işsiz kaldım ama evde dövme yapmaya devam ettim. iyi kötü yolumu buluyodum parasız kalmıyodum. Sonra gün geldi çattı ablamı istemeye geleceklerini konuşuyorlar evde baktım. Hiç umursamadım bile, bitmişti benim için çünkü ablam falan yoktu. Aynı evde yaşamak zorunda olduğum biriydi sadece. Aylarca o kadar sıkıntı çekmemin altına tereddüt etmeden imzasını atmıştı çünkü. Ben babama evde olmayacağını söyledim. Asla onun yanında yöresinde gösteriş yapmam kimseye dedim. Babam şöyle derin bi of çekti. Genç adamsın, bu saatten sonra ağzına iki tane çakıp dediğimi yaptıramam. Kararlarına da saygı duyarım ama senin de bana saygı duymanı beklerim. Sen burda benim yanımda olmazsan, en çok ben rezil olurum bu evin direği benim, çocuklarını bir arada tutamıyor derler, bizi insanlara böyle göstermek istiyosan sen bilirsin dedi. Haklıydı ama benim hiç içinden gelmiyordu. istemeye istemeye kabul ettim. Haftasonu geldiler bunlar, oturdular vırvırvır boş boş saatlerce konuştular. Konu sürekli bana geliyodu bi şekilde illa biri bi soru soruyordu. Ben de babamın göğsünü kabartacak şekilde konuşuyordum sürekli. Olgun tavırlar şekilli falan işte anladınız. Allah'ın emri peygamberin kavli cart curt istediler bunlar. Babam da klagib konuşma yaptı gençler şöyle böyle beğenmişler falan diye. Bir anda herkes bana dönüp baktı. Kardeşimiz ne der bu işe diye sordu adam. Ölüm sessizliği oluştu ortamda herkes gözümün içine bakıyo. Şöyle bi kastım kendimi dedim ki; bizde babamın sözünün üstüne söz söylenmez, Allah mesut bahtiyar etsin. Babamın gözleri doldu, elini dizime vurdu helal olsun lan der gibi. Ayaklandılar kalkıp gibtir olup gittiler. Damat bıraktı ailesini gidip. Geri gelecekmiş, ablamın arkadaşı onun manitası falan bunlar gezeceklermiş kutlama gibi birşeyler işte. Ablam kalktı bana sarıldı, çok ağladı ama öyle böyle değil. Hadi merveyi al siz de Gelin dedi. O şekilde gitsek arabada sıkışacaktık, bide o arkadaşıyla sevgilisini hiç sevmiyordum. O aralar da bi abimiz var arkadaşla beraber bi kaç işini koşturuyoruz, adamın arabası bizde kalıyo çoğu zaman. Araba da peugetot RCZ amk felaket birşey. Aradım arkadaşı arabayla işin var mı diye yokmuş gel al dedi. Ablamlar da eniştenin arabada oturdular bizim kapıda bizi bekliyorlar. Ben gittim arabayı aldım, oradan da merveyi almaya gittim. Sonra kapıya geldik damadın yanın bi yanaştım, hepsinin aklı gitti. Araba yapılı egsoz falan araba yılan yılannn. Çıktık galata falan yaparız diye enişte önden gidiyo ablam arabayı çok beğenmiş şey demiş şimdi o arabada olmak vardı :D enişte de baya bozulmuş tavır falan yapmış ablama git ona bin o zaman demiş :D Işıklarda yan yana geldik bu bana kapışalım mı dedi :D vatan caddesindeyiz. Olur gel kapışalım dedim altımdaki araba 156 beygir benzinli amk :D eniştenin araba da Dacia amk. Bunu önce saldım bu baya bastı gitti Merve niye basmıyosun falan diyor. Ama bi yandan da korkuyo. Bu arayı açtı baya, bi yapıştırdım vatan caddesini birbirine kattım en son bunlara bi makas attım kaza yapacaklardı az kalsın. Hayatta acımam keşke yapsalardı hatta amk :D

