-
1201.
+1*merve. yaşadıkların ve bundan sonra yaşayacakların zor şeyler. buna hazır olmadığını düşünüyorum. tabii bu benim kendi düşüncem saygı duymalısın. ailenin kıymetini bil ve onlardan uzaklaşma. sana vereceğim en iyi tavsiye budur. eğer tavsiyemi ciddiye alacaksan tabii...
-onlardan uzakta okumak fikri var kafamda. onlarla aynı evde yaşayabileceğimi düşünmüyorum ne yazık ki.hem bu şehirden çekip gitme isteği karşı gelemeyeceğim kadar büyük. hatıralardan kaçmalıyım. miray kokan yatağımdan uzaklaşmalıyım. haksız mıyım? yaşamıma devam etmek için buna ihtiyacım var... bu yalandan dolandan uzak durmalıyım. mutlu olmayı denemeliyim... sadece nereye gideceğimi bilmiyorum hepsi bu.
• ailenden uzakta ayakta kalamazsın... daha çok küçüksün. canım benim...
-neden beni hafife alıyorsun?hem ben küçük falan değilim! miray'ı kaybettiğimde büyüdüm ben meltem abla!
• tamam sinirlenme... sağlığına!
tokuşturduk kadehleri... -
1202.
+1daldı gitti yine gözleri... garip bir akşamdı. uzun süreli suskunlukları oluyordu. kafasında söyleyeceği şeyleri kurguluyordu. bense yanan mumun alevini takip ediyordum... bozdu sessizliği.
• üniversitede seni nelerin beklediğini biliyor musun? peki ya gideceğin şehirde karşılaşacağın zorlukları? kolay mı sanıyorsun çekip gitmek?her şeyi çözer mi sanıyorsun ailenden vazgeçmek?sen ne olduğunun farkında değilsin merve. çok amerikan filmi izlemişsin. hayatını yaşamana izin verir mi toplum? bunları hiç düşünmüyor musun? arkanda bir ailen olmadan nasıl ayakta kalabilirsin?
bana cevabını bilmediğim onlarca soru vermişti... içimde yine o karanlığı hissediyordum. önümdeki muma üfledim... fondip yaptım rakımı ve başladım konuşmaya.
-sen nasıl ayakta kaldıysan ben de öyle kalacağım... yaşayabilmemin tek yolu bu anlıyor musun? kaçıp gitmek benim bulduğum çözüm. uzaklaşmak!nefes alamıyorum meltem abla anlamıyor musun? acı veriyor her şey. yürüdüğüm yol, yaşadığım ev,gittiğim cafe! hepsi birer acı kaynağı. kaçmak istiyorum hepsinden! güzel günler göreceğime inanmak istiyorum... mutlu olabileceğime inanmak istiyorum!
• eğer... eğer vazgeçersen kadınlardan... başarabilirsin bütün bu söylediklerini. -
1203.
+2kalktı sofradan. tuvalete gitti hızlı adımlarla... o son cümleyi kurarken oldukça fazla zorlanmıştı. bana teklif ettiği şey aklıma gelecek en son şeydi. kadınlardan vazgeçmek demek miraydan vazgeçmek demekti.onu sevmekten,onu özlemekten,ona kızmaktan,onu yad etmekten vazgeçmek demekti kadınlardan vazgeçmek! bana dokunan her erkekte miray'a ihanet etmek demekti. tüm yaşadıklarımıza ihanet etmek! beraber girdiğimiz bu yoldan çıkan ben olamazdım. bunu ne kendime ne de miray'a yapamazdım. yapmazdım!beni ben yapan olguyu, içimden söküp atamazdım. buna gücüm yetmezdi, biliyordum.ben kendimi uzun zaman önce kabullenmiştim. kabullenmiştim bu hayatta karşılaşacağım zorlukları. kabullenmiştim dışlanacağımı!tek bir dayanağım vardı o da miraydı... beraber aşacaktık tüm zorlukları! beni bu hayatta yapayalnız bırakmıştı. onunla başlayan lezbiyenlik maceram onunla mı son bulacaktı? hayır bulmamalıydı.ben böyleydim.ben buyum! bunu kimse değiştiremez... hiçkimse! tüm hücrelerimde hissedebiliyordum bunu. içimde en ufak bir şüphe bile yoktu.bir erkeğe dokunsam eminim hiçbir şey hissetmez ve iğrenirdim.ben buyum!
