gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

kurgu ama iyi yazıyorsun panpa

rizörvid panpa okuyoz yaz

yazsana artık amk ya

panpaaa al hediyem olsun

http://imgim.com/4326incir9033137.jpg

edit: çArşı taraftarıyım bu pastayı yolladım idare et.

size burda anlatamayacağım bir his vardı o gece içimde. sabah pencereden kafamı dışarı çıkardığımda duyduğum istek ve arzu içimi kemiriyordu. bankta otururken karnımın aç olması veya üşümem gelmiyordu aklıma. oysa hep düşündüğüm şey insan açken veya gece sokaktayken aklına gelen tek şey güzel bir yemek ve ateş olur. kimse o anda tanrıyı veya ibadeti düşünmezdiama o gece açtım ve it gibi titriyordum, bankın soğukluğundan arada kıçımı kaldırıp nefesimle ısıtmaya çalışıyordum bankı o derece.ama aklıma ne yemek geldi ne de ateş.o an düşündüğüm tek şey içimi kemiren duman arzusuydu.

hayatımda hiç sigara içmemiş birisi nasıl olur da duman yutmak isterdi. sanki yıllardır açtım ve o duman da bir dilim ekmekti. daha fazla dayanamadım ve sokaklarda açık tekel bayii aradım.bi kaç sokak geçmeden buldumda. girdim içeri ve sigara istedim 10 tl uzatarak. adam hangisini istersin dedi. farketmez dedim bende ne marka biliyorum ne de fiyat.bi tane de kibrit alıp çıktım dışarı. adamın verdiği bozuk paraları saymadan cebime attım ve soğuktan titreyen ellerimle acebi bir şekilde paketi açtım ve bi tane çıkardım. kibriti 3. denememde yakıp sigarayı titreyen iki parmağımın arasına sokuyorum. hayatımda içtiğim ilk sigara o gece yaptığım en doğru hareketti bunu şimdi bile anlıyorum amk...

panpa seri yaz mk

Rezerveeed

o geceye geri dönücem ama önce size biraz lise ve öğrencilik kişiliğimden bahsedim. orta sıranın en arkasının bi önünde otururdum. derste utangaçlığımdan sürekli suskun suskun otururdum. hepinizin sınıfında benim gibi bi zavallı vardır zaten eskilerden beri, tanırsınız beni. hani şu kızlarla konuşurken, göz göze gelirken veya derste hocanın biri bi soru sorduğunda heyecanlanıp kızaran tip varya işte o benim. kaç tane öğretmenimden nefret ettiğimi burda sayamam.ama galiba hiçbirini sevmiyorum.

tenefüslerde dersten farksızdım. ayağa kalkamaya utandığımdan kaç ders tuvalete gitmediğimi biliyorum amk. anca sınıfta bir iki kişi kalırsa falan yoksa okul dağıldıktan sonraya kadar tutardım çişimi. biliyorum amk acınacak bi insanım. tahmininz üzere pek arkadaşımda yok zaten sınıftan.her tenefüs yanıma gelen ve ayy sen neden hiç konuşmuyosun ya diyen kızlardan
sen ne kadar malsın lan kalkıp dolaşsana biraz diyen erkeklere kadar her türlü öğrenci gördüm okulda.her tenefüs en az iki tanesi aynı şeyi söylerdi bana.

bu sebepten ötürü 11. sınıfta tenefüslerde rahatsız edilmemek için kitap okumaya başladım.ilk başlarda kitabı sadece önümde süs olarak tutardım. birazda sınıfa kitap okuyor havası vermekte vardı tabi içimde.ama sonralarda kitapları gerçekten okumaya başladım. artık nerdeyse her 2 günde 1 kitap bitirir olmuştum.bu huur evlatlarının bana böyle bi alışkanlık kazandırması da ilginç bi nokta tabi...

reserved

rizorv bakalim

Reserved

rezerved

reserve

neyse biz o geceye dönelim karakterimi az çok anladınız artık, ezik asosyal bi liseliydim işte amk. saat gecenin 12 buçuğunda tekel bayiinin önünde içtiğim o sigara hayatıma biraz da olsa renk katmıştı. biraz koyu bir renkti ama olsun renksizlikten iyidir.o gece bankta anladığım bir gerçek de insan geceleri zamanı resmen ellerinde hissediyor. yani geçen her saniyenin kıymetini anladım o gece. kıçım titreye titreye bankın üstünde sabaha kadar oturup sigara içtim.

gecenin tüm renklerine şahit oldum o anlarda. önce zaten karanlık olan hava dahada karardı,her saniye artık daha fazla karanlık olamaz amk diyodum resmen.ama oluyordu işte her saniye daha da kararıyordu hava. sonra birden sanki zaman geriye akıyormuş gibi karanlık aydınlığa dönmeye başladı. hava renkten renge girereken benim rengimde değişiyordu. hava karardıkça aydınlanan duygularım yerini hava aydınlanırken kararan duygulara bıraktı. karamsarlık,öfke,ve yüzüne hasret kaldığım üzüntü her yanımı sarıyordu gün yavaşça doğarken.

hava gittikçe daha hızlı aydınlanıyordu. geçen saatlerdeki soğuğu artık hissetmiyordum.ve en garibi ailem aklımda değildi.o tekel bayiine girdiğimden beri aklıma bi an olsun gelmemişlerdi.

güneş artık iyice yüzünü gösterdiği anda karanlık çöktü gözlerime. gecenin en karanlık halinden bile daha karanlık. birden elektirikler kesilmişti sanki heryerde. duman gibi karanlıktı işte amk. gözlerim karanlığa alıştığında uyandım birden bir bankın üstünde.

