37.kısım3
Bilinçaltınıza Kendinizi Sevdirin

Özgüven belli bir ölçüde bireyin kendine bir bütün olarak değer vermesi ile eşdeğer pgibolojik bir duygudur. Bir yemeği sevip sevmeyeceğimize irademizden ziyade bilinçaltımızla karar veririz, ziraa “ben ıspanak yemeğini sevmem, çünkü tadı hoşuma gitmiyor” gibi bir cümleyi dillendirmemiz gerekir ki, bu iradenin sonucu çıkan bir cümle olamaz ve olmamalı, ziraa mantıklı neden sonuç ilişisini ifade edememektedir. Bir sonraki soru “tadı neden hoşuna gitmiyor” olacaktır ki buna verebileceğimiz cevap neden-sonuç ilişkisini açıklayamaz… “çünkü tadı hoşuma gitmiyor”.

Bir yemeği sevip sevmemeye irade karar veremez; irade bu kararı verebilseydi; sadece faydamıza (sağlık) olan gıdaları tüketmemiz gerekirdi ki, bu herkes için geçerli olurdu (sadece bilinçaltına bu söylemi yerleştirebilmiş olanlar için değil).

37.kısım4
Aynen bir yemeği sevmek veya sevmemek gibi, kendimizi sevmemiz veya değerli bulma derecemiz, bilinçaltımız tarafından yönlendirilmektedir. Bu görevin irade olmadığını kanıtlamak için çok söze gerek yok, ziraa “irade” fayda algısına zıt bir kararı veya düşünceyi doğası gereği benimseyemez, dolayısıyla kendini reddetmek gibi kendi içinde zarar arz eden bir karar eğiliminin irade ile ilişkilendirmek başlı başına çelişki olacaktır.

Bilinçaltımız, ona verdiğimiz veya verdirttirdiğimiz mesajlar doğrultusunda birer söylem grupları oluşturarak, sözkonusu söylem havuzları doğrultusunda kendimize ve çevremize anlam verme ve yargılama gücünü edinir. X olgusuna karşı bugünkü duruşunuz = X olgusu ile ana rahminden bugüne kadar bilinçaltı seviyesinde ilişkilendirdiğiniz mesaj gruplarıdır. Elbette X olgusuna ilişkin çelişkili mesajlar bilinçaltında yer alabilir fakat söylem havuzundaki baskın eğilim doğaldır. Geçmişte ıspanak yemeği ile istem dışı ilişkilendirmiş olduğunuz herhangi bir olumsuz olgu, bugün sizin ıspanak yemeğine karşı duruşunuzu belirleyebilir, fakat siz ıspanak yemeğini sevmemenizi rasyonel bir temele iradenizle oturtamayabilirsiniz.

Bireyin, kendi kimliğini yargılaması sonucu reddetme eğilimi ve sonucunda özgüven ekgibliğinin oluşması iradeden ziyade bilinçaltı temelli olduğu açıktır.

37.kısım(Son)
Bireyin kendini sevmemesine – Özgüven Ekgibliğine yol açan genel durumlar

Bireyin özbenliği ile ilgili edindiği çevresel mesajların tümü

Toplumsal normlar ile bireyin kendi kimliği arasında olan kalıcı farklar

Benimsediği normlara zıt düşen bir girişimde – eylemde bulunmuş olmak

Kendisi ile gerçekte doğrudan ilişkili olmayan bir durumdan kendini sorumlu tutma (Suçluluk Duygusu)

Kendisi ile doğrudan ilişkili olan geçmişte yaşanmış bir durumdan kendisini sorumlu hissete algısı (Suçluluk Duygusu)

idealist (Mükemmelliyetçilik) olma eğilimi

Yukarıdaki sıralamadan yola çıkarak, özgüven ekgibliğinin temelinde bireyin özbenliği ile ilgili anarahminden bugüne kadar edindiği veya ilişkilendirdiği olumsuz mesajların yattığı açıktır.

“Senden adam olmaz”

“Beş para etmezsin”

“Bir işe yaramazsın”

gibi baskın olarak, olumsuz söylem kalıplarına maruz kalmış bir bilinçaltının, kendisi ile ilgili yargılama mekanizması da olumsuz yönde olacağından şüphe yoktur. Öz benliği ile ilgili olumsuz söylemlerine inandırılmış bir bilinçaltı, artık bu söylemleri mutlak gerçeklermiş gibi algılayıp, özbenliğini mümkün olduğunca saklamaya çalışacaktır, ziraa saklamazsa birileri “kırılgan, iyi olmayan” kimliğini görüp eleştirebilir düşüncesi hakim olacaktır. Aynen ödevini yapmamış bir öğrncinin, sınıfta iki büklüm şekilde öğretmenden saklanması gibi.

Kendiniz ile ilgili (kendinizi nasıl gördüğünüz) söylem kalıplarını bilinçaltı düzeyinde değiştirerek, kendinize olan bakış açınızı, doayısıyla kendinize verdiğiniz değer seviyesini değiştirmek tamamen sizin elinizdedir, ziraa bilinçaltı hükmedilmeyi bekleyen devasa bir söylem arşividir. Bilinçaltınıza hükmederek, özbenliğiniz ile ilgili mesajlarınızı, kendi hedefleriniz doğrultusunda değiştirebilir veya alternatif pozitif söylemleri edinmesini sağlayabilirsiniz.