gelin beyler dün gördüm ki insanlık ölmekte

@1 panpa arkadaşlarımın aldığı louis vuitton çantaları düşününce milyarlar veriyolar amk kendi yaptığım alışverişleri düşününce utanıyorum bazen amk toplumun bize dayatmalarını gibiyim. ben üstümde tommy tshirt olunca o tshirte 150 lira vermiş bi adam gözüyle bakılmasını gibiyim. ama diğer türlü de olmuyo. insanların sana bakışı, senin vizyonunda o kıyafetlerin ayakkabıların çok önemi var. neysse gece gece yardırdık yine amk.

rezerved

@103 başta çok üzüldüm, en sonda sevinç gözyaşları döktüm. öyle bir anlattın ki sanki ben de yaşadım o olayı.

"uyan süpermen daha uçacan" yani diyeceğim o ki hayat böyle panpa kimileri son model arabaları ile mekan mekan gezerken kimileri 40 tl'nin hesabını yapmak zorunda kalıyo düzen bunun üzerine kurulu

@1 1.hikaye zencinin niyeti bozuk
2.hikaye amcık çıkarıp annenin cebine gizlice koysaydın 40 lira ne gelip yazıyon buraya

noliy la feylesofmu oldunuz ha

vay amk çocukluğuma döndürdünüz lan beni.

lise yıllarıma kadar pek iyi değildi durumumuz bizimde. ayakkabı muhabbeti çok dönerdi ozamanlar. hepsi anlatırdı şu kadar lira ayakkabı bu kadar lira ayakkabı falan diye hep ezilirdim. bir keresinde komşudandı sanırım ayakkabı vermişler. ben de giydim bunu o zengin ayaklarına takılan arkadaşlardan birine de 45 lira bu ya falan diye yeni aldım diyordum vay amk.

yine ortaokul zamanlarında bilgisayar yoktu ozamanlar amk bizde. arkadaşımın birinde vardı bilgisayar giderdik ders çalışmaya bilgisayarda oynardık. bu grafi 2000 falan o noel dayıların yeni çıktığı zamanlar. neyse amk o arkadaş bize geldiğinde ders çalışmaya bir tane masa lambası vardı ben de onu açardım. altta kalmamak için amk. neyin kafası derseniz o da farklı bir şeydi sonuçta öyle düşünürdüm.

bir keresinde cebimde 200 bin lira para vardı hiç unutmam iki tane 100 bin yani. kağıt para bilenler bilir. kırmızı gibiydi rengi. sanırım bir simit bir ayran parası ancak oluyordu. bir tane bin vardı ceplerimizi arıyor muallak büyük sınıftı bizden. dua ediyordum cebime elini atmasın da rezil olmayayım millete diye.

pantolon mevzuları falan hep aynı zaten sizle. tek pantolon olurdu hep.

bir de babam maaşın yattığı gün sabahtan giderdi parayı çekerdi börek alırdı börekçiden. sadece o zamanlar yerdik börek. hep 4 gözle beklerdim.

tekirdağlıyım ayrıca bilenler bilir tekirdağ köftesini. köye gitmişsek bir haftasonu döndüğümüzde sadece o köfteden yiyebilirdik. mutlu olurdum ne bileyim.

şimdi Allah a şükür durumumuz iyi. öğrenci evindeyiz bir kere amk. cebimde param yoksa gelmediğinden değil koduğumun kapitalist düzeninde her şeyin parayla olması. tüketim toplumuyuz sadece. neyse sakinim bu konulara girmeye gerek yok sabah sabah.