buyum ben...
geldiğinde gözleri kıpkırmızıydı. bana söylediği şey ona da acı gelmişti.o vazgeçebilmiş miydi içindekinden? kendinden vazgeçebilmiş miydi? hayır!bugün kendisi orta yaşı çoktan geçmiş yalnız bir lezbiyendi! merak ettim hayatı boyunca kaç kez vazgeçmeye kalkıştı kendinden! -
1204.
+1gelip oturdu masaya yaşlı gözleriyle... sessizce doldurdu rakısını. gülmeye başladı.
• nasıl söyleyebildim sana böyle bir şeyi ya?özür dilerim.
-önemli değil meltem abla.sen benim iyiliğimi istiyorsun hepsi bu... sen nasıl vazgeçmediysen ben de vazgeçmeyeceğim. biliyorum belki bir çok kez vazgeçmek istedin, girdiğin bu zorlu yoldan çıkmaz istedin defalarca belki ama çıkmadın. kaldın ve savaştın.ben de hep böyle olacağım... bunu kimse değiştiremez.
• haklısın... madem öyle seninle bundan sonra daha sık görüşmeliyiz. üniversiteye gidecekmişsin! sana tecrübelerimden bahsedeceğim. şanslı saymalısın kendini. bana hiçkimse anlatmamıştı hayatın ne kadar zor olacağını!
haklıydı.yol göstericim olması benim için oldukça iyiydi... gençliğinde kimbilir neler yaşamıştı cinsel tercihi yüzünden. hele ki onun gençliğindeki zaman! düşünmek bile istemiyordum... ama zamanı gelince öğrenecektim.o başardı bugünlere gelebilmeyi. hala gururla ben lezbiyenim diyebiliyordu. kimse döndürememişti onu bu yoldan. beni de döndüremezdi!
bi büyük rakının sonuna gelindiğinde ben sarhoştum. meltem ablaysa çoktan büfedeki çocuğa telefon etmişti rakı getirmesi için. telefonu kapattıktan sonra gülmeye başladı. neden güldüğünü sordum cevabı gerçekten de komikti.
"bu çocuk da olgun bir dul olduğumu zannediyor. benim için yanıp tutuşuyor yahu!"
kahkahaları salonda yankılandı... çocuk rakıyı getirdi içeriye davet edilmek umuduyla. yazık,erkeklerin kadınlara karşı olan cinsel açlığı acınası dedi meltem abla. üzerinde fazla düşünmeden kafamla onayladım... yine oturuldu sofraya.ben içersem bayılırdım herhalde. meltem abla devam edecekti... rakıyı hayat diye içen kadındı. -
1205.
+1ufacık bir çocuktum daha o zamanlar kabul etmesem de... hayata nereden tutunacağını bilmeyen ufacık bir çocuk! hayatın benden neler zütürdüğünü biliyordum, daha neler zütüreceği ise bilinmezdi. balkona çıktık birlikte... şehre baktık. sonra gökyüzüne... yıldızlar vardı. uzaklara daldı gözlerim. sonra yine koyverdim kendimi... gözyaşlarım aktıkça akıyordu. bırakayım aksınlar...
sessizliği yine meltem abla bozdu.
• çok özlüyorsun değil mi?
-inanılmaz derecede... özlemek değil bu sanırım. başka bir şey...
• devam edeceksin yaşamaya. asla ve asla yılmayacaksın.hep güçlü olacaksın.o böyle isterdi sanırım?
-evet böyle istediğini çok iyi biliyorum... adım gibi iyi biliyorum.
