Neyse işte girdik sınava (bkz: 2003 ÖSS). Çok heyecan yapmıştım ama sonra toplayabildim. Güzel geçen bir sınav oldu yani en azından sıçmadığım kesindi. Eve gelip sonuçları beklemeye koyulacaktık artık. Sınav stresinin geçmesi de çok iyi gelmişti tabi. Hem liseden unutulmayacak dostlarla takılmak, hem denize girip yüzmek, hem de birikmiş kitapları okumakla geçiyordu günler. 17'yi doldurduğum, haziran sonu olan doğum günümde o zamana kadar hiç mutlu olmadığımı anlamıştım belki de. Tamam belki vücut veya sosyolojik problemlerimi o kadar da umursamadan (en azından depresif olmadan) yaşıyordum ama pozitif anlamda gerçekten pek mutlu olamamışım. Epey arkadaş geldi, güldük eğlendik. ilk defa içki içtim. iyi de içmiştim hatta sarhoş olacağım endişesini taşıyan arkadaşlar çok oldu ama kilodandır heralde, sadece güldürüp eğlendirmişti yani pek bi kusup sıçıp irrite olmadım. bunu yaşayan arkadaşlar oldu malesef ama heralde bu gibi ortamların tadı tuzu bunlar oluyordu.

O yaz ağırlıklı olarak ders çalışmakla geçti. lisenin son senesi de tabi. genelde düz geçen zamanlar oldu atlıyorum ondan. sınav günü gelip çattığında oldukça yüksek beklentilerle evden çıkmıştım. dershanede son haftalarım harika netlerle boyanmıştı. bir mutluluk ve kendine güven vardı bende haliyle. tıp okumak istiyordum. hem sağlık alanını, hem insanlara yardımcı olmayı sevmiştim hem de kendi vücuduma bizzat çare bulabileceğimi düşünüyordum. sorun illa ki tıbbi ve biyolojikti sonuçta. fakülteleri, şehirleri falan epey bi incelemiştim düşünün o kadar inancımız tam.

rez

Her gün evde yazılar yazar, resimler çizer olmuştum (ergenlik etkisi tabi ki biraz da) ve artık ölüm orucu tutarcasına ağır bir rejime girmiştim. Yorgunluk, baygınlık, stres iyice kendini gösterirken sınıfta bir konuşma, selamlaşma ve gülümseme ile birden şarj oluverirdim. Ortalama muhabbet ettiğim biriydi. Tenefüslerde falan denk gelirsek veya okul çıkışı, öğle arası... Denk gelmeye de çalışırdım hep. Ona hep iyi davrandım ve sevgisini-saygısını kazandım (en azından öyle düşünüyorum). Ama itiraf etmek şöyle dursun, hiçbir şey belli edemiyordum bile. Muhabbet edebilip yakınında olmak varken bunu kaybetme riski alamazdım.
Amma ve lâkin her şey güzel giderken birkaç hafta sonra okulun belki de en güzel kızıyla (bizim sınıftaydı o kız da) çıkmaya başladı. O kaltak bana inat yapmıştı belki de. Yakınlaşmamıza balyoz indirmek istemişti. Çünkü tipi değildi zaten ya hem ortalama bi insandı. Zaten 2 haftaya okul tatile girdi ve üstüne 10 gün kadar sonra ayrıldıklarını duyan bir arkadaşım iletti bana telefondan. Tabi bunlar olduğunda günlerce ağlamış ve üzülmüş olmanın yükünü yeni atlatmıştım. Sevindim ama sevinmemeliydim. Umursamadım. Unutacaktım. Kimseyi sevmek bana göre değildi.

Çalışmak ve yaşamak falan devam ederken, senenin bitimine doğru her şey değişti. ilk defa birine aşık olma cüretini göstermiştim. Kızların genelde beğendiği çok gözde tiplerden değildi. Alelade bir görüntüsü ve güler yüzlü, konuşkan, kültürlü bir insandı. Oldukça uzun boyluydu ve basket oynardı. Benim aksime oldukça zayıftı. Pek kaslı sayılmazdı ama fitti. Bizim zamanımızda spor salonları lise seviyesinde yaygın değildi zaten. Şimdi bir bakıyorum da, toz kullanıp orantısız şekilde şişen, saçlarının yanlarını kesip üstünü uzatan tek tip liseli erkek modeli revaçta.

geldim panpalar. birkaç part girebilirim şimdi sanırım.

akşama yazacağım deyip 10 gündür kayıpsın amk gibe gibe öldürdülermi seni ne oldu :D

Beyler cidden sıkışık bir dönem. Kısa kısa uğrayabiliyorum bilgisayara. Onda da başka işlerle ilgileniyorum. Şu birkaç gün içinde fırsat bulamayabilirimse de boşa çıkınca cayır cayır devam edecek. Sex de olacak. Siz panpalarımın beklediğinin farkındayım.

+yı koydum, bi şans verdim bakalım..

rezervullah

kurgu demeseydi iyiydi amk gerçi nereye bağlıcak o da meçhul

rezzzzzzzzzzzzzz

Devdıbını ilerleyen saatlerde yazarım umarım. PC'de fazla duramıyorum şu ara.

hames degil kamestir o , hames olsa duramazsin.

