bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

lisenin ilk dönemi bitti 7 tane zayıf var beyler. karneye bakıyorum, ben bile bakmaya utanıyorum. eve gidip anneye babaya göstermek söz konusu olamaz. neyse karneyi bir şekilde geçiştirdim. sonra vereceklermiş, yetiştirememişler falan sallandırıyorum sürekli. dönem arası tatilde sabah kafeyi açıyorum gece kapatıyorum. bazen patronun gelmediği günler oluyor. artık iyice güven oluşmuş birbirimize karşı.

sabah akşam full çalıştığımdan patron biraz daha arttırdı verdiği parayı. gayet memnunum aldığım paradan, okul taka sarıyor onun dışında yapacak bir şey yok. bu esnalarda kafeye yeni bir müşteri gelmeye başladı beyler. her gün geliyor, o zamanlar mirc falan var takılıyor gidiyor. yavaş yavaş samimi olmaya başladık. adam seni yemeğe falan zütüreyim diyor falan. sürekli beni alıp zütürme peşinde. gibecek mi falan diyorum kendi kendime. adı cemal bu arada.

ben artık rahatsız oldum patrona söyledim durumu. neyse bir gün patron dedi ki herifin derdi neyse git bakalım yemeğe dedi. zütürdü beni yemeğe. bana kafe ile ilgili sorular sorup duruyor. günde kaç kişi geliyor. kaç saat oturuyor. ne kadar para kazanıyorsunuz günde?

ben uyandım tabi mevzuya bilmiyorum falan diyorum. ben müşteriyi sayacak durumda değilim yoğunum diyorum. ama alttan veriyorum yani mesajı. bir insan kafe de neden yoğun olur, çünkü çok müşteri vardır. saf ayaklarına yatarak veriyorum alttan mesajı. bazen patron gelmiyor akşamları zaten, çok korkuyorum cebimde bir tomar para oluyor falan diyorum. ki yalan değil beyler, işler gayet iyiydi.

böyle bir kaç hafta devam etti. adamın bazen kafeyi bizle açıp kapattığı oluyordu. en sonunda bir akşam patron bana kafeyi bugün 1 saat erken kapatacaz dedi. neyse 1 saat erken kapattık kafeyi. patron dolapları açıyor, bir şeyler alıyor poşetlere dolduruyor falan, parfümlerini yedek sigaralarını falan, ben anladım olayı. en sonunda bana 2 çay al gel dedi.

çayları doldurdum gittim, ben kafeyi sattım dedi. öyle baktım yüzüne. başımı okşadı. ama merak etme dükkanın mülkiyeti bana ait sadece kafeyi sattım, yani adam kiracım olacak bir ayağım sürekli burada seni de kolaçan edecem dedi. 3 taksit halinde ödeyecek bana dedi. zaten müşterilerin seni çok sevdiğini söyledim, adam seninle çalışmaya devam edecek dedi. haftalığını da 80 milyon veriyorum dedim, 80 den bir milyon düşük verirse hemen bana haber uçuruyorsun dedi.

eve giderken yaktım bir sigara düşünüyorum. nerden çıktı bu kafe satma işi diye. gayet iyi anlaşıyorduk patronla falan. tedirginim hafiften.