kankamla aramızda başlayan tuhaf

Caps yok mu panpa ya

orda bebegimden yine bir oral istegim olmuştu, ve beni hiç kırmayarak, hiçbir karşılık vermeyerek hemen işine koyulmuştu banum. an an aldıgım hazzı anlatamam ama beyler, yani üzerimden sıcacık su akıyor, gözlerim kapalı, ve bebegim beni mutlu ediyor, yaşamayan bilemez bunu... 5-6 dakikanın sonunda, yine sonuca ulaşmış, ve o mutlulukla banyodan çıkmıştık. kurulanıp, giyinip bilgisayarın başına geçmiş, ve ardından kahvaltımızı yapmıştık. günlerimiz bu şekilde çok güzel geçiyordu...

reserved panpa devam et

sonraki gün ögleye dogru bi duş alayım, aynı zamanda boy abdesti alayım derken bebegimin bir sürpriziyle karşılaşmıştım. tam banyoya girmiş, niyet ettim allah rızası için derken arkadan banunun geldigini gördüm. ben banyoya girmeden önce arkandan ben de geleyim mi dediginde şaka yaptıgını düşünmüştm acıkcası, ama banunun hemen ardımdan cıplak bir sekilde geldigini gördügümde, aslında saka yapmadıgını, ne kadar ciddi oldugunu anlamıştım. evet bizim abdest işi yalan olmuştu, allahım sen affet diyerekten abdest almayı bırakıp, banumla, vücutlarımızdan akan sıcacık suyun altında sevişmeye başlamıştık. bu bambaşka bir duyguydu, üzerimizde akan o sıcak su bizi kirlerimizden arındırırken, bir yandan da içimizdeki güzellikleri ortaya çıkarıyor, bizi bambaşka alemlere sürüklüyordu.

devammm

artık almanyada son günüme geliyordum, günler bu kadar güzel geçerken, her güzel şeyin bir sonu oldugu gibi banumla gecen günlerim de sona gelmişti. artık sadece bir gecemiz kalmıştı. o geceyi de yine en iyi şekilde geçirmeliydik, hatta durabildigimiz kadar uyanık kalmalıydık. o gece yine birçok şey konuşmuş, yatagın üzerine uzanıp birnirimizi birbirimizi milyonlarca kez öpmüştük belki de. ve son kez beraber duş almaya karar vermiştik.

bu sefer beraber soyunup girmiştik banyoya, banu arkamdan gelmemişti yani. burdaki ayrıntıları geciyorum beyler yine tahmin edebildiginiz üzere cok güzel zaman gecirmiş, 40 dakikaya yakın banyoda kalmıştık. çıktıgımızda banunun ıslak tenini, saclarını kurutmak istiyordum. her ne kadar elimden havluyu almak istese de ona vermemiş, banunun tenini, saclarını kendi ellerimle kurutmustum. hatta bebegim hasta olmasın, sacları tamamen kurusun diye havludan sonra elime sac kurutma makinasını da almış, banumun saclarını tamamen kurutmuştum. ardından da yatagımıza uzanıp, yine tatlı sohbet ve öpücüklerimiz eşliginde, beraber uyanacagımız son sabaha dogru uykuya dalmıştık... zaman geciyordu, cok güzel ama bir o kadar da hızlı geciyordu...

türkiyeye geldigimin ilk günlerinde yine bol bol konusuyor, o günlerimizden bahsediyor, bir daha ne zaman bulusuruz acaba diye sohbetler ediyorduk. ama asıl olay yaklasık bir hafta sonra olmuştu, bir kez skype ta görüselimle baslayan bu olayımız, artık iyice rayından cıkmıs, her gün, mümkünse her saniye skype ta görüsme olayına dönmüştü. hatta o kadar abartmıştık ki, skype rekorumuz saate ulaşmıştı. evet evet yanlış duymadınız beyler, tek seferde 14 saat. işin ilginç tarafı da birbirimizden hiç sıkılmıyorduk, ara ara acaba benden sıkılıyormudur, acaba bu kadar acmasak mı diye içimden gecirsem de, banudan gelen skype istekleri onun da sıkılmadıgını aksine hosuna gittigini gösteriyordu.

@97 okumuyosan ne yarak arıyosun gibtir git oc

bunları oturup okuyanlar varmı ya

devam et panpa

ardından hemen oturdugumuz yerden kalkıp ilgili kapıya dogru yaklaştık. banuma son kez sarılıp, onu son kez öpüp, tekrar ardıma bakmadan kapıdan gectim. cünkü tekrar tekrar ardıma bakmak beni cok üzücekti, o yüzden bunu normal bir durummuş gibi kendime kabul ettirip hemen ucaga dogru ilerlemem gerekiyordu. üzülmemeyi her en kadar başaramasam da, hemen uçağa geçmiş, türkiyeye dogru havalanmıştım artık...

cünkü veda moduna girmek, o an ikimiz icin de cok üzücü, o güne kadarki tüm mutlulukları zedeleyici bir ortam yaratıcaktı bence. ve dedigim gibi yapmış, gayet normal bir şekilde havaalanına ulaşmıştık. check in işlemlerimi hallettikten sonra, yaklaşık yarım saate yakın bir vaktimiz oldugunu görünce bir şeyler içelim diyerekten starbucks a oturduk banumla. orada da yine selfie lerimieze devam ettik, türlü komiklikler, şebeklikler derken veda anı yaklaşmıştı...

ertesi sabah uyandıgımızda, ben tekrar bi duş almış, ve zaman keybetmeden evden cıkmıştık. trenle havaalanına gecmemiz en az bir saat sürüyordu cünkü, ve ucagımı kacırmamam gerekiyordu. dışarıda trene binmeden önce ayaküstü birşeyler atıştırmış, o günki kahvaltımızı bu şekilde yapmıştık. trene binmeden yine bir sürü selfie çekip, ikimize dair anılar yaratıyorduk. trende giderken bebegim basını omzuma koymus, o son beraber dakikalarımızın tadını cıkarıyorduk. banudan ayrılmak üzere oldugum için içimde ne kadar buruk bir duygu olsa da, olayı fazla dramatize etmeden, fazla duygusallaştırmadan, bu şekilde mutlu ayrılmak için, arada espriler yapıyor, o anki veda havasını hissettirmemeye calısıyordum.

huur cocugunun biri seri eksilemiş kim lan o çıksın ortaya neresine batmış acaba

tüm bunlar yasandıktan sonra o gecemiz de sona ermek üzereydi. yasanan bu güzelliklerin sonucunda gecenin sonunda ikimiz de yorgun düsmüs, yataga uzanmıs bir sekilde yine tatlı sohbetlere, güzel hayallere yelken acmıstık. havadan sudan, gecemizden, birbirimizden, o güne kadar ki günlerimizden konusuyor, saskınlıkla birlikte tarifsiz mutluluklar yasıyorduk. sabahın ilk ısıklarına kadar sohbet ettik belki de, sonrasında ise ikimiz de sessizce uykuya daldık...