• haydi gel içeri geçelim. sana sarılmak istiyorum...
sarılmak... insana kendini çok iyi hissettirebilirdi. yeri geldiğinde vazgeçilmez orgazmlardan daha iyi hissettirebilirdi. bana sımsıkı sarıldı. gençliğini görüyordu bende belki de... kendi hatalarını yapmamam için elinden geleni yapmayı düşünüyordu büyük ihtimalle. kendi kaybettiği şeyleri benim kaybetmemem için çırpınacaktı.yol göstericim olan, yılların yıkamadığı muhteşem kadın olan meltem abla... - 1206.
-
1207.
+1kısa süre sonra uykuya daldı. çıktım koynundan... kafam açılmıştı. rakıya devam etmek istedim. kusacağımı bilsem de... oturdum masaya tek başıma. çektim yanıma sandalyeyi.ona da doldurdum. kendime gülüyordum bu yaptığım için. onun yanımda olduğunu hayal etmek bana kendimi iyi hissettiriyordu. hiç konuşmayacağını bilsem de oturuyordu işte yanımda... sessizce.
onu izledim kısa bir süre.tek bir kadeh. sonra kıvrıldım ben de içerideki odada duran sıcak yatağa. uykuya daldım mirayla...
uyandığımda meltem abla sofrayı toplamıştı. üzerinde akşamın yorgunluğu vardı.o uyanalı çok olmamıştı. birlikte kahve içtik.her şey için teşekkür ettim ve sarıldım. artık eve gitme vakti gelmişti. istemeye istemeye, kafamda binbir düşünceyle evime doğru yol aldım. yine odama geldim. aynada kendime baktım... aynayı parçalamak istedim. parçalarıyla bileklerimi dikine kesmek. sonra kanın içinde ölmeyi beklemek.ona kavuşmak. yanına gitmek ve mutlu olmak. hayatın zorluklarıyla mücadele etmemek,bu savaşı başlamadan bitirmek... bana yakışır bir son olurdu herhalde intihar etmek! -
1208.
+1gitmeliydim bu şehirden. peki ama nereye? annem ve babam istanbul'da ingilizce öğretmenliği okumamı istiyordu. tercümanlık okusam daha mutlu olurdum. öğretmenlik bana göre değildi. mutlaka okumam gerektiğini biliyordum.iyi bir hayat istiyorsam eğer güzel bir meslek edinmeliydim.dil çıkışlı olmam zaten meslek seçimi açısından beni oldukça zorluyordu. aslında okuyacağım bölümden çok gideceğim şehir önemliydi. nerede daha fazla hoşgörü vardı benim gibilere? maalesef bunun cevabı çok netti. hiçbir şehirde benim gibilere hoşgörü gösterilmezdi. belki eskişehir? orada da nasıl yaşarım ki denizsiz... gelecek stresi beni oldukça bunaltıyordu. fakat bu düşünceler beni miraydan uzaklaştırıyordu.en azından her saniye aklıma gelmiyordu. akşam olduğunda ailemle konuşmak istedim.bu şehirden gitmek istediğimi onlara söyleyecektim... onlara söyleyeceklerimi kuruyordum kafamda. annemle babam eve geldiğinde salona geldim. biraz konuşabilir miyiz diye sordum. oturdular.şaşırmışlardı...
-üniversite meselesini konuşmak istiyordum... bu şehirde okumak istemiyorum.
+kızım bundan daha önemli şeyleri konuşmamız gerekmiyor mu sence?
diye sordu babam.ilk kez benim onlarla iletişim kurmaya çalışmam artık cinsel tercihimin konuşulması gerektiği anldıbına geliyordu sanki!
-geleceğimden daha önemli ne olabilir şu an için?
+geleceğinde karşılaşmanı istemediğimiz zorluklar mesela. madem bizimle konuşmak istiyorsun açık açık konuşmalıyız.bir aile olarak...
• evet kızım, artık vakti geldi bence de...
işte başlıyorduk! beni hangi cümlelerle vazgeçirmeye çalışacaklarını merak ediyordum. benim iyiliğimi düşünen biricik ailem! -
1209.
