Yarım saat sonra vardık eskişehire. Ne alalım araba dedim, abi bütçe ne kadar dedi. Lan dediğim anda anladı tamam abi bi merso yakışır sana dedi. Ama önce kahvaltı yapalım bu saatte hiçbiyer açık değildir dedi. Çiğ böreği meşhurmuş eskişehirin derme çatlı bi yerde yedik. Hayatta yediğim güzel yemeklerden biriydi.

Öyle böyle derken saat 11 oldu. Gittik hases eskişehir mercedes bayisine. içime sinmedi amk merso. Dedim audi alalım biz. Gittik audi bayisine beyaz bi a5 aldım kendime. 1 hafta sonra herşey hazır teslim edeceklerini söylediler, bankaya geçip vekaletle parayı aktardım hesaplarına. Bi öğlen yemeği yedik eskişehirde.

Kütahyaya dönerken Burak soru sormaya başladı. Gayet sert bi şekilde soru sorma işini yap dedim. Kütahyadan bi daire bulduk güzelinden. Afyon yolunda bi istikbal mi ne vardı ordan eşyaları aldık güzelce. Aynı gün teslim edilsin diye biraz da fazla para verdim. O arada evi temizlesin diye kadın falan bulmuştuk. Saat gece 2ye geliyordu ben yerleşmiştim artık.

Burakın numarasını aldım yolladım eve, benden haber bekle diye de tembihledim. Bi süre çıkmadım evden. Yanlış hatırlamıyorsam salı günü önce bi hat aldım kendime, ardından emlakçıya gidip elektrik doğalgaz falan üstüme almak istediğimi söyledim. Ev sahibiyle görüşüp onayladı. Aradım burak ı araba bul gel dedim.

Sessiz sakin bi yere çektik arabayı, ne iş yapılır lan dedim bu kütahyada. Abi asker ve öğrenci çok ne yaparsan tutar burda dedi. inşaat işi yapamazdım, emlak işi de olmazdı çok dikkat çekerdi. Kiralık bi bina bul günlük kiralık işi yapalım dedim, kabul etti.

Ondan sonraki 15-20 günde fazla bişey olmadı. Özet geçiyorum o arayı.

Arabayı teslim aldık, günlük kiralık için ruhsat işini va hallettik, binayı kiraladık, eşyaları falan yerleştirdik derken artık bi işim de vardı. Köşede yine hatrı sayılır bi param kalmıştı. Binanın ve evim 1 yıllım kirasını vermiştim peşin para. Buraktan başka kimsede numaram da yoktu. Bi tane hat aldım buraka diğer hat özel hattın olsun dedim.

Bu arada kiraladığımız bina 5 katlı 11 daireli bi yerdi. Zemin kata burakı yerleştirdim hem ofis hem ev gibi kullan dedim. 10 tane günlük kiralık dairem vardı yani. Güzel para getireceğine adım gibi emindim.

Biraz daha öyle boş boş takıldım bütün işler buraktaydı. Bir gün kapının sesine uyandım, karşımda postacı mahkeme evrağı vardı. 45 gün sonra bi duruşmam vardı. Babamın beni satması aklıma gelmişti, sinirlerim tavan yapmış bu işten sıyrılmam gerekiyordu.

Herkesle bağımı koparmıştım tanıdığım kimse de yoktu amk. Biraz çevre yapmam gerektiğini düşündüm kütahyada. Bunun en güzel yolu hergün aynı mekanlara gitmektir kardeşlerim aklınızda bulunsun. 4 gün falan aynı yerde kahvaltı yapıp aynı yerlerde takılıyordum.

Taktiğim işe yaramaya başlamıştı. Kahvaltıdan sonra kahve içtiğim bi yer vardı. Atatürk bulvarında, oranın sahibi olan Can geldi oturdu yanıma. iki tane sade kahve dedi garsona. Amacıma ulaşmıştım ama bunu belli etmemeliydim.

Hayırdır der gibi baktım, Can ben dedi. Hakan bende memnun oldum dedim. Bayadır geliyorsunuz hep teksiniz ister istemez merak ettim dedi. Kütahyaya yeni geldim dedim, kafe hoşuma gitti dedim. Teşekkür edip ne iş yaptığımı sordu Can. Yatırımcı olduğumu söyledim, nasıl yani dedi. Mesela dedim sen telefon aldın ama acil nakit paraya ihtiyacın var telefonunu uygun fiyata alıp senin nakit ihtiyacını karşılıyorum dedim. Anlamadı, senin dedim dairen var değeri 200bin lira ama nakite ihtiyacın var ben bu daireyi 150 liraya alırım dedim. Şimdi anladım dedi.

