1. 76.
    +1
    @67 ye kadar okudum iyi saçmalıyodun ama sıçtın bıraktım okumayı
    ···
  2. 77.
    +1
    Ne haddine amk
    ···
  3. 78.
    +1
    hikaye güzelmiş panpa nietzsche nin yani. senin hikayede fena değil okuyorum işte devam et
    ···
  4. 79.
    +1
    reserve
    ···
  5. 80.
    0
    kızla konuştum, ölümüne içmeye gidiyom binler...
    ···
  6. 81.
    0
    şimdi bu kız daha çok üzülcek amk. bi kıza hayır demek zaten en zor yaptığım şeydir. zaten arkadaşlarının çoğuna söylemiş, beni sevdiğini. e çoğu arkadaşımızda ortak amk. şimdi daha çok incinicek, daha kötü olacak amısınıgibim yaa. hayır aga anlamıyom sınıfta keş benim, bin benim, muallak benim, züt benim ... gider bu daha yani kafam güzel dolaşıyom yetmiyo kafa gözü dağıtıp dolaşıyom yapmadığım binlik yok. e aklı başında bi insan napar amk? böyle birinden uzak durur di mi? kaç yani, kaç kurtar kendini ne diye üstüme üstüme geliyonuz ki amk? keşke bu kız beni reddetseydi ben acı çekseydim amk, bu kadar yıkılmazdım. keşke o incinceğine ben incinseydim ben kırılsaydım amk. çok ağır lan bu duygu, çok zor amk.

    bazen keşke bu kadar bin olmasaydım diyorum...
    ···
  7. 82.
    0
    rezerved.

    tohum ayıklarken okumak zor oluyo aga anlatmaya devam müptezel kardeşim *
    ···
  8. 83.
    0
    lise 2'ye gidiyordum. ergenliğimin güzel günlerini yaşıyordum. o gün moralim bozuktu, hafif yağmur yağıyordu ve kan kardeşlerimden limon'un yanına gidiyordum. binin limona tiki vardı gördümü deli olurdu amk. ne taşşak geçerdik muallakyle be... limonların mahalleye yaklaşmıştım. o zamanlar öyle bir ergenim ki amk telefonla birini arayım o huur aradığınız kişiye ulaşılamıyor dediği anda telefonu duvara patlatıyordum. telefonun ne suçu varsa artık amk - buradan geçmiş bütün telefonlarımdan özür diliyom.- telefonda yok yanımda mecbur limonların eve gidip zile basacağım. limonun da anası pek sevmez beni, takılmamızı istemezdi. beraberken hep serserilik yapardık amk, kadın da haklı. limonun evine doğru yola koyuldum. bu binlerin evinin 50 metre aşağısında park vardı. eve yaklaşınca fark ettim ki parkın orada kavga var. banane amk ya zaten mahallede yabancıyız, bedavadan dayak yemenin alemi yok dedim ve giblemedim. açıkçası birazda korkmuştum ve durduk yere kavgaya girmeye gerek görmemiştim. ah beynimi gibeyim, ah kendime sakso çekeyim keşke gitseydim oraya. keşke amk keşke ne takuma gitmediysem. limonların kapısının önüne gelmiştim ve zile bastım. abisi cama çıktı biraz sohbet ettikten sonra limonu sordum. parktaydı seni bekliyodu dedi, parka da ufaktan bakmıştım ama limonu görmemiştim. hem hava hafif yağmurluydu ne takuma parka gitsin ki diye düşünmüştüm. abisi parkta deyince birkaç saniye sonra " lan yoksa kavga eden limonmuydu amk, hasgibtir" diyerek parka doğru koştum. belki yeni bi dünya rekoru kırmışımdır, nasıl koştuğumu hatırlamıyorum bile sadece koştum. run fatihtenkalanyarimsarap run! parka girdiğimde lavuklar çoktan topuklamış, yerde biri yatıyordu. yatan kan kardeşimdi, limondu. huur çocuğu tinercilerle takışmıştı. lavuklar bunun karnına bıçağı takıp kaybolmuşlardı. avazım çıktığı kadar bağırıyordum. fatih abi de arkamdan fırlamıştı. limon çok kan kaybetmişti. dayanamıyordum amk, ya ölürse diye düşünmekten kendimi alamıyordum. hemde benim korkalığım yüzündendi, 50 metre ötede kardeşimi deşmişlerdi ama ben hiçbir şey yapamamıştım. allahım ne kötü bir gündü... limonu hastahaneye kaldırdık, ameliyata aldılar. hayati tehlikesi yokmuş haberi gelene kadar neler yaşadığımı bi ben bilirim. daha sonra limon kendine gelince olanı biteni anlattım. gözlerim dola dola anlattım. özür diledim kendisinden, çok pişmandım amk. limon bu halimi görünce "önemli değil huur çocuğu aynısı sana olsa bende gibime takmazdım" deyince çok mutlu oldum. sarıldım kardeşime, sımsıkı sarıldım limonuma. allaha şükür o günleride atlattık sonra beraber çok dayak yedik ama hiç kaçmadık.

