iki başlığa da geldim ağabey.. umarım buraları yeniden ziyaret eder entrylerini girersin. bu şarkıyı da entry sonuna bırakıyorum, dinlersiniz belki...

https://www.youtube.com/watch?v=WUYAVlKWqpc

Ayrılığın acısı sorulur mu yanana...

https://www.youtube.com/watch?v=_OXskGao8Nw

Artık heyecanlı ilişkilerden ziyade sakin ve huzurlu bir ilişki arıyorum. Sanırım gençlik ateşi benden geçti ya da içinde bulunduğum durumun haleti ruhiyesi böyle hissettiriyor. Belki olgunlaşmışımdır, neden olmasın? ve bu bahsettiğim hanımefendi ile sakin hayatı yakalayabilirim gibi hissediyorum. Çıkarımlarım bu yönde. Ve evet benim varlığımdan dahi haberdar olmayan bir kadın ile ilgili hayaller kuruyorum. Yıkıklık ile optimistlik arasındaki o boşluktayım. içimi bunaltıyorum. Belki sevgilisi vardır ya da sevdiği.. Boş beklentilere kendimi sokmamaya çalışıyorum ama sevdikleri, sevmedikleri, düşündükleri, söyledikleri, hobileri, bahsettiği filmler, diziler, müzikler, kitaplar, yaptığı ve yapmak istediği yemekler ve tatlılar kısacası hakkında öğrenebildiğim her şeyi ile bana uygun bir kadın. Tek eksiği beni tanımıyor.

Bana benim kadar uyumlu olan bir kadın tarafından terk edildim ve diğeri ile tanışmadım. Tanışma ihtimalim düşük, tanışsak bile sohbet edip muhabbet kurma ihtimalim oldukça düşük. hatta öyle bir ihtimal yok gibi.

"Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok."

yabancı kızlarda bu aralar huurluk moda anasını satayım.

özellikle abd,

tanışıyoruz, sohbet var, muhabbet var, hoş kız, güzel kız sonra bi bakıyorsun premium snapchat var diyor. vay amk vay. taş gibi güzel kızlar fiziği ile para kazanıyor.

20 $ ya çok değil diyorlar. dolar kurundan haberi yok tabi amk. iki meme görecez diye 100 tl bayılamam.

Beklemek dünyanın en stresi şeyi olmakla beraber en güzel şeyi olabiliyor.

Mesaj beklemek mesela. Eğer takıntılı bir ruh hastası iseniz benim gibi bayağı sıkıntılı bir durum. Attığınız mesaja cevap gelene kadar binlerce düşünce geçiyor aklınızdan, yüzde doksanı kötü. Ve eğer karşınızdaki insan mesajlarına 5-6 saat sonra cevap veriyorsa durumu daha da kötü oluyor. Ama gelen mesajda yer alan tek bir kelime bütün kaygınızı alıp zütürüyor... insan zihni çok acayip. insanlar çok acayip. Duygular çok acayip.

kapı önünde yol çalışması var. boruları sanki zütüme döşüyorlar bu nasıl bir gürültü

Sayın Valim, Sayın Garnizon Komutanım, Sayın Belediye Başkanım, Saygıdeğer Protokol, Kıymetli Mesai Arkadaşlarım, Sevgili Öğrenciler, Sayın Basın Mensupları hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum.

Görmeyeli herkes ünlü düşünür - çokça gibişir olmuş.

Hayatta her şeyin bir sonu var. Evet zor yoldan öğrendim bunu. Çok canım yandı, çokta yaralandım, paramparça oldum, öldüm öldüm dirildim. Ama öğrendim. Her şeyin bir sonu var. Güzel zamanların, anıların, özlemin, ayrılığın, aşkın, nefretin, acının..

Zor yoldan öğrenmenin bir güzelliği var. Hem bitiriyor bazı acıları hem de muazzam tecrübeler ediniyorsun.

