intihar

@1 salla aq at kendini aşa biyerden
nasıl olsa "her turlu gene gelicen"

orhan velinin bi şiiri vardır.

Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar
"Mutlak birini seviyordu" demeliler.
Tanıyanlarsa, "Zavallı, demeli,
Çok sefalet çekti.."
Fakat hakiki sebep
Bunlardan hiçbirisi olmamalı.

güzel yazmış üstat severim.

kesin çözüm.

neden olmasın

galiba son durağım. çocukluktan beri sosyal anksiyeteliyim ve artık mücadele edemiyorum. belki de bu tıpkı kanser gibi iradeyle yenilebilecek bir şey değildir, sorunum pgibolojik değil fizikseldir, belki de benim beynimde bir şeyler farklıdır bir çeşit tümör falan vardır bilemiyorum. her halükarda bunu kaderim olarak kabullendim ve bu kaderi daha fazla uzatmak istemiyorum. her dakika beynimi yiyip bitiren kaygılarla yaşamaktansa kendimi tatlı bir ölümün kollarına bırakmak çok daha cazip geliyor. bunları yazarken düşündüğünüz gibi üzgün, kederli vs değilim aksine uzun zamandır hiç olmadığım kadar mutlu ve huzurluyum. yaşamdan nasıl nefret ettiysem ölüm bana hiçbir zaman korkutucu gelmedi aksine her zaman sığınabileceğim sessiz bir limandı benim için ve sanırım yol alma vakti geldi.

her sabah bu düşünceyle uyanıyorum.

intihar etmek geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır demiş, Özel bu cümleleri söylerken ardından şunları da ekliyor; \"40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40
yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye
değmeyeceklerini düşünmeye başladım. Bana göre
intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Bu
mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını
düşününce de intihar etmiyorsun.
•
Ergenlik çağlarımda daha fazla düşünürdüm ölümü.
Kişiliğim gereği depresif bir insanım, bu benim tercihim.
o tuhaf lise yıllarımın bana getirisidir belki tüm bunlar, ben iyi bir çocukluk geçirmedim. maddi yönden değil hayır!
ailemin durumu orta halliydi sağ olsunlar çok ta değer verdiklerini düşünüyorum. yani anlayacağınız aile sevgisi içerisinde büyüdüm ben kimilerinin tabiri ile el bebek gül bebek büyüdüm.
Lise yıllarımda felsefeye ilgim arttı özellikle varoluş felsefesi üzerine çok düşünüyorum.
ölümü biraz islam ile yoğurmaya başladım olmadı, mayasını fazla kaçırdım belki.
agnostik oldum, tabi aile baskısı var ve agnostik olduğumu söyleyemiyorum, içten içe inanmamaya başladım.
mezarlıklarda taşlar karşısına oturur sıkça dalar gider düşünürdüm, belki bir saat bilemedin iki ya da üç saat heykel gibi dururdum, düşünürdüm.
düşünürken de anlamlandıramıyordum hayatı, çok basit gibi görünen aslında işin içerisinden çıkılamayan bir soruya nasıl cevap verebilirdim?
-Ben neden yaşıyorum?...
Hala net bir cevap bulamadım ama belirsizliğin verdiği heyecan için bile hayatta kalmaya değer o yüzden insan hayatını idealleri uğruna yaşamalı.
en azından bir şey yapıp gitmeli buradan, sonunda bir hiç olsan bile.

tarde sed tute.

sana gelemiyorum ama düşünmeden de yapamıyorum..

