'Canımızı acıtana değil, canımız olana kalkar kadehimiz. iyi ki varsınız.." dedim. Herkesin neşesi bir anda yerine geldi. Güzelce eğlendik o gece. Yeni yılın ilk günün ilk ışıklarına kadar eğlendik.

Ne kadar çabalarsam çabalayayım değmeyeceğini anladığım an vazgeçerdim ki öyle de olmuştu. Ben zeynepten vazgeçmiştim. Ama bir gerçek vardı,

"Bazı erkekler sol göğsünün altında mayın taşır. Ve oraya ilk basan kadın, ayağını çekip gitmeye kalkışırsa eğer; mayın patlar, erkek dağılır; kadın ölür, erkeğin sol göğsünde. Sonra bir daha kim gelip giderse gitsin sol göğsün altındaki kente, asla aynı etki yaşanmaz. Bir mayın bir defa patlar beyler. Bir erkek gerçekten bir defa sever, bir şiir bir kez yazılır, bir kitap bir kez okunur gibi çürütülebilir bir tez değildir bu. Bir insan bir kez ölür türündendir. Ve sen, sana gelince eğer bir gün uğrarsan sol göğsümün altındaki kente hüzünlü bir sesle; “buralar bir zamanlar hep benimdi” diyeceksin.."

Kayıt işlemlerimizi tamamladıktan sonra bi yemek yiyelim ya ben çok acıktım dedi. O günden sonra hayat bana güzel yüzünü göstermeye başladı, o andan sonrası benim elimdeydi. Ya hakedecektim ya da haketmeyip elimdeki herşeyi kaybedecektim.

Saatlerce konuştuk Zeyneple, saat 11e geliyordu. Oda izmirliydi, hatay tarafında oturduğunu söylemişti. Evine bırakmayı teklif ettim gerek yok şurdan taksiyle geçerim ben dedi. Garsona taksi çağırmasını söyledim. Taksisine bindirdim ve tabii ki plakasını aldım.

15 dakika sonra herşey için teşekkür ederim, evdeyim ben yatıyorum diye mesaj attı. Keyifle yaktım sigaramı, yakışıklı bi çay söyledim garsona. Bi filmde diyordu ya bundaki sonraki hayatımın ilk günü diye, o gün ben yeniden doğmuştum.

Neyse dedim zamanı gelince söyler nasılsa. Cana akşama bi konuşmamız gerektiğini söyledim aynı şekilde burakada.

Akşam toplandık benim yeni evin terasında, evin terası nerdeyse 20 metrekare var, üstünü açılır kapanır branda yaptırdım, yanları da sürgülü can. içerde 3 tane ufa taktırdım sıcacık olsun diye. Yerleri de halı saha gibi kaplattım değişik bişeyle. Bi uçta mangal var, ortada masa sandalye vs, diğer uçtada 3 tane bu ps kafelerdeki sallanır koltuklardan.

Mangalı yaktık o gece, bi tane de 70 lik rakı aldım. iş konuşacağımızı bildikleri için ikiside oldukça temkinliydi. ilk dubleler bittikten sonra şuan yaptığımız işlerde burakın yetkili olduğunu hatırlattım. Cana ne kadar paran var dedim, yeteri kadar var dedi. Ufak ufak inşaat işine giriyoruz dedim, olumlu karşıladı. Buraka yarın eskişehire git dedim kendine bi araba var bende şirket açılış işlerini yapıcam. Can ben ne yapcam diyen gözlerle baktı, sende güzel merkezi bi yerde ofis bul dedim.

Yengenizle beraber olduğumu söylemiştim amk çok sövmüşsünüz. Şimdi hikaye yalan ksk devlet kapandı diyen arkadaş bu bugün olan bişey değil bahsettiğim olay 2010 yılından. Yani uzun soluklu bir hikaye bekliyor sizi.

Primci diyenlere de cevabım şudur bazı kendini bilmezler yüzünden sözlüğün anası gibildi. Önceden çok hikaye vardı sürükleyici şimdi herkes 5-10 entry atıyor trendr giremeyince gibtir olup gidiyor.

Dolu dolu 6 yılımız var panpalar. Devam ediyorum. Hergün en az 5 part atıcam vaktim olursa daha da fazla olacak.

Amk kimse yoksa bu gecelik bu kadar yeter diyelim. Ne yorum geliyor ne şuku ne de cugu. Duvarla konuşsam bu kadar dile gelir rez başkan derdi amk. Ya da devam et panpa derdi. Bi varlığınızı belli edin binler.

