fakir olduğunuzu anladığınız anı yazın

ilkokulda millet tost yerken ben hiç birşey yemeyip sırada oturuyordum amk tüm gün boyunca sadece akşam yemeği ağladım lan

Okul kapisinda nöbetciydim hocanin biri cay almaya yolladi kantinci dedi sen bu okuldan misin ilk defa görüyorum seni yandan baska bi cocukta dedi tabi abi bu okulda evlat acisi gibiydi amk ;(

yorganın üstüne kar yağdığında anladım. o zamanlar eski bi köy damında kalıyoruz, tavan delinmiş akşam da babam orayı naylonla kapatmış. sivasın ayazı zehmerisi fenadır. gece kar boran fırtına naylon deliniyor. tabi biz o sıra uyuyoruz. sabah bi uyandım yorganın üstü komple pırıl pırıl kar. vay amk düşünüyorum da şimdi özel üniversitede yiyecek içecek beğenmiyoruz. insan oğlu ne nankör lan.

zengin değildik ama çok şükür aç da kalmadık hem sınıfta 3-5 kız dışında zengin yoktu erkekler arasında da öyle şeyler olmazdı

siyah aventador um ile küçük bir cadde de park halinde bekleyip trafiği giberken, yanımdan bir adet rolls royce phantom ile geçen ali ağaoğlu sayesinde ne kadar fakir olduğumu anladım.

bi gün dershaneye gidicem binler ama giyicek bişeyim yok yaz bide. kışlık bi eşofmanımı alıp diz bölgesinden kestim. hava sıcak diye bindim otobüse gittim dershaneye. annem çok zor şartlarda gönderiyo beni zaten. ayakkabılarım da yırtılmıştı. dershane de çocuğun biri kapriyi kendin mi yaptın lan? deyip güldü bana sonra hepsi bi anda gülmeye başladı. kalktım çıktım kantine. orda da başka birisi 'senin ayakkabıların hep böyle midir ?' dedi. şok üstüne şok yaşadım binler sonra fakirliğin nasıl birşey olduğunu anladım. bidaha da gitmedim dershaneye

Reserved

beyler aklıma bi tane daha geldi yazacam ama yazmadan önce yine tüm entryleri okudum ve arada bazı huur çocuklarının trollediğini mi desem yoksa harbiden çekirdekten zengin binlerin dalga geçmesi mi desem bilemiyorum ama ciddi ciddi taşağa alanları gördüm. onlara tek diyeceğim gibimi(zi) yesinler, hayattan ders almamış huur evlatları. neyse beyler anlatıyorum:

bundan 5 yada 6 yıl önce olması lazım, babam ilk emekli maaşını alacak,ben de o zaman sanırım lise 1'deyim. neyse babam maaşını aldı,ben de günü biliyorum ya,o gün yanına gittim belki para koparırım diye. beyler babamın yanına gittim, biraz kem-küm ettikten sonra babam bana bu ay maaş almadığını, önümüzdeki ay alacağını söyledi.ben inandım tabi,o ay da harçlıksız gittim geldim okula. öteki ay geldi işte, gittim babamın yanına yine aynı kem-küm ediyorum, çıkardı bana 15 tl verdi, beyler yemin ediyorum o güne kadar hayatım boyunca aldığım en büyük harçlık yalan olmasın 5 tl idi, onunla da birkaç ay idare ediyordum işte. neyse,babam dedi gel kasaba gidelim pirzola alayım da akşam yiyelim, babam pirzolayı 20 liralık mı yalan olmasın 30 liralık mı ne aldı işte. baktım az dıbına koyim. aldık ben eve gidiyorum bi yandan da tadını falan merak ediyorum ama az olduğu için bu bize yetmez diye düşünüyorum. neyse getirdim eve, annem akşam pişiriyor işte ama fena bi kokusu var beyler, ağzımın suyu aktı resmen ama yine kafamda bu bize yetmeyecek diyorum.
beyler annem sofrayı kurmadan önce ben yatağa girdim, annem-babam soruyor işte neyin var falan, bilmiyorum karnım ağrıyor falan dedim,gel yemek ye dediler,ben yemiycem dedim, ısrar ettim onlar da dinleneyim diye beni rahat bıraktılar,ben de koku gelmesin diye kapıyı kapadım beyler. sesleri dinliyorum işte, çatal-kaşık falan, babam çok beğenmişti beyler, anneme ellerine sağlık falan diyordu.o an pirzola yemediğim için ağlamaklıydım ama ben sofradan ekgib olunca daha fazla yiyecekleri için de mutluydum.o zamanki çocuk kafası işte dıbına koyim ama iyiki yapmışım.bu arada 21 yaşımı bitirecem halen pirzolanın tadını bilmem, yokluktan değil, istesem gider kilo kilo alırım ama bu anısı yüzünden tadını bilmediğim halde pirzoladan nefret ederim.