    huur çocuğu limon!
    Tümünü Göster
    ···
  9. 84.
    0
    kızın bu çaresiz haline üzülüyordum ve o anası gibik huur çocuğunun kıza bağırıp çağırması beni deli ediyordu. kimsenin bir tepki vermemesi de çok anlamsızdı. kendimi daha fazla tutamadım ve olaya dahil olmaya karar verdim. konuşarak falan bu durumu çözmem zaten imkansızdı ama yine de uyarı atışı yapmalıydım. cebimden bir sigara çıkararak arabanın önündeki lavuklara doğru yaklaştım. ateşin var mı bilader diye sordum ve lavuk cebinden çakmağını çıkartırken arkada ki manzarayı kast ederek ne iş diye sordum. seni ilgilendirmez hacı ateşini al uza burdan deyince dönüşü olmayan yola çoktan girmiştik. kafamda planımı yapmıştım; lavuk sigaramı yakarken kafayı yerleştirdim. kızla konuşan huur çocuğu durumu fark edip yardıma gelene kadar 4 saniyelik bir sürem vardı. 4 saniye içinde diğer lavuğu indirdim indirdim yoksa gibeceklerdi beni. hesap kitap işlerim gayet başarılıydı ama lavukta ki muştayı hesaba katmamıştım. anasını gibeyim ben o muştanın, bir kez daha gibicekti belamı. zaten başıma hep iş açtı dıbına kodumun aleti. kavgada muşta var diye herkes bana saldırıdı, sonra bigün deplasmanda kavga da yakalandık 3 yıl denetimli serbetlik şimdi yine karşıma çıktı huur çocuğu. keşke o anda pause'ye basabilseydim, yeter lan ben oynamıyom amk diyerek çıkabilseydim oyundan. gibeyim o muştayı...
    ···
  10. 85.
    0
    önce soluma sonra sağıma sonra tekrar soluma bakarak karşıya geçtim. direksiyon başında bir tarfik canavarı olabilirdim ama yayayken mükemmel bir yayaydım. nihayet sesin kaynağını bulmuş ve durumu çözümlemeye başlamıştım. lavuğun biri kıza asılmış, kızda bunu giblemeyince deliye dönmüştü yada ayrılmış olduğu sevgilisi falan da olabilrdi. emin olmak çok zordu hem bunun da bi önemi yoktu. dedikodu mu yapcaz amk, bize ne?... park halinde ki 2 arabanın arasında kızla lavuk tartışıyorlardı. arabanın önünde lavuğun 2 kankası bekliyordu. lavuk arkadaşlarıyla dolaştığına göre bu kızın peşinde başka bir erkek olmalıydı ama o bin piyasada yoktu. gözlemlerime göre lavuk oldukça sinirliydi ve kızda çok çaresiz gözüküyordu. ağlamaklı bir şekilde cevaplar veriyordu ama o huur çocuğu kızın daha da üstüne gidiyordu. 2 kankası da yoldan geçen insanları kesiyordu. bütün bu yaşananlar ben hariç kimsenin gibinde değildi. insanlar umarsızca yanımızdan geçip gidiyordu. lavukların 3 kişi olması, üzerimde emanet olmaması, denetimli serbestlik falan derken oradan topuklamanın iyi bir karar olacağını düşünmüştüm. hemen kendime bir tokat atarak saçmalamayı kestim. öleceğimi bilsem geri yapmamaya yeminliydim. mazluma sırtımı dönüp gidemezdim, belki toplumu gözünde; keş ve basit bir serseri olabilirdm. ailemin bana verdiği her şeyi kavrayamamışta olabilirdim ama ben adamlığı babamdan öğrendim. böyle bir durumda çekip gitmek benim gibi birine asla yakışmazdı. şu hayatta gurur duyulacak pek fazla bir şey yapmadım ama şerefsizlik, kaypaklık, onursuzluk, korkaklıkta yapmadım ve yapmayacaktımda. hayatımda bir kere kavga etmekten korktum, gitmedim o kavgaya ve az daha bedelini çok acı ödüyordum. bu olay bana büyük ders olmuştu.