Hayat artık benim için amacını yitirmişti. Tek tesellim Merve'nin hayatımda olmasıydı, bana güç veren tek bir şey vardı o da Merve'nin sımsıkı sarılıp yanımda olduğunu desteğini göstermesiydi. işe de mecbur kalmıştım artık, çalışmak istemediğim geçici bir işti ama artık kalacak tek yerim o dükkanın alt katındaki kokuşmuş kanepeydi. Merve bazı akşamlar yanıma gelirdi benimle kalırdı hatta o pis yerde. Evden yemek yapıp getirirdi, çamaşırlarımı alıp zütürüp evde yıkardı. Öylesine destek oluyordu ki bana, beni yıkabilecek hiçbir kuvvet yok gibiydi. Alkole çok fazla kendimi kaptırmıştım günlük kazandığım para dışardan söylediğim yemeğe, sigaraya, alkole gidiyordu. Ben yaklaşık 6 ay böyle yaşadım. Damacanayı kesip kova yaptım, bi tane de kap ayarladım dükkandan ketılda su ısıtıp 1 metrekare tuvalette banyo yapıyordum. Çamaşırlarımı Merveye vermeye çekiniyodum artık. Sonuçta evde 4 kadın yaşıyolar donumuzu yıkayıp balkona astırıyoruz yakışık almıyodu. Kıyafetlerim, üstüm başım kokmaya başlamıştı. Bütün gün su taşıyordum ister istemez terliyordum. Banyo yapsam bile kirli kıyafetleri giyiniyordum. Resmen bitik bi haldeydim, yerlerdeydim. Pgibolojim tamamen bozulmuş, iyice saldırgan biri olmuştum. Trafikte sürekli arabadan inip kavga ediyordum. Müşterilerle polemiğe giriyordum. Alkol içmesem yine bu kadar olmazdı halim ama para oraya gidiyordu kendimi unutmuştum resmen. Ayrıl barış oldu bi defa daha merveyle ama uzun sürmedi fazla. Derken benim patron dövmeciliğe heves sardı o sıralar, gitti kendine amatör bi makine aldı. Öğrenmeye çalışıyor falan biz de yaptırdık kötü de olsa :D bi gün elemanlardan biri makineyi yere düşürdü makinenin arka tarafı yerinden çıktı. Çocuk biraz laf yaptı sonra yeni makine almak istediğini falan söyledi. Benim de çok dövmeci arkadaşım vardı ulan dedim ben bunu birine satarım. Çocuğa dedim sat bunu bana ben bunu okuturum birine. 400 liraya aldım makineyi çocuktan koydum kenara. Benim o karakola gelen arkadaşla oturuyoruz bi akşam kafe de çay falan içiyoruz. Çocuğa söyledim makine aldım satıcam kulağın delik olsun falan diye. Çocuk da hadi bana dövme yap dedi. Ufak tefek bir şeyler biliyorum ama dövme yapamazdım olmaz olum salak mısın bin olacak kolun bacağın dedim. Tutturdu yap diye, gibin sağolsun aga en fazla nolabilir hadi yapalım dedi. Geçtik dükkana bu ayak bileklerine yazı yazdırmak istedi, ben de bildiğim kadarıyla yapmaya çalışıyorum transferi falan bir şekilde yapıştırdım yazıları ayağına çıkardım transferi. iğneleri uçlarını makine ayarını deriye ne kadar işleneceğini falan hiç bilmiyordum. Başladım yapmaya. Baya uzun sürdü ama oldu AMK :D bildiğiniz yaptım dövmeyi beyler oldu yani. Sonra makineyi satmaktan vazgeçtim ben de heves sardım dövmeciliğe. Gece gündüz video izliyordum, dövmeci arkadaşlarıma soru soruyodum. Kolundan tuttuğumu dükkana getirip dövme yapıyodum. tak gibi oluyodu ama öğreniyodum yavaş yavaş. Sonra işi paraya dökmeye başladım :D Instagram'dan kovalamaya falan başladım. Deli gibi dövme yapıyodum ama sucu dükkanında :D sonra kendime yapmaya başladım. Sol koluma bir sürü dövme yaptım. Baya baya öğreniyordum. Hemen Instagram'da kullanıcı adımın başına tattooer'i yapıştırdım. Hesap dövmeci hesabıydı artık. Müşteri de oluyodu sürekli baya da para kazandım dövmeden o aralar. Çevrem değişti merveyle yine ayrıldık, arkadaşlarım tanıdıklarını alıp getiriyodu, o dükkanda ne karılara dövme yaptım. Kaç tane karı gibtim dövme sayesinde. Dövmenin her açıdan çok ekmeğini yedim kısacası.