+1-dinliyorum?Tümünü Göster
+bizimle eninde sonunda konuşacağını biliyorduk... bu kadar uzun sürmesi bizi oldukça üzdü ama olsun. seninle karşılıklı oturup konuşabilmek güzel bir gelişme... seni çok seviyoruz kızım.sen bizim en değerlimizsin.
-beni çok seviyorsanız başka şehirde okumama destek olun.
elimde olsa onlarla bunu hiç konuşmadan istediğim şehre giderdim.ama maddiyat denen bir olgu var ki nefret edilesi... onların parası olmadan ben bir gelecek inşa edemezdim. elimden ne gelirdi ki?hayatında çalışmayı sadece ders çalışmak olarak algılayan ben nasıl para kazanabilirdim? onlara muhtaç olmak canımı yakıyordu...
• olduğun şey seni bu hayatta çok zorlayacak. bunu biliyorsun değil mi?
+lezbiyenlik diyelim.
-olduğum şeyden vazgeçmeyeceğim.ben buyum siz kabul etseniz de etmeseniz de.bunu konuşmak istemiyorum.
+konuşmalıyız... eğer burada okursan bunu aşman için elimizden geleni yaparız. bizden uzakta nasıl dayanabilirsin? türkiye'de yaşıyoruz kızım allah aşkına!
-aşmak istemiyorum. dayanabilirim.
• vazgeçmeyeceksen de bırak yanında olalım kızım... beraber göğüs gerelim zorluklara. bırak sana yardım edelim!
+bizden uzaklaşma kızım... seni kaybetmek istemiyoruz. normale döneceğine inancımız tam!
-ben zaten yeterince normalim. merak etme. hastalıklıymışım gibi konuşmaya devam edecekseniz ben odama çekiliyorum.
+öyle demek istemedim kızım. özür dilerim...
• gerçekten kararlı mısın hayatını böyle sürdürmeye kızım?bu şekilde yaşamaya kararlı mısın? seni bu yoldan döndürmenin hiçbir yolu yok mu?
-yok!
+öğretmenlik okuyacaksın değil mi?
-hayır, tercümanlık istiyorum. hangi şehire gideceğimi bilmiyorum. istanbul ya da izmir olabilir. denizden uzak olmak bana hiç iyi gelmez.
• burada okusan ya kızım? dizimizin dibinde. kendi evinde?hem hiç sıkıntı çekmezsin. rahatça ders çalışırsın?
+araba da alırız sana bir tane. rahatça gidip gelirsin? belki arkadaşlarınla ayrı eve bile çıkarsın ilerleyen senelerde.
• kiradaki evlerden birinde oturursun arkadaşlarınla güzel güzel.
bu sundukları imkanların hepsi onların tabiriyle 'normal' olmam içindi. bunu biliyordum... burada kalırsam asla vazgeçmeyeceklerdi. asıl burada özgür olamazdım!en büyük baskıyı burada görürdüm. çevremdeki insanlar, ailemin tanıdığı insanlar... hepsi öğrenirdi. bundan büyük baskı mı olur? ailem bunu biliyordu. beni değiştirmek için burada kalmamı istiyorlardı, bundan adım gibi emindim... düşüneceğimi söyleyerek odama çekildim. -
1210.
+1onlara göre hala 'hastalıklı' bir varlıktım.ne korkunç! burjuva kesiminde yetişen ben, ailemin ne kadar sığ düşüncelere sahip olduğunu gördükçe iğreniyordum. eşcinsellik bir hastalık değil!
haykırışlarım hayat boyu sürecekti.ben ailemle başlamıştım mücadeleye. sonra ise herkesle...
günler günleri kovaladı. kararımı vermiştim... burada okuyacaktım!her şeyin başladığı yerden başlamalıydı hayat mücadelem. geçen zamanda zihnimden kaçamayacağımı anlamıştım. yeni bir şehir kurtarmayacaktı beni. miray'ın acısını hafifletmeyecekti. çünkü miray içimdeydi. nereye gidersem gideyim benimle gelecekti. acıyla baş etmenin en kolay yolu acının üzerine üzerine gitmekti. burada okuma kararımı ailem sevinçle karşılamıştı. onlardan uzakta olmayacaktım. beni değiştirebilmeleri için bir fırsattı bu fakat bilmiyorlardı ki ben onlarla kanımın son damlasına kadar savaşacaktım... onlarla olan savaşımı kazandıktan sonra diğerlerine gelecekti sıra. içimde o gücü hissedebiliyordum. -
1211.
