geçen yıl tam bugün ihanete uğradım

dayanamadım o günden sonra. hangi ortama girdiysem içimdeki parçaları bütünleştiremiyordum. alkol kullanmasını sevmezdim. aslında böyle durumlarda faydası oluyor. insan bir kaç saat gülmek istiyor. her şeye rağmen... ya da ağlamak. bir şeylere sarılmak, bir şeylere sığınmak istiyor. bir şeylere teslim olmak istiyor ki ben teslim oldum. alkole verdim kendimi ve yalnızlığa teslim oldum. ortamlardan çekildim. kendimi toplamaya karar verene kadar orda burada şurada ağladım. sarhoş gezdim.

tamam

derslere gitmiyordum. hayat umrumda değildi ki zaten. sadece merve ile yaşadığım günleri düşünüyordum. çok güzel günlerdi lan. çok güzel günlerdi ve ben hayatımın geri kalanını onsuz bir saniye olmayacalk şekilde planlamıştım.
geçen yıl başka şehirde okurken o buradaydı.
ona sürpriz yapmak için buraya gelmeye karar verdim. beraber memlekete dönecektik. tren yolculuğu yapacaktı. yol beklemesiyle birlikte bir gün sürecekti ama öyle bir gün ki hayatımın en güzel anlarından birisi olacaktı çok heyecanlıydım.
ilk gelemeyeceğimi söylediğim zaman merve o kadar çok üzülmüştü ki daha sonra oraya gittiğim zaman bazı arkadaşlarıyla planlı bir şekilde ayarladık vce birden karşısına çıktım. bana öyle bir sarılmıştı ki, şaşırmak bu denli güzel olurdu, sarılmak bu derece içten olurdu. o kadar özlemiştim ki onunla birlikte alınan nefes rahat bir şekilde veriliyordu. şimdiki aldığım nefes neyin nesi bir türlü anlamıyorum.

tüm gün boyunca onunla elele bu şehiri gezmiştik. ve bir çay bahçesine oturup o ve arkadaşları sohbet etmeye başlamıştık. beni çok özlemişti ben de onu çok özlemiştim ki hep birbirimize sarılıyorduk. o omzuma yatıyordu ben onun ellerinde ellerimi gezdiriyordum. daha sonra annem aradı.
annemle birazcık konuştuktan sonra
"Bak kime veriyorum" dedim. telefonu merveye verdim.
"Alo! anne"
annem buraya geldiğimden habersizdi. ama "anne" diyen kişinin merve olduğunu bildi.
"kızım nasılsın" dedi."siz nasıl bir araya geldiniz ya."
"annecim murat geldi buraya bana sürpriz yapmış."
öyle bir konuşmuşlardı ki. aylardır konuşuyorlardı zaten. aylardır onlar gelin kaynana benim sohbetimi ediyorlardı. ama kötü değil. öyle güzel konuşuyorlardı ki hayatımda en fazla değer verdiğim iki kişi birbiriyle anlaşıyor ben Allaha dua ediyordum.
Merve bana Allahın hediyesiydi.

o gün bu şehirde yurtta kaldım ve ertesi günü merve mervenin kuzeni ben ve bir hemşerim beraber şehri gezdik ve tren garına gittik. bir kaç saat trrren garında bekledik. bekledik ama mervemle elele sarmaşdolaş. bu kadar güzel bir beklemeyi hayatımın sonuna kadar yapabilirdim.

reserve

daha sonra gelen trene bindik. aktarmalı gideceğimiz için başka bir şehrin tren garında indik ve orda sabaha kadar bekledik. mervemle bir gecenin sabahına beraber ulaşacaktık. mervemle bir geceyi beraber geçirecektik. mervem uykusu geldiği zaman benim dizimde uyuyacaktı.
"uyumak istemiyorum"
"neden"
"çünkü uyuyunca zaman çabuk geçiyor ve bu anı bitiriyoruz."
"ama gözlerin kan çanağı olmuş bir tanem." "bahar gözlümsün sen benim, yazık değil mi bu bahara?"

bir on beş dakika uyuduktan sonra uyanıyor bu sefer inat ediyordu. dışarıya gidiyorduk soğuk havada birbirimize sarılarak ısınıyorduk. daha sonra bir banka oturduk. o kadar rahatsız edici bir soğuk vardı ki bunu dışarda hiç kimsenin olmamasından dolayı söylüyorum. yoksa ben rahatsız değildim. ben hangi ortamda olursam olayı yanımda bulunması gereken tek şey buradaydı.