Biraz daha sohbet ettik, numaramı istedi verdim. Ertesi sabah başıma geleceklerden habersiz rutin takılma işimi yaptım ve eve geçtim. Burak ı arayıp genel bi konuşma yapıp yattım.

Ertesi sabah çalan telefona uyandım. Arayan Candı. Efendim dedim, bu sabah kahvaltıda misafirlerimiz var ortak dedi gayet yavşakça. Eyvallah dedim kapattım telefonu. O zamanlar kütahyada sera avm yoktu afyon yolunda bi outlet vardı oraya gittim hemen. Güzel bi kot gömlek blazer kombini yaptım.

Mesaj attım cana saat kaçta diye. Sen istediğin zaman dedi. Yarım saat sonra geliyorum ben dedim, adamlar da 1 saat sonra gelsin. Hoşuma gitmişti bu olay. Ortamın kontrolü bendeydi veya bende olmasını istiyorlardı. Temkinli davranmam gerektiğine karar verip her zaman kahvaltı yaptığım yere geçtim. Bugün sadece kaşarlı tost istediğimi söyledim. Garson kız şaşırdı.

Hemen tostu yiyip kalktım canın yanına geçtim. Anlat dedim. Dur bi ortak dedi, iki çay söyledi. Nasılsın hoş beş muhabbetten sonra başladı lafa. Gelcek olan arkadaş dedi yeni yurt yapacak para lazımmış. Beni yanlış anladın sen dedim ben tefeci değilim.

Canın sinirlendiği belli oluyordu, artık ağırlığımı koymam gerektiğini farkettim. Bana öyle sinirli sinirli bakma seni mahcup etmeyeceğim gelenlere ama bir daha böyle bişey istemiyorum dedim. Tam cevap verecekken iki kişi geldi, selamlaştıktan sonra oturdular.

15-20 dakika havadan sudan konuşulurken güzel bi masa hazırlandı. Kahvaltı başlarken biraz da iş konuşalım dedim. Dertlerini anlattılar. Bende anlattım, tefeci olmadığımı söyledim. 100bin liraya ihtiyaçları olduğunu söyledi.

Bu arada yatırımcılar iki kardeş. Kız yurtları var bir de erkek yurdu açmak istiyorlarmış. ihtiyaçlarını karşılayacağımı belirttim. Nasıl dediler. Afyon yolundaki istikbal bayiisini söyledim eşyaları ben alacağım sizde bana aylık ne kadar artarsa giderlerden sonra vereceksiniz dedim. Ne kadar vercez dediler. 100bin aldınız 100bin vereceksiniz dedim. Şüphelendiler doğal olarak.

Başladım anlatmaya, tefeci olmadığımı sadece yatırımcı olduğumu ama arada can olduğu için onu mahcup etmemek için işinizi göreceğimi söyledim.

Asıl yapmak istediğimi farketmemişlerdi. Bu hareketimle güzel bi oluşum içine girecektim. Nasıl mı olacaktı?

1) Can'ı mahcup etmeyerek onun benim olmasını sağlayacaktım.
2) iki kardeşin işlerini görerek benim olmalarını ve sağda solda benim için çalışmalarını sağlayacaktım.
3) istikbal bayisine baya bir kazanç sağlayıp benim olmalarını sağlayacaktım.

Benim olmaları derken bundan sonra Can ve iki kardeş benim sözümden çıkmaz anlamında. istikbal bayisi ise benim çevrem olduğunu düşünecek benimle muhabbet kurmaya çalışacaktı.

Biraz mola kardeşlerim, okuduğunuzu belli edin amk. En fazla 45 dakika sonra burdayım o arada belli edin kendinizi yorumlar, şukular ve cugularla. Ki geldiğimde şevkle yazmaya devam ediyim.

O hafta herşeyi halletmek için sözleşip ayrıldım canlardan. Uzun süredir adam akıllı eğlenmiyordum. Atatürk bulvarında disco tarzında bi yer vardı adı medusaydı sanırım o zamanlar. O akşam oraya gittim, güzel bir de hatun buldum. Kendi evime zütürmek istemedim.