    ···
  11. 86.
    0
    ölmedim amk
    ···
  12. 87.
    0
    @95 deme la öyle
    ···
  13. 88.
    0
    ben manita yaptığımda bu kız çok üzüldü. daha önce hiç sevgilisi olmamış bi kız, eline erkek eli değmemiş amk. mis gibi bi kız yani. zaten hiç sevgilisi olmadığı için arkadaşları tarafından devamlı eziliyor, baskı altında kalıyor. biz yine böyle bi akşam otururken sınıftan bi iki kişi daha geldi. -normalde sınıftan bağımsız bi grubumuz var beyler. hani beni ispiyonlayan o kevaşe var ya onun olmadığı hatta onun yanında olanların olmadığı, sevgi ve mutluluk içinde yaşadığımız kendi yuvamız.- oturduk yemek falan yiyoz derken arkadaşlardan biri kıza kanal yapmaya başladı. bende yeni manita yapmışım, kız üzülüyo falan şimdi bi anda talip çıkınca sevinçten havalara uçtum. hızır gibi yetişti bin, belki kız o kadar mutlu değildi o gece. neyse işte bunlar bi hafta falan takıldı bi hafta sonra ben manitadan ayrıldım. - yani o koydu zütüme tekmeyi, dürüst olmak gerekirse-. bu kızda çocuğa devam edemiyorum falan dedi bıraktı amk. hiç bi sebep yok ortada, çocuk yıkıldı tabi amk. 2 aya zor topladık çocuğu. bi de en taktan yanı ben bu çocukla oturdum içtim, bi şeyde diyemedim.
    ···
  14. 89.
    0
    şaftım kaymış bir şekilde eve doğru ilerliyordum. o saatte belkide göreceğim en son kişiyi gördüm. derste şeker atarken beni gören ve adımı çıkaran kevaşe karşıdan geliyordu. kendisinden nefret ediyordum zaten pek seveni de yoktu. hep idare edilen biriydi kendisi. bana yaptıklarından ötürü değildi aslında ona olan kızgınlığım. beni zararlı görmüştü ve bu yüzden sınıftaki kızları uyarmıştı. 1. sınıftayken kimse umrumda değildi zaten. insan bir kere mi aşık olur bilmem ama ben bir kere oldum aga. daha 19 yaşımdayken 25 yaşındaki birine. o da beni seviyordu, başta her şey çok güzeldi ama sonra bazı sebeplerden ötürü bitti. ikimizde ilişkimize son vermiştik ama hala birbirimizi seviyorduk. sevmek yetmiyor ama bazen; onurun, şerefin daha ağır basıyor. ben o kız için okulumu bırakmaya, aileme sırtımı dönmeye hazırdım. daha 19 yaşımdaydım ve sağlıklı düşünemiyordum belki bilmiyorum ama yine o duyguları başkası için yaşasam aynı riskleri alırım. işte bu kızı kaybedince benim hayatım değişti, çok değişti amk. toparlayamadım bir daha kendimi. 3 gün üst üste ayık gezmedim yaklaşık 15 ay boyunca. alttan 28 kredi dersim birikmişti ama dünya'da ilgimi çeken en ufak bir şey bile yoktu. sınıfta kimseyle muhabbet kurma gibi bi derdim yoktu ama gelip muhabbet edene de ters yapmıyordum. zaten sınıfın çoğunluğu benden korkuyordu ve uzak durmaya çalışıyordu. o kevaşe sağolsun sınıfı bana karşı çok iyi örgütlemişti. dedim ya bu hareketi aslında umrumda değildi. arkadaşlarını koruması güzel bir şeydi ama ben kimseye selam bile vermiyordum. kime ne zararımı gördü de bunları bütün sınıfa anlattı bunu bilmiyordum. herkesle konuşana kadar niye gelip benle konuşmamıştı ki? ama bunların pek bi önemi yoktu artık, iş işten geçeli çok oluyordu. bu kevaşe yüzünden hep bi öcü olarak görüldüm ve görülmeye de devam ediyorum.
    ···
  15. 90.
    0
    @108 yok özet filmi çıkınca izlersin bin
    ···
  16. 91.