Evden ne arayan ne soran olmamıştı 6 ay geçmesine rağmen. O kadar zoruma gidiyordu ki, siparişe gittiğim yerlerde o sıcak yuvaları gördüğümde, gittiğim herhangi bir yerde oturan gezen aileleri gördüğümde içime batıyordu. insan evladını, kardeşini hiç mi merak etmez? Başıma birşey gelmiş mi iyi miyim kötü müyüm hiç mi merak etmez. Sadece kardeşimle konuşuyodum, ara sıra o da. Yaşı küçüktü hiçbir şeyin farkında değildi o yüzden bu söylediklerimden onu muhaf tutuyorum tabii ki her zaman.

Bi akşam öğrendim ki teyzem vefat etmiş. Annemi aradım gayri ihtiyari bi baş sağlığı diledim. Hüngür hüngür ağlamaya başladı gel artık yeter bu küslük falan demeye başladı. Hiç samimi gelmese de artık bu durum beni çok sıkmıştı eve gitmek istiyordum. En azından evde 3 4 ay kendimi toplayıp başka eve çıkarım diye düşünüyordum. Bastım eve gittim eşyalarımı alıp. Eve girdim herkes evde bana bakıyolar tuhaf tuhaf. Samimiyetsiz berbat bi hava var evde. Hırkayı bi çıkardım sol kolda bir sürü dövme kaşımda piercing. Babam laf yapacak oldu hiç konuşmasına izin vermedim. Sokağa attığın birinin değişmesine bu kadar şaşıramazsın rol yapma amk dedim. Babamla bu şekilde konuşuyordum normalde de beyler farklı bir muhabbetimiz var babamla çünkü. Konuşma, laf sokma, ağlama, özleme Faslı bittikten sonra koşarak banyoya gittim. Tam 2 saat banyo yaptım gibim bile buruştu banyoda o kadar çok durdum. Çıktım banyodan sarıldım havluma kurulandım baksırı giydim direkt yatağıma gittim. Beyler yatağa bi yattım size yemin ederim başım döndü yatar yatmaz. O kadar özlemişim ki o yatağı evi eşyalarımı buzdolabını açıp birşeyler tıkınmayı, televizyon sesini, ne kadar yanlış yapmış olsalar bile ailemi. Herkesle aramı düzelttim ama ablamla asla muhatap olmuyordum. Merveyle de barıştım, hayatım düzene oturmaya başladı. Sucuyu da bıraktım. Modüler su deposu montajı yapan bi firmaya işe girdim. Şantiyelerde depo kurulumu yapıyoduk. Sanayicilik kanımızda olduğu için yabancılık çekmiyordum. Adamlar da çalışmamı çok beğendiler başladığımda orda kalfa diye beni tanıştırdıkları çocuğu 2 ay sonra altıma verdiler getir zütürümü yapıyodu. Altıma araba verdiler ekip verdiler, ekibin başında şantiye şantiye gezip kurulum yapıyoduk. Ekibin başı ben olduğum için paso araziydim amk çok güzel günlerdi. 1 sene falan çalıştım baya ilerledim yurt dışına göndermeyi planladıklarını falan söylüyolardı beni. Sonra maaşta bi sıkıntı çıktı, anlaşamadık kafam attı bıraktım gittim işi.

Yine ayrıl barış ayrıl barış derken en son barıştık uzun bi süre ayrılmadık. Kavga falan da etmedik. 2018in ramazan ayı, babam şehir dışına çalışmaya gitti. Evde her akşam kavga çıkıyor, ablamla annem babamın yokluğunu fırsat bilip üstüme üstüme geliyorlar. Ben de işsizlikten mahallede arkadaşın sucuya işe girdim arabayla su dağıtıyorum. Bi akşam eve baya geç geldim sahur vakti falandı. Bi baktım evde kimse yok. Şimdi bu durum bizim evde biraz ters bi durum. Gecenin körü evde yoklar. Annem aradım nerdesiniz diye sordum. Arkadaşına sahur yapmaya gitmişler. Babamın haberi var mı diye soruyorum yok diyolar. Eve çağırıyorum, sen kimsin lan karışıyosun falan diyolar. Ben de kapattım telefonu babamı aradım. Durumu anlattım babam da