Bir dahaki doktor kontrolünde, insülin seviyem özerk devlet olmaktan bıkmış bağımsızlığını istiyordu. Ana dilde eğitim ve bedava elektrik de istekleri arasındaydı (zaaaaaxd). Neyse işte ilaç almaya başlıyordum böylelikle. metformin denen ilacı bilirsiniz belki, tip 2 diyabetlilere başlarlar. Bunun sayesinde artık kilo almam durmuştu. Daha enerjik hissediyordum. Doktorluğa da çok ilgi duyar olmuştum ve tıp fakültesi kazanma hedefi koymuştum kendime. Yavaştan ÖSS hazırlıklarına başladım ve tabi günlük sporumu da yapıyor aktivitelerimi de bırakmıyordum. Arkadaşlarımla daha az takılır olmuştuk ama iletişimimiz vardı gene. Ev telefonlarıyla arardık birbirimizi, vay be şimdi hatırlıyorum da. Ne MSN var ne face ne de cep telefonu. O zamanlar bizim yaşlarda cep telefonu az kişide vardı. Babamın bir 51-10'u vardı Nokia. Çok sağlamdı hani atsan kafa göz dağıtır adamın.

Neyse ki ciddi arkadaşlıklar da kurabilmiştim. Birkaç düzgün ve ahlaklı insan olarak birlikte takılırdık. Beni de dışarı çağırırlardı, mal mal gezerdik otururduk bi yerlere. Ama çağrılmak bile mutlu ediyordu insanı.

Spora bir derece devam ediyor olmama rağmen ergenliğin de etkisiyle artık kilom 3 haneli sayılardaydı (boyum 1.70 küsürdü heralde. En son 1.77'ye kadar uzadım). Voleybola ve baskete epey yeteneğim vardı aslında. Voleybolda o kiloyla bile sahadaki çok kişiden daha iyi oynardım. Hareketim çok kısıtlıydı ama topa vurdum mu karşıdan kolay kolay karşılayamazlardı. Hatta servislerimle az kızı kafasından vurup yere sermedim *
Tabi yine de okul takımına alınmadım. Sahada gören gülerdi heralde. Teselli eden arkadaşlarımın var olması sayesinde çok üzülmeden geçiştirebilmiştim.

Lise 2'de kayıt aldırdığım fen lisesi 3, geçiş yaptığım lise 4 yıldı (hazırlıkla birlikte). Onu ayarlayabilmek uğraştık epey ve neyse ki 2'den başlayabildim. Sınıfdaşlarımdan da 1 yaş küçüktüm böylece. Kurulmuş arkadaş ortamları ve düzen vardı. Ancak ki geldiğim okuldan çok çok farklıydı. Burda da pek hoş karşılanmadım. Bir iki ay hiç arkadaşım olmadan sadece okula gittim geldim. Sonra yavaştan dahil olabildim birkaç kişiye. Ancak sınıftaki haksızlıklara karşı gelmem, ahlaksızlıklara ve zorbalığa itiraz etmem dolayısıyla kısa zamanda "popüler çevreler" tarafından hedef haline getirildim. "Bu kız şöyle kaltakmış, böyle vurduruyormuş" falan. "Vurdurmak" tabiri bana o kadar uzaktı ki. Bir erkekle hiçbir şekilde yakınlığım bile olmamıştı. Küçük duruma düşme korkusundan sevmeye bile cesaret edememiştim.

Yazın havuzlu bir eve taşındık. Eski sitemizde de vardı ama milletten utanmaktan gidemiyordum hiç. Yüzmeyi de çok seviyordum. Yaz boyunca havuz ve havuz başında takıldım. Kitaplar okumaya devam ettim. Eve o yaz bilgisayar aldık internet de bağlattık. Tabi çevirmeli ağın yavaşlığından ve çok ciddi faturalar getirebiliyor olmasından ötürü elzem ihtiyaçlarda kullandım. Kardeşimle oyun oynardık bazen. Age of Empires 2'yi özellikle halen severim arada oynarım.

Kardeşimle iyi oldukça babamla da vakit geçirir olduk. O biraderimin üstüne çok düşerdi. Ava, balık tutmaya falan giderlerdi. Babamın evlat sevebiliyor olduğunu onunla görmüştük hepimiz. Kıskanmıyordum zaten kalitesiz herifin tekidir ama bizden bihaber yaşıyordu adeta.

Ee'si, liseye koyduldum vs okul başladı. ilkokula nispeten daha geniş bir arkadaş grubum oldu. Genelde inek insanlardık ama ders dışında da güzel zaman geçirirdik. Voleybol oynardık çokça. Onun dışında bildiğiniz lise hareketleri hep. Bilek güreşi yaptığımızı hatırlarım. Erkekler içinde birçok kişiyi yenebiliyordum inanır mısınız? Kızlarda zaten rakibim yoktu. Küçük yaşta bir dünya kilo taşıyor olmak ve yaptığım sporlar neticesinde bir erkek kadar olmasa da ona yakın derecede güçlüydüm.

Ama iyi bir ortam bulmuş olmama rağmen alışamadım panpalar. Yatılıya alışmasına alıştım ama dertlerim çoktu. Düzenli spor yapamıyordum, yemek rejimi düzenleyemiyordum ve kilo almaya başlamıştım yine (çünkü yemekhanede çıkana talimiz), ev hayvanlarımı (o zamanlar iki kedim, bi tospağam ve epey balığım vardı) ve kardeşimi çok özlüyordum. Önce eve çıkmak istedim anamlar izin vermediler. Haklılar tabi 15 yaşında bişeydim. Derslerde de zorlanmıştım. Biyolojiyi ve sağlık alanını çok seviyor olmama rağmen matematik, fizik ve geometriye pek yatkın değildim. Bu fen lisesinde de bunların önemi çok büyüktür gidenler bilirler. 1 seneyi bir şekilde tamamladıktan sonra evimizin olduğu ilçedeki özel liseye kaydımı aldırdık.

ee anlat