En sonunda karşı taraf hamle yapmadan hamle yapmamaya karar verdik. Karşı tarafın hamlesine göre hamle yapacaktık. Çocuk gibi oturduk a,b,c ve d planları yaptık. Bu arada güvenlik kamerasından bal dudağı bulup Vahite yollattım. Yarım gerekli yerlerle bağlantıya geçeceğeni belirtti ve evine gitti.

O gece herhangi bişey yaşamadım. Uyudum erkenden zira kafamı toplamam lazımdı. Hatta o hafta bişey olmadı, sabah iş akşam kafe şeklinde takıldık.

Ertesi hafta salı sabahı çalan kapıya uyandım, Vahit gelmişti. Bu çocuğu hiç bu kadar heyecanlı görmemiştim. Kahveleri yap balkona gel bekliyorum dedi. Ulan dıbına koduğum bi uyanayım dedim. Küfür ede ede kahvesini yaptım. Açık açık söyliyim amk kahvesine azıcıkta tükürdüm.

Bu adamın yani pederin bu huyunu seviyordum. En sıkıntılı durumda bile adam çok rahattı. Bu rahatlığından kazanmıştı zaten.

Lise yıllarım geldi aklıma birden, en ufak olayda bile çok heyecanlanıyordum. Çok tezcanlıydım. Şuan bile bazen çok tezcanlı olabiliyorum.

Neyse konuyu dağıtmayalım. Levent ile birlikte Vahit diye bir arkadaşım daha var. Biz üçümüz ilkokuldan beri beraberiz amk. Bi türlü kurtulamadım ibinelerden. Zamanında takdir belgesi bile çalmışlığımız var bu binlerle.

Bermuda şeytan üçgenini topladım hemen. Dışarda konuşulmayacak kadar önemli bir mevzu olduğu için çocukları eve çağırdım. Güzelce çayı demledim. Önce sade kahveler eşliğinde günlük hoş beş muhabbetimiz edildi. Ardından çayları koydum ve sigaramı yaktım.

dıbına kodumun hastalığı geçmedi amk. Bu gecelik burada bıraksam olur mu? Çok kişi yok gibi zaten. Ne diyorsunuz devam mı tamam mı?

O gün öğrendiğim şey karşısında resmen şok oldum. Bütün vucudumdan kanın çekildiğini hissedebiliyordum.

Bizim Vahit bal dudağı buluyor. Oturtuyor karşısına adam akıllı anlatmasını istiyor. Bizim bal dudak bizden daire alan adamın akrabası aynı zamanda da belediye de çalışıyor.

izmirde belediyelerde bi operasyon başlamıştı aranızda hatırlayanlar vardır belki. işte o operasyon kapsamında beni de şikayet etmiş bal dudak. Tam belediyelerde düzeni yeniden oturtmaya çalıştıkları zaman. Peki asıl önemli soru şuydu; bal dudak bu kadar bilgiyi nasıl elde etmişti.

Bu kadar bilgi derken elinde sadece whatsapp konuşmaları yokmuş bal dudağın.

Ustura girdi lafa bu adamlarla anlaşılmaz kardeşim, kütahyada bi bunların sözü geçer. Başkasının yükselmesine izin vermeden başını ezerler.

Hızlı adımlarla çıktım ofisten mekana geçtim. Adamlar hala oturuyordu. Masalarına gidip selam verdim, bön bön yüzüme bakıyorlardı. Garsona seslendim, misafirlerime iyi bakmıyorsunuz, 3 sade kahve getir dedim. Acı içelim tatlı konuşalım zira tatlı içip acı konuşmak istemem derken tek tek gözlerine dikmiştim gözlerimi.

Kahveler geldi, tek kelime etmeden içtik. Patronunuzla randevu ayarlayın, akşam mekanımı şereflendirsin dedim. Kartımı verip çıktım mekandan.

Ofise geçip akşam kimse dışarda olmasın, üçünüzde apartta beni bekleyin dedim yolladım onları.

Levent konuya hakimdi ama hiç bozmadan dinledi beni. Yaklaşık 1 saat aklımdakileri, rüşvet olayını vs herşeyi anlattım. Vahit sigarasını yaktı, derin bir nefes alıp lafa başladı,

"Bak kardeşim, sen benim canım ciğerimsin. Öl de şimdi öleyim, vur de vuralım ama bu mevzu senin başına iş açacak. Tedbirimizi almamız lazım yoksa senden şırıngasız kan alırlar."

