Ulan burası bilim başlığı neden türkçe sorusu soruyorsun malak.

Okumadım.

Sen" ve "ben" (eski biçimi "men" Türkçede çift dudak ünsüzü olan m ve b seslerinin birbirine dönüşmesinden dolayı men sözcüğü ben olmuştur) sözcükleri, yönelme durumunda neden "sene" ve "bene" değil de "sana" ve "bana" olmuştur hiç düşündünüz mü? Yanıtı oldukça ilginç... Eski Türkçede, yönelme eki bugünkü gibi -e değil, -ge eki idi. Daha sonra bu ekteki g sesi düşmüş ve ek, -e olmuştur. Dolayısıyla, eskiden "senge" ve "menge" biçiminde söylenirdi. Türkçede n ve g sesleri bir araya geldiğinde genizcil bir etki yaparak genzicil n sesine dönüşür. Genizcil n sesi, Göktürk Abecesinde ayrı bir damgası olan bir sesimizdir ve günümüz abecesinde "ñ" simgesi ile gösterilir. Dolayısıyla bu sözcükler, "señe" ve "meñe" olur. Ancak genizcil n sesinin kalınlaştırıcı bir etkisi vardır. Bu etkiyi Teñri (Tengri diye bilinir ancak gerçekte bu "ng" sesi değil, ñ sesidir) sözcüğünün Tañrı biçimine dönüşmesinde görürüz. Benzer biçimde señe ve meñe sözcükleri de kalınlaşarak "saña" ve "baña" biçimine dönüşmüşlerdir.