+2tercihlerimde en üst sıraya yazdım okuyacağım bölümü... tek tercih yapmıştım. bölüme birinci gireceğim kesin gibi bir şeydi.bu puanla bu yere girdiğim için alay konusu bile olacaktım okul başladığında... ve herkes merak edecekti istanbul ya da izmirdeki en güzel üniversitelerin en yüksek puanlı bölümlerine girebilecekken burada neden kaldığımı... hayat boyu merak uyandıran birisi olacağımı biliyordum. neden erkeklerle ilgilenmediğimi merak edeceklerdi, neden mutsuz olduğumu, neden kimseye ihtiyaç duymadığımı, neden kimseye güvenmediğimi... burada kalma kararım haklı sebeplere dayanıyordu. doğru bir karar verdiğime inanıyordum. bana sunulan imkanlar cazipti... ama benim yine de hayata dair pek umudum yoktu. bende bir saplantı haline gelmişti ailemin beni tam anlamıyla olduğum gibi kabul etmesi! çocukluktu belki de bilmiyorum.o zamanki aklım buna yoğunlaşmıştı. neyse... karar verildi. tercih yapıldı!
merve burada başlayacak yaşam mücadelesine... miray'ın acısını hafifletmeye çalışacak merve bu şehirde! savaşacak ailesiyle... yüzüne tükürecek onu ayıplayan herkesin. ağızlarına sıçacak onu yargılayanların!
merve'nin gözü kara... merve hırslı. merve ayağa kalkıyor! -
1212.
+2meltem abla'nın bu kararı almamdaki etkisi çok büyüktü. ailesinden uzakta başına neler geldiğinin kısa bir özetini geçmişti yine onlarda kaldığım bir vakitte... ilk kez evinden kaçtığında 15 yaşında olan meltem abla tek başına, ufacık bir çantayla terk etmiş yuvasını. tahmin edebileceğiniz gibi hissettiği duygular yüzünden!
işin trajikomik yanı yengesine sarkmış olması! yengesinin şaşkınlıkla durumu kocasına anlatması ve babasının duyması... yalan söylemeyerek, ailesinin karşısında dimdik durarak durumu kabullenmesi ve ailesine bu durumu kabullenmeleri için yalvarması... nafile!
olmaz böyle iş diyerek bir dayak... kaş, göz kalmamış kadında. yedirememiş kendine çekip gitmiş meltem abla onlardan uzaklara... -
1213.
+2sonra zoru görüp dönmüş... rol yapmış bir yıl.ama ne bir yıl! esrar kullanmaya başlamış, cinsel kimliğini gizlemiş ailesinden ve inandırmış onları normal olduğuna... sevişmiş bir genç kızla. liseden melin. aşık olmuş ona... esrara takılmışlar hep. sonra bir gün kimseye haber vermeden yine çekip gitmiş meltem abla... yanında melinle taaa buralara kadar gelmiş... ikinci kez neden çekip gitmiş meltem abla? melinle geldiğinde neler olmuş? nasıl bu kararı almış? bunlar hikayenin ilerleyen zamanlarında anlatılacak... çünkü o zamanlar ben de bilmiyorum bu soruların cevabını... meltem abla da artık hayatını cümlelere döküyordu. arada bir gidip onun hayatını dinliyordum anlayacağınız. meltem abla için ben boş bir defterdim o da benim için öyleydi. içimizdekileri kağıda böyle döküyorduk...
-
1214.