Vahitin bu huyuna hastaydım, ne olursa olsun doğruyu ve hissettiğini söylerdi. Hissettiği de her zaman çıkardı. En son bardan kaldırdım hatun hakkında kötü şeyler hissediyorum demişti. Aradan 2 ay geçti hatun ben hamileyim diye geldi dayandı kapıya.

Biraz kızsam da yapabilceklerimizi konuşmaya başladık. Bu arada size Vahitten bahsedeyim. 1.75 boylarında, hafif esmer bi çocuk. Babası izmirin sayılı kahvecilerinden, lafi sözü geçer ama asla kumar işine bulaşmaz.

Derini kaybettikten sonra kendime bir söz verdim, 40 gün acısını yaşayacaktım. 40 gün dışarı çıkmayacak, 41.gün toparlanacaktım. Öyle de oldu 40 gün kendimi eve kapattım. Haftada bir burak ihtiyaçlarımı kapıya bırakıyordu. 40 günde 17 kilo verdim. Bişey yemiyor sadece sigara içiyordum. Alkol mü? Neye yarardı? içtikçe daha kötü oluyordum. Bunu farkettikten sonra geri kalan 15-20 gün ağzıma alkol de sürmedim.

41.gün giyinip ofise gitmeye karar verdiğimde üstüme hiçbişey olmuyordu. Ne giyersem giyeyim emanet gibi duruyordu.

2 ay daha geçti böyle. Sık sık izmire, evka4 teki çardağa gidiyordum. Alkole yeniden başlamıştım. Bir gece çardakta uyuyakaldım, rüyamda derin karşımda oturuyordu. Biliyorum aşık değilsin bana, belki sevmiyorsun da ama ben aradığım herşeyi sende buldum hakanım. Eriyip bitmene gönlüm razı değil, toparlan. Toparlan hakanım. Eski hakan ol, insanlara yardım et, hakedenin canını al gerekirse ama eski hakan ol nolur hakanım diyordu.

Öldü lan işte. Öldü derin. Çocuğum da öldü, derinde. Ne anlatıyım burda. Nasıl üzüldüğümü, gecelerce ağladığımı mı anlatıyım. Geçicek mi ulan acısı? Geri gelecek mi derin? Çocuğum? Sönecek mi içimdeki ateş? Ne fayda. Yazıyım size, on bin sayfa yazıyım içimden gelenleri. Neye yarayacak. Gelmeyecekler işte.

dıbına kodumun dünyasından göçüp gittiler. Meleklerim gitti, huzurum gitti lan. Ne anlatmamı istiyorsunuz şimdi? Derinimin o gün yüzündeki huzuru mu anlatıyım? Bana son sarılışını mı anlatıyım? Veda ettiğini anladığımı mı anlatıyım? Ne anlatıyım ulan ne anlatıyım size.

Gittiler işte, ikisi de gitti. Bunu bilin yeter amk. Herkesin bana ihtiyacı var ya benim kimseye ihtiyacım yokmuş amk. Derine ihtiyacım varmış amk. Bunu ne kadar geç anladığımı mı anlatıyım amk? Hatalarımı mı anlatıyım? Ne anlatıyım amk. Yaz yaz dediniz yazdım işte amk mutlu oldunuz mu?

9.30da ilk sınav sanırım, o saatte ilk partı atıcam ondan sonra gün içerisine yaya yaya en az 10 part gelecek.

Okuduğunuzu belli edin bana yeter, herşey şuku, cugu ve yorumlar bana şevk veriyor. Aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Yarın sabah görüşmek üzere binler, dikkat edin kendinize.

Kazadan sonra 72 saat hastanede kaldım bende, hastaneden çıkar çıkmaz iş-güç temposuna geri dönmek zorundaydım. Burak yoktu bi süre sonuç olarak. Sabah 8den akşam 10a kadar köpek gibi çalıştım. Bu kadar uzun süre çalışınca ruhen çöktüğümü anlamaya başladım.

Her zamanki rutinde sabah 8 gibi ofisi açtım. Çayı demlemeye bırakıp sade kahvemi yapıp dışardaki masaya oturdum. Günay geldi abi önemli bişey konuşmamız lazım diye. Gözlerinden ateş fışkırıyordu günayın. Anlat kardeşim dedim. Abi dedi biri aradı biraz önce, tehdit etti. Konu neymiş dedim. Bilmiyorum abi ama çok net konuştu adam.