Önceden dairenin birinin yedek anahtarını almıştım. Hatunu aldım daireye gircem amk kapı açılmıyor. Burakta ailesinin yanına gitmişti o gece. Dedim herhalde verdi daireyi amk hatunla arabada işi hallettim eve bıraktım bunu.

Eve geçip uyudum, ertesi sabah burakın daireye geçtim. Baktım defterde daire boş görünüyor. Ulan dedim huur çocuğu seni gibmez miyim ben. Apartmanı karşıdan görecek şekilde güvenlik kamerası koyacaktım 1 hafta boyunca izlicektim ibineyi.

Aradım hemen canı güvenlik kamerası için biri lazım diye. Ayarladı hemen o gün taktırdım kamerayı. Ama gibseniz belli olmaz kamera öyle bi ayarlattım ki aklınız hayaliniz durur. Sadece apartmana giren çıkan belli oluyor, ne yol görünüyor ne bişey öyle bi noktaya yerleştirttim.

Aradan 3 gün geçti geldi burak. 10 gün izledim bunu. Bi akşamüstü çağırdım yanıma defterle beraber. Defteri açıp burakın geldiği tarihten itibaren saydım, sayı çok düşüktü. Burak şöyle yapıyormuş kardeşlerim, günlük kiralık daireleri 1-2 saat isteyenlere günlük fiyatından veriyor ve deftere işlemiyormuş. Burak'a baktım 20 bin lira borcun var bana dedim. 1 ay içerisinde ödeyeceksin. Abi dedi, abini giberim sus dedim. Bana bu parayı getireceksin. Evden de çık bir daha görmeyeyim seni diye ekleyerek gibtir ettim huur çocuğunu.

Mahkeme zamanı da yaklaşmıştı. Can'a ankaraya gitmem lazım iş için dedim 2 günlüğüne benim dairelere bakmasını söyledim. Yapması gerekenleri anlatıp çıktım yola.

Gece izmirdeydim. Birinden telefonunu rica ettim annemi aradım, sesimi duyar duymaz ağlamaya başladı. Yarın kaçta gider o adam dedim. O adam dediğimde babam amk. 10da evde ol dedi. Tamam dedim kapattım telefonu.

Ertesi sabah 10da gittim eve kapıyı çalar çalmaz açtı annem, meleğim benim belli uyumamış bütün gece ağlamış. Öptüm ellerinden. iyi olduğumu anladı onunda keyfi yerine geldi. Bütün gün annemleydim. Saat 7 gibi peder bey gelince arka kapıdan apar topar kaçtım.

Ertesi sabah mahkemeye girdim. Savunma falan yapmadım, olan olayları anlattım sadece. Babam reddetti. Mahkeme ertelendi amk. Yaklaşık 2 ay sonraya. Hemen döndüm kütahyaya can parayı teslim etti, çok rahat işmiş amk değişelim mi işleri dedi gülerek.

Bu zaman zarfında tabii ki çevrem baya artmıştı, yurtçu iki kardeş baya yardımcı olmuştu bana düşündüğüm gibi istikbal bayisi de peşimden ayrılmıyordu. Can ile güzel bi iletişimimiz vardı. Yeri geliyor telefon ticareti yapıyorduk yeri geliyor daha büyük işler. ikimizde çok güzel para kazanıyorduk. Benim param yemek ve üstbaşa gidiyordu her zamanki gibi.

Canın söylediğine karşılık ortak bi işe girelim kardeşim dedim. Bende girmek istiyorum ama keyfimiz yerinde be abi böyle devam edelim dedi. Olur dedim.

Oturduğum daireyi beğenmemeye başladım amk. Belki de bana burakı hatırlatıyordu. Başka bi eve çıkmam lazımdı. Gittim bizim emlakçıya durumu söyledim, ama kirayı alamazsın dedi. Sıkıntı yok başka bi yer bul dedim bana. Dubleks 3+1 olsun dedim. Kütahyada meşhurdu amk, apartmanın en üst katını öyle yapıyorlardı, terası da geniş olsun dedim.