+1meltem abla yol göstermişti bana.o burada okumamı istemişti. belki o da yıllar sonra bulduğu bu dostu kaybetmemek istiyordu... geceleri ona sarılarak uyuyan bir dost o yaştaki biri için sevgiliden daha önemliydi... burada kalmam hayatımı zorlaştırır mıydı kolaylaştırır mıydı bunu zaman gösterecekti. miray tüm ihtişamıyla yanıbaşımdaydı. hayat boyu orada olacağını kabullenmiştim. ondan kurtulmaya niyetim yoktu. hiç konuşmuyordu ama olsun... neler değişecekti hayatımda bilmiyordum. içimde pek bir heyecan yoktu aslına bakarsanız. yeni arkadaşlar edinecektim, ders çalışacaktım falan filan. taktan şeyler... zaten mutlu değilim, hiçbir zaman da olacağıma inanmıyorum. gibimde değil dünya!her şey olacağına varacak nasıl olsa...
gece onurdan 'yarın buluşalım mı?' diye bir mesaj aldım.'neden?' diye yanıtlamıştım mesajını... 'çok önemli, lütfen.' dedi ben de 'olur' dedim mesajına. burada kaldığımı duyunca o da burada kalma kararı almış olmasın lütfen diye dua ediyordum tanrıya! -
1215.
+2ertesi gün onurla buluştuk. gözleri kanlıydı. korkunç görünüyordu.
-ne oldu sana böyle?ne bu halin?
+benim eve gidelim mi?yanlış anlama.ya da anlarsan anla gibimde değil. orada konuşucaz. yürü hadi.
-ne diyosun onur? gelmiyorum ben. kafan mı güzel senin?
+miray neden intihar etti öğrenmek istemiyor musun dıbına koyduğum!!!
dondum kaldım. hiçbir şey söyleyemedim. zaman durdu sanki... zamanında içime düşen şüphenin peşini bırakmıştım meltem abla sayesinde... kurcalamamıştım. kabullenmeyi öğretmişti bana meltem abla. gitmemek istedim. öğrenmemek istedim.
-öğrenmek istemiyorum. şimdi benden uzaklaş yoksa çığlık atacağım.
+senin ben ananı gibeyim. huur.gibtir git!
hiçbir şey söyleyemiyordum. bana bunları neden söylüyordu bilmiyordum.bu lafları hakedecek ne yapmıştım bilmiyordum. şoka girmiştim. istemiyorum öğrenmek!
hızlı hızlı uzaklaştı onur. olay çıkarmadı... anlamıyordum.o an olduğum yere yığılıp kalmak istedim. aylarca yığıldığım yerden kalkmamak. kendimi bir belediye otobüsünün önüne atmak... o saniyeler hiç geçmeyecek gibiydi.
'israfil suru üflemişti... ' -
1216.
+2şimdilik bu kadar... yarın gece devdıbını yayınlayacağım. hayat belki de her şeye rağmen güzeldir!
-
1217.
0bir mail adresi istiyordunuz ben de oluşturdum.
biraicmekguzeldir@gmail.com adresine mail atabilirsiniz. elimden geldiğince sizleri dinlemeye çalışırım... ne yazık ki mesaj kutum binlerce gereksiz mesajla doluyor.bu mail adresine yollarsanız yazacaklarınızı daha iyi olur. öncelik bu adreste... -
1218.
+2eski günlerimize döneceğiz kısa zaman sonra... her gece beraber içeceğiz.tek fark artık ağlamayacağım. aşabildim bazı şeyleri. biliyorum herkes 294898 gün sonra geleceğimi düşünüyor ama öyle olmucak lan bu sefer (:
-
1219.
0gece yeni partları giricem (:
- 1220.
ALT İNCİ KURALLARI GENEL OLARAK BUNLAR
1. 3. şahıslara hakaret içerikli entry girmek yasaktır.
2. Hikayelerinizi anlatırken ifşa yapmamaya dikkat edin.
3. Bu altincide Çıplaklık ve pornografi içeren başlıklar yasaktır.
Başlıklarınızın mod seçimlerine girebilmesi için başlık açarken fotoğraf/video eklemelisiniz.
Her türlü istek, şikayet ve önerileriniz için altinci admini ile irtibata geçebilirsiniz.
___________________________________________________
makaras admin