Kübra'dan o an çıkan "Oooooo" sesi çok garip oldu birden, kendimizi tutamayıp gülmeye başladık. Ama öyleydi, benim manzaram yanımdaydı.

Burak fotoğrafımızı çekmek istedi, verdim telefonumu(O zamanlar telefonum Blackberry Storm) çekti fotoğrafımızı. En azından Sena'nın yanında değilken fotoğrafa bakabilecektim. Sena için de aynısını yaptık ve böylelikle ikimizde de beraber fotoğrafımız olmuştu. Buraya gelirken geçmeyen, duran zaman birden jet hızıyla geçmeye başlamış ve sohbet ederken saatin 5'e geldiğini öğrenmiştik, otobüse 1 saat falan kalmıştı. Herkes vedalaştı birbiriyle, Senayla birbirimize sarıldık "Üzgünüm, sen başbaşayken demiştin ama şu an başbaşa kalamayız" dedim ve dudağından öptüm, bu seferki kısacık değildi. Zor ayrıldık birbirimizden, minibüse binene kadar yanımızda durdular. Minibüse bindik, hareket etmeye başlamıştı ki telefonuma mesaj geldi, atan Sena'ydı "Geldiğin için teşekkür ederim, seni seneler sonra yanımda görmek, sana sarılmak, seni öpmek, elini sımsıkı tutmak çok güzel. Seni çok ama çok seviyorum, iyi ki varsın ♥"

6ya kadar otogarda boş boş dolandıktan sonra otobüse bindik, bu sefer sohbet tek taraflıydı koltuklarda, Burak konuşuyor ben dinliyordum. Benim aklım sürekli beni öptüğü, bana sarıldığı ve elimi tuttuğu andaydı, onu düşünüyordum sadece. Aklımda tek o vardı.