"geldiğin için çok teşekkür ederim bir tanem."
kollarımın arasında omzuma yatıp, gözlerimin içine bakarken söylüyordu bunu.
"üşüyor musun aşkım."
başını reddederce sallıyor ve gözlerimin içine bakıyordu.
"Beni hiç bırakma olur mu?"
kaşlarımı çatıyor
"O nasıl söz. seni asla bırakmayacağım" diyordum.
"Seni çok seviyorum"
öyle bir çoook diyordu ki, bunu en içten hisseden insan bile bu kadarını başaramaz. bunun yalan olma ihtimali olamazdı...
olmamalıydı.

geçmişi düşünmek iyi gelmiyordu. buraya geldim bir şeyler yapmalıydım özellikle planlarımı iyi ayarlamalıydım. bir kaç gün sonra derslere falan gitmeye başladım. müzik kulübünden bir yığın azar yedikten sonra tekrar katılmaya başladım onlara.
daha sonra bir yığın kişiyle tekrar samimiyet krmya başladım ve yurttan çıkma kararı aldım.
"eve çıkacam" dediğim zaman bir kaç arkadaşım ev arkadaşı olmayı teklif etti. tabi ben içlerinden Adem in ev arkadaşı olmayı kabul ettim.

nazife ile aramdaki ilişki gittikçe soğudu. ve bir yerden sonra nazife bitirdi. ilgilenmediğimi falan düşündükten sonra...
müzik kulübünde bir ay kadar etkin oldum. gitar kursları veriyor canlı müziklere katılıyordum.
arada bir arkadaşlarla içiyordum.
Adem içki ortdıbına katıılmadığı için arkadaşları ben eve çağırmıyor genelde ben misafirlik yapıyordum.

müzik kursunda mervenin arkadaşları da benden kurs alıyorlardı. bir gün tuğçenin bir probleminin olduğunu fark ettim. hani kızlar belli eder.
aslında problemin ne olduğunu biliyordum. erkek arkadaşı mevzuusuydu. 3 aylık ilişki de en az 15 defa ayrılmışlar ilişkinin cırkı çıkmıştı. kimse önemsemiyordu. benim açımdan da konunun önemli olmasının nedeni tuğçenin bu konuda yalnız kalmasıydı.

reserved

hadi evlat bırak o klavyeyi elinden

"bir sıkıntın mı var" ile başlayıp biraz içten ve samimiyetle konuştuktan sonra bundan kolay iş yoktu. kız içini iyice açtı. aslında benim için o kadar da önemli olmayan bu olayla planımın parçalarını birleştiriyordum. önemsiyormuş gibi yapıyordum. aslında bu konuları anlatacağı kimsesinin olmamasının dert olduğunu söyleyince:
"bu konularda seni her zaman dinleyebilirim ve elimden geleni yaparım.." dedim.

tuğçe ile bir kaç hafta sonra çok samimi arkadaş olmuştuk. bveraber ortamlara girmeye başlamıştık. böylece arzu ile mervenin diğer arkadaşları ile ve merve ile de ortamlara girmeye başlamıştık. ama ortam yavaş yavaş beni önemli yapıyordu. farklı olduğumu hissettiriyordum. içimden gelmeyen fedakarlıklar yapıyordum. sevimli görünmeye çalışıyordum ve başarıyordum bazı şeyleri.
"sen benim en iyi dostumsun." demişti artık tuğçe.
bu kadar mı kolay olurdu dostluk orası amenna. ama görüşü böyle olduğu için de, zamanında merve ye benim ihanetimden dolayı destek verdiği için de tuğçeden arzudan nazifeden nefret ediyordum.

okuyan varsa devam ediyorum yoksa ara vereceğim

ihanetin yıl dönümü şerefine bir sigara...

devam et panpa

et panpa