esmerin tadı dedik ya. sıkılmış kız tabi 15 saattir. ertesi gün sabah oldu olacak. ondan çağırmış beni. hikayesi bitmeden kıkırdamaya başladı bu. tiksindim birden. 4 saat polis sorgusu, ve 150 akraba benim zütümde patlamıştı. o ise benimle sevişmeye başlamıştı. "dur kız" dedim. "oynaşma lan" dedim. dinlemedi. bir de orada sevişti benimle. yani anlayacağınız özlem pgibopattı. belliydi aslında taaa en başından. abazanlık tabi. adamın gözünü kör ediyor. beni cihangir'de apartmana sokmasından belliydi hemde. ben nerden bilirim lan apartmanı o zaman arkadaş? internet yoktu ki o zaman. trt'de gördüğümüz öpüşme sahnelerini, april o'neil ve samantha fox'un memelerini hayal ederek masturbasyon yapmış bir jenerasyonun evladıyız, ne bilirdik apartmanda sevişmesini. yaş 19 daha. hayatımdaki 10. sevişmem bile değildi. öyle bi durum yani. aksi gibi hayatımda ilk kez orada erken boşalamamıştım. hatta boşalamamıştım bile. tam sevişemeden resmen kaçtım odadan. ertesi gün sabah olmuştu artık ve ay sonunda kiramı ödeyebilmek için işe gitmem gerekiyordu.

iş yerinde daha patrona vermem gereken bir hesap vardı. aşağıda 150 insan benimle de akraba olmak için bekliyorlardı. her şeyi geçtim bir de dominant koca vardı ve beni özlem'in üstüne kuma alabilirdi. bir an evvel kaçmam gerekliydi.

hemen kaçış planımı devreye soktum. geldiğim yoldan tekrar lobideki loş koridora çıktım. duvardaki ankesörlü telefonu sutre belleyip kapıya seyretmek için en uygun anı bekliyordum ki, birden mahşerin bordo doğanlı 4 öküzünden silahlı olanının bana doğru meylettiğini farkettim. nasıl olduysa orada gizlendiğimi farketmiş ve direk bana doğru gelmeye başlamıştı. olanların o kadar hızlı gelişeceğini bugün bile asla tahmin edemezdim.

ben en kötü ihtimal kocasıyla yüzleşirim sanıyordum. kocası gelir sorar diye bekliyordum "kimsin lan sen?" diye. keşke kocası geliyor olsaydı o an. razıydım... 23 yaşlarında iri yapılı bir abiydi. oldukça esmerdi ama bana hiç çekici gelmiyordu özlem gibi. bozuk bir türkçeyle sordu kükreyerek daha bana ulaşmasına 6-7 adım kala:

- nerden tanıyon lan sen bu kızı?

of. kalbim zütümden çıkacaktı. öyle atıyor... şöyle bir kimseye belli etmeden yutkunayım dedim ama namümkün. o tükürük züt büzüğümün içine daha rahat süzülürdü yer çekimiyle, öyle söyleyeyim. kilit olmuş gırtlak. yutkunmak ne mümkün? adem elmam kalıverdi gırtlağımın dibinde. nasıl olduysa "iş yerinden arkadaşım" kelimeleri döküldü

iş yerinden arkadaşım" kelimeleri döküldü dudaklarımdan ama, sesim öyle cılız çıktı ki, (normalde gür bir sesim vardır) böyle düşük voltajdan mefta olmak üzere olan ampülün son ışıkları gibi zayıf; duyuldu, duyulmadı.

baktı herif gözlerimin içine. benim yaş daha 19. "gibtir git lan" dedi. acıdı belki halime. "görmücem bi daha seni burda!"

