bir ölü ile verdiğim 20 yıllık mücadele

bin bi kere ölmek isteği, yaşamın anlamsızlığı vs.. bu konuları gibine takma artık. Ne kadar çok yaşamak da istesen 60-70 seneden fazla yaşayamayacaksın sonuçta. Her zaman kısa vade ve uzun vade hedefler koy bunları yapmak için uğraş. Online bir bilgisayar oyunu oynuyor gibi hisset kendini.. sonuçta ölmek bizim seçimimiz değil ama yaşamak seçimimiz. Bu seçimi doğru kullan, başına gelen en kötü şeyleri bile bölüm sonu boss olarak gör o levelı yeniden geçmeyi dene. Hiç geçilemeyecek bi level yok sonuçta *

komutanim peki korucu mu orgut uyesi mi nasil ayirt ediyordunuz?

hikayeleri karistirmis olabilirim

nası kilo aldın panpa onu bi özet geçsene

reserved

Panpa grunge dinle gitar cal tam sana gore

reserved

sonunda adam ölüyor.

devam et bin dinlemedeyiz

aralık ayı.. kıza her gece mesaj atıyorum ama kız beni unutalı 3 ay olmuş.. cevap atmıyo zaten.. arada canı sıkılınca ego pompalamak için dönüyo.. bende it gibi seviniyom.. 50 fotografı var bende her birini ezberlemişim.. yastıgın altında onsuz uyuyamıyorum.. ama bi yandan da onun gideceğini artık hissediyorum ve çok zor geliyo..

ocak ayı.. onu bulmaya yanına gitmeye karar verdim.. şehrine gittim otele yerleştim.. finalleri verdikten sonra.. otele yerleştim kıza mesaj attım ben senin şehrindeyim (gitmeden önce haber verdim bilmiyom falan dedi ben dedim gelince haber veririm) neyse cevap atmadı

dedim yarın buluşalım cevap atmadı.. hergün dedim ben iskeledeyim 3-3bucuk arası cevap atmadı.. ben her gün gittim orda onu bekledim.. gelmedi.. 4-5 gün aynı inancla elişm boş dönse de ertesi günü de gittim iskeleye.. gelmedi amk.. twitine giriyorum hiç gibinde bile değil..

gelicek diyorum.. son günden bi gün önce.. sevgilisi olan bi kürde aşık olmuş.. cocuk sevgilisiyle geziyo bu da o cocuga yavşıyo.. çocuk da bunu pompalıyo.. sen ise onun için o şehre yapayalnız gelmişsin hiçbilmediğin etmediğin yere.. aylardır her gece mesaj atıyosun aglıyosun seviyosun vs..

o şehirden ayrılmadan önce son gün hayatım bu şeklini aldı..

reserved kardeş anlat

dinleyen olursa anlatıcam.. sabahcı tayfaya uyar mı bilmiyorum ama anlatiyim diyorum ya..

bir ölü olan kendimi diriltme çabamı anlatıcam amk..
gecen sene 48 kilo ile ölümü zorlayan benin 6 ayda nasıl 60ı aştığını
hayata bakışımın nasıl değiştiğini nasıl zorladığımı nasıl çabaladığımı falan.. neyse başlıyorum amk

rezerrr

sende kendimi gördüm lan bir an için. ben de çok zayıftım herşey boya gitti amk bir türlü kilo alamıyodum. bodye başladım 10 kilo aldım. şimdi bir 10 kilo daha almaya çalışıcam. hedef 75

çocuklukta çektiğim sıkıntılar sevgisiz ilgisiz anne babadan uzak büyüme.. hatırlıyorum o günleri.. 3 yaşında ailesiz kalıp 6-7 yaşında aileme kavuşmuştum.. el bebek gül bebek büyüyeceğim o yaşlarda ağlaya sızlaya anne sevgisi baba sevgisi görmeden yemeden içmeden yapayalnız yaşlı bi kadının yanında büyümüştüm..

şuan düşünüyorum belki de o zamanlarda kafayı kırmış olabilirim.. normal insanlar gibi oldugum söylenemez..

her neyse.. o yaşlarda ruhuma sinen yalnızlık aileme geri dönünce de devam etti.. onlarla büyümemiştim.. anne ve babamı 7 yaşımda görmüştüm boru mu amk.. onlar da bana ilgi gösteremediler işleri vardı tabi.. ilkokul sürecimde de yalnız kaldım..

arkadaşlarım falan da yoktu.. zaten babamın işi dolayısıyla doğudaydık.. (askeri personel) her neyse.. orda da kürdünden dayak ye, rütbeli çocugundan dayak ye..

sonra işte lise.. tabi batıya (istanbul) gelmiştik.. doğudan kalk hop istanbul.. orta okul lise.. ilk başlarda ayak uyduramadım.. ne ilk başı hiç uyduramadım amk..

http://inciswf.com/ve1353193754.swf

uppuuppupupppupupup

anlatmamı istediğiniz merak ettiğiniz bişe var mı beyler aklınıza takılan bişe ??

şuan bile bakıyorum aynada kendime

boy 1.80 kilo 60.. hala hedeflediğim ölçülerde değilim.. fakat bu yaza kadar bu farkı da kapatıcam..
hayatı şuan seviyorum.. ağlamıyorum ya da ölmek falan da istemiyorum..
bir güc gösterisine dönüşen bu hayat mücadelemin nasıl bu hallere döndüğünü merak ediyosunuz tabi..
o yüzden hikayeyi en başa sarıp geçen yaza dönücem..
daha doğrusu geçen yaza kadar hayatımın tamdıbına..

@4 bekle yanına geliyorum panpa

üniversiteye başladım.. tek umudum orda normal insan olmaktı.. ilk gittim.. okulun ilk günü bi kızla falan tanıştım.. arkadaş gurubu falan.. hani bura son çaremdi.. burda değişmeliydim.. çabaladım falan.

kız aldattı beni hemen daha ilk ay.. arkadaşlar da zütünü çevirdi bana..

sonra iibf biliyosunuz zaten yoklama falan zorunlulugu yok.. en azından bizim ünv iibfsinde yoklama zorunlulugu yok.. derse girmeden geçebiliyon amk.. gibim öyle okulu da neyse..

yurda demir attım.. okula gitmiyorum.. her gece oturuyom aglıyom.. niye böyle oldu