hayatımda hiç bu kadar çok düşünmemiştim bunu. depresyondan ziyade karmaşıklık korkusu var içimde. beni bundan uzak tutan tek şey daha yaşayacak şeylerin olması. daha hiç yaşanmamış şeyler var -her ne kadar gelecek umudum sıfır olsa da- değer mi bilmiyorum amk. değmez gibi. gibtir edin sigara yakın amk gibeyim böle işi

siz hiç intihar eden birini yada kendini asan birini gördünüz mü. bunun tek kelimeyle olan karşılığı pişmanlık. kendini asan birinin sandalyeyi devirdikden sonra kendini kurtarmaya çalışmasını düşündünüz mü. aşşağıya atlayan birinin çaresizce anne diye bağırmasını duydunuz mu.bir insanın bu düşünceye sahip olmasına gerekecek kadar neyi yaşayabileceğini düşündünüz mü lan. neden amk neden ulan bir insan intihar eder. askerden geldikden sonra intiharı çok düşündüm. bunalımdaydım,izmitte kendimi anlamsız, değersiz hissediyordum. gittiğimde ana bacı sövdüğüm vanı sever olmuşdumalt devrelere izmiti özledim amk desemde. erek dağının arkasından doğan güneşi 4-6 nöbetinde görmeyi özlemişdim. tehlikeli yere sevk çıktığı zaman adımın okunmasını özlemişdim. çatağı,şırnağı, vanı,karda nöbet tutmayı özlemişdim. bunalımdaydım, 1 ay evde yattım sonra işe girdim 7 ay oldu hala bunalımdaydım. gene kendimi değersiz hissediyordum.ne kadar taşak muhabbeti yaptıysam daha çok içime kapanıyordum. ulan sinek kaydı tıraşı olduğumda mutlu oluyordum şimdi 1 yıl olucak son 3-4 aydır kendimi toparladım. kafam arada bir gidip gelse de bende depresyonu en dibinden yaşadım, bende allaha sövdüm, keşke din olmasa dedim, intiharı düşündüm, düşündüm,düşündüm ama benim zütüm yemedi. neyse ney bu ara yine duygusalım kafa gibtiysem affola

Bir şeylerden kaçış, kurtulmak istemek. Zayıf ve güçsüz insanların aklına çoğu zaman gelen düşünce.

neden olmasın. Mantıklı aslında. Hayatın amk.

yine yapamadım amk bir yaz daha yaşayım bari

intihar edesim var a.q

insan, hiç değilse ölümünü seçerken bağımsız ve yürekli olabilmeli...

hepiniz anlatiyor ya vurdum kirdim doktum ailem soyle boyle evet su an tam da esigindeyim intihatin
ben yillar once oldum bugun ise ogrenecekleri gun be abi
yillar sonra arkadaslarim oldu.
hemde hepsi cok iyi cok dürüst mukemmel insanlar
once 1 lira para vermediler parasiz gezdim belkide bir gun boyunca eve geldim uyudum sorun bu sefer de napmaya calistigimi sordular simdi de evden cikmiyorum odamdan disari bile
e ben ne yapayim
dusununce en mantiklisi
her taki hayatima yansitan okula verilen paralar ...
ailenizden belkide duymadığınız kadar kufur yiyen ben
varlik icinde yokluk yasayan ben
hayati onlara sadece itaat eden bir kopek edesiyla yasayan ben
korkak ben
aglayan ben
uzulen ben
merhametli olan ben
ben ben ben
kimseye yazamiyorum malum artik arkadaslarimla gorusmeme izin yok sadece evde odamda tek basima bi beden ben varim
aglayan ben varim
bi gece yarisi camdan atlayip gece boyunca hic goremeyecegim yıldızları olurken seyretmek isteyen ben.
hoscakalin.

hava da soğuk ha

Geri dönüşsüz yol ,en kesin olanı yüksek yerlerden atlama ama kıymayın canınıza derim .

üstteki mala hitaben

"şöyle söyleyebilirim ki intihar etmeyi kafasına koymuş insan, karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakıyorsa işte o insanın hala umudu vardır. "

bu adam karşıdan karşıya geçmesi lazım diyelim. az ilerde köprüden atlayacak. orayı kafasına koydu. e karşıdan karşıya bakmasında sakınca var mı? öyle böyle ölücem diyip intihar edeceği yere gözü kapalı gidemez ya. sana kalırsa nefes alması bile umut vadediyor. daha doğrusu öleceği için umutlanmak diyebiliriz. sen saçmalamışsın.