapıya baktığımda kimseyi görmedim "Şaka lan şaka kimse yok heyecan yaratayım dedim, bir de bakıyorsun kapıya. Kimi bekliyordun da baktın? Cumhurbaşkanı, Alperen'i yendin diye seni tebrik etmeye mi gelecekti?" dedi Burak, gülmeye başladı.

Bir kaç saat Burakla takıldıktan sonra çıktık oradan, telefonuma baktığımda 2 mesaj 1 cevapsız çağrı vardı, hepsi Sena'dan. "Kinggggggg" "Korkma bir şey olmadı, sadece seni sevdiğimi söylemek için mesaj attım, seni seviyorum canım akşam görüşürüz ♥". Eve geldiğimde yemek yerken annem bana Kocaeli'de neler yaptığımızı sordu, Cumartesi günü sormamıştı.

K: Ne yapalım, Sena ile oturduk işte park gibi bir yerde evlerinin orada, evlerini hala unutmamışım. Dışarıdan görür görmez tanıdım.
A: Sevgi ablanı falan gördün mü?
K: Yok, kardeşi Selin ve sınıf arkadaşı Kübra vardı. Benim de yanımda Burak vardı işte.
A: Anladım, hakkınızda hayırlısı olsun. Dün dediğim gibi bir daha sakın bana söylemeden gitme.
K: Tamam anne tamam söylerim gitmeden.

Kalktım masadan, bilgisayarımın başına geçtim Sena çevrimdışıydı, mesaj attım "Ne zaman bilgisayara geçeceksin?" diye, bir kaç dakika sonra cevap geldi "Dersimin bitmesine az kaldı, sonra yemek yiyip gelcem"

Msn isminde Sena♥King yazıyordu ve alt tarafta da "Beni hepinizden daha iyi tanıyan kişiyle birlikteyim", gülümsedim görünce istemsiz şekilde. Önce kamerayı açmadan konuştuk biraz.

S: Nabeer
K: iyidir senden naber?
S: iyi ben de, özledim seni.
K: Aynen ben de.
S: Ali yazıyor bana, silcem en sonunda onu istiyor, kaşınıyor.
K: Ne diyor ki?
S: King kim? Bizim okuldan mı? Döverim o çocuğu falan diyor aptal
K: :D
K: Döver döver aynen haklı korktum.
K: iyi cesaret, tebrik ederim Ali'yi.
S: Amaan boşver ya, hadi kameranı aç bende açayım sana bir şey göstercem.

Kapımı kapatıp oturdum tekrar bilgisayar başına ve açtık kamerayı, ilk başta parmağıyla kapatmış "Hazır mısın" diye sordu, hazırım dediğimde parmağını çekti ve ben gülmemek için çok zor tuttum kendimi, arada kaçtı ama olsun çok zorlandım morardım resmen. Makyaj yapmaya çalışmış, başaramamış suratında sağa sola sürmüştü her şeyi.

K: Bu(Gülmeye başladım tutamadım daha fazla) bu hal ne Senaa
S: Ya gülme makyaj yapmaya çalıştım beceriksiz olduğum için başaramadım(O da gülmeye başladı)
K: Ya tamam güzel olmuş(Ağzımı kapatıyorum elimle) ama ne gerek vardı?
S: Canım istedi
K: Senin canını yerim, güzel olmuşsun(Kahkaha atmaya başladım artık)
S: Yaaa gülmeeeeeee
K: Tamam tamam gülmemeye çalışırım ama gerçekten çok güzel olmuşsun.
S: Teşekkür ederimmm

Baya bir konuştuk o şekilde, ben artık gülüyorum çünkü o da gülmeye başladı, o güldükçe ben de gülüyorum tutamıyorum kendimi. 1 saat falan o şekilde konuştuktan sonra kapattık, onun erken yatması gerekiyordu çünkü sabahçıydı. Bende çok durmadım, çok kısa bir süre sonra ben de uyumak için yatağıma gittim.

Bu gecelik bu kadar olsun dostlar, halsizim biraz aralıklarla yazdım zaten yarın akşam yine 11'de görüşmek üzere diyorum ve herkese iyi geceler diliyorum.

Ha yorum yapmayı da ihmal etmeyin, çıkmıyorum henüz okuyorum buraları 1-2 saat daha.