/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 51.
    0
    rez bin
    ···
  2. 52.
    +1 -1
    up up up up up !!
    ···
  3. 53.
    0
    devam devam duygulandırdın bin
    ···
  4. 54.
    +2
    Dostum eline, edebiyatına sağlık çok soyut gidiyorsun böyle devam et; inşallah bozmazsın. (Buraya yazıyorum böyle devam edersen efsane olur.)
    ···
  5. 55.
    0
    rezerved
    ···
  6. 56.
    0
    hadisene aq
    ···
  7. 57.
    +3
    Burada mısınız beyler ?
    ···
  8. 58.
    +1
    Herhalde buradasınızdır, devam ediyorum ben.
    ···
  9. 59.
    +1
    Up up up up !!
    ···
  10. 60.
    +6
    -Bölüm 5-

    Flashbacks Of A Fool

    Mahalle sineması denebilecek bir yerdi, aslında içeri girerken ferre sinemadır diye düşünmüştüm, sıkılmıştım normal olan şeylerden, girdim içeri, özel gösterim yazıyordu. altında da filmin adı büyük harflerle Flashbacks Of A Fool Uyanmayı istercesine bekledim öylece, hiç hareket etmeden, tek istediğim şey uyanmaktı, olmadı, lanet olası gerçekti, gerçekten o gece o sinemada o film oynayacaktı, ve ben bir an önce kaçıp uzaklaşmak isterken, kendimi en ön sırada filmi izlerken buldum.

    Aslı, rutin olarak tuz bastıkları yaramdı. Yine birilerinin canını sıkmış olmalıydı ufaktan mutsuzluğum, çünkü onlara göre ben hep acılar içinde kıvranmalıydım, ölmemeliydim ama sürekli acılar çekmeliydim, mutsuzlukların en büyüğü bende olmalıydı, olmadı, bir zamanlar olmuştu tamam ama artık öyle değildi, mutsuzdum ama eskisi kadar değil.

    https://www.youtube.com/watch?v=yTb3Q_uA_A0

    Tam bu kısmı ile ilgiliydi sorunumuz, Aslının bana anlatmak istediği şey buydu. Bunu çok önceden anlamıştım, gerek yoktu bu filmi tekrar izlememe. Söylemek istemişti ama yapamamıştı.

    Giden de üzülür ama geride kalan ölür.
    ···
  11. 61.
    +5
    Aslı hep olacaktı, kaçmaktan vazgeçtim. Bunun sonu yoktu, hep kalbimde olacaktı, nereye gitsem benimle gelecekti zaten, vazgeçtim kaçmaktan. Aslı iyiydi güzeldi ama artık yoktu bunu kabullenmeliydim. Yapamayacağımı bile bile denemek istemiştim en azından, en azından denedim. Olmadı, kabullenemedim olmayışını, olsun yokluğuda güzeldi diyemedim, yoktu ve olmayışının da sonu olmayacaktı. Artık daha mantıklı kararlar alıp, daha az saçmalıyordum bunun farkına varmam beni sevindirdi.

    Beraber ağzına bile sıçtığımız arabayı satmaya karar verdim, önce arabayı nereye park ettiğimi bulmam gerekecekti. Bulamadığımı tahmin etmiş olmalısınız ? Karakola plakayı bıraktım bulduklarında bana ulaşacaklardı.

    Sonunda araba ve alıcı bulundu, noterdeyiz, devir işlemini gerçekleştirip Aslı'dan biraz daha uzaklaşmış olacağım, tek imza kaldı. Noter kağıdı önüme bıraktı.