Bi sabah çalan telefonla uyandım, Burak arıyordu. Açar açmaz ne var lan dedim. Merhaba, ben polis memuru Günay der demez adam kendime geldim. Ne oldu dedim, kardeşiniz darp edilmiş, şuan bilinci kapalı devlet hastanesinde der demez adam kapattım telefonu. Üstümü giyinip elimi yüzümü yıkamadan hastaneye gittim.

Çok kötü dövmüşlerdi Burakı, ne olduğunu sordum. Vodoo diye bi mekan vardı kütahyada bar tarzı bi yer. Orda orda içmiş baya. Parası çıkışmamış güzelce dövüp bırakmışlar bi köşeye. Hemen aradım Canı durumu anlattım, iş bitirici biri lazım dedim. Ağırlığımızı kütahya hissetmeliydi artık.

Hemen bi görüşme ayarlayacağını söyledi Can bi saat sonra mekanda buluşalım diye sözleştik.

Burakın bi sevgilisi vardı hemen aradım onu durumu söyledim başladı bana telefonda sövmeye herşey senin yüzünden oldu Allah'ın belası, sen onu terkedince oda beni terketti, her gece içmeye başladı diye anlattı durdu. Hemen onu alacağımı ve durumu çözeceğimi söyledim.

Bu arada kızın adı Özge. Özgeyi alıp hastaneye bıraktım, 15 dakikada bir bana mesaj atıcaksın dedim. Canın yanına geçtim. Adamın biriyle oturuyordu masaya gittim, adam yerinden kalkıp selam vermeyince sinirlendim. Zaten gergindim ben gelince ayağa kalkıcaksın lan dedim. Adam ayağa kalkıp gayet yavşakça kalkmazsam nolur dedi, önce benim işimi çözersin sonra kütahyada barınamazsın dedim.

Ulan dedi normalde biri bunu söylese güler geçerdim ama kendinden çok eminsin dedi, 5 bin liraya senin işini çözeceğim dedi, sırf sonrasını merak ettiğim için diyende ekledi.

Bekle burada dedim, bankaya gidip 10lira para çektim. Adamın lakabı usturaymış bu arada. Parayı verdim, adamları haşat et dedim, sonrasında da tek tek hastaneye gelip benden ve buraktan özür dileyecekler diye bu sefer ben ekledim. Tamamdır başkan dedi gitti.

Cana döndüm eskişehirden biriyle bağlantıya geçmesini ustura işi çözdükten sonra bu adamı kütahyada istemediğimi söyledim. Sade kahvelerimizi içerken ustura geldi. Geldiğinde ayağa kalkıp selam verdim ki yaptığı yanlışı farketsin.

Oturdu ustura başladı konuşmaya,

" Hakan. Sen delikanlı birisin. Seni araştırdım biraz, elemanının yaptığına karşılık bu tepkiyi vermen ne kadar yanlış olsa da güzel bi hareket. işi çözdüm merak etme adamlar güzelce dayaklarını yicekler sonrasında da özür dileyecekler. Öncelikle ben geldiğimde ayağa kalktın ya belki de hayatımda ilk defa utandım kardeşim. Senden özür dilemem ama kusura bakma en azından ayağa kalkıp selam verebilirdim. Al bu parayı da kardeşim, bundan sonra biz beraberiz."

Eyvallah dedim sadece, kalkıp hastaneye geçtim. Burak kendine gelmiş yanında Özge vardı. içeri girince burak doğrulmaya çalıştı, abi diyerek. Özgeye kafamla dışarı çık dedim. Oturdum Burak'ın yanına, bana hala 20 lira borcun var dedim. Ama bu parayı bana çalışarak ödeyeceksin. 24 ay tek kuruş para vermem sana, ayrıca aynı yerde kalmaya devam edeceksin aylık 500 lira kiran var. Elektrik, su ve doğalgaz hariç.

Hiçbişey demedi amk çocuk sadece mutlu oldu, Özgeyi çağırıp Hakan Abi beni affetti aşkım dedi, anladığım kadarıyla Özgede onu affetmişti. Hadi siz keyfinize bakın dedim, bu arada sana bi sürprizim vat burak efendi dedim çok yakında. Çıktım hastaneden eve geldim.

Duş muş derken akşam olmuştu, burakı ziyaret ettim. işleri falan hallettim. Tekrar eve geçtim. O gün yeterince olay yaşamıştım. Kafamı dağıtmam lazımdı.