sinirlendi. Baktım 10dk sonra eve geldiler :D tabi o gece baya bi kavga ettik evde kıyameti kopardı bunlar. Neyse bu olay bunları baya çıldırtmış ki bunlar benden intikam almaya çalıştılar. Düşünün ki bir ailenin içinde ne kadar huzursuzluk olabilir? Tahmin bile edemezsiniz. Baktım hazırlanıyorlar, Merve'nin annesine gideceklermiş gecenin o saati. Diyeceklermiş ki kızın biz yokken evimize girip çıkıyo, kızınıza sahip çıkın ateşle barut yan yana durmaz. Lan ben bunları duyunca cinnete geldim iyice. Sizin olayınız benimle suçsuz günahsız elin kızını ne diye karıştırıyorsunuz olaya? Baktım duracak gibi değiller, gittim yatak odasına. Babamın 10+1 delme çelik av tüfeği var, boşalttım şarjörünü, ağzını da kontrol ettim mermi var mı diye bi çek bırak yaptım. Taktım boş şarjörü bu kapıdan çıkanı vururum dedim. Normalde gibtir lan demeleri lazım, ama geçmişte yaşanan bazı olaylardan dolayı, benim nasıl cinnet geçirdiğimi çok iyi bildikleri için korktular. Geçtiler içeri oturdular. Vazgeçirdim ama ben evde yokken de giderler bunlar diye içim içimi yiyo. Neyse o geceyi öyle atlattık. iki üç gün sonra iftar saati, odamdayım telefonda merveyle kavga ediyorum. Ama zütümü yırtıyorum o derece bağırıyorum. Komşular cama çıkıp bağırıyo yeter artık diye. Bütün mahalle beni dinliyo kısacası. Baktım ablam odaya daldı bağırmasana lan yeter senle mi uğraşıcaz falan diye üstüme gelmeye başladı. Ben de sakin sakin uyardım dedim bak çok sinirliyim, lütfen çık odadan. Bu başladı beni ittirmeye, beni mi dövücen lan, vursana lan, vursana oğlum diye ittiriyo. Ama her kelime de senkronize bi şekilde ittiriyo. Gözüm döndü yine elime ne geliyorsa yere, duvara vurdum. Odada sadece gardolapla kitaplık sağlam kaldı. Cam, ayna, müzik seti, biblo, saat, her şeyi kırdım. Ellerim kan içinde kaldı aynaya yumruk attım parçaladım. Baktım ablam polisi arıyo. Ben de evden çıktım polis gelmeden uzatım diye. Polisten korktuğum için değil, mahalleye zaten rezil olduk, bari polis gelmesin kapıya iyice rezil olmayalım diye. Aşağı indim baktım Merve kapıda, ağlıyor. Ona doğru giderken biri kolumdan tutup kendine çevirdi beni sen misin lan o bağıran diye. Zaten sinir tavan yapmış, bu avel de tam üstüne geldi, başladım adama vurmaya. Adam da bana vuruyo ama sağlam vuruyo öyle boş değil. Sonra baktım cüzdanını gösteriyo. Adam yan binada oturuyomuş, polismiş amk. Bi polise vurmadığımız kalmıştı onu da yaptık. Yine de polis diye geri vites yapmadım bağır çağır konuşuyorum napim lan polissen falan diyorum. O kimliği başta gösterecektin diyorum. Adam o kadar vurmama rağmen yarım saat beni sakinleştirmek için uğraştı, yapma bu şekilde kendi kendine zarar veriyosun falan diye baya konuştu benimle. Baktım 2 tane ekip otosu geldi kapıya. indiler arabadan soru soruyolar, olayı anlamaya çalışıyolar. Ablam da o sıra aşağı indi, merveyle göz göze geldiler. Ablam Merve'ye dedi ki hep senin yüzünden böyle oluyo huur. Merve de huur diyince dayanamadı saçlarını doladı eline ablamın. ikisine de birer tokat attım ayırdım. Polisle sakin sakin konuşuyorum derdimi anlatıyorum. Baktım babam beni arıyo.

-noluyo lan o evde yine?
+Kavga ettik nolcak baba her zamanki gibi
-lan ben sana kaç kere dedim o evi terk et diye?