    Uyanmayı istercesine bekledim öylece, hiç hareket etmeden, tek istediğim şey uyanmaktı, olmadı, lanet olası gerçekti, Yuvarlak kırmızı bir dairenin içinde büyük harflerle ASLIdır yazıyordu. Birilerinin canını gerçekten feci sıkmış olmalıydım, bu kadar acımasız olmalarının hiçbir sebebi yoktu, arabayı satmanın bir çözüm olmadığını, artık zihnimi temizlemem gerektiğini anlayıp evin yolunu tuttum, tek istediğim uyumaktı, uyanmamak istercesine, ölmek istiyordum aslında, ama ölmek çocuk işi. Büyümüştüm artık ben. Ölemezdim.
    ···
  12. 62.
    +1 -1
    hele gardaş ne anlatıyon sen ya amk gece gece bir anda böğrüme öküz oturttun bu arada aslı ne beşyıl öncemi gitti ne zaman gitti zarfın sabahı hangi sabah içinde ne vardı amk herşeyi kopuk kopuk anlatmışın
    ···
  13. 63.
    +2
    abi devam
    ···
  14. 64.
    +4
    -Bölüm 6-

    Sigaram yine bitmişti, hiç olmadığı kadar erken bitmişti ama bu sefer. BüfBüf'e gitmek istemiyordum, ne insanları mahçup etmek ne de yaaa ne gereği vardı, biz onu zaten içimizden geldi diye yapmıştıkk muhabbetlerine girmek istiyordum. istediğim tek şey, yandıkça karamel aromasını damağın en üst noktasına bırakan, ve dumanı üflerken is kokusunu burnunuza ihtiva eden bir paket Kırmızı Marlboro. Evin yakınlarında zincir marketlerden biri olacaktı, ve sigaraya satıyor olmalıydılar, gerçi çok uzun zaman olmuştu Migros, Carrefour gibi yerlere girmeyeli, belki sigara satmak yasaklanmıştı, kim bilir. En azından iki insan görürüm bahanesiyle yola koyuldum.
    ···
  15. 65.
    +1
    devam et
    ···
  16. 66.
    +1
    reserved
    ···
  17. 67.
    +2
    işte ölcez gitcez dimi lan? son acı yani? he, müdür?
    mnkym bi tane de başlık melankoli ve depresyonu derinleştirme haricinde bişey uyandırıp içimde ilgimi çeksin artık yeter lan.
    ···
  18. 68.
    +2
    Diğer insanların gözünden anlatmam gerekiyor burayı : Hava çok güzeldi, ne sıcak ne soğuk. Güneşte tam olması açması kadar açmıştı ne az ne fazla, her yer de koşuşturan insanlar, bu güzel havanın tadını çıkarmaya gelmiş çiftler vardı, hayat yalnızca insanlara değil, kuşlar içinde güzel olacak ki, cıvıl cıvıl uçuyorlardı.

    Bana göre yine taktan bir gündü, sigaram yoktu, dünya'nın güneş sisteminden bağımsızlığını ilan etmesi bile ilgimi çekmeyecekti çünkü sigaram yoktu. Kırmızı Marlboro'mı almıştım. Artık sigaram vardı, ama yine taktan bir gündü, demek ki günlerin taktan oluşu sigaramın olmasına bağlı değildi artık, insanlar gereksiz bir şekilde mutluydu, sanki üzülecek hiçbirşeyleri yokmuş gibi, cadde boyunca kahkaha atarak yürüyenler, beraber öleceklerini sanarak birbirinin gözlerinin içine bakan çiftler, içim daralmıştı yine, yine kendi kabuğuma çekilmem gerektiğini anladığım zamanlardan birindeydim. Sık sık olurdu, mutlu insan görmeye tahammül edemezdim, dünya taktan bir yer, bu kadar mutlu olmayı nasıl başarıyorlardı anlamıyordum
    ···
  19. 69.
    +2
    Moralim zaten bozuktu sebepsiz yere , iyice gibtin kardes. Ama olsun zevk almiyorum degil bu ruh halinden. Midem bulandi gozlerim yasardi amk. Devam
    ···
  20. 70.
    +2
    Devam etsene amcik
    ···