    0
    kaybolduğum yolda durmadan ilerliyordum. kafam genelde güzel olduğundan hiçbir şey önemli gelmiyordu. sınıftaki erkeklerle aram oldukça iyiydi. derslerde hep binlik yapmam, devamlı etrafımdakileri güldürmemden dolayı ister istemez insanların dikkatini çekiyordum. bazıları benle kontak kurmaya çalışıyordu ama hiçbiri umrumda değildi. bu olayların bana kazandırdığı en önemli şey yanımda olmasını istediğim insanları seçebiliyordum. hani öyle laf olsun diye kimseyle gidip arkadaşlık yapmıyordum. sınıfı gözlemleyip kimlerle arkadaş olabileceğimi seçebiliyordum. sınıfta gerçekten arkadaşım diyebileceğim 2 kız vardı ve benim için yeterliydi. zaten o kevaşe de o 2 arkadaşımı sürekli uyarıyor ve benle takılmamaları konusunda ahkam kesiyordu. toplum için örnek bir vatandaş değildim ve bu yüzden olanları hala giblemiyordum. gitmek isteyeni anlayabilirdim, sonuçta ben ötekileştirilmiş biriydim. daha sonra sınıftan 3. bir kızla muhabbet etmeye başladık. sınıfımıza sonradan dahil olan bu kızda sınıftaki kimseyi gerçek manada takmıyordu. bu dikkatimi çekmişti ama herhangi bir şekilde yakınlık kurma isteği uyanmadı. bu kızlada 1 hafta takıldıktan sonra o kevaşe birden bu kızla muhabbet kurmaya çalıştı. onuda bana karşı sürekli uyarıyor, uzak durmam gerektiğini söylüyordu. ben yine sessiz kaldım bu kız biraz daha fırlama olduğu için onun da hayatını kaydırma olasılığım yüksekti. bu yüzden bi yanım çekip gitmesini bi yanım ise kalmasını istiyordu. kararı ona bırakmıştım.
    ···
  17. 92.
    0
    @112 saçma olabilir panpa ama onların hepsi gerçek amk.
    ···
  18. 93.
    0
    devam edeyim mi binler?
    ···
  19. 94.
    0
    bedavadan dayak mı yedim bilmiyorum ama korkmadım ve kaçmadım. haksızlığa karşı mazlumun yanında oldum. façam kaymıştı ama büyük bir gururla yürüyordum. beni gören insanlar belki bana acıyordu ama ben hepsine daha çok acıyordum. onlara nazaran ben hala insandım ve bazı şeyleri görmezden gelip geçmiyordum. polise denk gelmemek için ara sokaklara girmeyi düşündüm ama yine de insanların içine karışıp yürümeye devam ettim. güçlükle yürüyordum ama hala yürümeye devam ediyordum. arada bi insanlar yardımcı olmaya çalışıyordu ama kimseyi gibime takmadım. sadece evime doğru yürüyordum.

    cesurdum savaştım ve kaybettim mağlubiyetim cesaretime armağan olsun...
    ···
  20. 95.
    0
    @113 senin için devam panpa

    bu kızla beraber ne zaman gezmeye gitsek, takılsak ispiyoncu kevaşe devamlı telefonla arayıp yada mesaj atıp kız hala yaşıyormu diye kontrol ediyordu. bazen yaptıkları konuşmaları ben bile duyuyordum, amk kız yanımda fatihtenkalanyarimsarap seni kesti mi, bak dikkat et kendine tenha yerlere gitmeyin, bir şey verirse alma sakın içinde ne olduğunu bilemezsin falan tarzı konuşmalar devamlı geçiyordu. nedenini bilmediğim halde bu kız bana değer veriyordu ve benimle ilgileniyordu. bundan mutlu olsam da bir gün ona da zararımın dokunacağını biliyordum. o yüzden tepkisiz kalıp ne tak olursa olsun politikama devam ediyordum. bir gün hastaneye gittik ve kan kızın kan vermesi gerekti. amk ne olduysa kızın kolu morardı la bildiğin, mosmor oldu amk. bazen oluyomuş öyle dedi doktorlar. neyse sittir et geçer zate dedik ve sallamadık. tabi kevaşe bunu görünce sessiz kalır mı amk? hemen başladı fatihtenkalanyarimsarap seni eroine mi başlattı diye veryansın etmeye, yine suçlu ben oldum amk. insanın adı çıkmasın kardeşim, çıktı mı böyle oluyo. ulan eroini daha ben kullanmadım bi de kıza kullandırcam amk kevaşesi.
    ···