Beyler ben bunu duyunca şalterlerim attı. Babama bi başladım küfür etmeye, sinir krizi geçiriyorum resmen. Polisler en son kafamı ekip otosunun kaputuna bastırarak ters kelepçeyle aldılar beni. Bindik arabaya ablam öne oturdu, biz arkaya oturduk iki yanımda iki polis :D annem de diğer ekip otosuna bindi, kardeşim evde kaldı. Çıktık yola karakola gidiyoruz. Babam ablamı aradı. Polisi istemiş telefona, ablam da verdi telefonu yanımdaki polise. Konuşmaları duyuyorum babamın sesi geliyor bana. Polise diyo ki benim evde ruhsatlı av tüfeğim var, onu çekmiş annesine kardeşine. Ne gerekiyorsa yapın bizi bundan kurtarın bıktık bu çocuktan biz artık falan diye nasıl şov yapıyor. Polis silahı duyunca şoföre geri dön olayda silah da varmış el koyucaz dedi. Kendi ağzıyla silahı teslim etti polislere :D geçtik karakola önce annemle ablamı ifadeye aldılar, çok uzun sürdü ifadeleri. Ben bi arkadaşımı çağırdım geldi benimle durdu çıkana kadar sağolsun. Sonra beni ifadeye aldılar, ifadeyi yazan polis bana aynen şunu söyledi; Kardeşim sen %100 haklısın ben eminim, ama kanunlara göre suçlusun. Ben ifade konusunda sana olabildiğim kadar yardımcı olacağım, yazarız sen de bi okursun yanlış birşey varsa düzeltirsin dedi. Başladı yazmaya ifademi, adam gerçekten baya iyi yazdı ifademi. imzaladım ifadeyi çıktım karakoldan. Mahkemeye kadar evden uzaklaştırma verdiler, evin 100 metre yakınına gitmem yasaklandı. Beyler arkadaşla karakolun o kapısından bi çıktım bir de ne göreyim? Merveyle ablaları, çardakta oturmuşlar beni bekliyorlar. Tutamadım kendimi, hüngür hüngür ağlamaya başladım. Merve kalktı, koşarak sarıldı bana. O da ağlıyor. Ablaları falan da duygulandı onlar da ağlıyo. Ben de bi yandan anlamaya çalışıyorum ablaları ne alaka burda ne işleri var diye. Meğerse bu benim annemle ablam karakoldan çıktıkları gibi Merve'nin evine gidip dediklerini yapıyorlar. Kızına sahip çık cart curt. Kadına beni kötülüyolar, Burak şöyle sinirli, böyle pgibopat işte kızınıza zarar verir. Merve'nin annesi cidden beni çok sever, annemleri orda yerin dibine sokmuş, kibarca da evden kovmuş. Hiçbir dediklerini de dikkate almamış. Çünkü söylediklerinin yalan olduğunu biliyor kadın. insanın ailesi sırtından vuruyosa, o insanın beli asla doğrulmaz beyler. Çıktık karakoldan, bizim burda bi kafe var 7/24 açık. Geçtik oraya oturduk, ben patronumu aradım arkadaşım aynı zamanda çocuk. Olayı anlattım, dükkanda kalim mi dedim olur dedi. Gittim evden eşyalarımı aldım, tekrar yanlarına geldim mervelerin. Sabaha kadar oturduk onlar anlattı ben anlattım, herkes ağlıyo, herkes aileden yaralı. Onların da annesi babası ayrı, babalarından çok çekmişler. Dağıldık sonra onlar eve gitti, ben de dükkana gittim. Dükkanın alt katı var, kanepe var bi tane gibindirik, öyle ona yattım uyudum. Üstümü bile değiştirmedim, olduğum gibi uyudum. Ellerim paramparça kan olmuş hep, başım çatlıyo, sesim kısılmış. Sabah kalktım normal işime döndüm çalışıyorum, ama kafam yerinde değil, resmen ailem tarafından sırtımdan vuruldum.

Annesi bana mesaj attı o gece. Baya uzun bir mesaj ama. Özetle kızımı üzersen şöyle olur böyle olur falan yazmış işte. Ben de baya uzun bir mesajla karşılık verdim efendi ama hiçbir lafın altında kalmayacak şekilde. Tabi bi süre sonra ablası biraz üzülmüş bana öyle davrandığı için. Ablası beni çağırmış bilmem nereye oturalım gelsin falan demiş, asla gelmeyeceğimi söyledim merveye. Bi kaç ısrardan sonra onlar da vazgeçti zaten inadım inattır Merve beni tanıyor. Ablasının da sevgilisi var ama adam cidden baya iyi biri, benden 3 4 yaş büyük gerçekten çok sakin, mülayim, aynı zamanda uyanık birisiydi. Bu mevzu bi kaç defa daha konuşuldu en son ablası, ablasının sevgilisi, Merve kafeye gittiler bi akşam. Tutturdu yine gel gel diye ben de bu sefer kalkıp gittim. Ama kafamda elli tane tilki dolaşıyo, nasıl laf sokacağımı, nasıl bozacağımı hesaplıyorum kafamda sürekli. Mekana girdim masaya geçtim hepsi ayağa kalktı selamlaştık aynı zamanda tanışmış da olduk ilk defa yüz yüze geliyorduk. Ablası beni ayrı bir masaya çağırdı şöyle geçelim konuşalım biraz dedi. Geçtik oturduk, bir başladı anlatmaya. Ailevi sorunlarını, babalarından çektiklerini, ıvır zıvır ne varsa döküldü. Ağlamaya başladı ama öyle böyle değil çok içli ağlıyodu. Peçete uzattım sildi göz yaşlarını falan, ama o an gerçekten çok utandım hani ben ağlatmışım gibi hissettim kötü oldum.