@134 börek günü güzel hatıraymış panpa.

bir gün arkadaşla ne yesek tribindeyiz. o diyo şunu yiyelim yok lan diyorum dün yedik ben diyorum şunu yiyelim yok lan diyo sabah bilmem kimlerle yedik biz onu. falan filan derken bi baktık sokağın birinde nohut-pilav satan biri var gel lan dedik pilav yiyelim aq. neyse gittik hayırlı işler vesselam abi dedik doldur tavuğu bol ayranı soğuk olsun başladık yemeye. o ara orta yaşlı bi kadın geldi çocuğuyla pilavcıya. pilavcı dediğim seyyar tabureleri falan var oturuyoruz öyle. fiyatını sordu önce. sonra bi tabak yaparmısın dedi. aldı neyse tabağı uzattı çocuğa. çocuk da muhtemelen 8-9 yaşlarında. o ara çocukla göz göze geldik. ayranı yudumluyodum tam. anne dedi çocuk ayran da alalım mı? hayır oğlum dedi ayran alacak paramız yok şimdi, onu da sonra alırız. ve çocuğun elinde plastik tabak ilerlemeye başladılar. ben ilk başta anlam veremedim aq. dedim ki arkadaşa heralde çocuğun bi rahatsızlığı falan var dokunuyo ayran yoğurt gibi şeyler. yoksa ne bileyim aq ayran dediğin 50 kuruş lan. sonra da dank etti aq ohaa dedim ya harbiden yoksa ayran parası ve sırf 50 kuruşu olmadığı için o çocuğa ayran alamadıysa. ve o çocuğun bana bakışı gelmeye başladı gözümün önüne. çok kötü hissetmeye başladım kendimi. yemeği ayranı falan geçtim karnım karıncalanmaya başladı resmen. yemin ediyorum alıp bi koli ayran koşacam peşlerinden, başta yedik bi tak utancımdan yerimden de kalkamıyorum. neyse uzatmayayım. o gün bu gündür ayran içemiyorum hatta ne zaman bi yerde gibik bi ayran görsem bu mevzu geliyo aklıma ve dünyanın en büyük huur çocuğu olduğumu düşünüyorum. ben böyle düzenin gelmişini geçmişini gibeyim.

@136 uykudan sonra okuycam panpa

lan yemin olsun duygulandım mk ya.. off..

upupupupupuppu.. bi yararım olsun.. nöbetten çıkıcam şimdi.. biraz uykum olsa bişeylerde ben yazıcam mk..

1- otobüs pahalı olmasa bu kadar öyle bir sorun çıkmaz
2- herkes zenginmi amk

niye moral bozuyosun panpa

reserved adamsınız lan

tc de acından ölen insanlar var amk tek yol devrim

eskiden insanlar birbirleriyle konuşurdu. sohbet etmeye yer arardı. camdan cama, balkondan balkona...

artık öyle bir zihniyet doğdu ki belki istemeden... oturdugum sitede 40 küsür daire var ve hergün sabah akşam onlarca insanla apartmanın çıkışında karşılaşıyorum..

ilk başlarda hep günaydın, iyi akşamlar diye selamlayıp geçerdim. baktım insanlar zoraki cevap veriyor ya da cevap vermek istemiyor, kaçarcasına uzaklaşıyor artık bende o lanet olası apartman kültürüne kapıldım. bende artık kimseye selam vermiyorum, teşekkür etmiyorum. ölmüşüz olum biz !

hay amk ağladım binler

akbili bitik oldugu halde otobuse binenlerin amk. kimse vermek zorunda mı ona akbil beter olsunlar. binmeden bi kontrol etsinler

eskiden sokaklarda gece yarısı olmadan kimse çekilmezdi çocuklar top oynardı, saklambaç oynardı, sokaklar bu kadar ıssız değildi bakkallar hesap defteri tutardı korkmadan

şimdi güven azaldı toplumda bahsettiğim şeyler bi kaç örnekten öteye gitmez şimdilerde. kaza yapan birine kavga eden birilerine yolda gasp edilen birine karısını döven öküze, öküz gibi bakıp geçip gidiyoruz. duyarsız olduk koyun olduk mal olduk artık.

Of amk of adaletini gibeyim dünya