"oh" dedim içimden. askerlikteki ilk bir haftanın sonundaki ilk sıçma sekansı gibiydi. beton gibiydi, zor çıkmıştı, ama tarif edilemez bir duyguydu.

ağzımdan yine belli belirdiz bir "peki abi" çıktı. korkudan mı yoksa sevinçten mi bilinmez ama bacaklarım tir tir titriyordu. zar zor dengede durup geriye döndüm. kalbim güm güm çarpıyordu. koşmak istedim, ama köşeyi dönene kadar sabretmem gerekiyordu. sakin adımlarla, acele etmeden kapıya doğru yürümeye başladım. attığım her adımda bir başka akrabanın gözlerini üstüme diktiğini hissediyordum. o hastaneden gerçekten de çıkabileceğime inanamıyordum. kapıya yaklaştığım her adımda içimdeki umut biraz daha büyüyordu. kapıya bir kaç adım kalmıştı. bütün akrabalar gözlerini üstüme dikmiş olduğu halde özgürlüğüme kavuşuyordum ki arkadan güzel memeli hemşirenin sesi duyuldu:

- horaustaa bey! nereye gidiyorsunuz?
- 1 dakika lütfen!

işte o an, hard core ciksi keşfettiğim andı(artık ablanın memeleri umrumda değildi!). ulan! bıraksana kadın beni! resepsyona geri dönmemi istiyordu. gerisinde durduğu masa bana idam sehpam gibi geliyordu. bazı arkabaların sırıtan bakışları altında isteksizce geri döndüm. özlem'i hastaneye getirdiğimde başka yakını olmadığından mal gibi senetleri ben imzalamıştım. özel hastane, senetsiz almıyor adamlar o zamanlar. e kredi kartı da yaygın değil o yıllarda. gerçi yaygın olsa ne yazar. bende ne işi var. yaş 19. 300000 liralık senet var ortada. hastane kasası açılmadan ve senet mevzu çözülmeden bir yere gidemeyeceğim söyleniyor. umutsuzca gece tanıştığım halasına baktım. silahlı abi ve halası hariç başka hiç bir akrabasıyla muhattap olmamıştım. bir mukayese yapılınca kız tarafı daha adil gelmişti. tahmin ettiğim gibi aile hiç itiraz etmeden masrafları karşılayacaklarını söyledi. ama hastane parayı nakit istiyordu(sonuçta kızın durumunun gerçekten ağır olmadığı ortaya çıkarsa paralarını alamazlardı).

300000 lira da güzel para o zaman. bu zamanın ne kadarı bilemem ama benim maaş falan yetmiyor; maaşı katlıyor hatta mebla. aile itiraz etti haliyle. hastane pazarlığa yanaşmıyor. hastane müdürü bile indi aşağı. hatta lobideki akrabaların gereksiz olanlarını dışarı çıkarttı. ateşli bir pazarlık başladı 10 hısım ve hastane yönetimi arasında. ben seyirciyim ama imza benim imzam. senetleri almadan gibseler gitmem; öyle iki arada bir deredeyim. sonra saolsun silahlı öküz arkadaş devreye girdi diğer 3-4 silahlı hısımla birlikte. "olmaz bu kadar bu fatura, indirim yapın" diye rica ettiler, direk 200000 liraya düştü yönetim silahlı abilerin hatırını kırmadan.

aile apar topar gelmiş, üstlerindeki para belli, çıkışmıyor. hadi para toplayalım dediler, ama 150 akrabanın 140 tanesi yok oldu bir anda hastane müdürünün "dışarıda bekleyin" çağrısına nedense tam da o para toplanma anında uyup. ulan 10 tane adamız ama 190000 lira çıkıyor ancak. yani 9 tane adamlardı, sonra beli silahlı abi benden 10000 lira isteyince 10 kişi olduk para toplayan. maaşımın büyük bir bölümünü(ki cebimde tam olarak 10250 lira vardı ve 250 lira beni eve zütürmüyordu, yürüyecektim mecbur eve kadar parayı verdiğim taktirde.) orada bırakmış olan benim yardımlarımla 200000 lira toplandı ve hastane müdürüne teslim edildi.

buyrun" dedi hastane müdürü, senetlerimi verdi. ardıma bile bakmadım. yürüdüm kapıya. köşeyi dönene kadar zor sabrettim, yürüyerek gidecektim ya hani eve; koşarak gittim o gün işte. o gün bugün acıdır bana esmerler.

Upupupupp 26. Yı okuycam iyi yazıyon

Vay amk

Rezerved

Okumadim

Duygulandım beyler. Başlığı açan kardeşim bana ulaşır mısın ? Bu hikayeyi bi yerde kullanmak istiyorum

Şiddet ve korku nerde AMK

Rezerved

Rez amk keli rez bozma sakın

Rezervasyon

Rez alak bakarı

Rezonans

Rezerve