Panpalar şu anda bağdayım işlere biraz yardım edicem 1-2 saate devam ederim

Ne demek 1-2 saat

Rezervuar

Rezz yarim birakirsan giberim hee

işim erken bitti panpalar yeni part yazıyorum şu an

Yaz hadi bakam

Rez bakalim

Sahte deme oneri verelim mi

Rez aldım bekliyorum

Guz3l guz2l

Sabah annemin sesiyle uyandım:
“Kalk oğlum kahvaltı hazır”
Dinlenmiştim, kendimi oldukça enerjik hissediyordum. Yatağı toplayıp annemin peşinden oturma odasına indim. Yer sofrası kurulmuştu. Köy peyniri, zeytin, haşlanmış yumurta, pekmez, reçel, ev yapımı ekmek…
Bir insan evladı daha ne isteyebilirdi ki? Sofraya oturdum ve yemeye başladım.

Karnımı iyice doyurup sofradan kalktığımda saat 11’e geliyordu. Dedem kıraathaneye gidecekti, ben de peşine takıldım. Kıraathaneye vardığımızda dedemin arkadaşlarının olduğu bir masaya oturduk ve çaylarımızı içmeye başladık. Dedem ve arkadaşlarının havadan sudan konularla başlayan sohbeti git gide derinleşiyordu. Ben de kulak misafiri oldum.

(Dedem: D / Dedemin arkadaşı: DA / Dedemin diğer arkadaşı: DD)

DA: Bu caminin imamı esaslı adam. Geçenlerde köye bi adam geldi. Kafayı yemek üzereymiş, doktorlar şizforen mi ne öyle bir hastalık diyolarımış. Verdikleri ilaçlar falan heç yaramamış e öyle olunca adam da bizim imama gelmiş. imam efendi buna bir muska yazmış, o günden beri hiç sıkıntısı yokmuş.
D: inanmayın şöyle cincilere. Nas’ı, Felak’ı dilinizden düşürmeyin, abdestli gezin hiçbir şey olmaz Allah’ın izniyle.
DD: Aynen hacım, inanmayın bu hoca bozmalarına. Kim bilir ne kadar parasını almıştır adamcağızın. Muska diye de bir şeyler karalamıştır.
DA: Valla bilemiycem amma adamın sıkıntısı geçmiş diyolar.
Tam dedem bi şey diyecekken ezan sesi duyuldu ve “Haydi kalkın cumaya gidelim” dedi.

Cuma namazının ardından dedem kıraathaneye ben de eve gittim.
Eve geldiğimde babam yoktu. Sabah bir arkadaşını ziyarete gideceğini söylemişti. Annem ve anneannem de güne gitmişlerdi. Yani akşama kadar evde tek başıma olacaktım.
Dedemin cumadan sonra bana verdiği yedek anahtarla önce bahçe kapısını ardından da evin kapısını açtım ve oturma odasına geçip televizyon izlemeye başladım. Bir süre sonra karnımın acıktığını farkettim ve mutfağa geçtim. Krep yapmak istiyordum ancak mutfakta un bulamamıştım. Kilerde olabileceğini düşündüm ve kilere gitmek için mutfak ve oturma odasından geçip merdivenleri çıktım. Kilerin kapısının önündeydim. içimde tuhaf bir ürpertiyle kapıyı açtım…

rezervatullahu berakatuhu allahu ekber

Rrzerve

Rez panpa

Rezzz yarida kesme ananı gibimi yariya kadar sokarak giberim

Panpa seri yaz ama yaa bekliyoz burda

akıt gelsin

Yazıyorum şu an gelir 10-15 dakikaya yeni part

Başlamadan önce bir şey söylemek istiyorum. Partları kısa kısa yazmıyorum bu yüzden de 10 dakika arayla göndermem mümkün olmuyor. Bir partımdan en geç 30-40 dakika sonra yeni part gelir –işim çıktı demediysem -, merak etmeyin yarıda bırakma gibi bir şey olmayacak.

Kapıyı açtığımda boğucu bir havayla karşılaştım. Kiler oldukça kasvetliydi, tek ışık kaynağı tavanla bitişik sayılabilecek ufak bir pencereden gelen güneş ışınlarıydı. Temmuz ayı olmasına rağmen içerisi şaşırtıcı derecede soğuktu. Odaya biraz göz gezdirdikten sonra un torbasını buldum ve sapından tutup kaldırdım. Torbayı kaldırdığım yerdeki bir kağıt dikkatimi çekti. Torbayı yavaşça yana bıraktım ve kağıdı almak için eğildim. Sararmıştı, oldukça eskiye benziyordu. Katlanmıştı, açtığımda A4 kağıdından biraz daha küçük olduğunu gördüm. Üzerinde birtakım karalamalar vardı. içerinin soğukluğu giderek artıyordu, kulağımda bir fısıltı hissettim. Bilmediğim bir dilde bir fısıltıydı. Kağıdı katlayarak cebime koydum ve torbayı alıp hızlıca odadan çıktım. Kapısını örtmemle aşağı inmem bir oldu.

Korkmuştum, evde kimse yokken o fısıltı nereden gelmişti?
Bu kez bir yanılma olmadığına emindim. Fısıltının sahibi her kimse hala içerideydi ve ben onunla aynı binada kalmak istemiyordum. Anahtarlığımı televizyonun üzerinden aldım ve kapıları kilitleyip evden çıktım. Ev köy merkezine 20 dakikalık yürüme mesafesindeydi. Yürümeye ve düşünmeye başladım.
Fısıltının kaynağını ve bu kağıtta yazanları merak ediyordum ancak bundan dedemlere bahsedersem delirdiğimi düşüneceklerinden korkuyordum. Aklıma köy imamı geldi, dedem adam hakkında iyi şeyler düşünmüyordu ama bir konuşmaktan zarar gelmezdi.

Düşünceler içerisinde yürümeye devam ettim ve köy merkezine ulaştım. Kıraathaneye girip dedemi buldum. “Eve gitmeyecek miydin?” diye sordu. “Gittim ama canım sıkıldı ve buraya geldim.” diyerek yalan söyledim. Karnım çok acıkmıştı ve saat daha 2 buçuğa geliyordu. Dedemin yanında biraz oturduktan sonra yemek yiyeceğimi söyleyip kıraathaneden çıktım.

Okurum rezz