Anlamsız bir şekilde Vahit, levent ve Zeynepi özledim. Önce çıktım markete 35lik bi rakı aldım, mezeler ve sodalarla tabii. Güzelce kurdum sofrayı, ilk dubleyi fondip yaptıktan sonra kaldırdım telefonu vahiti aradım.

Efendim dedi gayet sert bi ses tonuyla, kardeşim nasılsın dedim. Şaşırdığı belli olmuştu, Hakan diyebildi sadece. Sigarasını yaktığını anladım, bende yaktım sigaramı. Çok merak ediyoruz seni dedi, gayet iyi olduğumu söyledim ve sen nasılsın dedim. Kötü diyebildi sadece. Dön lan artık dedi. Eyvallah diyip kapattım telefonu. 1 dakika bile konuşmamıştık. 2.dubleyi içtim yavaş yavaş. Ondan sonra Leventi aradım. Aynı şekilde kısa olarak onla da konuştum. Telefonu kapatırken 3.duble bitmişti. 4.dubleyi koyarken telefon çaldı.

Arayan Zeynepti. Ağladığını hissediyordum amk, insan hisseder mi demeyin hissediliyordu..

Zeyneple en son yemek yemiştik aradan bir hafta geçti, ders bitiminde yanıma geldi. Bişeyler yapalım mı ya bu gece sıkılıyorum ben dedi. Levent ve Vahitten bahsettim ona isterse onların sevgilileriyle beraber bi yere gidip eğlenebileceğimizi söyledim. Ben senin sevgilin değilim ama dedi hafif utanarak. Bende utandım amk, uzun süren sessizliği tamam akşam 6 gibi haberleşiriz dedi.

Bizim çocukları aradım durumu söyledim. Kabul ettiler tabii. 6 gibi zeynepi aradım, bornova metrodan alsana beni dedi.

Karşımda resmen bi afet duruyordu, o güzel gözleri yerde beni bekliyordu uzaktan görmüştüm. Arabayı parkedip arkasından yanaştım, ağzımı yaya yaya pardon güzel bağğyan tanışabilir miyiz dedim. Ses tonum yavşakça çıktığı için tanımadı, hiç arkasını dönmeden sevgilimi bekliyorum gider misiniz dedi. Attığım kahkahayla beraber kızarmış yüzünü gördüm.

Ben senin sevgilin değilim ama dedim, yaaa diyebildi sadece. Kolumu işaret ettim, girdi koluma. Kapısını açıp bindirdim arabaya. Vahitle Leventi aradım sözleştik bi yerde. Önce kahve falan içtik. Zeynep herkesle muhabbeti kurmuştu. Ortamın neşesini hiçbirşey kaçıramazdı o an.

O gün Zeynep içmedi hiç. Bende ona eşlik edip içmedim. Diğerleri bana güvenerek baya dağıtmıştı. Saat baya geç oldu çıktık, bunların arabaların anahtarlarını aldım 4ünüde sıkış tepiş bindirdim arkaya. Bana zütürdük hepsini, Zeynep anne ben ise baba gibi tek tek hepsini yatırdım. Kahve yaptım iki tane Zeyneple bana, kahvelerimizi içelim seni de evine bırakayım dedim. Sonra da ekledim aa pardon gerek yok sen şurdan taksiyle gidersin diye. Yok bu sefer sen zütür dedi, kalcak yer yok burda bende kalırsın dedi. Çok şaşırmıştım. Evini bilmemi istemeyen bir kız bir anda nasıl dönmüştü böyle.

Kahvelerimizi içip bindik arabaya, dayanamadım sordum neden böyle bir karar aldığını. Israrlarıma dayanamayıp utana sıkıla söyledi. O kadar sarhoş kız yanında benim olmama rağmen sana bakıp durdu dedi, ama senin gözlerin bütün gece benden başkasını görmedi dedi.

Çok mu belli oluyor dedim, evet dedi. Bi yerde bi çorba içsek dedim, olur dedi. Çorbacıda Zeynepe aşık olduğumu söyledim. Ne kadar romantiğim böyle diye de gerindim. Kahkaha attı, böyle gülüyorsun ya dedim, utandı. Kafasını önüne eğip ee dedi. Bu gülüş için yakarım izmiri be dedim. Hadi kalkalım dedi.

Daha sonra yaşayacaklarımı bilmesem o an orada zamanın durmasını isterdim.