bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

kafenin taksidi iyice gecikmişti. eski patronum 3-4 kez gelmiş biraz para alıp gitmişti. ama taksidin yarısını ancak alabilmişti. kafe hala 2 de açılıyor, devamlı müşteriler git gide azalıyordu. benim haftalığım da aksamaya başlamıştı. bir kaç gün geç veriyordu paramı. ciro gitgide düşerken, vodkaya verdiği para gün geçtikçe arttı patronun.

bir gün kafeyi kapatıp işten çıktıktan sonra bir araba korna çalmaya başladı. baktım eski patronum. bana bir tane poşet verdi. yarın bunu yerine takarsın dedi. poşeti açtım baktım, kilit amk. abi dedim tam anlamadım. ben yarın gelecem cemalle elemanını kovacam dedi. anahtarlarını da değişelim kafenin dedi. abi dedim senin takunu emerim.

ertesi gün kafeyi açmaya geldiğimde eski patronum kafenin önünde bekliyordu. deli gibi sinirlenmişti. bu öküzler kafeyi kaçta açıyor falan bayağı bağırdı çağırdı. sonra açtım ben kafeyi girdik içeri, bu direk aşağı indi. bende çıktım dışarı, adamlar utanmasın diye. uyandırdı ikisini de gönderdi öyle beyler. uykudan yeni uyanmışınız daha afyonunuz patlamamış kapı dışarı etti bu ikisini. cemal paranın tamdıbını getirmeden gelme bir daha buraya dedi arkasından.

tekrar eski patronumla başladık çalışmaya. 3-4 ay iyi kötü gitti. okullar kapandı. karneyi bir aldım 9 tane zayıf var beyler. ilk dönem zütüremediğim karneyi zütürdüm verdim babama. babam baktı karneye uzun uzun. bana baktı, karneye baktı. sonra kaldırdı kafasını dedi ki, lan her şeyi anladım. matematik sıfır, edebiyat bir, kimya bir, fizik bir, müzik iki, her taku anladım da; din nasıl sıfır olur lan? allahsız kitapsız mısın olum sen. bi süphaneke de mi bilmezsin lan sen diye bağırdı. sınıfta kalmıştım amk. tekrar edecektim. ama gibimde değildi. bir kaç kez okumasam falan diye babamla konuştuğum oldu. babam höykürünce vazgeçiyordum ama aklımdaydı.

ben kafe de her şey eskisi gibi olacak derken, hiç bir şey eskisi gibi olmadı beyler. eski müşterilerimizi toparlayamadık. eskisi kadar ciro çekemiyorduk. kafe anca masraflarını çıkarıyor, eskiye göre çok az bir kazanç bırakıyordu patrona. patron kafeyi kapatıp dükkanı kiraya versem bundan fazla kazanırım diyordu. ama bunu dedikçe beni için için gibiyordu. ben o zaman işsiz kalacaktım.

yaz sonuna kadar çalışmaya devam ettim. okullar açılırken patron kafeyi kapatmaya karar verdi. belki de zamanlamayı benim için öyle seçmiştir hiç bilmiyorum beyler. okullar başlarken ben geçen yıl okuduğum sınıftaydım, ama tek fark vardı. bu sefer işsizdim.

okuldan sonra gittim eve. kumaş pantolon gömlek falan giydim. bir tane lap top çantası vermişti. içine her üründen biraz biraz doldurdum. kartta aldım bir sürü. çıktım hemen evin karşısında ki eczaneden başladım gezmeye. verdim selamı girdim. şu medikal firmasından geliyorum şöyle ürünümüz var böyle ürünümüz var falan. kasa da bir tane abla oturuyor bana bakıyor falan. adam bana baktı baktı dedi ki arkadaş ben burada kalfayım, eczacı hanımla çalışacaksınız dedi. ben bozuldum amk. dedim bu benim bu işte ilk günüm, ilk eczanem ilk deneyimim.

abla da gel otur dedi güldü falan. sersemliğim hoşuna gitmişti. okumuyor musun sen dedi. dedim okuyorum efendim, ama okuldan sonra çalışıyorum. neden dedi? neden evde boş boş oturayım ki falan dedim. konuştuk falan ondan sonra baktı ürünlere, gebelik testinden şu kadar, tansiyon aletinden şu kadar, şırıngadan bu kadar bırak dedi. dedikleri kadar yanımda ürün yoktu. eve gittim koşarak aldım geldim her şeyi. verdim, parayı da peşin verdi. 1 ay vadeli falan dedim, yok al sen parayı dedi verdi. faturayı bir kaç gün içinde getiririm dedim. teşekkür ettim. tam çıkacam dediki bak eczacılara ürün vermek zordur dedi. ama senin yaşın küçük bu sempatikliği kullanırsan iyi satarsın dedi, dedim nasıl yapabilirim.