bu arada beyler, babam aslında ilk maaşını almış ama annemle anlaşıp bize maaş almadığını söylemiş çünkü borçlara vermiş tamdıbını. neyse amk ben sigara yakıyorum.

son 24 saattir bir yarım döner birde yarım sandviçle duruyom aq

lan param yok diye kızı reddettim manita yapamıyorum ötesi varmı

küçükken kuzenimin eskimis elbiselerini teyzem ben giyineyim diye anneme verirdi ama kuzenlerimle pek samimi değildim uzakta oturuyolardı neyse dayım ölmüştü cenazedede kuzenimin eski elbiselerini giyinmiştim tam takım o görmesin diye caminin arka tarafından kaçmıştım görücek diye o kadar çok korkmustumki

bi tane daha anlatayım liseliyken
yazın bir yerde işe girmiştim yemek yol falan işyerindendi işte ilk günümdü ögle arasında yemek işyerinden diye dürüm söylemistim megersem yemek parasinı ay sonu veriyorlarmıs ben de yalandan telle konuşarak evden çagğrıyorlar dedim ordaki abla anlamıstı galiba paran yoksa biz veririz demişti alakası yok bişeye bakmaya gidiyorum demiştim sonra evden koşarak para alıp ödemiştim cok korkmustum söylediğim dürüm erken gelcek diye

13 sayfayı da okudum panpalar ve şunu açıkça söylüyorum ki hepiniz adamın dibisiniz lan helal olsun.

eskiden durumumu cok yoktu, 10-15 kurus harclik alirdim, birgin babam calismaya uzaga gidecekti gitmeden once beni öpüp 35 kurus harclik vermişti, ikinci siniftayim parayi önlügümün cebine koyup okula gittim, ne kadar mutluyum, ne kadar keyfim yerinde anlatamam, agir adımlarla 1 lira harclik alan cocuklar gibi yavas yavas kantine gittim, gorseniz ne kadar mutluyum varya, kantine geldim, hani kantincinin yancisi huur cocugu ogrenciler vardir ya ortaokullu, teneffuslerde falan kantincinin yanina gecip yardim ederler, onlardan birine 25 kurusu uzattim abi bana bi simit bi meyve suyu dedim-simit 10 meyve suyu 15 kurustu-, bana simidi verdi, meyve suyunu vermedi, istedim ama sen 10 bin verdin yalan soyleme dedi, ne kadar zirladiysam da ne meyve suyunu, ne de parami alabildim geri, o küçücük hevesimi de kursagimda birakti o huur çocuğu, suan universitedeyim, hala hatirladikca gozlerim dolar, o huur cocuguna olan kinim, nefretim hala ilk gunku gibi durur, içimde bir yerlere öyle bir durur ki hala... neyse picler gözlerim doldu yine biraz da uzun oldu sanirim affola

beyler hepimizin ortak noktaları var. hepimiz o yollardan geçtik buradaki bütün kişiler hiç bir zaman nereden geldiklerini unutmayacaklar. kimsenin hakkını yemeyecekler iyi ki de fakir doğmuşum.

peki kimdir bu the verve ? zengin mahallesinde büyümüş fakir çocuk.

filmle kola soslu cips yiyolardı bende yogurdu aldım elime cips yiyomuş gibi davrandım lan yazarken utandım :(

bir de ilkokuldayken annem okula beslenme koyardı, icecek olarak da meyve suyu almazdik, eskiler bilir gerci hala var hani şu 1 e 10 meyve suyu konsantreleri vardir ya 5 litrelik satılır, tadi gibimsonikten otedir bir taka benzemez, bardaga ya da siseye az birsey koyar ustune su koyar calkalar meyve suyu yaparsın, iste ondan alip koydugu zamanlarda anlamaya baslamistim, cok sukur duzeldik sonradan suan iyiyiz...

hepsini tek tek okudum yaşadığım şeyler aklıma geldi amk hayattan vazgeçireceksiniz beni yapmayın beyler :(

bi keresin de aşık olduğum kız bize misafirliğe geldi.
tabi ona aşık olduğumdan haberi yok.
utangacız ya söyleyemyoruz.
neyse işte 13 14 yaşların da falanız, annem ablam kardeşim ben ve kız sofraya oturduk.
sofrada 2 yumurta var bi tabak da zeytin..
biz kardeşler de yumurta sevmiyoruz diyip kıza verdik :(
hiç unutmuyorum kız ikisini de yemişti *
bide köyün zenginleriydi lan düşünsenize amk..
o günden sonra kızla ne konuştum ne de suratıma baktı..

yazdikca yazdım neymisim amk eskiden simdi iyiyizde Allaha Şükür herkez bit gun düzelir inşallah