Adamın numarasını ver bakalım bi dedim, abi çocuk gibi olmaz şimdi dedi. Amk sanki adamı arıcaz ne lan bu dedim kendi kendime, lisede ki reiscilik oynayanlara mı dönelim iyice. Araştıralım bi amk, kimdir nedir necidir diye istiyorım numarayı günay dedim gayet sert bi ses tonuyla. Çekindiğini belli edercesine sadece numarayı bi kağıda yazıp verdi günay. Tek kelime etmeden içeri geçti, amk iyice karı tribine döndürdü olayı.

O gün kararda alındı eylülde buraklar evlenecek, kasımda da günaylar. Günaylarda artık benim ailemin bi parçası olmuştu. Birinin ona sahip çıkması o kadar hoşuna gitti ki gözlerinden belli oluyordu. Pazartesi günü yoğun iş temposuna geri döndük, gel zaman git zaman ağustosu da bitirdik. 15 eylülde burakın düğünü vardı.

Ama eylül başında çok tatsız bi olay yaşandı. Burakla bursaya giderken huur çocuğunun biri yüzünden ağır bi kaza atlattık. Çok şükür ikimizde iyiydik ama burakın ayağı kırılmıştı. O yüzden düğünleri önümüzdeki yaz yapmaya karar verdik.

Ofise geçer geçmez cana bi tokat attım. Ulan dedim biz sana güveniyoruz sen bizim arkamızdan iş çeviriyorsun. Herkes şok olmuştu. Ne iş çevirmesi ne diyorsun sen diye yükseldi birden. Bana sesini yükseltemezsin sen dedim. Anlat giberim dedim. Neyi dedi. Mekana gelip giden adamlar kim dedim. Senin veya benim cesedimizi bulduklarında mı anlatacaksın dedim.

Abi dedi, kaç haftadır gelip gidiyorlar. Önce haraç veriyordum, son zamanlarda seni sormaya başladılar. Onu anladık ulan amk adamlar kim dedim. Ustura atladı lafa. Dayının adamlarıdır kardeşim dedi. Kim lan bu dayı dedim. istanbul bağlantılı, büyük adamlardan, en büyüklerden kardeşim dedi, bizi aşar.

Şimdi ne olacaktı amk? işim gücüm yokmuş gibi mafya hesaplaşmasına mı girecektim yoksa haraç vererek piyasadan silinip gidecek miydim? Aklımdaki sorularla bi sigara bitmeden diğerini yakıyordum.

Beyler başlıyorum birazdan toplanın. Kaç kişi burada bakalım? En azından söz verdiğim gibi 10 part atıcam. Varlığınızı belli edin amk, şevkle yazmaya devam ediyim.

Evet kardeşlerim varlığınızı belli edin bakalım, birazdan başlıyorum yazmaya..

Evet kardeşlerim şöyle bir karar aldım, bu hikaye bittikten sonra 12 aylık askerlik anımı anlatmak için ayrı bir başlık açacağım. Eğer o bittikten sonra talep gelirse girdiğim mafya düzeniyle ilgili bir başlık daha açabilirim ama onu askerlik anılarımı anlattıktan sonra tekrar kararlaştırırız.

Şimdi bir iki tane mesaj aldım, düşünme kapasitesi olmayan insanlardan. Ondan dolayı açıklama yapma gereği duydum. Kardeşlerim burada anlattığım olaylar tamamen gerçektir, prim yapma amacında olsam yaşadığım cinsel ilişkileri anlatır trendin, şukunun ve yorumun dıbına koyardım. Belki 10 gün trendde bir numaradan düşmezdim. Ben sadece isimleri değiştirerek yaşadıklarımı anlatıyorum.

inanıp inanmamak size kalmış ama şu hikayeyi yazmaya başladığımdan beri çok rahatladım. Kimseye anlatamadıklarımı burda sizlere anlatıyorum. Tabii ki ifşa olma korkum var, ciddi ciddi tam bir günahkarım. Çok çeşitli olaylara karıştım. Şuan çok şükür hayatım tamamen monoton, bakın çok şükür diyorum. Çünkü sıkıldım o hayattan, o düzenden.

Neyse fazla uzatmayalım, boşluğum varken 4-5 part daha yazıp askere gidicem, en azından bu boşlukta o 4-5 partı atıyım.