dedi ki git eczaneye anlat bildiğin gibi. yok almıyorum derse, aç çantanı koy 50 tane şırınga, veya 20 tane gebelik testini masaya. ben bir ay sonra tekrar uğrarım, mallar satılmamış olursa geri alırım, satılırsa parasını alırım de çık git hemen dedi.

deli gibi özgüven geldi bana amk. evin yakınında ki özel hastaneye gittim, karşısında bir sürü eczane vardı. sırayla girmeye başladım hepsine, kimisi kardeşim gelmişin buraya kadar yorulmuşun, ver 10 tane gebelik testi diyor alıyordu, kimisi almak istemiyor, onlara da ablanın anlattığı gibi bırakıp kaçıyordum. eczanelerin adını not ediyor nereye ne kadar ne verdim tarih falan yazıyordum sürekli.

bir kaç hafta falan böyle çalışmaya devam ettim. arada bir farklı medikalcilerle karşılaşıyordum. adamlar arabayla falan gelip satış yapıyorlardı. eczanelerde sürekli fiyat konusunda düşük olanı tercih etmeye meyilliydi. diğer firmalara nazaran fiyatlarımız da iyi sayılırdı. o yüzden giripte mal bırakmadan çıktığım eczane çok nadir oluyordu. ya zaten bizden ürün alıyor olanlar mal almıyordu, ya da çok aksi bağıran eczaneler falan. ama inatla her zaman onlara da uğruyordum.

mallar bitince patrona söylüyordum, arabayla geliyor bavulları dolduruyor gidiyordu. gayet memnundu. ben de memnundum. maaşım primle birlikte 100 milyonu geçiyordu ki, bu çok iyi bir paraydı. bir seferinde hiç unutmam, bir tane eczaneye gittim, adam dedi ki benim eşim, abim falan da eczacı, ben senden çok yüklü mal alacam dedi. parasını da peşin verecem. dedim tamam abi. ne kadar ne alacaksın, ama dedi bir şartım var. dedim nedir. bunun faturası mı ekgibmiş ne bir taklar varmış. dedim patronla görüş. bir kaç gün sonra patron aradı, git dedi tekrar o eczaneye ben o işi halettim falan.

gittim eczaneye ben bekliyorum ki yüklü sipariş deyince 400 tane gebelik testi falan. adam bir saymaya başladı 3.000 tane gebelik testi, 5.000 tane şırınga yaz, şu kadar bunu yaz, ben öyle adama bakıyorum amk. yazdırdı hepsini parasını da peşin verecek patronu aradım abi gel ihya ettim seni ben bu kadar parayı taşıyamam diye. malları dönem dönem bittikçe çekecez dedi. o malları da 4 tane eczaneye yedirdik 7 ayda sattı hepsini de beyler. patronun dediğine göre büyük beladan kurtarmışız onu falan. o satışı yaptığımda patron bana 750 milyon civarı bir para vermişti ki, o dönem için çok ciddi paraydı beyler. anneme verdiğimde parayı annem, sana ilaç diye uyuşturucu mu sattırıyorlar, bu ne kadar para falan demişti. o derece büyük paraydı. allah razı olsun o adamdan da beyler. sigorta başlangıcımı da yapmış bu adam beyler. geçen döküm aldım gördüm. hiç söylememişti de bana. veya söylediyse de ben hatırlamıyorum.

bu medikal firmasında 2003 e kadar çalıştım beyler. eczanelerle ilgili bayağı deneyimim oldu. ilk başlarda bazı zorluklar oluyordu. selamın aleyküm diye giriyordum merhaba diyorlardı, merhaba diyerek giriyordum aleyküm selam diyen oluyordu. sonra sabite bağladım, kolay gelsin iyi çalışmalar falan diye girmeye başladım. işin inceliklerini öğrenmeye başladım.

okulda pata küte gidiyordu. takdir teşekkür falan sadece bir kez aldım. teşekkür o da. hiç zayıf getirmeden geçiyordum dersleri.bu da benim için fazlasıyla yeterliydi.

ancak işler 2003 yılında değişmeye başladı. 2 yılı geçen bir süredir babam boş boş gidip gelirken dükkana, yeni bir iş kurma fikri girmişti kafasına. eski işi beklemenin bir alemi yoktu. ancak gereken sermayemizde yoktu. bunu annem çaktırmadan dayıma çıtlatmış, dayım 30.000 dolar civarı bir para gönderdi beyler.