Şu zamana kadar ekgib yaşadığımı öğrendim ben. Çok güzel zamanlar yaşayıp mükemmel anılar biriktirdim. Onarılmaz kırgınlıklar, kapansa bile içten içe acıyan yaralar biriktirdim. Hiçbir şey unutulmuyor bu doğru ama arkada kalıyor. Gece karanlığında kilometrelerce uzakta soluk bir ışığa bakmaya benziyor bu durum. Görüyorsun ama ama hissedemiyorsun. Işığa ulaşsan orası yangın yeri, kor olup yanar bitersin bunu biliyorsun. Ama uzaktan bakıyorsun hissetmiyorsun, ufacık bir nokta olarak görüyorsun. Arada dönüp o ışığa bakmak orada olanları hatırlatıyor ama o ateşi tekrar hissettirmiyor.

Bu aralar zihnim oldukça berrak. Kendime bir yol çizmemin şimdi tam zamanı. Bu zamanda bunu başaramazsam bir daha yapamam muhtemelen.

O kendine bir hayat çizdi,
Evlendi.

Bende kendime bir yol çizmeliyim. Beynimde tepişen filleri durdurmalıyım. Bu yönde ilk adımımı en kısa zamanda atmalıyım.

Hallelujah.

Bu aralar Rus şarkılarına merak sardım.

Aslında çok güzel şarkılar var ama hiçbirinin ismini hatırlayamıyorum. Bir de alfabe farkı var tabi xd

Putin reis latin alfabesine geç lütfen :(

Mesela Slavik Pogosov var. Bi de Vazov. Ama şarkılarının adını bilmiyorum. Bi de Artur diye bi adam var ama pek emin değilim adından. Artur olabilir, Alexander olabilir. her bi tak olabilir. Şarkıcı Berkay'a benziyor. Şarkılarının tek güzel yanı ritmi. Gerisi faso fiso.

Canım rusça öğrenmek istedi. Ne zaman yabancı şarkı dinlesem bu hisse kapılıyorum.

Neyse ben yola çıkmak için hazırlanayım. Angara'ya gidecem daha. Giderken son kez "hit me baby one more time & can't get you out of my head" dinleyip playlistimi değiştireyim.

Angara bebeleri Gavur yavruları pek sevmiyor.

Her bilgi mutluluk getirmiyormuş,

Keşke bana yalan söylediğini bildiğimin farkında olsan... Özür dilemen için değil sadece surat ifadeni merak ediyorum.

bunları başından beri okuyorum haberin olsun.

Bugün hiçbir şey yapmadığım halde bayağı yorgunum. Bu durum canımı sıkıyor.

Bugün twitter'da takip ettiğim ve tanışmayı can-ı gönülden dilediğim hanımefendi beni takip etti. ilk organik takipçim olduğu için içim bir hoş oldu, teşekkür ettim.
ilk önce yanlışlıkla takip etti sandım ama bile isteye yapmış bunu. Mutlu oldum. Ama çok fazla bir şey diyemedim. Her ne kadar sohbet etmek istesem de yapamadım, birisiyle nasıl tanışılır nasıl sohbet edilir, muhabbet kurulur unutmuşum. Ya da heyecanlandım emin değilim.
Ama ara sıra garip bir hisle dolup acaba "takibi bırakmış mıdır!?" diyerek gün içinde birkaç kez kontrol ettim.

Evet aynı kerizliği gösterip aynı bataklığa balıklama dalıyorum sanırım. Kısa zaman içinde muhabbet kurup sohbet edeceğimizi düşünüyorum. Yaşansın bu.

gittikçe derinleşen bir uçurumun kenarında yürüyoruz. Uçurumun dibi, yürüdüğümüz yoldan daha cazip geliyor her geçen gün.

insanlara, hayata, zamana karşı olan sinirim ve nefretim hiç dinmedi dinmeyecek. Denk geldiğim zamanın ta dıbına koyayım

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

iki gün önce gördüm karşımdan geliyordu.
karşı kaldırıma geçmek için yola indim, araba çarpıyordu.
kornaya basan adama dik dik baktım,
kornaya basan adam dik dik baktı.
\"geçiyorsan geç dıbına koduğum\" dedi.
zaten üzgündüm, daha çok üzüldüm.
\"sana ne yarraaamm\" dedim,
usulca indi araçtan, kapıyı kapattı yavaşça
gözlerime son değenin gözlerin olmasını dilerken,
üzerinde \"yavşakkıran \"yazan sopa oldu gözüme doğru gelen,
eğildim kaçtım bu saldırıdan her hatamdan kaçtığım gibi,
sonra ayırdılar bizi, seninle ayırdıkları gibi,
tozu dumana katarak uzaklaştı araba,
bense karşı kaldırımda dalgın yürümeye devam ettim.
işte böyle sevgili,
kaçtım bir şekilde kaderden..
ama merak etme aldım plakasını lavuğun
aynalarından birini hatıra olarak alacağım..
ama bilmiyorum n\'apacağım
belki bir daha rast gelirsek \"yavşakkıran\" ile
eğildiğim an zütüne sokarım.