Merveyi ne kadar sevdiğimi, niyetimin ciddi olduğunu, ona zarar vermeyeceğimi anlatmaya başladım bende. Ağzım da iyi laf yapar, döktürdüm şov yaptım resmen amk. Konuşma bitti halen ağlıyodu, bir iki makara yaptım gülsün morali düzelsin diye. Baktım hem ağlıyo hem gülüyo dedim hadi masaya geçelim artık abla. Kalktık masaya geçtik artık aramızda bi sorun yoktu. Ablasının sevgilisiyle tanıştım, baya kafa adam. Tavla oynadık ağzıma sıçtı amk insan ayıp olmasın diye yenilir sonuçta büyüksün aq :D kalktık evlere dağıldık ordan. Tabi dedikodumuzu yapmazsak olmaz, Merve eve gittikten sonra bi yarım saat yazmadı. Ablasıyla konuşmuşlar. Ablası çok sevmiş beni, bir sürü övmüş evde annesine falan da :D Belki de Merve yalan söylüyo bilemem orasını tabi. ilişkimiz 1 ay iyi 1 ay kötü 1 ay ayrı bu şekilde devam ediyordu hep. Yani 3 ayda bir kesin ayrılıyoduk. Artık yalama olmuştu. Saçma sapan hatalar yapıyordu Merve, yalanını yakaladım bi kaç tane. Aldatma vs değil tabi ama küçük de olsa yalan sonuçta. Ben biraz sıkıyordum her yere izin vermiyordum çok gezemediği için, yalan söyleyip gidiyodu ben de yakalıyodum. Açıklama olarak da izin vermiyosun napim diyodu. Gerizekalı bu açıklamayı yaparak haklı çıkacağını sanıyordu ben de salağım ya uzatmıyodum çok. Bi gün kapılarındayız yine, eve bıraktım kapıda laflıyoruz öyle, pat diye annesi geldi. Şöyle bi baktı bana baştan aşağı süzdü merhabalaştık. Döndü Merve'ye sen çok gezmeye başladın he dedi. Ben de aynen abla çok geziyo bu napıcaz biz bununla dedim. Kadın bi gülümsedi sorma bacaklarını kırıcam az kaldı falan dedi. Bildiğin makara yapıyoruz kadınla. Ben hayatta kimseden utanıp çekinmem yüzsüz binin tekiyim. Annesinin çok hoşuna gitmiş öyle utanmadan sıkılmadan konuşmam. Diğer damat adayları ilk tanışmalarında direkt eline falan yapışmış kadının kadın da şovu sevmiyor demek ki :D ben hiç öyle elini öpeyim falan gibi bir şeye kalkışmadım bile. Yani öyledir ki annesinin yeri ben de şu an, şimdi arasın beni öl desin canımı veririm o derece seviyorum, kendi annemden de asla ayırmadım bu güne kadar. Daha sonrasında çok misafir ettiler evlerinde beni, her akşam gider çay içerdim nerdeyse. Böyle böyle birbirimizin hayatına işleniyorduk işte, her an dolu dolu geçiyor gibiydi. Ama ben artık bu oyundan sıkılmaya başlamıştım. Sonuçta merveyi tanıyana kadar, ortamlarım vardı, her akşam ortam yapıyodum, yiyip içip karı gibiyodum. Mekana çıkıyodum, 3 4 tane flörtüm vardı, nereye gidersem gideyim kimseye hesap vermiyodum kafama göre istediğim yere gidiyordum. Aradan o kadar zaman geçtkten sonra o hayatı özlemeye başladım. Artık kıl tüy her şeye ayrılıp gidip ortam yapıyodum. Hevesimi alınca da geri barışıyodum. Ama o hep kahroluyodu, bir sürü fakr hesaplar kurup benimle konuşmaya çalışıyordu. Her yerden engelliyodum. Aslında içim sızlıyodu, ama binlik işte ağır basıyodu.