YAZ LAN GÖT

2 türlü de bize silah lazımdı. O adamdan silahını almalıydım. Hemen markete koştum. Adam yerinde yoktu ve koltuğunda kan izleri vardı, içerki odaya doğru gidiyordu. Diğerlerini çağırmalı mıydım bilmiyordum. Yavaşça arka odalara açılan kapıya yanaştım. Kapı aralıklıkyı. Elimle hafif ittirdim. Kan izlerinin sonunda yerde kasiyer adam uzanmış yatıyordu. Loş ışıklı biraz geniş bir odaydı, her tarafı görülmüyordu. içimden koşmak geliyordu, ama ses çıkar diye yavaş yavaş sakince geri geri gittim. Gözüm sürekli kapıdaydı. Her an bir şey çıkabilirdi. Yavaş yavaş giderken arkamdaki reyona çarptım. Lanet olsun ! hemen koşmaya başladım. Koşarken gözüme çarpan bıçak rafından bıçağı aldım ve hemen yırtmaya başladım. Dış kapıdan hemen fırladım. “ koşun hemen gitmeliyiz koşun ! “ diye bağırdım. Ne oluyor demeye varmadan herkes minibüse binmeye başlamıştı.

Hemen hemen kapıyı kapatma butonuna bastım, ellerim titriyordu. Minibüs hareket etmeye başlamıştı.Yan aynalardan sürekli dükkanın çıkış kapısını gözlüyordum. Herkes korkuyla camdan bakıyordu. Bazıları ne oldu ne oldu diye seslenmeye başladı. 5-10 metre uzaklaştığımızda arkamızdan koşan bir genç olduğunu farkettim. Bu da kimdi, niye otobüse binmemişti. insanlar hey dur ! birini unuttuk diye yanıma geldiler. O sırada ağaçların arasında tuvaletini yapıyormuş.
Ben
- Du dd duramam, duramam, duramam!
Adam
- Neden ne oldu? Bişey mi gördün? Dostum sakin ol, şimdi gidip o çocuğu almalıyız.
Ben
- Anlamıyorsun, orada, o adam, orada bişey var, o adam ölmüş, ya da her ne olmuşsa kanlar içinde yatıyordu. Şimdi durursak, o şey, her ne ise bizi görebilir.

Adam korktu ve hemen cama yapışıp izlemeye başladı.

Bende hayliyle korkmuştum. Gözümü aynadan ayırmıyordum. Bi anda irkildim. Dükkanın kapısından kasiyer adam çıktı. Üzerinde kan içindeydi, temizlemeye çalışıyordu. Gence el hareketleri yapıyordu, yanına çağırıyor gözüküyordu. içimden gitme gitme diye bağırdım. Genç biraz duraksadı, sonra kasiyerin yanına yavaş yavaş gitmeye başladı. Kasiyer hafif gülümseyince genç kasiyerle konuşarak içeri girdi. Lanet olsun ! Benim hatamdı, ama belki de gencin hayatına karşılık bir minibüs insan kurtulmuştu. Bilemiyordum, tek düşündüğüm şey içerde olanlardı. Yol düz devam ediyor, daha sonra 3e bölünüyordu. Gözümle aynayı takip etmeye devam ettim. Araçtaki herkes arka camda toplanmış dükkana bakıyorlardı. Derken gencin bağırma sesi duyuldu. Artık çok geçti, başımı öne eğdim ve önümde bir harita, bir bıçak, ve bir minibüs dolu insan vardı…

ses ver ses ver ses ver

Okuyan varsa şuku yoksa çugu

okuyan varsa ona gore devam edelim