- ağustos/2019

eşinin yorucu bir iş günü erken vakitlerde uykuya dalmasının ardından o buraya gelip, bu başlığı açıp, yazdıklarını okuyor mudur? bence okuyordur.

Kapatalım artık geceyi. Oğuz Atay'dan alıntı Yaparak kapatalım;

"Yalnızlığı yaşayan insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır."

Bu aralar Selami Şahin dinlemeye başladım.

Bazen dinlemediğim sanatçıları, türleri dinlemeye başlıyorum. Hoşuma gidiyor çoğu.

Aslında yazasım var, bayağı böyle uzun uzun yazasım var ama bazı harfleri atlıyorum yazarken nedense. Daha önce olmuyordu hiç. Sürekli düzeltme yapıp okunabilir hale getirmek can sıkıcı olduğu için bu durum düzelene kadar yazmayacağım sanırım.
Odaklanma sorunu yaşıyor gibiyim. Ve yorgunluk. Ve kısmı ağrılarım var.

Şiir okumuyordum çok uzun zamandır. Bir kaç gündür bakınıyorum ama hiçbir şey hissedemiyorum. Şarkılar keza aynı şekilde bir şey hissettirmiyor. Yani müzik dinlediğim için o hoşnutluğu hissediyorum ama duygusal olarak bir şey hissetmiyorum. Hissizleştim. Bir şey hissetmek istiyorum ama yok arkadaş sıfır etki.
Nasıl geçer bu durum bir fikrim yok.
Bozulmuşum, garanti sürem dolmuş gibi.
Bitmişim ben.

Yaşama hevesinin kalmaması çok kötü. Sadece hareket eden nefes alan bir varlık haline geliyorsun. Düşünmek zehirli, sohbet yok, sosyallik yok, yeme isteği yok. Hayat koca bir yükmüş gibi geliyor. Arada ufak baş dönmeleri aksiyon katıyor hayata evet ama göz kararmaları/kamaşmaları can sıkıyor.

Aslında canımı sıkan bir şey yok. Ama yaşamıyorum. Yaşadığımı hissedemiyorum. Konuşasım yok, müzik dinlemiyorum, dizi ya da film izlemiyorum. Sadece yaşıyorum ama yaşadığımı hissediyorum. Öyle berbat bir dönem içindeyiz ki hiçbir amacım yok ve muhtemelen bir çok insanında amacı yok. Aklıma hep bu replik geliyor;

\"dinleyin sürüngenler; sizler özel değilsiniz, sizler güzel ya da eşi benzeri olmayan kar tanesi de değilsiniz, sizler işiniz değilsiniz, sizler paranız kadar değilsiniz, bindiğiniz araba değilsiniz, kredi kartlarınızın limiti değilsiniz, sizler iç çamaşırı değilsiniz, sizler herkes gibi çürüyen birer organik maddesiniz. bizler bu dünyanın şarkı söyleyip dans eden pislikleriyiz.\"

tek fark dans edip şarkı söylemiyorum. Ufak bir daire çizip içinde oturup sonumun gelmesini bekliyorum ve bundan korkuyorum. Sona gelmemek için kendi içimde çabalıyorum ama bunu dışa vuracak gücüm ya da istediğim yok.

şimdi gidip fasulye yiyeceğim amına koyim

Can sıkıntımı geçirmek için geceleri The X-Files izliyorum. ilk aşkımla karşılaştım. Bu kadın bende "sarı sevdası" hastalığının başlama nedenidir.

http://imgim.com/7048bbf5...a860f183400645f62da0d.jpg

http://www.imgim.com/laurieholden-eddieawards-1.jpg

Kafamı gibeyim