1. 1.
    +2 -1
    diye başlıyor naçizane hikayem, dileyen rezerv alabilir.

    http://inci.sozlukspot.co...di/@vura%20vura%20giberim

    edit: partlara geceleri devam edeceğim beyler. her gece 01:00'da bu başlıktayım.
    ···
  1. 2.
    +2
    Uyandığımda oda arkadaşım sedat’ın yatağında olmadığını fark ettim.
    Her sabah yaptığım gibi önce tuvalete gittim, sonra alt kata mutfağa indim.
    Ama bi gariplik vardı.
    Her sabah 10’da uyanıp tost yapan erdinç’in evin içine saldığı sucuk kokusu bu sabah yoktu.
    Dış kapı açıktı, evde sigara içmediğimiz için evin girişinde içiyorduk sigarayı, Erdinç sigara içiyor diye düşünüp dışarıya baktım kimse yoktu.
    Evet balkonda kimse yoktu ama sanki etrafta da kimse yoktu.
    Her sabah zil sesiyle bizi uyandıran evimizin tam karşısındaki okuldan öğrencilerin sesleri gelmiyordu bu sabah.
    Neredeydi herkes?
    ···
  2. 3.
    0
    rizörvıd
    ···
  3. 4.
    0
    seviyeyi yükseltmeden anlat huur çocugu. reserved
    ···
  4. 5.
    +2
    Bu sessizlik hoşuma gitmişti. Sessizliği fazlasıyla severdim.
    içeri girip sigaramı aldım ve balkondaki masaya oturdum.
    Sessizlik beni derin düşüncelere sürüklüyordu…
    4 sene süren ilişkim 3 ay önce bitmişti.
    Başka bir şehirde üniversite okuyan eski sevgilimi düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.
    Tüm bu sessizliği ve gözlerimin önünde beliren anılarımı kırılan bir cam sesi bozdu.
    Meraklı bakışlarla bahçeye indim.
    Biraz ürktüğüm için fazla uzaklaşmadım evin kapısından, göz ucuyla sokağa baktım.
    Sağ tarafta sokağın sonuna doğru yanan bir araba, onun arkasında da penceresinden dumanlar yükselen iki katlı bir ev vardı.
    Korkmuştum.
    Hemen eve girdim ve odama çıktım, telefonumla itfaiyeyi aramalıydım.
    Ama telefonum çekmiyordu…
    ···
  5. 6.
    0
    reserved
    ···
  6. 7.
    0
    Anlat bin burdayız
    ···
  7. 8.
    0
    reserved
    ···
  8. 9.
    +2
    Odamın camı arka tarafa bakıyordu ama evlerin arasından arka sokağın bir kısmı görünüyordu.
    Perdeyi açıp dışarı baktığımda arka sokakta yerde yatan iki insan cesedi gördüm.
    Bunlar yalnızca ceset olabilirdi çünkü paramparça olmuşlardı.
    iç organları adeta etrafa saçılmışlardı.
    Evdeki odaları dolaştım.
    Evde hiç kimse yoktu.
    Kendimi korumak için bir şeyler aramaya başladım. Çünkü bir şeyler ters gidiyordu, bu çok açıktı.
    Ve ben kendimi korumalıydım.
    Mutfağa inip ekmek bıçağını aldım.
    Anahtarımı elektrik panosunun içine bırakıp evden çıktım.
    Nereye gitmeliydim?
    ···
  9. 10.
    0
    reserved amk devam et bin
    ···
  10. 11.
    +2
    Yazlık bir bölgede öğrencilik yaptığım için etraftaki evler standart olarak iki katlıydı, hepsi dubleksti ve bir çoğunun içi boştu.
    Sessizce sokaklarda yürümeye başladım. Meydana doğru çıkmalıydım.
    Kahve ve bakkal vardı orada. Belki birini bulabilir ve neler olup bittiğini öğrenebilirdim.
    Meydana çıktığımda yine aynı manzarayla karşılaştım. Etrafta hiç kimse yoktu.
    Bakkalın kapısı açıktı, önündeki gazeteler yere düşmüştü.
    içeriye doğru baktım, hiç kimse yoktu.
    Yağmalanmış gibiydi, her yer darmaincintı.
    Hemen yanındaki kahveye baktım, sandalyeler etrafa saçılmış, masaların bir çoğu ters dönmüştü.
    Fakat her şeyden çok dikkatimi çeken kan izleriydi.
    Kahvenin bahçesinde, bakkalın önünde, sokakta gelirken bazı yerlerde.
    Her yerde kan vardı…
    ···
  11. 12.
    0
    anlat panpa
    ···
  12. 13.
    0
    zombiliyse anlat panpa
    ···
  13. 14.
    0
    seri panpa iyi gidiyon
    ···
  14. 15.
    0
    reserved
    ···
  15. 16.
    +1 -1
    senin gibik beyninin gibimsonik ürününü okuyacağıma huur fırlatması açar insan gibi kitap okurum. şimdi gibtir git
    ···
  16. 17.
    0
    Çok iyi devam panpa
    ···
  17. 18.
    +2
    izlediğim filmler, okuduğum kitaplar…
    Yoksa olmasını gerçekten çok istediğim, üstüne sürekli hayaller kurduğum şey gerçek mi olmuştu?
    Peki neredeydi onlar?
    Evet zombiler.
    Onlar mı yapmıştı tüm bunları? Eğer gerçekten onlarsa şimdi neredeler? Neden hiç kimse yok etrafta!
    Yine kızıyordum kendime, bu hayalleri bırakmam gerektiğini, asla gerçek olamayacağını biliyordum.
    Bulunduğum denize sıfır yer yazlık bir köydü, burada kalıyordum.
    ilçe merkezine gidebilmek için araç gerekliydi, yürürsem hem fazlasıyla zaman kaybederim, hem de tehlikeli olabilirdi.
    Gözüme dürümcünün elektrikli motoru çarptı.
    Anahtarın içeride olması için dualar ederek dükkana girdim, etrafı biraz karıştırdıktan sonra buldum, neyse ki çekmecedeydi.
    Motora bindim ve hareket ettim.
    Normalde zaten fazlasıyla sessiz olan bu yer, şimdi daha da beterdi.
    Yol kenarındaki arabaların kapıları açıktı, bazıları kaza yapmıştı.
    Kimi evlerin pencerelerinden dumanlar yükseliyor, kimileri ise hala yanıyordu.
    Etrafımı süzerek, korku içerisinde, olabildiğimce sessiz bir şekilde devam ediyordum yoluma…
    ···
  18. 19.
    +1
    @16 gibtir git o zaman buradan
    ···
  19. 20.
    0
    Biraz seri ol panpa
    ···