sıçmassan hikayeye şukular şelale 38 partlik bi ask heycan sevinc ve mindfuck bir finalle bitmis bi hikaye isteyen varsa bunun yaninda başımdan geçen acı tatlı bi hayat hikayesi den devam edin hem entry birikir burda.

be amk insan kendini değiştirmek için hiç mi çaba göstermez

uyandığımda güneş tam tepemdeydi. ayaklarımın önünde duran kibrit çöpleri ve kibrit paketi çekti önce dikkatimi. anlamsızca bakıştık 1-2 dakika onlarla. neler olduğunu kavramaya çalışıyordum o anlarda galiba yada öyle bişey.sol elimin altında biraz ıslak sigara paketini fark ettim sonra. alıp içine bile bakmadan koydum cebime. hala herşey yerine oturmamıştı. parça parça aklımdaydı tüm gece.bir ara yanımdan geçen bi sokak köpeğini hatırlıyorum banktan güç bela ayağa kalkarken.

içinde bulunduğum parkı ömrümde ilk defa görüyorum. sabah yürüyüşü yapmaya gelen insanlardan top oynayan çocuklara kadar baya kalabalık bi park. yürüyorum biraz ve parkın çıkış kapısını görüyorum. yolda yürümeye devam ediyorum nereye gittiğimi bilmeden. hasgibtir amk nerdeyim la ben gibisinden kelimeler dolaşıyor aklımda.bi 20 dakika kadar endişe içinde dolaşıyorum sokak sokak. sonra o tekel bayiiğini görüyorum uzaktan. biraz yaklaşınca tüm o parçalar birleşiyor zihnimde.bir anda alarm sesine uykudan uyanmış gibi kendime geliyorum telaş içinde.

lan naptım ben amk neden kaçtım evden dalan derken kaldırıma çöküyorum. ellerim kafamın arasında ağlıyorum hafif hafif. sonra sokaktan geçen bi kaç kadının sesiyle kendime gelip toparlanıyorum. acilen eve gitmeliyim amk lan diyerek tutuyorum evin yolunu...

eve giderken aklımdan geçirdiğim binbir türlü seneryoyu şuan bile düşününce gülüyorum amk. neler düşünmüşüm lan öyle. neyse konumuza dönelim, yolda ceplerimi yokluyorum neler duruyor yerinde diye. ıslak kıyafetlerim kurumuş, bordo rengi pijamam ve cebindeki kalemle küçük defterim yerinde. diğer cebimde sigara paketi ve yaklaşık 130 lira para var. sigara paketini gizlice cebimden çıkarıp kimse görmeden atıyorum köşeye bi yere.

ve nihayet evin sokağına giriyorum baya baya korku ve heyecan içindeyim. napmışlar acaba polise gitmemişlerdir inşallah falan diye dua ederek bozuk sokak lambasının önünden giçiyorum bizim evin pencerelerine bakarak. perdeler falan kapalı. birden kafamı çevirim elektrik direğinin önünde duran kumbaramı görüyorum onuda alıp hızla apartmana giriyorum.

ne zaman attım seni amk diye soruyorum kumbaraya böle bi malım işte. neyse çıkıyorum evin olduğu kata çalıyorum kapıyı kimse açmıyor.15 defa çalıyorum kapıyı tık yok. mecbur oturup merdivenlere bir elimde kumbara ve terli vücudumla beklemeye koyuluyorum ailemi...

kişilik olarak birbirimize çok benziyoruz. iyi bir insan olduğun anlaşılıyor. her şeyin farkındasındır ama sesin çıkmıyordur. kendini öfkeye ve nefrete kaptırma kendini yok edersin.

merdivenlerde oturup beklediğim anlar bana dün gece elektrik direğinin altından camdaki anneme baktığım o anı hatırlattı. sanki yüzyıllar önceymiş gibi geliyordu bana. çok uzak bir zamanın yankısıydı(pink floyd-echoes) sanki o anlar zincirlemesi. elimde kumbaramla beklerken birilerinin merdivenlerden çıktığını duyuyorum. sakinleşmiş olan kalbim artık eskisinden de hızlı atmaya başlıyor. hatta kalbimin sesini bile duyabiliyordum anda. heyecandan titreyen vücudumu sakinleştirmeye fırsat kalmadan birden karşımda belirdi annemle babam.

onları gördüğüm anda,o kısacık anda yüzlerce şey geldi aklıma. tornavida,ışık, kültablası,pencere gibi alakasız şeyler geçti gözlerimin önünden birkaç salise içinde. kendime geldiğimde sol yanağımda bir tokat acısı durdum babamın ellerinden gelen. arkasından annemin hıçkırışları ve çabuk eve gir, nerdesin sen sesleri. kapının eşiğinde başka bir tokat ve birbiri ardına gelen sorular duydum. hepsine saçma ve üstü kapalı cevaplar vererek 10 dakika oyalandıktan sonra odama gittim. kendimi yatağa attım ve aklın alamayacağı kadar rahat bir şekilde öylece uzantım.

hani lisede tahtaya kalkıp bişiler söyledikten sonra yerine otururken duyduğun o rahatlama veya çok susadığın bir anda kana kana su içmek varya işte o türden bi rahatlamaydı. sanki artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış gibi hissediyordum. artık eski ben yok diyordum kendi kendime. uzun bi süre bu düşüncelerle oyalandıktan sonra uykuya dalıyorum yeniden ve aklımda tek bir soru var bir daha ne zaman sigara içeceğim...